ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ Ν. Δωδεκανήσου: Η εγκατάλειψη της δημόσιας υγείας στα νησιά | Οι εργαζόμενοι στα όρια τους – Οι νησιώτες χωρίς ασφάλεια

Η ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ ΣΤΑ ΝΗΣΙΑ

ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥΣ,

ΟΙ ΝΗΣΙΩΤΕΣ ΧΩΡΙΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑ

Στη Ρόδο, σε έναν από τους πιο σημαντικούς νησιωτικούς κόμβους της χώρας, το Γενικό Νοσοκομείο βρίσκεται σε τροχιά κατάρρευσης. Όχι απλώς ως δομή υγείας, αλλά ως προπύργιο κοινωνικής προστασίας για εκατομμύρια ανθρώπους, μόνιμους κατοίκους του νοτίου Αιγαίου και επισκέπτες. Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα της νησιωτικοτητας, όπως την διαμορφώνουν η αδιαφορία και η πολιτική επιλογή εγκατάλειψης της δημόσιας φροντίδας.

Οι εργαζόμενοι του νοσοκομείου, δίνουν καθημερινά έναν εξαντλητικό αγώνα επιβίωσης, υπό όρους εργασιακής εξαθλίωσης και επαγγελματικής απαξίωσης, σε ένα περιβάλλον που πλέον δεν τηρεί ούτε τα στοιχειώδη για την παροχή ασφαλούς φροντίδας. Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι:

Ιατροί παραιτούνται λόγω υπερεφημερευσης και απλήρωτων εφημεριών

Η υποστελέχωση σε νοσηλευτικό προσωπικό αγγίζει το 60%

Η υποστελέχωση σε τραυματιοφορείς φτάνει στο 50%

Δύο μόνο άτομα εργάζονται στα πλυντήρια του νοσοκομείου

Οι βοηθοί θαλάμου είναι 14 άτομα για τις 370 κλίνες του νοσοκομείου, συν τα εφημερία των ιατρών που επιπροσθέτως φροντίζουν

Ο μαγνητικός τομογράφος λειτουργεί μόνο μια φορά την εβδομάδα λόγω ελλείψεως χειριστών

Η νευρολογική κλινική, η μόνη στον νομό, κλείνει λόγω έλλειψης νοσηλευτικού προσωπικού

Από τον περασμένο Μάιο, το νοσοκομείο δεν έχει διοικητή και διοικητικό συμβούλιο, με ότι αυτό συνεπάγεται για την εύρυθμη λειτουργία του. Ο κύριος Σοκορελος, εκτελεί απλώς χρέη διοικητή, λόγω της θέσης που κατέχει ως διευθυντής ιατρικής υπηρεσίας

Οι νησιώτες, δεν είναι πολίτες κατώτερης κατηγορίας. Δεν μιλάμε απλά για ελλείψεις. Μιλάμε για συνθήκες αποκλεισμού. Για παραβίαση του συνταγματικού δικαιώματος στην υγεία, για εγκατάλειψη.

Η νησιωτικοτητα απαιτεί ειδική πολιτική και όχι «ειδική αδιαφορία». Οι αποστάσεις, η εξάρτηση από τον καιρό, η γεωγραφική απομόνωση, καθιστούν κάθε πρόβλημα υγείας πολλαπλά πιο κρίσιμο για τον κάτοικο των νησιών. Και αντί η πολιτεία να φροντίζει για ένα ισχυρότερο ΕΣΥ στις νησιωτικές περιοχές, αυτό που βλέπουμε είναι υποστελέχωση και απαξίωση των υπαρχόντων εργαζομένων.

Ο αγώνας για δημόσια υγεία στα νησιά, είναι υπόθεση όλων μας. Η νησιωτικοτητα δεν είναι εμπόδιο. Είναι ταυτότητα και πλούτος. Η εγκατάλειψη της είναι πολιτική επιλογή. Και θα μας βρειτε απέναντι.