Για να δούμε λοιπόν όταν έρθει η ώρα, τον τελικό «λογαριασμό» της «επιτυχίας»…(Ποιοι και πως θα τον «πληρώσουν»)
Το «success story» η ιστορία επιτυχίας, όσο πλησιάζουμε προς τα Χριστούγεννα που οι ευχές δίνουν και παίρνουν (βλέπετε τα λόγια και ειδικά τα ευχο-λόγια, είναι πολύ πιο εύκολα και ανέξοδα από τις πράξεις), είναι το κύριο μέλημα των πολιτικών μας, από τον Πρωθυπουργό μέχρι τον τελευταίο αυτοδιοικητικό (το πρώτο συνθετικό βέβαια-όπως θα λεγε κι ο Κώστας- μόνο κατ’ ευφημισμόν ισχύει στις μέρες μας).
Έτσι για παράδειγμα ο Πρωθυπουργός κρίνει (με την γνωστή υπερφίαλη αυταρέσκειά του) την «επιτυχία» του, με βάση τη δημοσιονομική σταθερότητα, την επίτευξη μεγάλων πλεονασμάτων εισπράττοντας τα εύσημα από την Κομισιόν και τους ξένους οίκους.
Η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών όμως -όπως αντανακλάται όλο και πιο έντονα στις δημοσκοπήσεις- δεν έχει καθόλου την ίδια εικόνα. Βλέπει μια εντελώς διαφορετική. Αισθάνεται ότι δύσκολα με υπολογισμό μέχρι και του τελευταίου ευρώ μπορεί να τα βγάλει πέρα, χωρίς κάποια προοπτική, με την οικονομική ανισότητα να μεγαλώνει εις βάρος τους.
Μια ματιά στα αποτελέσματα αυτών των δημοσκοπήσεων (είναι οι ίδιες που απαντούν στο 70% και πλέον, ότι ΔΕΝ είναι ικανοποιημένοι από την οικονομική πολιτική της Κυβέρνησης και έχουν ως πρώτη επιλογή Πρωθυπουργού τον ΚΑΝΕΝΑ), δείχνει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο, ότι οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι διαμαρτύρονται πως οι μισθοί και οι συντάξεις τους δεν επαρκούν για να καλύψουν τα μηνιαία έξοδά τους.
Και δεν συζητά κανείς για πολυτέλειες (όσο και αν αναρωτιούνται οι επί πληρωμή εγκάθετοι της «Ψεματαλήθειας» ως άλλες Αντουανέτες «μα καλά δεν θα πάνε στην Αράχωβα, τα σαλέ και τα χιονοδρομικά τα Χριστούγεννα; Τότε πως είναι ήδη γεμάτα…;)
Όλοι αναφέρονται στα ενοίκια, στο κατακόρυφα αυξημένο κόστος διατροφής, στους λογαριασμούς ρεύματος. Οι μισθοί είναι σαφέστατα οι χαμηλότεροι της Ευρώπης, το κόστος ζωής είναι εξαιρετικά υψηλό και ασυνήθιστο για εποχές «ευμάρειας».
«Είναι υπεύθυνη η κυβέρνηση για την ακρίβεια; Ναι, σε μεγάλο βαθμό, διότι δεν ελέγχει την κερδοσκοπία των καρτέλ που ελλείψει οποιουδήποτε ανταγωνισμού ανεβάζουν ανεξέλεγκτα και παράλογα τις τιμές σε όλα. Είναι επίσης υπεύθυνη η κυβέρνηση για την ακρίβεια, αφού επί των επιβαρυμένων από τον πόλεμο της Ουκρανίας τιμών προσθέτει πολύ υψηλούς φόρους» («Πρώτο Θέμα», για να μην λένε ότι αυτά τα λέει η αντιπολίτευση…)
Και συνεχίζει: «Η κυβέρνηση αρνείται να αλλάξει το μείγμα των φόρων, διότι από αυτούς ακριβώς τους υψηλούς φόρους επί των αυξημένων τιμών προέρχεται η δημοσιονομική επιτυχία της, δηλαδή το μεγάλο πλεόνασμα. Το πληρώνουν οι ψηφοφόροι, δηλ. η πλειοψηφία των Ελλήνων που τα βγάζει δύσκολα πέρα, για να έχει τους υπόλοιπους στον αφρό, καθώς τα έσοδα από φόρο εισοδήματος στην Ελλάδα προέρχονται κυρίως από (τα συνήθη υποζύγια) τους μισθωτούς και συνταξιούχους.
Αδειες τσέπες
Όσον αφορά το εισόδημα των πολιτών, ενώ ο βασικός μισθός έχει αυξηθεί -ανεξαρτήτως τού αν θα μπορούσε να αυξηθεί περισσότερο-, η κυβέρνηση δεν έχει δημιουργήσει συνθήκες ανάπτυξης των πολλών ελληνικών μεσαίων και μικρότερων επιχειρήσεων, οι οποίες είναι αυτές που τελικά διαχέουν τα οφέλη του ρυθμού ανάπτυξης σε όλο τον πληθυσμό. Αντίθετα, η οικονομική της πολιτική φρενάρει την ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα, με εξαίρεση τις πολύ μεγάλες επιχειρήσεις, τις τράπεζες και τα καρτέλ.
Ωστόσο, η πολιτική των επιδομάτων αντί των μεταρρυθμίσεων και των μέτρων, που θα διόρθωναν την κατάσταση στην αγορά, ούτε τους πολίτες ικανοποιεί αφού την αισθάνονται ως ελεημοσύνη από τους άρχοντες της πολιτικής, ούτε την οικονομία βοηθάει διότι δεν ευνοεί τη βιώσιμη ανάπτυξη. Ενίοτε, δε, γυρίζει μπούμερανγκ εναντίον της κυβέρνησης, όπως συμβαίνει τώρα με τους αγρότες, αφού οι ίδιοι αισθάνονται ότι η κυβέρνηση δεν τους δίνει τις επιδοτήσεις που τους χρωστάει. Πρόκειται περί της αποκορύφωσης του πελατειακού κράτους. Μαζεύουμε όλο το χρήμα από όλους και μοιράζουμε επιδόματα όταν μπορούμε και θέλουμε.Αυτή η οικονομική πολιτική είναι που αφενός προκαλεί την ψευδαίσθηση της επιτυχίας στην κυβέρνηση και αφετέρου το πρόβλημα στους πολίτες.» (Είπαμε αυτά τα γράφει -υποτίθεται για το καλό της κυβέρνησης, αλλά που- το φιλοκυβερνητικότατο «Πρώτο Θέμα»).
Και όπως πολύ εύστοχα ίσως και «προφητικά» παρατήρησε ο Περιφερειάρχης Ν. Αιγαίου Γιώργος Χατζημάρκος στο πρόσφατο 7ο ετήσιο συνέδριο «Ελληνικός Τουρισμός 2025 – Μια εθνική υπόθεση»: Ο Τουρισμός «πληρώνει» την επιτυχία του.
Δείγμα του ότι ιστορικά και νομοτελειακά «οι παχιές αγελάδες» ειδικά όταν δεν μπαίνει κάποιο όριο συνετής και λελογισμένης εκμετάλλευσής τους, από τη μια μέρα στην άλλη μπορεί να γίνουν ισχνές (ή και ο μη γένοιτο, κάποτε να ψοφάνε) πριν την ώρα τους.
Για να δούμε λοιπόν όταν έρθει η ώρα τον τελικό «λογαριασμό» της «επιτυχίας»… (Ποιοι και πως θα τον «πληρώσουν»).
