ΔΕΙΤΕ ΦΩΤΟ & ΒΙΝΤΕΟ
Γιάννης Κιάρης 
Χαρίκλεια Χριστοφή
Με συγκίνηση και κατάνυξη εψάλη απόψε χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κώου και Νισύρου κ. Ναθαναήλ, έπειτα από περίπου έξι αιώνες ξανά ο πανηγυρικός εσπερινός της εορτής του Αγίου Αντωνίου στο αναστηλωμένο Ιερό Εξωκκλήσιο στο Χάντακα Πυλίου.
Το Ιερό Εξωκλήσιο αναστηλώθηκε πρόσφατα (τα Θυρανοίξια έγιναν στις 29 Ιουλίου), έπειτα από πολύχρονες προσπάθειες της ενορίας του Αγ. Νικολάου Πυλίου, του π. Κωνσταντίνου και του Σεβασμιωτάτου.
Με συγκίνηση ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του αναφέρθηκε στο πόσο όμορφα θα ένιωσε ο ίδιος ο Άγιος Αντώνιος περιδιαβαίνοντας σήμερα τους ναούς που φέρουν το όνομά του και βλέποντας το πρώην ερειπωμένο εξωκλήσι του όπως είναι σήμερα δίνοντάς μας την ευλογία του.
Τόνισε δε πόσο πονάει η καρδιά του, όπως και όλων μας βλέποντας τους ναούς μας που δεν έχουν αποκατασταθεί ακόμα.
Παράλληλα ευχαρίστησε όλους όσους συνέβαλαν στην αναστήλωση του ιερού εξωκλησίου (την αρχαιολογική υπηρεσία, όλους όσους εργάστηκαν, τον π. Κωνσταντίνο και τους συνεργάτες του, καθώς και τους εκπροσώπους της πρ. δημοτικής αρχής που ήταν παρόντες, με τον πρ. Πρόεδρο του Δημ. συμβουλίου και εορτάζοντα Α. Κρητικό, τον πρ. Πρόεδρο της ΔΕΥΑΚ Μ. Κιάρη για το πολύ σημαντικό έργο της διευθέτησης του χειμάρρου για την προστασία του ναού).
Ενώ, δεν παρέλειψε να αναφερθεί στο βίο του Αγίου Αντωνίου και στο μεγάλο μάθημα της υπομονής.
Όταν ο Μέγας Αντώνιος ήταν ακόμη πολύ νέος στην ηλικία κι αρχάριος στην άσκηση, έπεσε σε ακηδία. Αγωνιζόταν ολομόναχος βαθιά στην έρημο, δεν είχε οδηγό κι οι λογισμοί άρχισαν να του φέρνουν σύγχυση. Δεν έχασε όμως την εμπιστοσύνη του στο Θεό. Γονάτισε και προσευχήθηκε μ’; αυτά τα λόγια:
«Κύριε, θέλω να σωθώ, αλλά δε μ’; αφήνουν ούτε στιγμή ήσυχο οι λογισμοί μου. Δεν έχω άλλον από Σε, Κύριέ μου, να με διδάξει τι να κάνω. Μη θελήσεις ποτέ να με αφήσεις.» Η προσευχή τον ανακούφισε. Αμέσως πήρε και την απάντηση που ζητούσε.
Μόλις σηκώθηκε είδε στην άλλη άκρη του κελιού του έναν άλλο Αντώνιο, καθισμένο σε σκαμνί να πλέκει ψαθί. Στάθηκε σαστισμένος και τον παρακολουθούσε. Σε λίγο τον είδε ν’; αφήνει το εργόχειρο και να προσεύχεται με τα χέρια υψωμένα στον ουρανό. Ύστερα ξανακάθισε στο εργόχειρο και πάλι σηκώθηκε για προσευχή. Στο τέλος στράφηκε στον ίδιο τον Αντώνιο και του υπέδειξε:
«Κάνε κι εσύ το ίδιο και θα σωθείς. Κι έγινε άφαντος!» Τότε κατάλαβε ο Αντώνιος πως ο Θεός του έστειλε τον Άγγελό του να τον διδάξει. Πήρε θάρρος και δόθηκε στην άσκηση με μεγάλη υπομονή και προθυμία.
Παρόντες ήταν ακόμη ο Πρόεδρος της Κοινότητας Πυλίου Θ. Πάχος, η Β. Σοφού και πολλοί προσκυνητές.
