Μεγάλη εορτή της Χριστιανοσύνης, η Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως
Ένα από τα έθιμα είναι και το μοίρασμα των φουντών στις Εκκλησίες.
Τρίτη Κυριακή της Αγίας και Μεγάλης Σαρακοστής. Ιερομάρτυρος Νίκωνος και των συν αυτώ, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κώου και Νισύρου κ. Ναθαναήλ χοροστάτησε στον Όρθρο και προεξήρχε της Θείας Λειτουργίας, στον Ιερό Ναό Αγίου Αθανασίου στο Πλατάνι, με συλλειτουργό τον Ιερατικώς Προϊστάμενο του ιερού ναού π. Αναστάσιο Γιώτη.
Έψαλλε χορός των Ιεροψαλτών του ιερού ναού υπό την διεύθυνση του Πρωτοψάλτη Τρύφωνα Γεωργίου.
Παρόντες ήταν μεταξύ άλλων: ο Δήμαρχος Κω Θεοδόσης Νικηταράς, ο τοπικός σύμβουλος Παναγιώτης Βασιλείου, ο πρ. Πρόεδρος της ΔΕΥΑΚ Γιώργος Σπύρου, ο πρ. Πρόεδρος Ασφενδιού Μιχάλης Γιωργαλλής και πολλοί προσκυνητές.
Την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως τιμάται ο Σταυρός, το σύμβολο της χριστιανικής πίστης. Πρόκειται για δεσποτική εορτή, η οποία έχει τις ρίζες της στα χρόνια του Μ. Κωνσταντίνου, όταν την πρώτη Κυριακή μετά την 6η Μαρτίου εορταζόταν η ανεύρεση του Τιμίου Σταυρού από την Αγία Ελένη.
Η Κυριακή αυτή είναι η μεσονηστήσιμη, βρίσκεται δηλαδή στο μέσο της σαραντάημερης νηστείας. Οι χριστιανοί ατενίζοντας και προσκυνώντας το Σταυρό, θυμούνται το πάθος του Χριστού και παίρνουν δύναμη να συνεχίσουν τη νηστεία και τον πνευματικό τους αγώνα.
Η Αγία μας Εκκλησία τοποθετεί τον Τίμιο Σταυρό ως ενίσχυση και ὁρόσημο στην πορεία μας προς την Ανάσταση. Όπως τα σήματα στους δρόμους δείχνουν ποια κατεύθυνση πρέπει να πάρουμε για να φτασουμε στον προορισμό μας, έτσι και ο Σταυρός του Χριστού σήμερα σηματοδοτεί την πορεία μας και μας λέγει ότι, για να φτάσουμε στη χαρά της Ανάστασης, θα περάσουμε πρώτα από τη δόξα του Σταυρού.
Είμαστε σαν τους οδοιπόρους σε δύσκολο και μακρινό δρόμο που κατάκοποι, αν βρουν κάποιο δέντρο, κάθονται λίγο στη σκιά του να αναπαυθούν και ανανεωμένοι συνεχίζουν το δρόμο τους. Έτσι και τώρα στον καιρό της νηστείας και στο δύσκολο ταξίδι της προσπάθειας, ο ζωφόρος Σταυρός φυτεύτηκε στο μέσον του δρόμου από τους άγιους Πατέρες, για να μας δώσει άνεση και αναψυχή, για να μας ενθαρύνει στην υπόλοιπη προσπαθειά μας.
«Όστις θέλει οπίσω μου ακολουθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού, και ακολουθείτω μοι» μας λέγει ο Κύριος. Και απεευθύνει την πρόσκληση του σε όλους τους ανθρώπους. Ο Κύριος θέλει όλοι να σωθούμε, δεν μας εξαναγκάζει όμως. «Όστις θέλει». Όποιος θέλει. Όχι με τη βία, γιατί με τη βία η σωτηρία δεν έχει νόημα. Ο Θεός μας έπλασε ελεύθερους, η ελευθερία. το αυτεξούσιο είναι το κύριο χαρακτηριστικό που μας έδωσε. Η σωτηρία δεν είναι αποτέλεσμα εξαναγκασμού και βίας, αλλα ελεύθρερης και αβίαστης συγκαταθεσής μας.
Βρισκόμαστε στη μέση της Μεγάλης Σαρακοστής. Μας λέγει ένας μεγάλος θεολόγος ο Αλέξανδρος Σμέμαν. “Από τη μια πλευρά η φυσική και πνευματική προσπάθεια, αν είναι συστηματική και συνεχής, αρχίζει να μας γίνεται αισθητή, το φόρτωμα να γίνεται πιο βαρύ, η κόπωση πιο φανερή. Έχουμε ανάγκη από βοήθεια και ενθάρρυνση. Από την άλλη πλευρά, αφού αντέξουμε αυτή την κόπωση και έχουμε αναρριχηθεί στο βουνό μέχρι αυτό το σημείο, αρχίζουμε να βλέπουμε το τέλος της πορείας μας και η ακτινοβολία του Πάσχα γίνεται πιο έντονη. Η Σαρακοστή είναι η σταύρωση του εαυτού μας, είναι κατα κάποιο τρόπο η εμπειρία που αποκομίζουμε από την εντολή του Χριστού που ακούγεται στο ευαγγελικό ανάγνωσμα αυτής της Κυριακής: «όστις θέλει οπίσω μου ακολουθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθήτω μοι» Αλλά δεν μπορούμε να σηκώσουμε το σταυρό μας και ν΄ ακολουθήσουμε το Χριστό αν δεν ατενίζουμε το Σταυρό που Εκείνος σήκωσε για να μας σώσει. Ο δικός Του Σταυρός, όχι ο δικός μας, είναι εκείνος που μας σώζει. Ο δικός Του Σταυρός είναι εκείνος που δίνει νόημα αλλά και δύναμη στους άλλους.”
Γι’ αυτό και εμείς πρέπει ανάλογα με τις μικρές μας δυνάμεις να καταβάλλουμε κάθε προσπάθεια, να δείχνουμε κάθε φιλοτιμία καὶ επιμέλεια γιὰ τη σωτηρία της ψυχής μας. Να προσφέρουμε στον Κύριό μας ότι περισσότερο μπορούμε. Δεν μπορούμε ν᾿ αγωνιστούμε τόσο έντονα όσο οι Άγιοι; Μπορούμε όμως ν᾿ αγωνιστούμε να καλλιεργήσουμε τὸ ίδιο φρόνημα, δηλαδή να μη συμβιβαζόμαστε μὲ τὴν αμαρτία. Ὁ Θεὸς θα δει την προαίρεση μας και θα μας ελεήσει.
Ας προσκυνήσουμε, λοιπόν, σήμερα με κατάνυξη τον Τίμιο και Ζωοποιό Σταυρό του Σωτήρος μας Χριστού. Ας αντλήσουμε από εκείνον τη δύναμη και το κουράγιο και τη βοήθεια που μας είναι τόσο αναγκαία, ώστε ανανεωμένοι και καθησυχασμένοι να συνεχίσουμε τόν υπόλοιπο χρόνο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής και να ανεβούμε τον πνευματικό μας Γολγοθά, το Γολγοθά που όμως πάντα ακολουθεί η Ανάσταση. Αμήν
