Την ιδιαίτερη σοβαρότητα και τον μοναδικό χαρακτήρα της υπόθεσης Μουρτζούκου υπογράμμισε ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Κω, Μανώλης Χατζηάμαλλος, μιλώντας για θεσμικές ευθύνες και ανάγκη ενίσχυσης της κρατικής λειτουργίας.
Όπως δήλωσε, πρόκειται για μια πρωτοφανή υπόθεση στα ελληνικά δεδομένα, η οποία αναδεικνύει κενά και αδυναμίες σε κρίσιμους τομείς του κρατικού μηχανισμού.
«Αυτό που μας ενδιαφέρει πρώτιστα είναι ποια είναι τα αντανακλαστικά της Πολιτείας σε τέτοιες περιπτώσεις. Ποιοι φορείς καλούνται να δράσουν και πώς μπορούν να εξασφαλιστούν η νομιμότητα και η προστασία της ανθρώπινης ζωής», τόνισε.
Αναφερόμενος στα πρωτόκολλα που οφείλουν να ενεργοποιούνται σε περιπτώσεις ύποπτων θανάτων, εξήγησε πως οφείλει να ειδοποιείται η αστυνομία, να διενεργείται νεκροψία-νεκροτομή, και, αν εντοπιστούν ενδείξεις εγκληματικής ενέργειας, να ενημερώνεται άμεσα ο εισαγγελέας για την έναρξη της προανακριτικής διαδικασίας.
Ωστόσο, στην υπόθεση Μουρτζούκου, όπου πέντε ανήλικα παιδιά έχασαν τη ζωή τους, οι διαδικασίες αυτές δεν οδήγησαν στο επιθυμητό αποτέλεσμα.
«Παρότι φάνηκε να κινείται ο μηχανισμός, τελικά δεν προέκυψαν τα συμπεράσματα που θα έπρεπε. Κι αυτό δείχνει ότι κάτι δεν λειτούργησε όπως θα έπρεπε», σημείωσε.
Ο κ. Χατζηάμαλλος σχολίασε και την απόφαση του Υπουργείου να αναστείλει τη λειτουργία της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Πατρών, υπογραμμίζοντας ότι ήταν δικαιολογημένη ενέργεια, ιδιαίτερα με φόντο την προηγούμενη υπόθεση Πισπιρίγκου, που είχε επίσης συγκλονίσει τη χώρα.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η ρίζα του προβλήματος εντοπίζεται σε χρόνιες παθογένειες, με βασικότερη την αναξιοκρατία:
«Η αναξιοκρατία είναι πληγή για τη χώρα μας και, όπου κι αν εμφανίζεται, αργά ή γρήγορα, έχει κόστος. Και στην περίπτωση αυτή βλέπουμε τις συνέπειες. Είναι ευθύνη της Πολιτείας να ενισχύσει τους θεσμούς της με πρόσωπα που διαθέτουν τις απαιτούμενες γνώσεις, επάρκεια και ήθος», δήλωσε, προσθέτοντας πως μόνο τότε μπορεί το ανακριτικό και προανακριτικό έργο να είναι αποτελεσματικό.
Αναφέρθηκε ακόμη και στον καθοριστικό ρόλο των ΜΜΕ και της δημοσιότητας στην πρόοδο της υπόθεσης:
«Το σύστημα λειτούργησε τελικά, αλλά με σημαντική καθυστέρηση. Και σε αυτό συνέβαλαν τα μέσα ενημέρωσης και άλλοι φορείς που άσκησαν πίεση».
Ωστόσο, εξέφρασε επιφυλάξεις για το κατά πόσο η υπερβολική δημοσιότητα ωφελεί πάντα μια έρευνα:
«Όταν δημοσιοποιούνται λεπτομέρειες και η υπόθεση λαμβάνει δυσανάλογες διαστάσεις, ελλοχεύει ο κίνδυνος να χαθεί το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού, γεγονός που μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την εξέλιξη της διαδικασίας», επισήμανε.
Πηγη: https://www.kostv.gr/
