Από ανακοπή καρδιάς σε ηλικία 82 ετών – Από το 1979 και για τέσσερις περίπου δεκαετίες εργάστηκε ως ανταποκριτής στο Λονδίνο
Την τελευταία του πνοή σε ηλικία 82 ετών άφησε ο δημοσιογράφος Λάμπης Τσιριγωτάκης, μετά από ανακοπή καρδιάς.
Ο Λάµπης Τσιριγωτάκης ξεκίνησε τη δημοσιογραφική του σταδιοδρομία στην εβδομαδιαία αθλητική εφημερίδα Ομάδα του συγκροτήματος Λαµπράκη και κατόπιν εργάστηκε στο τμήμα διεθνών ειδήσεων της εφημερίδας Το Βήµα.
∆ιέκοψε τη συνεργασία του µε το συγκρότηµα Λαµπράκη για να σπουδάσει µε υποτροφία στη σχολή δημοσιογραφίας του λόρδου Τόµσον, ιδιοκτήτη τότε του συγκροτήματος των Times στο Κάρντιφ της Ουαλίας.
Μετά το τέλος των σπουδών του συνεργάστηκε µε τις βρετανικές εφημερίδες Western Mail στο Κάρντιφ και Liverpool Echo στο Λίβερπουλ, όπως και µε την ελληνική υπηρεσία του BBC.
Από το 1979 και για τέσσερις περίπου δεκαετίες εργάστηκε ως ανταποκριτής στο Λονδίνο για την ΕΡΤ, το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων και την εφημερίδα Έθνος.
Πραγματοποίησε πολλές διεθνείς αποστολές. Κάλυψε την Ισλαμική Επανάσταση του Χοµεϊνί στο Ιράν για το αµερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο CBS.
Ταυτόχρονα, είχε παρουσιάσει στην ΕΡΤ περίπου τριάντα δικά του ντοκιμαντέρ µε διεθνή και ελληνικά θέματα. Το ντοκιμαντέρ του µε τίτλο «Η Ελλάδα του ανατέλλοντος ηλίου», που αποκαλύπτει την επίδραση της αρχαίας και της σύγχρονης Ελλάδας στην Ιαπωνία σήμερα, βραβεύτηκε µε τρία χρυσά βραβεία στον ετήσιο διαγωνισµό που οργανώνει το υπουργείο Εξωτερικών της Ιαπωνίας για τηλεοπτικά ντοκιµαντέρ µε θέµα την Ιαπωνία.
Το ντοκιµαντέρ του µε τίτλο «Αντίο, Μις Σαϊγκόν», το οποίο περιγράφει τη ζωή στο Βιετνάµ μετά τον εμφύλιο πόλεμο, βραβεύτηκε στα ετήσια τηλεοπτικά βραβεία της εφημερίδας Έθνος.
Είχε βραβευτεί από το ίδρυμα δημοσιογραφίας Μπότση για την αντικειμενική του δημοσιογραφία.
Τελευταίο του συγγραφικό έργο ήταν η αυτοβιογραφία του με τίτλο «Αναμνήσεις ζωής – Από τον Τζον Λένον στον Νέλσον Μαντέλα» από τις «Εκδόσεις Λιβάνη».
Λάμπης Τσιριγωτάκης: H viral φωνή από το Λονδίνο που έγραψε ιστορία
Στιγμές από τη διαδρομή ενός δημοσιογράφου που επί δεκαετίες περιέγραψε σημαντικά γεγονότα, «κυνήγησε» τους Beatles, μπήκε στο Ιράν της επανάστασης για το CBS και «έπαιξε» το «unfair» του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη για τη μοναρχία
Μια φωνή που σώπασε χθες, αλλά είναι πολύ δύσκολο να ξεχαστεί, όχι μόνο για την ξεχωριστή χροιά της, αλλά επειδή ταυτίστηκε με ιστορικά γεγονότα τις δεκαετίες του ’80, του ’90 και των ’00s.
Με έναν χαρακτήρα που είχε υιοθετήσει εν πολλοίς το φλεγματικό στυλ – ας όψονται οι σπουδές στην Αγγλία – των Βρετανών, ο Λάμπης Τσιριγωτάκης ήταν ένας τζέντλεμαν της ενημέρωσης αλλά ταυτόχρονα και ένας δημοσιογράφος που τολμούσε να πάει σε μέρη που «φλέγονταν».
Στο βιβλίο του «Αναμνήσεις Ζωής» ξετύλιξε το άγνωστο παρασκήνιο από πενήντα επτά ιστορίες της δημοσιογραφικής του πορείας, ιδωμένες μέσα από ένα πιο προσωπικό βλέμμα, αλλά πάντα με το στυλ που είχε.
Και είναι αυτό το στυλ που τον έχρισε ως το ελληνικό «παράθυρο» του Λονδίνου πολύ πριν εμφανιστούν τα social media στη ζωή μας, τότε που η κάμερα τον έδειχνε μπροστά από το Big Ben να δίνει ανταπόκριση για την κρατική τηλεόραση.
Οι Beatles, η Αράχωβα και η Τσουγκριά
Όταν τα διάσημα «σκαθάρια» ήρθαν στη χώρα μας τον Αύγουστο του 1967, ο 24χρονος τότε Τσιριγωτάκης ήταν ένας νέος ρεπόρτερ που ακολούθησε το συγκρότημα όπου ταξίδεψαν, ειδικά τον Τζον Λένον.
Όπως είχε πει σε συνέντευξή του «ο Λένον ήταν ένας χαμογελαστός, ήρεμος άνθρωπος, ζούσε τη νιρβάνα του αλλά μέσα του ήταν βαθιά προβληματισμένος. Τον ακολουθούσα όπου πήγαινε, στην Αράχωβα και στους Δελφούς».
Ο Λένον ήταν απογοητευμένος, σύμφωνα με τον Έλληνα δημοσιογράφο, από την κοινωνική ανισότητα που επικρατούσε στην Αγγλία και επιθυμούσε να ζήσει σε μια άλλη χώρα.
Ταυτόχρονα και παρά τα προβλήματα που είχαν αρχίσει να «τρώνε» το διάσημο συγκρότημα τα τέσσερα μέλη του σκέφτονταν όπως έγραψε στο βιβλίο του ο Τσιριγωτάκης, να αγοράσουν ένα ελληνικό νησί.
Το αυτόματο του Ραφσατζανί
Μετά από χρόνια ταξιδεύει στο Ιράν του Χομεϊνί, τυπικά ως απεσταλμένος της ΕΡΤ αλλά ουσιαστικά ως ανταποκριτής του CBS, αφού απαγορευόταν η είσοδος στη χώρα σε Αμερικανούς δημοσιογράφους.
Η κατάσταση είναι χαοτική και χιλιάδες άνθρωποι που χαρακτηρίζονται εχθροί της επανάστασης, εκτελούνται ή φυλακίζονται με συνοπτικές διαδικασίες από τα δικαστήρια.
Η συμβουλή που έδωσαν στον Έλληνα δημοσιογράφο ήταν να προσέχει ώστε να μη βρεθεί σε λάθος μέρος τη λάθος ώρα γιατί τότε θα κινδύνευε σίγουρα, αλλά ο Τσιριγωτάκης είχε βάλει σκοπό να εντοπίσει τον διάδοχο του Αγιατολάχ Χομεϊνί, Ακμπάρ Χασεμί Ραφσατζανί.
Παρόλο που ο ισχυρός άνδρας του Ιράν ήταν εξαφανισμένος από όλους χάρη στις διασυνδέσεις του τοπικού συνεργείου που είχε κατάφερε τελικά να κλείσει ραντεβού μαζί του.
Όπως θυμόταν χρόνια μετά «ο Ραφσατζανί πάνω στο γραφείο του είχε ένα αυτόματο όπλο, ενώ σε δύο καναπέδες κάθονταν έξι βαριά οπλισμένοι Φρουροί της Επανάστασης».
Ο Τσιριγωτάκης σοκάρεται από τον άκρατο φανατισμό που επικρατεί στη χώρα όταν βλέπει μια μάνα έξω από μια φυλακή όπου κρατούνταν ο καταδικασμένος σε θάνατο γιος της, να του φωνάζει ότι δεν αξίζει να ζει και ότι πρέπει να πεθάνει.
Ήταν μια εικόνα που δεν ξέχασε ποτέ.
Η πιο δύσκολη ανταπόκριση
Το 1988 ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Μητσοτάκης βρίσκεται στο Λονδίνο ως πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας και σε μια συνέντευξη τύπου ένας Πολωνός δημοσιογράφος τον ρωτάει αν το δημοψήφισμα του 1974 για τη Μοναρχία ήταν άδικο για τον τέως βασιλιά Κωνσταντίνο.
Ο Μητσοτάκης απαντάει ότι ήταν και αμέσως δημιουργείται ένα σούσουρο ανάμεσα στους Έλληνες δημοσιογράφους που κάλυπταν την επίσκεψή του.
Μετά από διαβουλεύσεις αποφασίζουν να μην μεταδώσουν την επίμαχη δήλωση αλλά μια διορθωτική, όμως ο Τσιριγωτάκης που έχει μαγνητοσκοπήσει τη συνέντευξη, πράττει διαφορετικά.
«Για να προστατεύσω την αξιοπιστία μου, το παίξαμε στην ΕΡΤ» είπε μιλώντας για την πιο δύσκολη ανταπόκριση και τα ρεπορτάζ μιας ζωής πριν από δύο χρόνια.
Αυτός ο δανδής ανταποκριτής, που έβαζε το κυνήγι της είδησης ενίοτε πάνω και από την προσωπική του ζωή βρέθηκε κάποια στιγμή απέναντι στον πατέρα του σημερινού πρωθυπουργού.
«Δυο χρόνια μετά ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης έγινε πρωθυπουργός. Κανείς δεν με ενόχλησε» τόνισε στην ίδια συνέντευξη προσθέτοντας ότι όταν τον συνάντησε στην Ουάσιγκτον, ο «ψηλός» τον πλησίασε και του είπε: «Έκανες σωστά τη δουλειά σου και χαίρομαι που είσαι εδώ».
