Με ευλάβεια, δέος, κατάνυξη, αλλά και ιστορικό χρέος στους προγόνους μας πλήθος προσκυνητών ανηφόρισαν απόψε στο παλιό Πυλί της Κω, στην ιστορική καστροπολιτεία, τον γραφικό «Μυστρά της Δωδεκανήσου» όπου εψάλη απόψε ο πανηγυρικός εσπερινός της Υπαπαντής του Κυρίου.
Στον εσπερινό χοροστάτησε -όπως κάθε χρόνο- ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κώου και Νισύρου κ. Ναθαναήλ ο οποίος θα διανυκτερεύσει στην περιοχή για να χοροστατήσει το πρωί στον Όρθρο και να προεξάρχει στην Θεία Λειτουργία της εορτής.
Τον Σεβασμιώτατο πλαισίωναν ο Γενικός Αρχιερατικός, Πρωτοπρεσβύτερος π. Ιωάννης, ο Αρχιμανδρίτης του στρατού π. Σοφρώνιος και οι Ιερείς: π. Κωνσταντίνος Κουκούλας, π. Ηρακλής Ζωγραφάκης, π. Αναστάσιος Τσουκνιάς, π. Ιωαννης Καραγιάννης και π. Βαγιανός – Ιωάννης Κώστογλου
Τους ύμνους απέδωσε χορός ιεροψαλτών υπό τον Πρωτοψάλτη Μιχάλη Ανδρέου, Γιώργος Σανιδάς, Αναστάσιος Γιακουμής, Γιώργος Μαστορόπουλος, Γιάννης Βαμβακάς, Γιώργος Κανδύλης και Γ. Κιάρης.
Παρόντες ήταν μεταξύ άλλων: Ο Διοικητής της 80 ΑΔΤΕ, Ταξίαρχος Αριστείδης Καβαρλίγκος, οι Αντιδήμαρχοι Γεωργία Κασιώτη. Κατερίνα Χατζηθωμά Κυπραίου και Ματίνα Βουκελάτου-Χριστοδουλίδη, η Έπαρχος Κω Νισύρου Ντίνα Σβύνου (έφτασε προς το τέλος, λόγω ανειλημμένης υποχρέωσης), η Εντεταλμένη Δημοτική σύμβουλος Διονυσία Γιαννούλη, ο Πρόεδρος Πυλίου Νεκτάριος Χατζησεβαστός, Ασφενδιού Σεβαστιανός Παρβέρης, ο πρώην Πρόεδρος Μιχάλης Γιωργαλλής, η Πανεπιστημιακός Κατερίνα Παπαθωμά, η νομικός της Ιεράς Μητροπόλεως κ. Αφροδίτη Μπιλλήρη-Αβρίθη και πολλοί προσκυνητές (η προσέλευση συνεχίστηκε έως αργά τη νύχτα με το έθιμο της διανυκτέρευσης στην περιοχή και τις φωτιές για ζέσταμα).
Η ημέρα της Υπαπαντής εορτάζεται σε ανάμνηση του ερχομού του βρέφους Ιησού στο Ναό των Ιεροσολύμων και στον καθαρισμό της Παναγίας από τη λοχεία.
Όπως και σήμερα έχουμε τον σαραντισμό, όπως λέμε, έτσι κάπως γινόταν και εκείνα τα χρόνια. Έπρεπε δηλαδή οι γονείς να φέρουν το παιδί στα Ιεροσόλυμα, στον Ναό. Σύμφωνα με τον Μωσαϊκό Νόμο μάλιστα, όλα τα πρωτότοκα αγόρια ήταν αφιερωμένα στον Θεό (για χάρη των πρωτότοκων που είχαν σωθεί στην Αίγυπτο). Μαζί πρόσφεραν σαν θυσία ένα ζευγάρι τρυγονιών ή δύο μικρά περιστέρια, πάντα σύμφωνα με τον Μωσαϊκό Νόμο.
Στα Ιεροσόλυμα βρισκόταν τότε ένας άνθρωπος που τον έλεγαν Συμεών. Ήταν πιστός και ευλαβής, περίμενε τη σωτηρία του Ισραήλ και τον καθοδηγούσε το Άγιο Πνεύμα. Του είχε φανερώσει λοιπόν το Άγιο Πνεύμα ότι δεν θα πέθαινε προτού δει τον Μεσσία (το Χριστό). Κι εκείνος περίμενε, λένε, πολύ περισσότερο και από διακόσια χρόνια. Τότε του υπέδειξε το Άγιο Πνεύμα να πάει στον Ναό. Μόλις οι γονείς έφεραν εκεί το Παιδί, τον Ιησού, για να κάνουν γι’ αυτό τα έθιμα του Νόμου, το πήρε στην αγκαλιά του, δόξασε το Θεό και είπε:
«Τώρα, Κύριε, μπορείς να αφήσεις το δούλο σου να πεθάνει, γιατί τα μάτια μου είδαν το Σωτήρα, που ετοίμασες για όλους τους λαούς, το Φως που θα φωτίσει όλα τα έθνη…»
Η Εκκλησία τη μέρα αυτή την έχει ορίσει ως γιορτή της μητέρας και στους ναούς ψάλλεται προς τιμή της Παναγίας: «Θεοτόκε, ἡ ἐλπίς πάντων τῶν χριστιανῶν, σκέπε, φρούρει, φύλαττε τούς ἐλπίζοντας εἰς σέ
Ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε με συγκίνηση στους χιλιάδες προγόνους μας που έζησαν και πέρασαν από αυτή εδώ την ιερή περιοχή -«οι ψυχές των οποίων είναι εδώ μαζί μας και χαίρονται με την παρουσία μας»-πριν εγκαταλείψουν σταδιακά λόγω των ασθενειών και των νέων συνθηκών την πυκνοκατοικημένη αυτή περιοχή για να πάνε άλλοι στο Ασφενδιού και άλλοι στο Πυλί, με τους πιο γενναίους να μένουν στο Αμανιού και ελάχιστοι στις εστίες τους.
Παρόλα αυτά ο ιερός αυτός τόπος λατρείας, παρέμεινε μέχρι σήμερα όρθιος για να μας θυμίζει την ιστορική καστροπολιτεία και όλους όσους έζησαν σε αυτή.
Ο Σεβασμιώτατος ευχαρίστησε ιδιαίτερα όλους τους παριστάμενους, τον δήμο και τις τεχνικές του υπηρεσίες για την φροντίδα του δρόμου, την ενορία του Αγίου Γεωργίου και την αδελφότητα για τα κεράσματα (λουκουμάδες) που πρόσφεραν σε όλους τους προσκυνητές, τον υπεύθυνο επίβλεψης του χώρου της μονής κ. Βασίλη Μολυβιάτη και τους Μαύρους λύκους για τις υπηρεσίες τους και όλους τους εθελοντές.
Και του χρόνου. Χρόνια πολλά σε όλες και όλους.
Ιστορία
Στα τέλη του 11ου αιώνα στην Κω κατέφυγε ο Όσιος Χριστόδουλος μετά από πρόσκληση από τον Κώο μοναχό Αρσένιο Σκηνούρη. Ο Χριστόδουλος ήταν ηγούμενος στη μονή του Στύλου στο όρος Λάτρος, κοντά στη Μίλητο, κατέφυγε στη Στρόβιλο της Μικράς Ασίας, πέρασε στην Κω, όπου ίδρυσε στο Παλαιό Πυλί τη μονή της “Παναγίας των Καστριανών”, και κατέληξε στην Πάτμο, όπου ίδρυσε το 1088 την περίφημη μονή του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου.
Οι πρώτες πληροφορίες για την καστροπολιτεία προέρχονται από το αρχείο της Μονής της Πάτμου. Με χρυσόβουλο του Αλεξίου Α΄ Κομνηνού το 1085 (μεταγραφή) επικυρώνεται η δωρεά στο μοναχό Χριστόδουλο «τό τε Καστέλον εγχωρίως λεγόμενον και εν τώ πρακτικώ Καστριανόν αναγραφόμενον…«. Επόμενη μνεία του Παλαιού Πυλιίου γίνεται το 1288 σε αναφορά-δέηση κατοίκων της Κω προς τον Ανδρόνικο Β΄ Παλαιολόγο σχετικά με τη μονή των Σπονδών όπου αναγράφεται «καστροφύλαξ Πηλίου Ιωάννης ο Στεριώνης«.
Το κάστρο ήταν ένα από τα σημαντικότερα καταφύγια του πληθυσμού της Κω κατά την ιπποτική περίοδο. Το 1449 ο μάγιστρος de Lastic διατάζει τους κατοίκους της Κω να συγκεντρωθούν στο κάστρο του Πυλιού για να προφυλαχτούν από επικείμενη τουρκική επιδρομή. Κατά την τουρκική πολιορκία της Κω το 1457 εδώ βρίσκουν καταφύγιο οι κάτοικοι της Νεραντζιάς και σώθηκαν επειδή ήταν απρόσβλητο. Το 1461 το τάγμα αποφασίζει τη μεταφορά του πληθυσμού της Κω στη Ρόδο, εγκαταλείπει όλα τα κάστρα του νησιού πλην του Παλιού Πυλιού, το οποίο θα συνέχιζε να ενισχύεται με άνδρες και πυρομαχικά. Δεν υπάρχουν πάντως πληροφορίες αν αυτό έγινε τελικά.
Στο σεισμό του 1493 το κάστρο έπαθε μεγάλες ζημιές και το τάγμα τον επόμενο χρόνο έστειλε επιτροπή στο «Castello di Pilli» για την αποκατάστασή τους. Το 1523 η Κως, μετά τη Ρόδο, καταλαμβάνεται από τους Τούρκους. Το 1526 σύμφωνα με το «ημερολόγιο» του Βενετού Marino Sanuto (πολύτιμο έργο για τη βενετική, ιταλική, ευρωπαϊκή αλλά και την ελληνική ιστορία) οι χριστιανοί κάτοικοι του κάστρου του Πυλιού στο νησί της Κω επαναστάτησαν, κατέκοψαν όλους τους Τούρκους, και μόνοι αυτοί παρέμειναν κύριοι του φρουρίου. Ο Τούρκος διοικητής της Ρόδου εξόπλισε δέκα γαλέρες και μερικά πλοία που έτυχε να βρίσκονται στη Ρόδο, και ξεκίνησε να πάει να ανακαταλάβει το κάστρο. Οι επαναστάτες αποφάσισαν τότε να παραδοθούν με όρους. Δυο δικοί τους, που είχαν σταλεί για να διαπραγματευθούν, συνελήφθησαν, τον ένα τον παλούκωσαν και τον άλλο τον έστειλαν πίσω στο κάστρο να πει, ότι όλους θα τους περάσουν «εν στόματι μαχαίρας», ακόμη και τα μωρά στις κούνιες. Το πώς εξελίχθηκε αυτή η ιστορία δεν είναι γνωστό.
Τελευταία πληροφορία για το Παλιό Πυλί έχουμε απο τον Ιάκωβο Ζαράφτη, σύμφωνα με τον οποίο ο οικισμός και το κάστρο εγκαταλείφθηκε το 1813 ή κατ’ άλλους το 1830 εξαιτίας επιδημίας, που αποδεκάτισε τον πληθυσμό.
ποιος θυμήθηκε να εμφανιστεί ξανά μετά από καιρό….ποιος είναι ο λόγος ενεργοποίησης του ξαφνικά; παραίτηση εκλεγμένου από την αντιπολίτευση αχνό φαίνεται. ..
εμφανίστηκες?? το γιατί δεν μας λες?? παραίτηση δημοτικού συμβούλου της αντιπολίτευσης ΕΕΕΕΕ