Μεγάλη θλίψη σκόρπισε στην τοπική κοινωνία η είδηση του θανάτου του αγαπητού συμπολίτη μας, μεγάλου Δασκάλου πυγμαχίας – kick boxing, Μιχάλη (Μάικ) Παλαπάνη σε ηλικία περίπου 70 ετών, έπειτα από ανίατη ασθένεια την οποία υπέμεινε γενναία τα τελευταία χρόνια.
Γεννήθηκε στο Λαγούδι της Κω, παιδί αγροτικής και πολύτεκνης οικογένειας εξαιρετικών ανθρώπων και καλλιτεχνών.
Ένας μεγάλος Δάσκαλος και άνθρωπος για τον οποίο οι μαθητές και οι γνωστοί του έχουν να πουν τα καλύτερα λόγια, με σπουδαίες διακρίσεις από τα νεανικά του χρόνια ως αθλητής πυγμαχίας στο εξωτερικό (Αυστραλία) αλλά και στην Κω.
Πριν από περίπου 30χρόνια που επέστρεψε από την Αυστραλία, διοργάνωσε επίσημους αγώνες πυγμαχίας στο νησί μας (στην Καλούα) καθώς ήταν από τους λίγους πανελλαδικά που διέθετε άδεια διοργάνωσης τέτοιων αγώνων.
Πάντα χαμηλών τόνων, ταπεινός και εργατικός, διατηρούσε παράλληλα με τη σχολή και την προπονητική του εργασία και την δουλειά του στο κατάστημά του (Αρτοποιείο, την παράδοση του οποίου συνεχίζει σήμερα ο γιος του Γιάννης.
Υπέμεινε καρτερικά το σκληρό χτύπημα της μοίρας πριν από χρόνια χάνοντας τον μεγάλο του γιο, Σταύρο.
Μια μεγάλη ψυχή, ένα πραγματικό λιοντάρι -όπως τον αποκαλεί ο γιος του Γιάννης- με καρδιά μικρού παιδιού.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα της Κωακής γης που θα τον σκεπάσει.
Τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στην αγαπητή οικογένειά του.
Το συγκινητικό αντίο από τον γιο του Γιάννη και από μαθητές και φίλους του:
🙏😔😔🙏🙏 rip Mike Rose
Δημοσιεύτηκε από Mixalis Papapostolou στις Δευτέρα, 5 Απριλίου 2021
αναπαυσου εν ειρηνη…
αναπαυσου εν ειρηνη..
Τώρα θα είναι χαρούμενος γιατί θα είναι με τον γιο του,καλό σου ταξίδι φίλε μου
Σε αγαπούσε πολύ ο Σταύρος Πέτρο…
Μεγάλε δάσκαλε και καλέ μου φίλε Μάικ Παλαπανη, ας είναι ελαφρύ το χώμα της κωακης γης που θα σε σκεπάσει. Η είδηση του θανάτου σου με λυπησε πολύ, γιατί σε γνώρισα πριν 20 χρόνια και ήσουν ένας καλός άνθρωπος που ήθελες πάντα να βοηθάς τον συνάνθρωπο με κάθε τρόπο αλλά και να γυμνάζεις τους νέους, γιατί έτσι θα αποκτουσαν καλόν χαρακτήρα και αυτοπεποίθηση. Δεν ήταν λίγες οι φορές που βρισκόμασταν στο σπίτι σου είτε στο σπίτι μου και τα λέγαμε, σου άρεσε να μου λες για τους αγώνες πυγμαχίας που έδωσες, ως διακεκριμένος πυγμάχος στην Αυστραλία, το ξεκίνημα σου, και τους Ελληνες πυγμάχους της εποχής σου που αγαπούσες. Μου έλεγες για το άδικο χαμό του γιου σου Σταύρου που τον αγαπούσες και πάντα σου έλλειπε, όμως ήσουν λεβέντης και παλικαρίσια το αντιμετώπιζες, όπως γεννεα αντιμετώπισες και τον τελευταίο σου αγώνα, την ασθένεια σου και μου το έλεγες.
Συληπουμε βαθειά την γυναίκα του Άννα, τον γιο του Γιάννη και τους άλλους συγγενείς.
Αιωνία σου ή μνήμη λεβέντη Μάικ Παλαπανη.
Μεγάλε δάσκαλε και καλέ μου φίλε Μάικ Παλαπανη, ας είναι ελαφρύ το χώμα της κωακης γης που θα σε σκεπάσει. Η είδηση του θανάτου σου με λυπησε πολύ, γιατί σε γνώρισα πριν 20 χρόνια και ήσουν ένας καλός άνθρωπος που ήθελες πάντα να βοηθάς τον συνάνθρωπο με κάθε τρόπο αλλά και να γυμνάζεις τους νέους, γιατί έτσι θα αποκτουσαν καλόν χαρακτήρα και αυτοπεποίθηση. Δεν ήταν λίγες οι φορές που βρισκόμασταν στο σπίτι σου είτε στο σπίτι μου και τα λέγαμε, σου άρεσε να μου λες για τους αγώνες πυγμαχίας που έδωσες, ως διακεκριμένος πυγμάχος στην Αυστραλία, το ξεκίνημα σου, και τους Ελληνες πυγμάχους της εποχής σου που αγαπούσες. Είχα την τιμή να γίνω και εγώ μαθητής σου, που δεν γνώριζα από πυγμαχία αλλά με έπεισες.
Μου έλεγες για το άδικο χαμό του γιου σου Σταύρου που τον αγαπούσες και πάντα σου έλλειπε, όμως ήσουν λεβέντης και παλικαρίσια το αντιμετώπιζες, όπως γεννεα αντιμετώπισες και τον τελευταίο σου αγώνα, την ασθένεια σου και μου το έλεγες.
Συληπουμε βαθειά την γυναίκα του Άννα, τον γιο του Γιάννη και τους άλλους συγγενείς.
Αιωνία σου ή μνήμη λεβέντη Μάικ Παλαπανη.
Μεγάλε δάσκαλε και καλέ μου φίλε Μάικ Παλαπανη, ας είναι ελαφρύ το χώμα της κωακης γης που θα σε σκεπάσει. Η είδηση του θανάτου σου με λυπησε πολύ, γιατί σε γνώρισα πριν 20 χρόνια και ήσουν ένας καλός άνθρωπος που ήθελες πάντα να βοηθάς τον συνάνθρωπο με κάθε τρόπο αλλά και να γυμνάζεις τους νέους, γιατί έτσι θα αποκτουσαν καλόν χαρακτήρα και αυτοπεποίθηση. Δεν ήταν λίγες οι φορές που βρισκόμασταν στο σπίτι σου είτε στο σπίτι μου και τα λέγαμε, σου άρεσε να μου λες για τους αγώνες πυγμαχίας που έδωσες, ως διακεκριμένος πυγμάχος στην Αυστραλία, το ξεκίνημα σου, και τους Ελληνες πυγμάχους της εποχής σου που αγαπούσες. Είχα την τιμή να γίνω και εγώ μαθητής σου, που δεν γνώριζα από πυγμαχία αλλά με έπεισες.
Μου έλεγες για το άδικο χαμό του γιου σου Σταύρου που τον αγαπούσες και πάντα σου έλλειπε, όμως ήσουν λεβέντης και παλικαρίσια το αντιμετώπιζες, όπως γεννεα αντιμετώπισες και τον τελευταίο σου αγώνα, την ασθένεια σου και μου το έλεγες.
Συληπουμε βαθειά την γυναίκα του Άννα, τον γιο του Γιάννη και τους άλλους συγγενείς.
Αιωνία σου ή μνήμη δάσκαλε λεβέντη Μάικ Παλαπανη.
Ημουν παιδάκι όταν είχε το φούρνο στην Αβέρωφ και πέρναμε ψωμί. Καλη ανάπαυση, συλλυπητήρια.
Οτι και να λέτε δεν σάς πιστεύω.
Ο φίλος μου και πατέρας φίλου μου είναι εδώ.
Για πάντα.
κυρ Μιχάλη σ΄αγαπάμε
Χαιρετισμους στον Σταυρο σου….Να μας φυλατε απο εκει ψηλα….
Καλό ταξίδι. Ο Σταύρος θα σε περιμένει…. συλλυπητήρια στην οικογένεια και στα εγγόνια σου.
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ
Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια του.
Τα θερμά μας συλλυπητήρια Άννα και Γιαννη για την απώλεια του συζύγου και πατερα σας.Οικογενεια Ιωάννας Μαραγκουλια -Παπαγγελη
Καλό Παράδεισο δάσκαλε