Μία ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα εκδήλωση για το θέμα του σχολικού και διαδικτυακού εκφοβισμού, της παραβατικότητας των νέων και το ρόλο του σχολείου, πραγματοποίησε το Ράδιο «ΕΚΦΡΑΣΗ» μαζί με τον σύλλογο γονέων και κηδεμόνων του 1ου Γυμνασίου Κω, στις 20/4/ 2024 στο Χάνι. Μετά την ομιλία ακολούθησε συζήτηση και διάλογος με γονείς και εκπαιδευτικούς που παραβρέθηκαν στην εκδήλωση.
Ο ομιλητής Αντρέας Πετρόπουλος Αναπτυξιακός και συμπεριφορικός παιδίατρος, ανέπτυξε εμπεριστατωμένα μια σειρά πλευρές του πολυπλόκαμου αυτού κοινωνικού ζητήματος της μαθητικής βίας αναφέροντας χαρακτηριστικά: «Τα ζητήματα του σχολικού εκφοβισμού, της σχολικής βίας…δεν είναι δευτερεύοντα ζητήματα. Για εμάς το σχολείο δεν είναι απλά ένα κτίριο, είναι το περιεχόμενο της μόρφωσης που λαμβάνουν τα παιδιά μας, είναι όμως και το περιεχόμενο των κοινωνικών σχέσεων που διαμορφώνουν».
Στάθηκε ιδιαίτερα στις αιτίες του προβλήματος «κατά τη γνώμη μας πρέπει να αναζητηθούν μέσα στην κοινωνία. Μέσα στο ίδιο το κοινωνικό σύστημα και το σχολικό περιβάλλον που, από την ίδια τη φύση του, καλλιεργεί τον ανταγωνισμό. Καλλιεργεί την αντίληψη «ο θάνατός σου η ζωή μου». Πόσες φορές δεν ακούει ο μαθητής ότι πρέπει «να κοιτάς την πάρτη σου», να βρει έναν τρόπο να βολευτεί ο ίδιος και να μη νοιάζεται για το τι κάνουν οι άλλοι. Και όλα αυτά προφανώς πολλές φορές αναπαράγονται και από το εκπαιδευτικό σύστημα με τη μετατροπή του σχολείου σε εξεταστικό κέντρο, βάζοντας τους μαθητές να κυνηγούν τις επιδόσεις και τους βαθμούς, τα «προσόντα» και όχι την ολοκληρωμένη μόρφωση. Να κυνηγά το βαθμό που ο βαθμός πολλές φορές χωρίς την ίδια την αγάπη για την κατάκτηση της γνώσης είναι πραγματικά αδειανό πουκάμισο”.
Μέρος της εισήγησης αφορούσε και το ζήτημα των προτύπων και των αξιών με τα οποία μεγαλώνουν και διαπαιδαγωγούνται σήμερα οι νέοι άνθρωποι – σε ποια κοινωνικοπολιτική στιγμή και πως αυτή επιδρά στη διαμόρφωση της προσωπικότητας τους, παραθέτοντας ορισμένες σκέψεις για προβληματισμό: «… -είναι επικοινωνία, κοινωνικοποίηση ο ρόλος που παίζουν στην καθημερινότητα παιδιών και εφήβων συγκεκριμένες εφαρμογές νέων τεχνολογιών; Tι ρόλο παίζουν οι διαδικτυακές εφαρμογές που είναι μόδα στα σχολεία; Πόσο αθώο είναι το ποιος κατέχει αυτές τις πλατφόρμες και πως μπορεί να διαμορφώνει τάσεις συμπεριφοράς σε συγκεκριμένες ηλικιακές ομάδες;
Στη συνέχεια μίλησε για πρακτικές που θα μπορούσαν να συμβάλουν στην αντιμετώπιση φαινομένων βίας, όπως η παρουσία εξειδικευμένων επιστημόνων, πχ. Ψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών στα σχολεία. «Και δεν εννοούμε αυτό που ισχύει σήμερα 1000 σχολικοί ψυχολόγοι για 13900 σχολεία, ούτε τους 1300 κοινωνικούς επιστήμονες που διορίστηκαν για 8μηνες την προηγούμενη σχολική χρονιά για να καλύψουν θέσεις σε σχεδόν 5.000 σχολεία δηλ 1 ανά 5 σχολεία, δηλ. κάθε μέρα και σ άλλο σχολείο. Θεωρούμε ότι η παρουσία τέτοιων επιστημόνων δεν είναι αναγκαία για να βρεθεί ο δήθεν περίεργος μαθητής, ούτε για να μάθουν στους εφήβους πως να «είναι φίλοι». Μας ενδιαφέρει μέσα από την εμπεριστατωμένη επιστημονική γνώση του κοινωνικού επιστήμονα να στηριχτεί πολύμορφα το σύνολο της σχολικής ζωής – και ο κάθε μαθητής – και ο κάθε εκπαιδευτικός – και ο κάθε γονιός».
Στο κλείσιμό του ο κ. Κατηφές θέλησε να προτείνει στους γονείς ένα άλλο μήνυμα που μπορούν να στείλουν στα παιδιά τους: «Μέσα στο σχολείο, συχνά και μέσα στην ίδια την οικογένεια, μπορεί να ακούγονται ή να δουλεύονται πράγματα που, κατά τη γνώμη μας, μπορεί να μη βοηθούν.
Π.χ. Λέμε στα παιδιά μας «για να αντέξεις στη σημερινή σκληρή κοινωνία πρέπει να είσαι σκληρός». Σωστό και λάθος ταυτόχρονα.
Το ερώτημα είναι σκληρός απέναντι σε ποιόν; Γιατί αν σημαίνει «μη δίνεις και τόση σημασία σε όση δυστυχία υπάρχει γύρω σου, κοίτα εσύ να τα καταφέρεις να μη βρεθείς σε αυτή τη θέση», τότε κινδυνεύουμε να διαμορφώσουμε προσωπικότητες με υπερβολικό εγωισμό».
«Μάλλον το μήνυμα προς τα παιδιά μας πρέπει να είναι:
-
«για να αντέξεις στη σημερινή σκληρή κοινωνία πρέπει να είσαι ευαίσθητος και διεκδικητικός»,
-
να συμπονάς με τον πόνο του άλλου που τον βλέπεις σαν ίσο και όχι σαν «καημένο»,
-
να κοντοστέκεσαι και να ερμηνεύεις, να προσπαθείς να μπεις στη θέση του, διεκδικώντας το δίκιο, όχι μόνο το δικό σου αλλά όλων
-
να μάθουν τα παιδιά μας να βάζουν το συλλογικό πάνω από το ατομικό. Στη θέση του ανταγωνισμού πρέπει να μπαίνει η ομαδικότητα, η αλληλοβοήθεια, η αλληλεγγύη, να γνωρίζουμε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μαθητές, τα παιδιά μας, σε κάθε σχολείο και γειτονιά.
-
Να δουν ότι το προσωπικό «αυτοσυναίσθημα» εξυψώνεται παλεύοντας για τη ζωή όλων και όχι μειώνοντας και εξευτελίζοντας τους άλλους.
-
Να δουν ότι πραγματικός «μάγκας» είναι αυτός που μάχεται «υπέρ όλων των αδυνάτων» και όχι αυτός που χτυπά τον αδύναμο.
Τέλος αναφέρθηκε ιδιαίτερα στη σημασία που έχει το προσωπικό παράδειγμα που χρειάζεται να δίνει ο γονέας και ο δάσκαλος, ώστε να βλέπουν τα παιδιά έμπρακτα την αλληλεγγύη, το ενδιαφέρον, τη συμμετοχή στην κοινωνική ζωή και δράση.
«Οφείλουμε ως γονείς και με τη δράση μας και με τον προσανατολισμό των Συλλόγων Γονέων…να προτάσσουμε την αντίληψη «ένας για όλους και όλοι για έναν»».
Τι είναι ο σχολικός και διαδικτυακός εκφοβισμός;
Ο σχολικός εκφοβισμός είναι η επαναλαμβανόμενη επιθετική συμπεριφορά ενός ή περισσοτέρων ατόμων προς ένα άλλο, με σκοπό την πρόκληση σωματικής ή ψυχικής βλάβης. Ο διαδικτυακός εκφοβισμός είναι η χρήση της ψηφιακής τεχνολογίας για να βλάψει ή να παρενοχλήσει κάποιον. Αυτό μπορεί να γίνει μέσω μηνυμάτων κειμένου, email, μέσων κοινωνικής δικτύωσης ή άλλων διαδικτυακών πλατφορμών.
Σημάδια και συμπτώματα του σχολικού και διαδικτυακού εκφοβισμού
Είναι σημαντικό να γνωρίζετε τα σημάδια και τα συμπτώματα του σχολικού και διαδικτυακού εκφοβισμού, ώστε να μπορείτε να βοηθήσετε τα παιδιά που το βιώνουν. Μερικά κοινά σημάδια περιλαμβάνουν:
-
Αλλαγές στη διάθεση ή τη συμπεριφορά, όπως θλίψη, άγχος, θυμό ή απομόνωση
-
Απώλεια ενδιαφέροντος για σχολικές δραστηριότητες
-
Φτωχές σχολικές επιδόσεις
-
Σωματικά συμπτώματα, όπως πονοκέφαλος, πόνος στην κοιλιά ή προβλήματα ύπνου
-
Αποφυγή σχολείου ή διαδικτυακών δραστηριοτήτων
Επιπτώσεις του σχολικού και διαδικτυακού εκφοβισμού
Ο σχολικός και διαδικτυακός εκφοβισμός μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις στα παιδιά και τους εφήβους, τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα. Μερικές από τις πιθανές επιπτώσεις περιλαμβάνουν:
-
Κατάθλιψη και άγχος
-
Χαμηλή αυτοεκτίμηση
-
Προβλήματα κοινωνικών δεξιοτήτων
-
Ακαδημαϊκές δυσκολίες
-
Αυτοτραυματισμός και αυτοκτονικές ιδέες
-
Κατάχρηση ουσιών και αλκοόλ
Τι μπορούμε να κάνουμε για να αντιμετωπίσουμε τον σχολικό και διαδικτυακό εκφοβισμό;
Υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορούμε να κάνουμε για να αντιμετωπίσουμε τον σχολικό και διαδικτυακό εκφοβισμό. Ακολουθούν μερικές συμβουλές:
-
Μιλήστε με τα παιδιά σας για τον εκφοβισμό. Ενημερώστε τα για το τι είναι ο εκφοβισμός, πώς να τον αναγνωρίσουν και τι να κάνουν αν τον βιώσουν.
-
Δημιουργήστε ένα ασφαλές και υποστηρικτικό περιβάλλον στο σπίτι. Τα παιδιά σας πρέπει να νιώθουν άνετα να μιλήσουν μαζί σας για οτιδήποτε τα απασχολεί.
-
Συνεργαστείτε με το σχολείο του παιδιού σας. Πολλά σχολεία έχουν προγράμματα για την πρόληψη και την αντιμετώπιση του εκφοβισμού.
-
Ενθαρρύνετε τα παιδιά σας να αναφέρουν περιστατικά εκφοβισμού. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να αναφέρουν περιστατικά εκφοβισμού, όπως στους εκπαιδευτικούς, στους γονείς ή σε μια τηλεφωνική γραμμή.
Πηγή: https://www.kostv.gr
