Γ. Κοκαλάκης: «Δεν υπάρχει θετική αποτύπωση της τουριστικής ανάπτυξης στον μόνιμο κάτοικο του νησιού»

Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα η συνέντευξη που παραχώρησε στον «Σ» ο δημοτικός σύμβουλος της δημοτικής παράταξης «Δύναμη Αλλαγής» Γιώργος Κοκαλάκης. Μιλά και για ζητήματα που αφορούν στο χωριό του την Κέφαλο και για το δημοτικό λιμενικό ταμείο του οποίου ήταν αντιπρόεδρος και συνολικά για το νησί μας. Εκτιμά πως, τα προβλήματα του λιμενικού ταμείου εστιάζονται στην εναλλαγή των προέδρων σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα, αλλά και στην υποστελέχωση της τεχνικής της υπηρεσίας, τα οποία το καθιστούν αναποτελεσματικό, ενώ υπάρχει εύρος ανάπτυξης. Για δεν την ανάπτυξη της Κω, αφού εκφράζει την άποψη πως,  εδώ και αρκετά χρόνια έχει κορεστεί πλέον και πως δεν υπάρχει θετική αποτύπωση της τουριστικής ανάπτυξης στον μόνιμο κάτοικο του νησιού, δηλώνει πως, πρέπει να βελτιώσουμε και να αναπτύξουμε αυτά που έχουμε και όχι να συνεχιστεί ο ξέφρενος ρυθμός των νέων κλινών. Σχολιάζει την πορεία της ΚΩΑΝ, αιτιολογώντας το γιατί η παράταξή του την χαρακτηρίζει «πλυντήριο», όπως επίσης αναρωτιέται πού βρίσκονται οι δύο μελέτες που της είχαν ανατεθεί, οι οποίες έχουν πληρωθεί και αφορούν στο παλιό δημοτικό σχολείο της Κεφάλου και της Καρδάμαινας. Παράλληλα, αναφέρει ότι, «υπάρχει υποψία, υπάρχουν εν μέρει στοιχεία για δεκάδες εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ που έχουν πάει σε προγραμματικές συμβάσεις, αλλά αποτέλεσμα δεν έχουμε δει». Σχετικά με τις επισκέψεις του δημάρχου σε διάφορα υπουργεία για ζητήματα του νησιού, τα οποία δεν επιλύονται, αναρωτιέται «μήπως τελικά δεν μας παίρνουν στα σοβαρά; Μήπως τους έχουμε δώσει αυτό το δικαίωμα;», ενώ δείχνει ικανοποιημένος από την ίδρυση συλλόγου στην Κέφαλο, δηλώνοντας πως, πιστεύει ότι, «μια αρκετά ικανοποιητική μερίδα των συγχωριανών μου έχει συνειδητοποιήσει ότι χωρίς τη συλλογικότητα, χωρίς το πάμε όλοι μαζί, δεν μπορούμε να καταφέρουμε αυτά που δεν έχουν γίνει δεκαετίες για το χωριό μας».

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Ερ: Κύριε Κοκαλάκη, αποδεδειγμένα, είτε από τα πλέον ενεργά μέλη της παράταξής σας. Αρθρογραφείτε, ενώ αξιοποιείτε και με το παραπάνω τα social. Έχω παρατηρήσει ότι, δεν μασάτε τα λόγια μας, χρησιμοποιώντας ενίοτε και «εμπρηστικούς» χαρακτηρισμούς. Πιστεύετε πως αυτός ο τρόπος επικοινωνίας, κύρια των πολιτικών, είναι ο καλύτερος για την ενημέρωση των δημοτών;

Γ.Κ.: Καλώς ή κακώς, τα social πλέον παίζουν πολύ σημαντικό και μεγάλο κομμάτι της επικοινωνίας, όχι μόνο στην πολιτική. Το βλέπουμε και στην προσωπική ζωή πολλές φορές, αλλά και στην επαγγελματική ζωή. Οπότε ναι, είναι ένας τρόπος επικοινωνίας με τους πολίτες. Εγώ δεν θεωρώ τον εαυτό μου πολιτικό. Θεωρώ τον εαυτό μου έναν άνθρωπο ενεργό, που αγαπάει το νησί του, που θέλει να προσπαθεί για το νησί του και που σίγουρα έχω ημερομηνία λήξης. Γι’ αυτό και λέω ότι δεν είμαι πολιτικός, γιατί συνήθως βλέπουμε τους πολιτικούς στην Ελλάδα να μην έχουν ημερομηνία λήξης.

Ερ: Η κάθε μας ενέργεια είναι πολιτική. Η διαφορά έγκειται στο ότι, οι πολιτικοί έχουν, ας μου επιτραπεί ο όρος, «βρωμίσει» οι ίδιοι τη σημασία της λέξης  «πολιτική», οπότε δημιουργείται ένας φόβος θα έλεγα, κύρια στους νέους, να τους αποκαλούν πολιτικούς.

Γ.Κ.: Δεν έχετε άδικο σ’ αυτό που λέτε. Όντως πάρα πολλοί άνθρωποι οι οποίοι ασχολούνται με τα κοινά φοβούνται τη λέξη πολιτικός, γιατί πολύ απλά είναι μία, να το πω, σεσημασμένη λέξη, που φέρει πάρα πολύ πόνο.

Για εμένα όμως, δεν είναι ο θέμα φόβου ότι δεν θέλω να λέγομαι πολιτικός. Δεν θέλω να λέγομαι πολιτικός γιατί δεν το κάνω έχοντας κάποιες βλέψεις. Γιατί δυστυχώς έχει συνδεθεί στην Ελλάδα η πολιτική με τις προσωπικές βλέψεις. Δεν με ενδιέφερε ποτέ να αποκομίσω κάποια υψηλόμισθη θέση. Και αυτό είναι ένα παράδειγμα όταν το 2014 στις πρώτες εκλογές που συμμετείχα και δεν κατάφερα να εκλεγώ, ο Γιώργος Κυρίτσης, βλέποντας κάτι σε εμένα, μου πρόσφερε να γίνω ειδικός σύμβουλος κι εγώ  το αρνήθηκα. Δεν ήθελα η κοινωνία, κύρια του χωριού μου, να πει ότι πήρε μια θέση, πήρε ένα μηνιάτικο, βολεύτηκε. Δεν θέλω να είμαι μέρος αυτού του συστήματος. Ήθελα να είμαι σε μια θέση που θα μπορώ να προσφέρω.

Και πραγματικά, μου έδωσε την δεύτερη επιλογή να είμαι αντιπρόεδρος του δημοτικού λιμενικού ταμείου. Οι συγκυρίες μπορώ να πω ότι ήταν κάπως με το μέρος μου γιατί ο τότε πρόεδρος, ο Νίκος Κανταρζής, στις τότε εκλογές που προκηρύχθηκαν έθεσε τον εαυτό του υποψήφιο ως βουλευτή, οπότε παραιτήθηκε.  Ανέλαβε πρόεδρος ο Γιώργος Κυρίτση, οπότε στην ουσία ως δήμαρχος και πρόεδρος του λιμενικού ταμείου εννοείται δεν είχε τόσο χρόνο να ασχοληθεί και ανέλαβα ένα πολύ σημαντικό ρόλο με όλα τα προβλήματα που περάσανε. Θα το λέω για όλη μου τη ζωή ότι, το λιμενικό ταμείο για μένα ήταν ένα σχολείο όχι μόνο σχετικά με τα κοινά, αλλά έπλασε και μία διαφορετική όψη του ίδιου μου του εαυτού.

Ερ: Αν και είχα κατά νου διαφορετική σειρά ερωτήσεων, ας μείνουμε λίγο στο λιμενικό ταμείο. Πώς συγκρίνετε την περίοδο εκείνη με την σημερινή;

Γ.Κ.: Δυστυχώς η τωρινή περίοδος έχει μία αστάθεια. Καλώς ή κακώς, και αυτό είναι ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζει η τοπική αυτοδιοίκηση, ότι, μπορεί να θέλουμε και να λέμε ότι η διοίκηση έχει συνέχεια, δυστυχώς όμως, δεν έχει.

Βλέπουμε για παράδειγμα, πολλά πράγματα που μπορεί να έχει ξεκινήσει ο Κοκαλάκης, να βγει ο Αντικοκαλάκης και να τα σταματήσει.

Ερ: Είναι σύνηθες φαινόμενο αυτό, τουλάχιστον για την ελληνική πραγματικότητα.

Γ.Κ.: Είναι σύνηθες. Αυτό, δυστυχώς όμως, βλέπουμε τα τελευταία χρόνια να γίνεται στο Λιμενικό Ταμείο με τις πάρα πολλές εναλλαγές των ατόμων που το διοικούν. Είδαμε μέσα σε μία τετραετία να αλλάζει τρεις φορές ο πρόεδρός του, δημιουργώντας την αστάθεια που σας είπα. Εκτός αυτού, το μεγαλύτερό του πρόβλημα είναι η υποστελέχωση και  κυρίως τα τελευταία χρόνια στις τεχνικές του υπηρεσίες.

Όταν επισκέφθηκα το λιμενικό ταμείο μετά από δυο, τρία χρόνια, είμαι μέλος του διοικητικού του συμβουλίου, είδα άτομα που ήρθαν από μετατάξεις, από άλλες περιοχές της Ελλάδας και γέμισαν κάπως στα γραφεία. Δυστυχώς όμως δεν έγινε το ίδιο και στο κομμάτι της τεχνικής υπηρεσίας, που εκεί πραγματικά πονάει αυτός ο φορέας. Είναι κάτι το οποίο το λέω και συχνά, αν μπορεί να ενισχυθεί μέσω της ΚΩΑΝ.

Ερ: Πήγατε σε άλλο θέμα, αλλά δεν πειράζει. Μιλήστε μου για την ΚΩΑΝ.

Γ.Κ.: Η ΚΩΑΝ μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο και να μην είναι αυτός ο ρόλος που βλέπουμε τώρα. Δηλαδή, κατά κύριο λόγο, αυτή τη στιγμή η ΚΩΑΝ αυτό που κάνει είναι να ενισχύει τους δήμους της Αστυπάλαιας και της Νισύρου που δεν έχουν καθόλου τεχνικές υπηρεσίες. Αυτό μπορεί να το δει ο καθένας απλά μπαίνοντας στο Διαύγεια. Οι περισσότερες αποφάσεις αφορούν σε μικρά ή μεγάλα έργα που προσπαθούν να εκτελέσουν στα δύο αυτά νησιά, ενώ βλέπουμε να έχει εκτελέσει ένα πολύ μικρό αριθμό μελετών και να ξεκινάνε κάποια έργα που αφορούν τον δήμο Κω.

Για παράδειγμα, να σας πω για το παλιό δημοτικό σχολείο της Κεφάλου και της Καρδάμαινας, δύο ιστορικά κτίρια, εμβληματικά για την περιοχή του «τριγώνου».  Έχουν ανατεθεί δύο μελέτες στην ΚΩΑΝ, οι οποίες έχουν πληρωθεί, αλλά δυστυχώς μέχρι στιγμής δεν έχουμε δει κάποιο αποτέλεσμα, δεν ξέρουμε ακριβώς που βρίσκονται.

Ερ: Όντως είναι τεράστια θέματα. ΚΩΑΝ, λοιπόν. Έχουμε νέο διευθυντή στη διεύθυνση τουρισμού, τον Νίκο Σοφό. Σε συνέντευξη που έδωσε στην εφημερίδα μας, η οποία θα δημοσιευθεί παράλληλα με τη δική σας, αναφέρει τα σχέδιά του. Θα ήθελα το σχόλιό σας.

Γ.Κ.: Τον Νίκο δεν τον γνωρίζω προσωπικά. Τον έχω γνωρίσει μέσα από τα social και γι αυτό δεν μπορώ να εκφέρω πλήρη άποψη αυτή τη στιγμή. Το μόνο που θέλω σίγουρα να πω είναι να ευχηθώ  να είναι καλοστέριωτος, να έχει όρεξη να δουλέψει. Είναι σίγουρα ένας σημαντικός τομέας η τουριστική προβολή και ανάπτυξη, αν μπορούμε βέβαια να το πούμε ανάπτυξη του νησιού μας γιατί είναι ένα άλλο κομμάτι.  Θέλω πραγματικά να ευχηθώ στον Νίκο να δουλέψει, να καταφέρει να κάνει όσα θέλει να κάνει μέσω της θέσης που θα αναλάβει το επόμενο χρονικό διάστημα στον τοπικό οργανισμό ανάπτυξης. Στην παράταξή μας κανονίζουμε το επόμενο χρονικό διάστημα, εκτός από την συνάντηση που είχαμε στις τεχνικές υπηρεσίες πριν δύο με τρεις εβδομάδες, να κάνουμε και άλλες συναντήσεις όπως είναι η υπηρεσία καθαριότητας, η μαρίνα, το λιμενικό ταμείο και η ΚΩΑΝ.  Θέλω να πιστεύω ότι, θα έχουμε την τύχη και εγώ προσωπικά να τον γνωρίσω από κοντά και να μιλήσω για να μπορέσω έτσι να έχω μία πρώτη άποψη για τον άνθρωπο Νίκο Σοφό.

Ερ: Να κλείσουμε με την ΚΩΑΝ. Έχει δεχτεί επιθέσεις από όλους και όχι αδίκως διότι μέχρι σήμερα οι λόγοι για τους οποίους συστάθηκε δεν έχουν επιτευχθεί. Η κυρία Ρούφα την έχει επανειλημμένα χαρακτηρίσει «παραμάγαζο», η παράταξή σας «πλυντήριο». Το «παραμάγαζο» το αιτιολογούσε η κυρία Ρούφα και το αντιλαμβάνομαι. Το «πλυντήριο» όμως; Το μυαλό μου πάει μακριά… Έχετε στοιχεία, είναι τουφεκιά στον αέρα ή απλά υποψία;

Γ.Κ.: Υπάρχει υποψία, υπάρχουν εν μέρει στοιχεία για δεκάδες εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ που έχουν πάει σε προγραμματικές συμβάσεις, αλλά αποτέλεσμα δεν έχουμε δει.

Ερ: Παράνομα; Διότι ο χαρακτηρισμός «πλυντήριο», είναι άλλο…

Γ.Κ.: Νόμιμα, αλλά εν τέλει πού έχουν καταλήξει τα λεφτά μας; «Πλυντήριο» με την έννοια, πού πάνε αυτά τα λεφτά; Μήπως πάνε για να καλυφθούν άλλες τρύπες, άλλα κενά; Μήπως εν τέλει, κάνουμε μια προγραμματική σύμβαση για να φτιάξουμε ένα δρόμο, αυτός ο δρόμος δεν φτιάχτηκε ποτέ, ενώ η προγραμματική σύμβαση πληρώθηκε. Τότε, τα λεφτά αυτά πού πήγανε; Ένα παράδειγμα είναι, δεν έχει γίνει το συγκεκριμένο, έχουν γίνει όμως άλλες προγραμματικές συμβάσεις. Το μόνο αντικείμενο που ασχολείται η ΚΩΑΝ είναι το πώς θα κάνουμε την τουριστική προβολή, πώς θα πληρώσουμε το περίπτερο… Δεν βλέπω να έχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Επειδή ασχολούμαι και με τον τουριστικό τομέα, φέτος δυστυχώς δεν βλέπουμε τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Και δεν μιλάω για τις μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες, αλλά για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Βλέπω να έχουμε κόσμο, να εισπράττουμε λιγότερα και να πρέπει να αποδώσουμε περισσότερα.

Ερ: Αυτό συμβαίνει αρκετά χρόνια και το έχουμε αναφέρει επανειλημμένα. Μπορεί ακόμα να μη έχει επέλθει ο «θάνατος του εμποράκου», αλλά είναι προ των πυλών.

Γ.Κ.: Το βιώνουμε κάθε χρόνο.

Γ.Κ.: Να επανέλθουμε στο λιμενικό ταμείο για να κλείσομε το θέμα. Δεν μου απαντήσατε στο πώς συγκρίνετε την περίοδο που ήσασταν εσείς υπεύθυνος με τη σημερινή.

Γ.Κ.: Δεν έχει βοηθηθεί αυτός ο φορέας όσο θα έπρεπε και αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με την τοπική αυτοδιοίκηση. Δυστυχώς αυτό είναι ένα πανελλαδικό ζήτημα και το διαπίστωσα όταν ήμουν αντιπρόεδρος και είχα την τύχη να πάω στις συνεδριάσεις της Ένωσης Λιμένων Ελλάδος.  Τα λιμενικά ταμεία είναι φορείς που πραγματικά μπορούν να παίξουν καταλυτικό ρόλο στην ανάπτυξη των περιοχών που υπάρχουν, όπως για παράδειγμα είναι το Κατάκολο, η Πάτρα, η Ηγουμενίτσα. Δυστυχώς και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας υπάρχει το θέμα της υποστελέχωσης και είναι κάτι το οποίο θα πρέπει να λυθεί είτε μέσω της Ένωσης Λιμένων Ελλάδος είτε μέσω της ΚΕΔΕ. Θα πρέπει να γίνει επιτέλους μια σοβαρή δουλειά και να ασκηθεί μια μεγάλη πίεση για να δούμε το μέλλον αυτών των φορέων. Γιατί δυστυχώς έτσι όπως το πάμε, θα φτάσουμε κάποια μέρα και θα πούμε, δεν μπορεί να τα αξιοποιήσει η τοπική αυτοδιοίκηση οπότε πάμε στην εκμετάλλευση μέσω ιδιώτη, όπως έγινε και με τα περιφερειακά αεροδρόμια. Τα λιμενικά ταμεία έχουν δικά τους έσοδα. Αυτό είναι ένα ισχυρό κίνητρο με το οποίο πρέπει να πιέσει η τοπική αυτοδιοίκηση να ενισχυθούν. Μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα έσοδά τους για να προσλάβουν προσωπικό για να μπορέσουν να αξιοποιήσουν τους χώρους ευθύνης τους που δεν είναι τίποτα άλλο από τα λιμάνια.

Ερ: Άρα λέτε ότι, το δημοτικό λιμενικό ταμείο  δεν παράγει το έργο που θα έπρεπε να παράξει γιατί δεν έχει προσωπικό.

Γ.Κ.: Ένας σημαντικός λόγος είναι γιατί δεν έχει προσωπικό. Ο δεύτερος σημαντικός λόγος είναι αυτό σας είπα, ότι, δυστυχώς αυτή η εναλλαγή των προσώπων δεν αφήνει σταθερό τον προγραμματισμό και τη στοχοθεσία. Καλώς ή κακώς, σας το λέω και είναι η πραγματικότητα, μπορεί να θέλουμε να λέμε ότι υπάρχει συνέχεια στη διοίκηση, αλλά πολλές φορές ακόμα όταν προέρχεται από άτομα της ίδιας παράταξης, δεν υπάρχει, γιατί αλλάζει η προσωπικότητα, αλλάζει ο άνθρωπος, η σκέψη και η προτεραιοποίηση.

Ερ: Αλλάζει, λοιπόν, διοικήσεις το δημοτικό λιμενικό ταμείο, για διάφορους λόγους. Και ρωτάω. Δεν υπάρχει μια μικρή ομάδα της δημοτικής αρχής η οποία χαράζει την πολιτική για όλους τους τομείς ευθύνης της; Για το λιμενικό ταμείο, τον πολιτισμό, τον αθλητισμό, την εκπαίδευση, τις τεχνικές υπηρεσίες κ.λ.π. και στη συνέχεια αναλαμβάνει ο εκάστοτε πολιτικός υπεύθυνος να την υλοποιήσει ή ο καθένας είναι ελεύθερος να λειτουργήσει όπως θέλει, δηλαδή, δίχως μια κεντρική πολιτική γραμμή, έναν κεντρικό σχεδιασμό που να θέτει άξονες και προτεραιότητες;

Γ.Κ.: Τη συγκεκριμένη ειδικά περίοδο δεν νομίζω ότι υπάρχει κάτι τέτοιο. Ούτε υπήρξε την προηγούμενη τετραετία, ούτε υπάρχει σχεδόν τα δύο χρόνια που είμαστε στην καινούργια δημοτική περίοδο. Και αυτό φαίνεται στις εξαγγελίες που είχαμε στις εκλογές του 2019, π.χ. για το λιμενικό ταμείο όπου πραγματικά ελάχιστα είδαμε να γίνονται. Αυτό δεν είναι κάτι το οποίο το λέω γιατί απλά κάνω αντιπολίτευση. Είναι οι σκληρές εικόνες που βλέπουν το φως της δημοσιότητας και δεν τις βγάζω εγώ. Ήταν πραγματικά αποκρουστικό και απογοητευτικό να βλέπω στην «Καθημερινή», ενώ αναφερόταν σε πολλά λιμάνια που αποτελούν είσοδο Σένγκεν από τα απέναντι παράλια, την εικόνα  της Κω με την τεράστια ουρά. Αυτό είναι αποτέλεσμα της αναποτελεσματικότητας.

Ερ: Όπως τα λέτε είναι. Από την άλλη πλευρά όμως, το κράτος, κατά την προσφιλή του τακτική, ξεκίνησε την εφαρμογή της βίζας εξπρές δίχως τα λιμάνια μας να είναι έτοιμα.

Γ.Κ.: Στην Ελλάδα ξεκινάμε κάτι και πραγματικά δεν είμαστε έτοιμοι. Να σας φέρω ένα άλλο παράδειγμα που αφορά στην προσωπική μου ενασχόληση που αφορά τις ασφάλειες. Όταν το κράτος βγάζει μια νομοθεσία και σου λέει ότι πρέπει οι επιχειρήσεις να ασφαλίσουν για καιρικά φαινόμενα και ξαφνικά οι ασφαλιστικές εταιρείες έρχονται μπροστά σε ένα πράγμα για το οποίο δεν είναι έτοιμες, αλλά κυριότερα δεν είναι έτοιμοι οι πολίτες να καταλάβουν τη νοοτροπία γιατί πρέπει να το κάνουν. Το ίδιο γίνεται και στα λιμενικά ταμεία.

Ερ: Μιλήσατε για ανάπτυξη. Στην περιοχή μας, ανάπτυξη, δυστυχώς, θεωρούμε την τουριστική αύξηση. Πώς το σχολιάζετε; Αυτού του είδους η ανάπτυξη έχει θετική αποτύπωση στο βιοτικό επίπεδο των κατοίκων, στον πολιτικό, στο περιβάλλον, κ.λ.π.;

Γ.Κ.: Δεν υπάρχει θετική αποτύπωση στον μόνιμο κάτοικο του νησιού. Είμαι από τα άτομα, ίσως κάποιοι με λένε και οπισθοδρομικό ή ρομαντικό, που πραγματικά και σαν πρόεδρος όταν κληθήκαμε, βέβαια εκ των υστέρων, να πάρουμε απόφαση για τη σύμφωνη γνώμη περιβαλλοντικής αδειοδότησης για νέα ξενοδοχειακή μονάδα στη Κέφαλο, πρότεινα και όντως το ακολούθησε και το υπόλοιπο κοινοτικό συμβούλιο να πούμε όχι, ότι δεν θέλουμε. Γιατί; Γιατί πολύ απλά θεωρώ ότι το νησί μας εδώ και αρκετά χρόνια έχει κορεστεί πλέον.

Ανάπτυξη για μένα δεν είναι να φτιαχτούν νέες κλίνες στο νησί, δεν είναι να αυξήσουμε κι άλλο τους αριθμούς. Ανάπτυξη για μένα είναι να δούμε πώς μπορούμε πραγματικά να «εκμεταλλευτούμε» αυτό που έχουμε τώρα, να το βελτιώσουμε, να βελτιώσουμε τις συνθήκες όχι μόνο για τους επισκέπτες, αλλά για εμάς.

Ερ: Με λίγα λόγια, ανάπτυξη για εσάς τι σημαίνει;

Γ.Κ.: Ανάπτυξη για μένα σημαίνει να βελτιώσουμε και να αναπτύξουμε αυτά που έχουμε. Κάποια στιγμή, σε αυτόν τον ξέφρενο ρυθμό των κλινών που δομούνται στο νησί μας πρέπει να μπει ένα στοπ και να συναποφασίσουμε ότι, η φέρουσα ικανότητα του νησιού, ο υπερτουρισμός υπάρχει, είναι πραγματικότητα.

Όταν έχουμε ένα οδικό δίκτυο το οποίο είναι κορεσμένο και μπορεί πολλές φορές να τα βάζουμε είτε με τον περιφερειάρχη ή με την έπαρχο για τα 50 χιλιόμετρα, μα εκ των πραγμάτων εγώ οδηγώντας αυτή τη στιγμή από την Κέφαλο για να έρθω σήμερα το πρωί εδώ στο γραφείο σας, δεν μπόρεσα να αναπτύξω μεγάλη ταχύτητα. Όχι των 50, αλλά των 40 χιλιόμετρων. Γιατί η κίνηση είναι τόσο πολύ μεγάλη, γιατί έχεις το φορτηγό που θέλει να σταματήσει, το λεωφορείο που θέλει να σταματήσει, το ΚΤΕλ που θέλει να κάνει στάση, έχεις τον επισκέπτη ο οποίος δεν γνωρίζει πολλές φορές πού θέλει ακριβώς να πάει οπότε θα ελαττώσει την ταχύτητά του…

Για δε το λιμενικό ταμείο, πρέπει να δούμε πώς μπορούμε να εκμεταλλευτούμε τις πύλες εισόδου, που είναι το κεντρικό λιμάνι της Κω, η πύλη Σένγκεν,  να βελτιώσουμε αυτές τις εγκαταστάσεις, να δούμε τις δύο μελέτες που είχαν ξεκινήσει πάρα πολλά χρόνια πριν, για την επέκταση του λιμένα της Κεφάλου και την επέκταση του λιμένα της Καρδάμαινας. Για παράδειγμα, προχθές με τους ανέμους που έπνεαν στην περιοχή, μέτρησα 18 ιστιοφόρα, τα οποία όμως ήταν δεμένα αρόδου γιατί δεν μπορούσαν να δέσουν στο λιμάνι.

Ερ: Νοιώθω σαν να έχω πάθε ντεζαβού… Αναφερόμαστε συνεχώς στα ίδια προβλήματα, στις ίδιες διαπιστώσεις, κάνουμε και κάποιες προτάσεις και μετά το χάος… Κύριε Κοκαλάκι εκτιμώ ότι ο  κόσμος έχει κουραστεί και γι αυτό έχει γυρίσει την πλάτη. Ας μιλήσουμε για την Κέφαλο, το χωριό σας. Ακόμα δεν έχει επιλυθεί το θέμα με το πόσιμο νερό, δεν έχουν γίνει έργα για την ανάδειξη της ιστορίας και του πολιτισμού της όπως λ.χ. το Ζηνί, και άλλα ζητήματα της καθημερινότητας. Αντ’ αυτού, βλέπουμε κι εκεί τσιμεντοποίηση, φθορά του περιβάλλοντος, κ.λ.π. Όλα τα προηγούμενα χρόνια, δεν είχατε αντιδράσει συλλογικά. Γιατί;

Γ.Κ.: Θα παραδεχτώ κάτι το οποίο άρχισα να το διαπιστώνω από πολύ μικρός στο χωριό μου, ακούγοντας και ζώντας ιστορίες που αφορούσαν επαγγελματίες της εστίασης όπου, δυστυχώς προσπαθούσε να επιβιώσει ο ένας καρφώνοντας τον άλλο.

Ερ: Αυτό είναι «κουσούρι» των Ελλήνων και όχι μόνο των συγχωριανών σας…

Γ.Κ.: Εγώ θα μιλήσω για την κοινωνία της Κεφάλου στην οποία έχω μεγαλώσει και υπεραγαπώ. Δυστυχώς, ένα από τα μεγαλύτερα μειονεκτήματα των κεφαλιανών, όσο και αν θέλουν να λένε ότι είμαστε φωνακλάδες, ναι είμαστε φωνακλάδες σαν κοινωνία και το χαίρομαι αυτό γιατί είναι μια ζωντάνια, είναι η έλλειψη της έννοιας

της συλλογικότητας. Θέλω να πιστεύω μια αρκετά ικανοποιητική μερίδα των συγχωριανών μου έχει συνειδητοποιήσει ότι χωρίς τη συλλογικότητα, χωρίς το πάμε όλοι μαζί, δεν μπορούμε να καταφέρουμε αυτά που δεν έχουν γίνει δεκαετίες για το χωριό μας.

Ερ: Μου δώσατε πάσα για τον σύλλογο πολιτών που έχει συσταθεί.

Γ.Κ.: Χαίρομαι πάρα πολύ γι αυτό. Μπορώ να σας πω ότι, σε συνομιλίες μου με άνθρωπο ο οποίος ήταν από τους πρωτεργάτες στο να γίνει αυτός ο σύλλογος, είπε ότι, επιτέλους να γίνει κάτι το οποίο να εκφράζει όλο το χωριό μας, για να σταματήσω και εγώ να είμαι αυτή η μονότονη και η γραφική φωνή που λέω συνέχεια και βγαίνω, είτε γράφω στα social όπως είπαμε στην αρχή της συζήτησής μας, είτε βγαίνω όπου μου δίνεται η δυνατότητα και λέω για τα προβλήματα του χωριού μας. Να βγει επιτέλους ένα συλλογικό όργανο που να αποτελείται από μια μεγάλη μερίδα των συγχωριανών μας που έχουν καταλάβει ότι, για να δούμε επιτέλους μια άσπρη μέρα στο χωριό μας πρέπει να πάμε όλοι μαζί. Είμαι αισιόδοξος και το πιστεύω γιατί είναι η ηλιαχτίδα που βλέπουμε μετά την καταιγίδα  και θέλω να πιστεύω ότι θα προχωρήσει. Ο σύλλογος προχωράει, το καταστατικό θα κατατεθεί το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα με την προσωρινή διοίκηση στο Πρωτοδικείο και θα έχουμε σύντομα και τις εκλογές όπου θα αναδείξουν και το πρώτο επίσημο διοικητικό συμβούλιο και καλώς εχόντων των πραγμάτων, θέλω να πιστεύω ότι Οκτώβριο-Νοέμβριο θα σοβαρές εξελίξεις μέσω του Συλλόγου.

Ερ: Πώς θα ιεραρχούσατε τα προβλήματα του νησιού μας;

Γ.Κ.: Το σημαντικότερο είναι το νερό. Δεύτερο είναι το οδικό δίκτυο και η ασφάλεια. Είναι θλιβερό να έχουμε θρηνήσει δεκάδες ζωές σε ένα μικρό νησί. Τρίτο, η ανεξέλεγκτη δόμηση. Μπορεί να στεναχωρήσω κάποιους που θα διαβάσουν αυτή τη συνέντευξη, αλλά δεν είμαι υπέρ των νέων κλινών στο νησί μας. είμαι όμως υπέρ στο να αξιοποιηθούν αυτά που έχουμε. Για παράδειγμα, στο χωριό μου υπάρχουν πάρα πολλές μικρές ξενοδοχειακές μονάδες οι οποίες είναι αναξιοποίητες. Μπορούν ο δήμος και η περιφέρεια να πιέσουν το κράτος για να δοθούν κίνητρα σ’ αυτούς τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες να αξιοποιήσουν τις επιχειρήσεις τους; Είναι αυτές οι επιχειρήσεις που πραγματικά μπορούν να φέρουν κέρδη στον τόπο μας.

Ερ: Τις ίδιες ανησυχίες, επιστημονικά όμως τεκμηριωμένες, έχει εκφράσει και η επιτροπή πολιτών «Βιώσιμη Κως». Θα ήθελα το σχόλιό σας για τη δράση τους.

Γ.Κ.: Δυστυχώς, δεν έχω καταφέρει ακόμα να βρω το χρόνο να παρακολουθήσω πλήρως τη δράση τους. Μόνο από τον τίτλο και από όσο παρακολούθησα στο δημοτικό συμβούλιο, συμφωνώ σε πολλά.

Ερ: Ένα θέμα που μας ταλανίζει, είναι οι πυρκαγιές και στο κατά πόσο είμαστε έτοιμοι στην απευκταία περίπτωση.

Γ.Κ.: Έχω γράψει ένα άρθρο για την ετοιμότητά μας ως νησί. Δυστυχώς θεωρώ ότι δεν είμαστε 100% έτοιμοι. Αν πιάνουμε ένα 50% θα είναι ζήτημα. Δεν έχουν αυξηθεί τα στελέχη της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, τα οχήματά της είναι παλαιά, η πολιτική προστασία στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια αποδυναμώνεται.

Ερ: Τι προτείνετε να γίνει;

Γ.Κ.: Να δούμε πώς μπορούμε να αξιοποιήσουμε σαν δήμος, σαν πολιτική προστασία, αυτά που έχουμε ήδη. Δυστυχώς, έχουμε δει τα τελευταία χρόνια να μην έχει καταφέρει η πολιτική προστασία να πάρει καινούργια οχήματα.

Ερ: Είναι ευθύνη του δήμου η αγορά τέτοιων οχημάτων;

Γ.Κ.: Και ευθύνη του δήμου. Βλέπουμε σε πάρα πολλές περιοχές της Ελλάδας να έχουν αγοραστεί οχήματα για την πολιτική προστασία. Από τη στιγμή που το κράτος δεν φροντίζει τα νησιά και περιμένουμε βοήθεια από μακρά, θα πρέπει να το φροντίσει ο δήμος. Έχει κάνει κάποιους διαγωνισμούς οι οποίοι βγήκαν άγονοι. Πραγματικά, αυτά τα 6 χρόνια το να μην έχουμε καταφέρει να πάρουμε μικρά οχήματα άμεσης επέμβασης, είναι πρόβλημα. Σε χωριά απομακρυσμένα, η πολιτική προστασία είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Άτομα τα οποία είχαν ασχοληθεί πριν μερικά χρόνια, αφέθηκαν, δεν ασχολήθηκε σοβαρά κάποιος μαζί τους και αυτή τη στιγμή είτε δεν έχουν κάνει τις διαδικασίες επαναπιστοποίησης, είτε δεν ασχολούνται γιατί βλέπουν μια αδράνεια. Αυτό που πρέπει να γίνεται είναι ένας απολογισμός όταν κλείνει η αντιπυρική περίοδος για να διαπιστωθούν οι παραλήψεις και να μπορέσουμε να οργανωθούμε καλύτερα.

Ερ: Αλλάζουμε θέμα. Αξιολόγηση των δημόσιων υπηρεσιών από τους πολίτες. Ουραγοί και δήμος και περιφέρεια.

Γ.Κ.: Ίσως είναι γενικά το κλίμα που βλέπουμε να επικρατεί γύρω μας. Ο  κόσμος είναι τόσο δυσαρεστημένος, οι συνθήκες για τους κατοίκους του νησιού μας δεν είναι τόσο ευχάριστες, με αποτέλεσμα αυτό να αποτυπωθεί στην έρευνα. Είναι κάτι που πρέπει να δουν αυτοί που έχουν τα ηνία είτε της περιφέρειας είτε του δήμου. Είναι ευθύνη αυτών που διοικούν και είναι διαχρονική.

Ερ: Πείτε μου, με τόσα προβλήματα που αντιμετωπίζει η πλειοψηφία των δήμων της χώρας, γιατί δεν υπάρχει σθεναρή αντίδραση; Σας καλύπτουν οι επισκέψεις του δημάρχου σε υπουργούς και κυβερνητικά στελέχη για την επίλυση προβλημάτων του νησιού;

Γ.Κ.: Πάρα πολλές φορές, στη δημοτική επιτροπή που είμαι μέλος, δεν ψηφίζω τις μετακινήσεις του κυρίου Νικηταρά γιατί θεωρώ ότι γίνονται λίγο στο πόδι, λίγο για να βγάλουμε μια φωτογραφία… είναι κάπως εθιμοτυπικές. Αφήστε που μαθαίνουμε εκ των υστέρων για ποιο θέμα επισκέφθηκε ένα υπουργείο. Όταν δεν υπάρχει η έντονη αντίδραση του συλλογικού οργάνου των δήμων, που είναι η ΚΕΔΕ, και να πει, σταματάμε…

Ερ: Μα πώς θα υπάρξει αυτή η σθεναρή αντίδραση όταν η εκάστοτε ηγεσία της αποτελείται από κομματικά στελέχη;

Γ.Κ.: Αυτό είναι κάτι το οποίο έχουν την ευχέρεια αυτοί που λαμβάνουν μέρος να το αλλάξουν.

Ερ: Το ίδιο ερώτημα θέτω σε όλους τους αυτοδιοικητικούς,, όπως τελευταία στον κ. Καμπουράκη. Η απάντησή του ήταν πως, εάν αντιδράσει μόνο ένας δήμος και δεν ακολουθήσουν κι άλλοι, δεν γίνεται τίποτα.

Γ.Κ.: Δεν θα συμφωνήσω με τον κύριο Καμπουράκη, με τον οποίο διαφωνώ σε πάρα πολλά και ένα από αυτά που διαφωνούμε είναι και αυτό που διάβασα στη συνέντευξη που σας παραχώρησε. Δεν νομίζω ότι ο δήμος μας θα αντιδρούσε, γιατί εάν αντιδρούσε θα το βλέπαμε.

Ερ: Εσείς τι θα κάνατε εάν διοικούσε σήμερα η παράταξή σας το δήμο;

Γ.Κ.: Το έχει κάνει ο κύριος Κυρίτσης. Είχε μια τεράστια κόντρα και με την τότε κυβέρνηση που ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ και αφορούσε στο μεταναστευτικό.

Ερ: Επιτρέψτε μου να πω πως, το μεταναστευτικό ήταν εκείνη την περίοδο ένα τεράστιο ζήτημα, πρωτόγνωρο για την περιοχή μας, μπροστά στο οποίο στεκόμαστε με σεβασμό και δέος. Σας ρωτάω για τα προβλήματα του νησιού.

Γ.Κ.: Απλά λέω το πώς αντέδρασε τότε ο Γιώργος Κυρίτσης. Και όπως σας είπα πριν τη συνέντευξη, εάν δεν σπάσεις αυτά, ομελέτα δεν κάνεις.

Ερ: Δεν θυμάμαι τον «νονό» της συγκεκριμένης ατάκας, αλλά έχει ειπωθεί εδώ και δεκαετίες. Παρ΄ όλα αυτά, «ομελέτα» δεν έχουμε μέχρι σήμερα… Απαντήστε μου όμως στο τι θα κάνατε εσείς σήμερα;

Γ.Κ.: Πίεση προς κάθε κατεύθυνση και κάθε τρόπο, χωρίς να σκεφτόμαστε το πολιτικό κόστος. Χωρίς να σκεφτούμε πως κάποια άτομα από την παράταξή μας είναι και στελέχη π.χ. της Νέας Δημοκρατίας, και για να μην παρεξηγηθώ το λέω επειδή η Νέα Δημοκρατία είναι σήμερα η κυβέρνηση. Χρειάζεται σθεναρή πίεση για να αλλάξει το τοπίο.

Ερ: Αυτό δεν υποστηρίζει ότι κάνει η δημοτική αρχή;

Γ.Κ.: Αν το κάνει και δεν βλέπουμε αποτελέσματα, τότε δεν την λαμβάνουν σοβαρά υπόψη και αυτό είναι ένα σημαντικό πρόβλημα. Θα πρέπει, ίσως, να αλλάξουμε το μοντέλο που διοικούμε. Για παράδειγμα, βλέπω στη δημοτική επιτροπή να έρχονται αρκετά έργα να ψηφίσουμε. Όταν πάμε, όμως, στην υλοποίησή τους βλέπουμε ότι αντιμετωπίζουμε μεγάλο πρόβλημα. Άρα, μήπως θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε οργανωμένα, συντονισμένα και με συγκεκριμένη στοχοθεσία τα προβλήματα του νησιού μας λίγα τη φορά, γιατί αυτές είναι οι δυνατότητές μας;

Ερ: Γιατί δεν γίνονται τα έργα; Ποια προβλήματα αντιμετωπίζετε στην πορεία;

Γ.Κ.: Υπάρχει πρώτον και κυριότερον, η υποστελέχωση των υπηρεσιών.

Ερ: Και τότε, γιατί ψηφίζετε έργα που δεν θα γίνουν;

Γ.Κ.: Όλοι το κάνουμε αυτό. Κι εγώ όταν ήμουν στο λιμενικό ταμείο, καταρτίζαμε τον προϋπολογισμό και βάζαμε πάρα πολλά, ενώ ήξερα ότι ένα πολύ μικρό μέρος από αυτά θα υλοποιηθεί. Αυτή είναι η πραγματικότητα, είναι πλασματικοί οι προϋπολογισμοί και πρέπει να το καταλάβει ο κόσμος.

Ερ: Το ότι βάζετε τόσα έργα, από τα οποία θα γίνουν τα ελάχιστα, γιατί το κάνετε; Είναι ευσεβείς πόθοι ή για να κλείνετε στόματα και να μας χτυπάτε χαϊδευτικά στην πλάτη;

Γ.Κ.: Το δεύτερο. Είναι η πραγματικότητα. Όταν λέμε για ένα έργο «μας κόλλησε ο εργολάβος», ναι σίγουρα.  Θα υπάρξουν έργα που θα έχουμε πρόβλημα με τον εργολάβο γιατί η νομοθεσία – και είναι κάτι που θα πρέπει να αλλάξει πάλι από την κυβέρνηση – έτσι όπως έχει «χτιστεί», είναι με το μέρος του εργολάβου. Έχω το πρόσφατο παράδειγμα το οποίο το βροντοφώναζα όταν ακόμα ο κύριος Αβρίθης ήταν αντιδήμαρχος τεχνικών έργων, για τις ασφαλτοστρώσεις της Δ.Ε. Ηρακλειδών, όπου ο εργολάβος βγήκε από τη σύμβαση χωρίς να υποστεί τίποτα. Απλά, διαλύθηκε η σύμβαση και δεν βγήκε καν έκπτωτος έχοντας υλοποιήσει ένα 20% – 30% του έργου.

Ερ: Και η ευθύνη τίνος είναι;

Γ.Κ.: Είναι μια μίξη όλων. Φταίει η υποστελέχωση, φταίει η νομοθεσία…

Ερ: Φταίει ο ένας, ο άλλος…

Γ.Κ.: Το αποτέλεσμα είναι αυτό που βλέπουμε έξω.

Ερ: Που είναι;

Γ.Κ.: Απογοητευτικό. Μπορεί πολλοί που θα διαβάσουν τη συνέντευξη να πουν ότι, ο Κοκαλάκης είναι αντιπολίτευση, οπότε, πρέπει να τα πει αυτά. Πιστέψτε με ότι, αν γίνει κάτι θετικό, θα βγω και θα το επικροτήσω.

Ερ: Από όσα είπατε και γνωρίζω από την πλευρά μου πολύ καλά, οι ευθύνες είναι συλλογικές. Είναι υμών των πολιτών σε ένα βαθμό, του δήμου, της περιφέρειας και της κεντρικής διοίκησης. Αν αφήσουμε την κεντρική διοίκηση απ’ έξω, για ευνόητους λόγους, κάποιος εκ των λοιπών πρέπει να κάνει το μπαμ.

Γ.Κ.: Είδατε εσείς να γίνεται το μεγάλο μπαμ με το σημαντικό ζήτημα που αφορά την υγεία στο νησί μας; Κάναμε ένα συλλαλητήριο πριν λίγα χρόνια, φωνάξαμε κ.λ.π. Άλλαξε κάτι από τότε; Άρα, επανέρχομαι σε αυτό που είπα πριν λίγο. Μήπως τελικά δεν μας παίρνουν στα σοβαρά; Μήπως τους έχουμε δώσει αυτό το δικαίωμα; Να μας δέχονται, να μας ανοίγουν τις πόρτες των υπουργείων, να μπαίνουμε, να πίνουμε ένα καφεδάκι, να τα συζητάμε και τελικά τίποτα να μην αλλάζει;

Ερ: Κύριε Κοκαλάκη, ήδη έχουμε ξεπεράσει τα όρια, στο εύρος της συνέντευξης αναφέρομαι, αλλά είναι τόσα πολλά τα θέματα που χρήζουν συζήτησης. Θα επανέλθω όμως, στην επόμενη που θα κάνουμε.

Γ.Κ.: Είμαι στη διάθεσή σας.

πηγή:ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΤΑΘΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

https://stathmosnet.gr/