Γράφει ο Γιάννης Παρασκευάς
Καταλύτης στο παγκόσμιο γίγνεσθαι είναι το πότε και πώς θα κλείσουν οι πολεμικές συρράξεις στην ΟΥΚΡΑΝΙΑ.
Δεν αναφέρομαι σε πόλεμο, αλλά συγκρούσεις. Ο πόλεμος δεν θα τελειώσει, θα δημιουργηθεί de facto μια κατάσταση ΜΗ ΠΟΛΕΜΟΥ, δεν θα υπάρχει υπογεγραμμένη συμφωνία ΕΙΡΗΝΗΣ.
- Υπάρχει προοπτική ειρήνευσης;
ΑΠ. Αυτό εξαρτάται από την ικανοποίηση των απαιτήσεων των ΗΠΑ. Η ειρήνευση θα έλθει όταν οι Ουκρανικές δυνάμεις δεν θα έχουν τα μέσα συνέχισης των εχθροπραξιών.
Αυτό θα προκύψει όταν ευθέως ή εμμέσως οι Αμερικάνοι δεν στέλνουν όπλα στην Ουκρανία και μεταφέρουν την ευθύνη στους Ευρωπαίους.
Οι Ευρωπαίοι δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες των Ουκρανών, όσο και αν προσπαθούν άρον-άρον να μετατρέψουν τη βιομηχανία τους σε πολεμική βιομηχανία, για να κινηθεί η οικονομία τους. Αυτό όμως θα συμβεί, αν συμβεί, στο βάθος τουλάχιστον δεκαετίας.
Μέχρι τότε οι Ουκρανοί θα είναι χωρίς σφαίρες.
- Έχουν τύχη οι συζητήσεις Ρώσων και Αμερικανών με τα σχέδια των 28 ή 19 σημείων για μια κάποια συμφωνία;
ΑΠ. Οι συζητήσεις αυτές είναι το επιφαινόμενο και όχι η ουσία του προβλήματος. Είναι η τροφή που δίνεται στους Ευρωπαίους πολίτες ειδικά, για τη διαμόρφωση κλίματος ότι καταβάλλονται προσπάθειες για την επίλυση του προβλήματος και δικαιολογία για την περαιτέρω πτώχευσή τους.
Είναι η δικαιολογία για αυτό που θα εμφανιστεί στο τέλος: οι συγκρούσεις θα σταματήσουν όταν θα επέλθει πλήρης συμφωνία για την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου της Ουκρανίας, και αυτό θα γίνει μεταξύ ΗΠΑ και ΡΩΣΙΑΣ, και του μέλλοντος της κρατικής της υπόστασης.
- Οι Ευρωπαίοι επιμένουν ότι θα πρέπει να συμμετάσχουν στη λήψη της όποιας απόφασης για την υπογραφή της όποιας συμφωνίας.
ΑΠ. Το ψελλίζουν, δεν μπορούν να το απαιτήσουν, δεν έχουν ούτε την οικονομική ούτε τη στρατιωτική δύναμη που να τους θεωρήσει κάποιος γεωπολιτική δύναμη.
Ο Τραμπ τούς δίνει την ψευδαίσθηση ότι μιλά μαζί τους, γιατί έχει ανάγκη τα ευρώ τους για την αγορά αμερικανικών όπλων και ευρωπαϊκών επενδύσεων στη χώρα του.
Τους φοβερίζει ότι πρέπει να ξεχάσουν την αμερικανική ομπρέλα προστασίας και ότι πρέπει να προστατέψουν το σπίτι τους, ζητά να του στοιχίζει λιγότερα το ΝΑΤΟ, αλλά θα παραμένει η Αμερική το μεγάλο αφεντικό του ΝΑΤΟ.
Το κονκλάβιο των Βρυξελλών ασμένως υιοθέτησε τη δημιουργία πολεμικής βιομηχανίας, εις βάρος των πολιτών της, εις βάρος των υπηρεσιών στους πολίτες της και επ’ ωφελεία των βιομηχάνων και του διεθνούς χρηματιστηριακού κεφαλαίου.
- Η Ευρώπη διατείνεται ότι με τη στάση και τις αποφάσεις της προστατεύει την αρχή «της μη παραβίασης και βίαιης μεταβολής των συνόρων».
ΑΠ. Δυστυχώς για αυτούς, είναι μια αρχή την οποία την απεμπόλησαν και την ποδοπάτησαν με την πολεμική εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο και την κατοχή πλέον του ενός τρίτου των εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Δεν έδειξαν την ίδια ευαισθησία, δε συνέβαλαν παρόμοιες κυρώσεις όπως αυτές που αποφάσισαν για την Ουκρανία και δεν συμβάλλουν ούτε τώρα στην επίλυση του προβλήματος της κατοχής.
Αυτές οι συμπεριφορές αποδυναμώνουν τη θέση αρχής που προβάλουν. Το μόνο που επιζητούν, με τη σημερινή τους στάση στο Ουκρανικό, είναι μερίδιο στη διανομή του πλούτου της Ουκρανίας.
- Ποιες θα είναι οι επιπτώσεις για τη χώρα μας από τη θέση που επέλεξε και τη στάση που τηρεί στο συγκεκριμένο πρόβλημα; Πρωτοστατεί στη στήριξη του Zelensky, έδωσε όπλα και μπήκε στο στόχαστρο της Ρωσικής πολιτικής και μάλιστα προειδοποίησε για την τιμωρητική στάση που θα έχει απέναντι στη χώρα μας.
ΑΠ. Επέμενε ο Πρωθυπουργός μας ότι βρίσκεται «στη σωστή μεριά της ιστορίας». Το πρόβλημα είναι αν «η ιστορία θα βρεθεί στην ίδια μεριά με τον Πρωθυπουργό μας».
Σε περιόδους διεθνών γεωπολιτικών ανακατατάξεων δεν θα πρέπει να είσαι δεδομένος και μάλιστα αδύναμος στην αξιολόγηση των εξελίξεων.
Η χώρα μας θα έπρεπε να είναι στην πρώτη γραμμή προάσπισης της ΕΙΡΗΝΗΣ και τερματισμού των εχθροπραξιών, και στην Ουκρανία και στην ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ.
Όφειλε να διευρύνει τις συμμαχίες της χώρας και όχι να απομονώνει τη χώρα από παραδοσιακούς συμμάχους και υποστηρικτές της λήξης της κατοχής της Κύπρου.
Παίζει τα ρέστα της στην Ευρώπη, η οποία είναι ο μεγαλύτερος ηττημένος και χαμένος στον νέο γεωπολιτικό κόσμο. ΗΠΑ-ΡΩΣΙΑ-ΚΙΝΑ ήδη έχουν μοιράσει τον κόσμο και έχουν διαμορφώσει τις ζώνες επιρροής τους.
Αν πιστεύει κανείς ότι οι συμφωνίες με τις ΗΠΑ και ότι η χώρα μας θα γίνει διαμετακομιστικός ενεργειακός σταθμός «υπνούντε ύπνον βαθύ», όλα αυτά ακυρώνονται με τον ερχομό του ΜΗ ΠΟΛΕΜΟΥ.
Πηγη: rodiaki.gr
