Περίπου έναν χρόνο μετά τον αιφνίδιο θάνατο του παρουσιαστή του BBC Μάικλ Μόσλεϊ, η σύζυγός του, Κλερ, μιλάει για εκείνον με συγκίνηση λέγοντας πως «νιώθω τυχερή που έζησα τη ζωή μου μαζί του» ενώ περιγράφει τις στιγμές αγωνίας μετά την εξαφάνισή του και τη μεγάλη κινητοποίηση για τον εντοπισμό του.
«Αγαπούσε την εξερεύνηση» είπε η Κλερ μιλώντας στη Daily Mail. «Ήταν αντισυμβατικός, ευφυής, λίγο ριψοκίνδυνος – και αυτό τον έκανε ξεχωριστό. Ο θάνατός του ταίριαζε με τη ζωή του».
Το ταξίδι στη Σύμη που κατέληξε σε τραγωδίαΤο ζευγάρι είχε φτάσει στη Σύμη στις 4 Ιουνίου 2024 για να μείνει σε φιλικό σπίτι. Την επόμενη μέρα, βρέθηκαν στην παραλία του Αγίου Νικολάου. «Ήταν ένα όμορφο απόγευμα, με ήλιο, καφέ και βιβλία», θυμάται. Ο Μάικλ, όπως πάντα, δεν άντεχε για πολλή ώρα την αδράνεια: «Είπε “φεύγω για μια βόλτα”. Του έδωσα το μπουκάλι μου με το νερό. Ήταν 1.30 το μεσημέρι, πήρε μια ομπρέλα για να προστατευτεί από τον ήλιο».
Δεν είχε μαζί του κινητό γιατί δεν ήθελε να το ρίξει στο νερό. Όταν το απόγευμα δεν επέστρεψε, άρχισε η ανησυχία. Η Κλερ ειδοποίησε τις Αρχές και κινητοποιήθηκε η τοπική ομάδα διάσωσης.
Οι αγωνιώδεις αναζητήσειςΚαθώς το φως έπεφτε, η Κλερ ξεκίνησε και μόνη της να ψάχνει, φωνάζοντας το όνομά του. «Πέρασα μερικές ώρες περπατώντας κατά μήκος της ακτής και μέσα από δέντρα και αγκάθια φωνάζοντας το όνομά του. Κάθε φορά που συναντούσα κάποιον, ρωτούσα: «Τον έχετε δει;». «Κατάλαβα ότι κάτι πήγε πολύ στραβά».
Ολόκληρη η κοινότητα κινητοποιήθηκε. «Ήταν καθησυχαστικό, σχεδόν θεραπευτικό να βλέπω τόσους ανθρώπους να ψάχνουν για τον Μάικλ» λέει. Τα παιδιά τους –Άλεξ, Τζακ, Νταν και Κέιτ– έφτασαν από την Αγγλία και μπήκαν στις ομάδες αναζήτησης. Κάποιος από αυτούς υπέστη θερμοπληξία.
Η ανακάλυψη της σορούΤέσσερις ημέρες αργότερα, στις 9 Ιουνίου, ο δήμαρχος του νησιού, συνοδευόμενος από τηλεοπτικό συνεργείο, εντόπισε τη σορό του κοντά στην Αγία Μαρίνα – μόλις 100 μέτρα από σημείο που είχαν ήδη ψάξει τα παιδιά του.
Ο Μάικλ φαίνεται να πέθανε δύο ώρες μετά την αναχώρησή του. Η Κλερ δεν αφήνει τον εαυτό της να νιώσει τύψεις που ήταν τόσο κοντά σε βοήθεια. «Ήταν ένα πανέμορφο μέρος. Σχεδόν τα κατάφερε. Αυτό μου δίνει παρηγοριά».
Εκφράζει απέραντη υπερηφάνεια για τα παιδιά της και ιδιαίτερα για την κόρη της Κέιτ, που ανέλαβε τις διαδικασίες επαναπατρισμού. «Κι εγώ απλώς έκλεινα τα μάτια και την άφηνα να οργανώνει τα πάντα». Η Κλερ θυμάται επίσης τη συγκλονιστική στήριξη του κόσμου και τα χιλιάδες μηνύματα.
Όταν τη ρωτούν ποια ήταν η χειρότερη στιγμή του πένθους, απαντά χωρίς δισταγμό: «Η πρώτη. Όταν εξαφανίστηκε. Ήταν σαν να κατέρρευσαν όλα».
«Νιώθω τυχερή που έζησα τη ζωή μου με τον Μάικλ. Αγαπηθήκαμε πολύ. Περάσαμε υπέροχα μαζί» κατέληξε η ίδια.
