Σύμφωνα με την εκτίμηση του Εργαστηρίου Ηλιακής Αστρονομίας του Ινστιτούτου Αστρονομίας της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών (IKI RAN), την Παρασκευή, 7 Νοεμβρίου, ο πλανήτης μπορεί να βιώσει «την ισχυρότερη γεωμαγνητική καταιγίδα της χρονιάς και μία από τις μεγαλύτερες των τελευταίων ετών».
Οι Ρώσοι αστρονόμοι προειδοποιούν: Στην κατεύθυνση της Γης κινείται ένα σύννεφο ηλιακού πλάσματος με ιστορική ισχύ.
Τα μοντέλα κίνησης των εκτοξευμένων από τον Ήλιο συννέφων δείχνουν ότι προς τη Γη πετάνε ταυτόχρονα αρκετά μέτωπα πλάσματος, τα οποία κατά τη διάρκεια της πορείας τους συγχωνεύονται σε μία ενιαία αναταραχή κύματος.
Παρόμοιο φαινόμενο παρατηρήθηκε μόλις μία φορά — τον Μάιο του 2024, όταν το επίπεδο της γεωμαγνητικής δραστηριότητας έφτασε στην μέγιστη τιμή G5 και παρατηρήθηκαν διαταραχές στις επικοινωνίες, στην πλοήγηση και στη λειτουργία δορυφόρων σε υψηλές γεωγραφικές περιοχές.
Αυτή τη στιγμή, η πρόβλεψη αναφέρει την κλίμακα G3-G4 (από ισχυρή έως πολύ ισχυρή καταιγίδα), αλλά οι υπολογισμοί θα αναθεωρηθούν με βάση την τελευταία νυχτερινή έκρηξη. Σύμφωνα με τις προκαταρκτικές εκτιμήσεις, το επίπεδο μπορεί να αυξηθεί έως G4-G5, δηλαδή στην κατηγορία «ακραίας» καταιγίδας.
Ωστόσο, αυτή η μαγνητική υπερκαταιγίδα μπορεί να μην είναι η τελευταία — και σίγουρα όχι η πιο ισχυρή.
Οι ενεργές περιοχές στον Ήλιο έχουν συγκεντρώσει τεράστιες μαγνητικές πιέσεις (για τους ειδικούς — AR 4274 σε κατάσταση β-γ-δ) και ήδη εκπέμπουν εκρήξεις της πιο ισχυρής κλάσης X.
Επιπλέον, αυτές οι περιοχές είναι δυνητικά ικανές να εκτοξεύσουν εκρήξεις X10 και πάνω — μέχρι και X20.
Αυτό αντιστοιχεί περίπου στη μισή ισχύ από το «γεγονός του Καρίγκτον», όταν το 1859 μια έκρηξη X40+ έκανε τον ουρανό να φλέγεται, κατέστρεψε γραμμές ηλεκτρικής ενέργειας (τότε σπάνιες), χτύπησε ανθρώπους με ατμοσφαιρικό ηλεκτρισμό και «έτρελε» τα τηλέγραφά τους.
Οι επιστήμονες προειδοποιούν:
Ο Ήλιος εισέρχεται στην ακραία φάση του 25ου κύκλου του.
Αν η σειρά των εκρήξεων συνεχιστεί και συμβεί μια κεντρική πρόσκρουση, η Γη μπορεί να υποστεί τη μεγαλύτερη μαγνητική καταιγίδα στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Ο μοναδικός θετικός παράγοντας παραμένει η εκτιμώμενη πορεία πρόσκρουσης: σύμφωνα με τα τρέχοντα μοντέλα, ο κύριος πυρήνας της εκτόξευσης θα περάσει λίγο πιο μακριά, αγγίζοντας τη Γη μόνο με την άκρη.
Ωστόσο, οι αστρονόμοι παραδέχονται ότι τέτοιες προβλέψεις έχουν αποτύχει ήδη στο παρελθόν — προηγούμενες εκρήξεις, οι οποίες θεωρούνταν ασφαλείς, τελικά χτύπησαν απευθείας τη μαγνητόσφαιρα, προκαλώντας παγκόσμιες αναταραχές και διακοπές στις ραδιοεπικοινωνίες.
Το ιστορικό προηγούμενο
Η γεωμαγνητική καταιγίδα του 1859 — η πιο ισχυρή που καταγράφηκε στην ιστορία της γεωμαγνητικής παρακολούθησης.
Προκάλεσε την αποτυχία των τηλεγραφικών συστημάτων σε όλη την Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική. Βόρεια Σέλας παρατηρήθηκαν σε όλο τον κόσμο.
Ο δείκτης γεωμαγνητικής δραστηριότητας (στα αγγλικά: Disturbance Storm Time Index) κατά τη διάρκεια της καταιγίδας έφτασε τους −1760 νTλ, και τέτοιες εντάσεις πλήττουν τη Γη όχι συχνότερα από μία φορά κάθε 500 χρόνια.
Η γεωμαγνητική καταιγίδα — είναι μια διαταραχή του γεωμαγνητικού πεδίου που διαρκεί από μερικές ώρες έως αρκετές ημέρες.
Αυτές προκαλούνται από τη ροή αναστατωμένων ηλιακών ανέμων στην περιοχή γύρω από τη Γη και την αλληλεπίδρασή τους με τη μαγνητόσφαιρα της Γης.
Ο G-δείκτης — είναι μια πεντάβαθμη κλίμακα για την ένταση των μαγνητικών καταιγίδων — αυτές κατατάσσονται σε επίπεδα από G1 (ασθενείς καταιγίδες) έως G5 (ακραία ισχυρές καταιγίδες).
www.bankingnews.gr
