Οι αναφορές που θα δούμε παρακάτω αφορούν μόνο την μυοκαρδίτιδα κι όχι τις άλλες παρενέργειες των εμβολίων (πχ turbo καρκίνους) που είναι πάρα πολλές καθώς χτυπούν το ανοσοποιητικό σύστημα του ανθρώπου.
22 Σεπτεμβρίου 2020: Τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ (CDC) ταξινόμησαν τη μυοκαρδίτιδα ως δυνητικά επιβλαβή ανεπιθύμητη ενέργεια. Κάτι που σημαίνει πως ηξεραν απο την αρχή πως η μυοκαρδίτιδα που προκαλέιται απο τα εμβόλια Pfizer και Moderna δεν ήταν μύθος όπως παρουσίαζαν οι τηλεγιατροί και οι fact checkers την οποιαδήποτε αναφορά απο εναλλακτικά μέσα την κατέβαζαν ως ιατρική παραπληροφόρηση.
30 Οκτωβρίου 2020: Ο Αμερικανικός Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) ταξινομεί τη μυοκαρδίτιδα ως ανεπιθύμητο συμβάν ιδιαίτερου ενδιαφέροντος.
11 Δεκεμβρίου 2020: Το εμβόλιο Pfizer-BioNTech παρά τις απαγορευτικές ενδείξεις εγκρίθηκε από τον FDA για χρήση σε Αμερικανούς 16 ετών και άνω.
13 Δεκεμβρίου 2020: Το CDC εισάγει το V-safe, μια νέα μέθοδο για την παρακολούθηση της ασφάλειας του εμβολιασμού, αλλά παραλείπει τη μυοκαρδίτιδα από τη λίστα των πιθανών παρενεργειών.
18 Δεκεμβρίου 2020: Ο FDA εγκρίνει τον εμβολιασμό Moderna για Αμερικανούς ηλικίας 18 ετών και άνω.
2021
Ιανουάριος 2021: 28 περιστατικά μυοκαρδίτιδας, περικαρδίτιδας ή μυοπερικαρδίτιδας αναφέρθηκαν στη VAERS.
Ιανουάριος 2021: Τα πρώτα κρούσματα μυοκαρδίτιδας μετά τον εμβολιασμό αναφέρθηκαν στο Ισραήλ.
Ιανουάριος 2021: Η επεξεργασία των αναφορών VAERS καθυστερεί ως αποτέλεσμα της απρόβλεπτης αύξησης των αναφορών σοβαρών παρενεργειών, ανάμεσα τους και η μυοκαρδίτιδα. Αξίζει εδώ να αναφέρουμε πως το VAERS σύμφωνα με έρευνες καταγράφει μόνο το 1 τοις εκατό των συμβάντων.
Φεβρουάριος 2021: 64 περιπτώσεις μυοκαρδίτιδας, περικαρδίτιδας ή μυοπερικαρδίτιδας αναφέρθηκαν στο VAERS, συμπεριλαμβανομένων δύο θανατηφόρων περιπτώσεων.
Μάρτιος 2021: 54 περιπτώσεις μυοκαρδίτιδας, περικαρδίτιδας ή μυοπερικαρδίτιδας αναφέρθηκαν στο VAERS.
1 Μαρτίου 2021: 2 περιπτώσεις μετά τον εμβολιασμό ανακαλύφθηκαν στο Vaccine Safety Datalink (VSD), ένα άλλο σύστημα που λειτουργεί από το CDC, σύμφωνα με την αποκάλυψη των αρχών του CDC.
2 Μαρτίου 2021: Ο εμβολιασμός COVID-19 από την Johnson & Johnson συνιστάται μόνο για ενήλικες από το CDC.
3 Μαρτίου 2021: Οι ισραηλινές αρχές και οι εκπρόσωποι των νοσοκομείων συναντώνται για να εξετάσουν τα αυξημένα καρδιακά προβλήματα μετά τον εμβολιασμό.
5 Μαρτίου 2021: Ο FDA έχει συνάντηση με τους συμβούλους του. Δεν αναφέρεται τίποτα για μυοκαρδίτιδα.
8 Μαρτίου 2021: Οι αυστραλιανές υγειονομικές αρχές ενημερώνουν το CDC για πολλές περιπτώσεις μυοκαρδίτιδας στις Ηνωμένες Πολιτείες.
9 Μαρτίου 2021: Σύμφωνα με εσωτερική επιστολή των ΗΠΑ, το Ισραήλ έχει περίπου 40 περιπτώσεις μυοκαρδίτιδας αμέσως μετά από το εμβόλιο. Αμερικανοί αξιωματούχοι παραδέχονται προβλήματα με την παθητική επιτήρηση, όπως η ανεπαρκής αναφορά, και ισχυρίζονται ότι μόνο ορισμένα κρούσματα μετά τον εμβολιασμό έχουν τεκμηριωθεί στη χώρα. Το έγγραφο κατέληξε στο συμπέρασμα: «Ως εκ τούτου, το FDA δεν έχει καταλήξει σε τελικό συμπέρασμα σχετικά με την αιτιότητα μεταξύ της μυοπερικαρδίτιδας και των εμβολίων mRNA COVID-19».
20 Μαρτίου 2021: Δημοσιεύεται στη βιβλιογραφία η πρώτη αναφορά περιστατικού μυοκαρδίτιδας μετά τον εμβολιασμό.
Απρίλιος 2021: Στην VAERS αναφέρθηκαν 158 περιπτώσεις μυοκαρδίτιδας, περικαρδίτιδας ή μυοπερικαρδίτιδας σε παιδιά.
Απρίλιος 2021: Το CDC έχει αρκετές ανοιχτές συνεδρίες, αλλά η μυοκαρδίτιδα και πάλι δεν αναφέρεται.
1 Απριλίου 2021: Το Ισραήλ αναφέρει 84 περιπτώσεις μυοκαρδίτιδας ή περικαρδίτιδας μετά από εμβόλιο σε παιδιά.
2 Απριλίου 2021: Οι στρατιωτικές αρχές των ΗΠΑ και το CDC συναντώνται για να συζητήσουν περιστατικά μυοκαρδίτιδας μετά τον εμβολιασμό.
5 Απριλίου 2021: Ισραηλινοί αξιωματούχοι ενημερώνουν το CDC για πολλές περιπτώσεις μυοκαρδίτιδας σε παιδιά μετά τον εμβολιασμό.
5 Απριλίου 2021: Ο Καναδάς ανακοινώνει την πρώτη εμφάνιση περικαρδίτιδας μετά τον εμβολιασμό.
7 Απριλίου 2021: Η κυβέρνηση των ΗΠΑ λαμβάνει αναφορές για περιστατικά μυοκαρδίτιδας στο στρατιωτικό προσωπικό μετά από το εμβόλιο.
10 Απριλίου 2021: οι περιπτώσεις μυοκαρδίτιδας μετά τον εμβολιασμό αξιολογήθηκαν από το πρόγραμμα αξιολόγησης ασφάλειας κλινικής ανοσοποίησης που χρηματοδοτείται από το CDC, σύμφωνα με ένα μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου .
12 Απριλίου 2021: Οι στρατιωτικές αρχές των ΗΠΑ ενημερώνουν το CDC για πολλά περιστατικά μυοκαρδίτιδας μετά τον εμβολιασμό.
2 Ιουνίου 2021: Το Ισραήλ λέει ότι «υπάρχει πιθανή σχέση μεταξύ της δεύτερης δόσης του εμβολίου και της εμφάνισης μυοκαρδίτιδας σε νεαρούς άνδρες ηλικίας 16 έως 30 ετών», αφού οι ερευνητές βρήκαν συχνότητα εμφάνισης ενός στους 3.000 έως έναν στους 6.000 άνδρες ηλικίας 16 έως 24.
10 Ιουνίου 2021: 99 περιπτώσεις μυοκαρδίτιδας/περικαρδίτιδας εντοπίστηκαν στη βάση δεδομένων Biologics Effectiveness and Safety Initiative του FDA και 1.260 περιπτώσεις αναφέρθηκαν στα δεδομένα Medicare, σύμφωνα με αξιωματούχους του FDA ( pdf ).
Να επισημάνουμε άλλη μια φορά πως αυτό το διάστημα στην Ελλάδα οι τηλεγιατροί μας έλεγαν πως είναι απόλυτα ασφαλές και αποτελεσματικό χωρίς παρενέργειες και οι fact chekers συνέχιζαν το έργο τους.
10 Ιουνίου 2021: Το CDC εργάζεται για την ταχεία παρακολούθηση των αναφορών μυοκαρδίτιδας μετά από εμβολιασμό σε άτομα ηλικίας 30 ετών και κάτω, αναφέρει αξιωματούχος του CDC (pdf ) . Οι περισσότερες περιπτώσεις είναι σε νεαρούς ενήλικες μετά από τη δεύτερη δόση.
10 Ιουνίου 2021: «Νομίζω ότι η μυοκαρδίτιδα είναι κάτι που πρέπει να εξεταστεί γιατί είναι πιθανό να δούμε την κορυφή του παγόβουνου», λέει ο Δρ Μάικλ Κουρίλα από το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας των ΗΠΑ, επίσης σύμβουλος του FDA.
10 Ιουνίου 2021: Ο εκπρόσωπος της Pfizer στέλνει μήνυμα σε ειδησεογραφικά μέσα να προβάλλουν «το προφίλ οφέλους-κινδύνου του εμβολίου πως παραμένει θετικό».
9 Ιουλίου 2021: Μετά τον εντοπισμό 221 περιστατικών και 5 θανάτων από ανοσοποίηση με mRNA, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων προσθέτει με τεράστια καθυστέρηση την μυοκαρδίτιδα και περικαρδίτιδα ως ανεπιθύμητες ενεργειών στα εμβόλια Pfizer και Moderna.
22 Ιουλίου 2021: Το CDC αναφέρει 282 περιστατικά μυοκαρδίτιδας μετά τον εμβολιασμό σε άτομα ηλικίας μεταξύ 18 και 29 ετών.
28 Ιουλίου 2021: Η Pfizer ενημερώνει τον FDA για έναν «σημαντικά εντοπισμένο κίνδυνο» μυοκαρδίτιδας και περικαρδίτιδας μετά από ανοσοποίηση και παραδέχεται ότι 17 θάνατοι υπάρχουν μεταξύ των αναφερόμενων περιπτώσεων.
11 Σεπτεμβρίου 2021: Ερευνητές αναλύουν τις αναφορές στο Σύστημα Αναφοράς Ανεπιθύμητων Ενεργειών των Εμβολίων (VAERS) και καταλήγουν στο συμπέρασμα πως τα αγόρια ηλικίας 16 ή 17 ετών είναι πιο πιθανό να υποστούν σοβαρές παρενέργειες μετά τη δεύτερη δόση των εμβολίων, έναντι της μόλυνσης από τον COVID-19.
23 Αυγούστου 2021: Παρέμβαση εισαγγελέα απο την ανεξάρτητη ελληνική δικαιοσύνη για τον καθηγητή Κούβελα για διασπορά ψευδών ειδήσεων.
4 οκτωβρίου 2021: 30χρονη εκπαιδευτικός στην Ελλάδα, παθαίνει μυοκαρδίτιδα και βγαίνει δημόσια νατο πει “Είμαστε 10 άτομα στον ίδιο θάλαμο και οι τρεις είμαστε ίδια περίπτωση” – Ποιοι θα μάθουν για μας; (video)
Τηλεγιατροί, δημοσιογράφοι αλλα και απλοί πολίτες στα Social Media της κάνουν μια απίστευτη επίθεση αποκαλώντας την “ψεκασμένη”, “αμόρφωτη” κτλ…
28 Οκτωβρίου 2021: Το BBC έκανε ρεπορτάζ για το φαινόμενο των “αιφνίδιων θανάτων” στους νέους απο καρδιολογικές παθήσεις – Χωρίς καμιά αναφορά στα εμβόλια! (βίντεο)
Νοέμβριος 2021: 267 περιπτώσεις ανηλίκων, μυοκαρδίτιδας, περικαρδίτιδας ή μυοπερικαρδίτιδας αναφέρθηκαν στο VAERS, συμπεριλαμβανομένων έξι θανατηφόρων περιπτώσεων.
1 Νοεμβρίου 2021: Ο Δρ Σου γράφει σε ένα μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ότι «κάνουμε όλοι ότι μπορούμε για να οικοδομήσουμε εμπιστοσύνη» στους εμβολιασμούς κατά του COVID-19.
1 Νοεμβρίου 2021: Σύμφωνα με Άγγλους ερευνητές, η ανοσοποίηση νέων ηλικίας μεταξύ 12 και 17 ετών είχε ως αποτέλεσμα 160 περιστατικά μυοκαρδίτιδας που απαιτούσαν νοσηλεία.
23 Δεκεμβρίου 2021: Το Παγκόσμιο Συμβούλιο για την Υγεία (WCH) κάνει έκκληση για άμεση διακοπή των εμβολίων Covid-19!
2022
5 Ιανουαρίου 2022: Σύμφωνα με αξιωματούχο του CDC, 327 τεκμηριωμένες περιπτώσεις μυοκαρδίτιδας σε ανηλίκους ηλικίας μεταξύ 12 εώς 15 ετών αναφέρθηκαν στο VAERS, τα οποία ήταν σημαντικά μεγαλύτερα από ό,τι αναμενόταν.
5 Ιανουαρίου 2022: Σύμφωνα με έναν ερευνητή του VSD, περισσότεροι από το ένα τέταρτο των επιβεβαιωμένων ασθενών με μυοκαρδίτιδα ηλικίας 12 έως 17 ετών νοσηλεύτηκαν για τουλάχιστον τέσσερις ημέρες. Κατά τη διάρκεια των επισκέψεων παρακολούθησης τουλάχιστον τρεις μήνες αργότερα, πάνω από τις μισές από τις επαληθευμένες περιπτώσεις είχαν νέα ή επιδεινούμενα συμπτώματα και οι μισές είχαν μη φυσιολογικές τιμές ΗΚΓ.
Την ίδια περίοδο τα Ελληνικά ΜΜΕ ξεκίνησαν να παρουσιάζουν τις περιπτώσεις παιδιών με μυοκαρδίτιδα ως παρενέργεια του Covid19, κάτι τελείως ψευδές που δεν αναφερόταν σε καμμία έρευνα.
2023 και το παραμύθι συνεχίζεται
Οι θάνατοι από καρδιακή προσβολή αυξήθηκαν κατά 30% στους νέους από το 2020 – Το NBC παρουσίασε το γεγονός λέγοντας πως «οι ειδικοί εξακολουθούν να εργάζονται για να καταλάβουν είναι η αιτία».
Στην Μ.Βρετανία έχουν 500 υπερβολικούς θάνατους την βδομάδα που σχετίζονται με καρδιολογικά προβλήματα.
Μέχρι και σήμερα προσπαθούν να μας κάνουν να ξεχάσουμε το έγκλημα χωρίς να προβάλονται καθόλου στην επικαιρότητα οι αιφνίδιοι θανάτοι νέων αλλα και μεγαλύτερων ανθρώπων απο τα εμβόλια.
Θνησιμότητα που σχετίζεται με το εμβόλιο για την COVID-19 στο Νότιο Ημισφαίριο
*του Dennis Rancourt*, δημοσίευση του Omnimus Prime
Αναφορά: Rancourt, D.G., Baudin, M., Hickey, J., Mercier, J. “COVID-19 vaccine-sociated mortality in the Southern Hemisphere”. CORRELATION Research in the Public Interest, 17 Σεπτεμβρίου 2023. https://correlation-canada.org/covid-19-vaccine-associated-mortality-in-the-Southern-Hemisphere/
Αυτή είναι η τελευταία μας μελέτη για τη θνησιμότητα από όλες τις αιτίες, που δημοσιεύτηκε σήμερα. Είναι 180 σελίδες. Θα χρειαζόταν ένα χρόνο για να μορφοποιηθεί για το blog. Επομένως, εδώ είναι η περίληψη και κάποια μέρη. Κατεβάστε την πλήρη έκθεση.
ΠερίληψηΚατεβάστε την πλήρη έκθεση
Μελετήθηκαν δεκαεπτά χώρες του Ισημερινού και του Νοτίου Ημισφαιρίου (Αργεντινή, Αυστραλία, Βολιβία, Βραζιλία, Χιλή, Κολομβία, Εκουαδόρ, Μαλαισία, Νέα Ζηλανδία, Παραγουάη, Περού, Φιλιππίνες, Σιγκαπούρη, Νότια Αφρική, Σουρινάμ, Ταϊλάνδη, Ουρουγουάη), οι οποίες περιλαμβάνουν το 9,10 % του παγκόσμιου πληθυσμού, το 10,3 % των παγκόσμιων δόσεων εμβολίου για την COVID-19 (ποσοστό εμβολιασμού 1,91 ενέσεις ανά άτομο, όλες οι ηλικίες), σχεδόν κάθε τύπο και κατασκευαστή εμβολίου για την COVID-19 και καλύπτουν 4 ηπείρους.
Στις 17 χώρες, δεν υπάρχουν αποδείξεις στη θνησιμότητα από κάθε αιτία (ACM) με χρονικά δεδομένα για οποιαδήποτε ευεργετική επίδραση των εμβολίων κατά της COVID-19. Δεν υπάρχει χρονική συσχέτιση μεταξύ του εμβολιασμού κατά της COVID-19 και οποιασδήποτε αναλογικής μείωσης της ACM. Συμβαίνει το αντίθετο.
Και οι 17 χώρες έχουν μεταβάσεις σε καθεστώτα υψηλής ACM, τα οποία συμβαίνουν όταν αναπτύσσονται και χορηγούνται τα εμβόλια για την COVID-19. Εννέα από τις 17 χώρες δεν έχουν ανιχνεύσιμη υπερβάλλουσα ACM σε διάστημα περίπου ενός έτους μετά την κήρυξη της πανδημίας στις 11 Μαρτίου 2020 από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), έως ότου κυκλοφορήσουν τα εμβόλια (Αυστραλία, Μαλαισία, Νέα Ζηλανδία, Παραγουάη , Φιλιππίνες, Σιγκαπούρη, Σουρινάμ, Ταϊλάνδη, Ουρουγουάη).
Πρωτοφανείς αιχμές στην ACM σημειώνονται το καλοκαίρι (Ιανουάριος-Φεβρουάριος) του 2022 στο νότιο ημισφαίριο και σε χώρες με γεωγραφικό πλάτος ισημερινού, οι οποίες είναι σύγχρονες ή προηγούνται άμεσα ταχείες δόσεις εμβολίων για την COVID-19 (3η ή 4η δόση). Το φαινόμενο αυτό είναι παρόν σε κάθε περίπτωση με επαρκή στοιχεία θνησιμότητας (15 χώρες). Δύο από τις χώρες που μελετήθηκαν έχουν ανεπαρκή στοιχεία θνησιμότητας τον Ιανουάριο-Φεβρουάριο 2022 (Αργεντινή και Σουρινάμ).
Λεπτομερή δεδομένα θνησιμότητας και εμβολιασμού για τη Χιλή και το Περού επιτρέπουν την επίλυση ανά ηλικία και ανά αριθμό δόσης. Είναι απίθανο ότι οι παρατηρούμενες αιχμές στη θνησιμότητα από κάθε αιτία τον Ιανουάριο-Φεβρουάριο 2022 (και επιπλέον: Ιούλιος-Αύγουστος 2021, Χιλή, Ιούλιος-Αύγουστος 2022, Περού), σε κάθε μία από τις δύο χώρες και σε κάθε ηλικιακή ομάδα ηλικιωμένων, θα μπορούσαν να οφείλονται σε οποιαδήποτε άλλη αιτία εκτός από τη χρονικά σχετιζόμενη ταχεία διάθεση ενισχυτικών δόσεων εμβολίων για την COVID-19. Ομοίως, είναι απίθανο οι μεταβάσεις σε καθεστώτα υψηλής ACM, που συμπίπτουν με την κυκλοφορία και τη συνεχή χορήγηση των εμβολίων για την COVID-19 και στις 17 χώρες του Νοτίου Ημισφαιρίου και του ισημερινού γεωγραφικού πλάτους, να οφείλονται σε οποιαδήποτε άλλη αιτία εκτός από τα εμβόλια.
Ο συγχρονισμός μεταξύ των πολλών αιχμών στην ACM (σε 17 χώρες, σε 4 ηπείρους, σε όλες τις ηλικιακές ομάδες ηλικιωμένων, σε διαφορετικές χρονικές στιγμές) και της σχετικά ταχείας διάθεσης αναμνηστικών δόσεων επιτρέπει αυτό το σταθερό συμπέρασμα σχετικά με την αιτιότητα και την ακριβή ποσοτικοποίηση της τοξικότητας του εμβολίου για την COVID-19.
Το ποσοστό θνησιμότητας όλων των ηλικιών από δόσεις εμβολίου (vDFR), το οποίο είναι η αναλογία των θανάτων που συμπεράναμε πως προκαλούνται από το εμβόλιο προς τις δόσεις των εμβολίων που χορηγούνται σε έναν πληθυσμό, υπολογίζεται ποσοτικά για την αιχμή της ACM του Ιανουαρίου-Φεβρουαρίου 2022 ώστε να πέσει στο εύρος 0,02% (Νέα Ζηλανδία) έως 0,20% (Ουρουγουάη). Στη Χιλή και το Περού, το vDFR αυξάνεται εκθετικά με την ηλικία (διπλασιάζεται περίπου κάθε 4 χρόνια) και είναι μεγαλύτερο για τις πιο πρόσφατες αναμνηστικές δόσεις, φθάνοντας περίπου το 5% στις ηλικιακές ομάδες 90+ ετών (1 θάνατος ανά 20 ενέσεις 4ης δόσης). Παρουσιάζονται συγκρίσιμα αποτελέσματα για το βόρειο ημισφαίριο, όπως βρέθηκαν σε προηγούμενα άρθρα (Ινδία, Ισραήλ, ΗΠΑ).
Ποσοτικοποιούμε το συνολικό vDFR όλων των ηλικιών για τις 17 χώρες σε (0,126 ± 0,004)%, που θα συνεπαγόταν 17,0 ± 0,5 εκατομμύρια θανάτους από εμβόλια COVID-19 παγκοσμίως, από 13,50 δισεκατομμύρια δόσεις έως τις 2 Σεπτεμβρίου 2023. Αυτό θα αντιστοιχούσε σε μαζικό ιατρογενές συμβάν που σκότωσε (0,213 ± 0,006)% του παγκόσμιου πληθυσμού (1 θάνατος ανά 470 ζωντανά άτομα, σε λιγότερο από 3 χρόνια) και δεν απέτρεψε μετρήσιμα οποιουσδήποτε θανάτους.
Ο συνολικός κίνδυνος θανάτου που προκαλείται από την ένεση με τα εμβόλια για την COVID-19 σε πραγματικούς πληθυσμούς και προκύπτει από την υπερβάλλουσα θνησιμότητα από κάθε αιτία και τη συγχρονικότητά της με την κυκλοφορία των εμβολίων, είναι παγκοσμίως διάχυτος και πολύ μεγαλύτερος από ό,τι αναφέρεται στις κλινικές δοκιμές, την παρακολούθηση ανεπιθύμητων ενεργειών και τα στατιστικά στοιχεία αιτιών θανάτου από πιστοποιητικά θανάτου, κατά 3 τάξεις μεγέθους (1.000 φορές μεγαλύτερη).
Η μεγάλη εξάρτηση από την ηλικία και οι μεγάλες τιμές του vDFR που ποσοτικοποιήθηκαν σε αυτή τη μελέτη 17 χωρών σε 4 ηπείρους, χρησιμοποιώντας όλους τους κύριους τύπους και κατασκευαστές εμβολίων για την COVID-19, θα πρέπει να παρακινήσουν τις κυβερνήσεις να τερματίσουν αμέσως την αβάσιμη πολιτική δημόσιας υγείας που δίνει προτεραιότητα στους ηλικιωμένους κατοίκους για ένεση με εμβόλια για την COVID-19, μέχρι να γίνουν έγκυρες αναλύσεις κινδύνου-οφέλους.
[δείτε Αποτελέσματα και Συζήτηση…]
7. Συμπέρασμα
7.1 Αποδεδειγμένη αιτιότητα
Οι 17 χώρες που μελετήθηκαν (Αργεντινή, Αυστραλία, Βολιβία, Βραζιλία, Χιλή, Κολομβία, Εκουαδόρ, Μαλαισία, Νέα Ζηλανδία, Παραγουάη, Περού, Φιλιππίνες, Σιγκαπούρη, Νότια Αφρική, Σουρινάμ, Ταϊλάνδη, Ουρουγουάη) αποτελούν το 9,10 % του παγκόσμιου πληθυσμού, το 10,3 % των παγκόσμιων δόσεων εμβολίων για την COVID-19 (ποσοστό εμβολιασμού 1,91 ενέσεις ανά άτομο, για όλες τις ηλικίες), σχεδόν κάθε τύπο και κατασκευαστή εμβολίου για την COVID-19 και καλύπτουν 4 ηπείρους.
Οι επιστημονικές δοκιμές για την αιτιότητα ικανοποιούνται επαρκώς, όπως αποδεικνύεται εκτενώς σε αυτές τις ενότητες της παρούσας μελέτης:
-Τα εμβόλια κατά της COVID-19 μπορούν να προκαλέσουν θάνατο
-Απουσία υπερβάλλουσας θνησιμότητας μέχρι να κυκλοφορήσουν τα εμβόλια για την COVID-19
-Τα εμβόλια κατά της COVID-19 δεν έσωσαν ζωές και φαίνεται να είναι θανατηφόροι τοξικοί παράγοντες
-Ισχυρά στοιχεία για αιτιώδη συσχέτιση και θανατηφόρα τοξικότητα του εμβολίου
-Η αιτιότητα στην υπερβάλλουσα θνησιμότητα αποδεικνύεται επαρκώς
-Αξιολόγηση άλλων ερμηνειών της αιτίας της υπερβάλλουσας θνησιμότητας
-Επιπτώσεις σχετικά με την εξάρτηση από την ηλικία της θανατηφόρας τοξικότητας των εμβολίων για την COVID-19
Επίσης, δεν υπάρχουν γνωστά γεγονότα που να διαψεύδουν την συναγόμενη και ποσοτική αιτιώδη σχέση μεταξύ των παρατηρούμενων υπερβολικών αιχμών της ACM και των χρονικά συσχετισμένων εμβολίων και αναμνηστικών δόσεων για την COVID-19.
7.2 Η πραγματική θνησιμότητα από τα εμβόλια είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή που προκύπτει εσφαλμένα από ελαττωματικά δεδομένα
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι αιχμές στην υπερβάλλουσα ACM προκαλούνται από τους εμβολιασμούς για την COVID-19, με μέση θανατηφόρα τοξικότητα όλων των ηλικιών από ένεση, το ποσοστό vDFR = (0,126 ± 0,004)%, ή περίπου 1 θάνατος ανά 800 ενέσεις, που είναι λογικό να αναμένεται να είναι παγκοσμίως αντιπροσωπευτικό.
Αυτός είναι ένας συγκλονιστικός αριθμός, σε σύγκριση με αυτό που πιστεύεται γενικά για τα παραδοσιακά εμβόλια, που είναι περίπου μία σοβαρή ανεπιθύμητη ενέργεια ανά εκατομμύριο (Malhotra, 2023). Είναι τρεις τάξεις μεγέθους (χίλιες φορές) μεγαλύτερος.
Σε αντίθεση με αυτόν τον μεγάλο αριθμό από τα δεδομένα της ACM, οι αποτελεσματικές τιμές του vDFR όλων των ηλικιών που συνάγονται από άλλες πηγές — τον μικρό αριθμό επιβεβαιώσεων αυτοψίας, την παρακολούθηση των θανάτων από αρνητικές επιπτώσεις, τον μικρό αριθμό εθνικών πληρωμών για αποζημίωση για θανάτους από τραυματισμούς λόγω εμβολίου, τις αναφορές κλινικών δοκιμών του φαρμακευτικού κλάδου και τα πιστοποιητικά θανάτου και τα αντίστοιχα στατιστικά στοιχεία αιτιών θανάτου που αναφέρονται από την κυβέρνηση – για τα εμβόλια για την COVID-19 είναι σημαντικά μικρότερα και πάλι κατά τάξεις μεγέθους.
Επομένως, συμπεραίνουμε με υψηλό βαθμό βεβαιότητας ότι η παρακολούθηση των ανεπιθύμητων ενεργειών, οι αναφορές κλινικών δοκιμών και τα στατιστικά στοιχεία των πιστοποιητικών θανάτου υποτιμούν σε μεγάλο βαθμό τη θανατηφόρα τοξικότητα των ενέσεων.
Το μεγάλο χάσμα μεταξύ των εσφαλμένα συναγόμενων και των πραγματικών τιμών του vDFR σε επίπεδο πληθυσμού πιθανότατα συμβαίνει λόγω της συστηματικής αποφυγής της αποδοχής των ενέσεων ως πιθανής αιτίας θανάτου σε ευπαθείς και ευάλωτους ασθενείς. Για παράδειγμα, η αιτία θανάτου θα αποδοθεί σε συγκεκριμένες βλάβες οργάνων ή συστημάτων, χωρίς αναφορά στο εμβόλιο, ακόμα κι αν η ένεση ήταν πρόσφατη και ο ασθενής ήταν προηγουμένως σταθερός.
Το μετρημένο vDFR όλων των ηλικιών (0,126 ± 0,004)% υποδηλώνει ότι 17,0 ± 0,5 εκατομμύρια θάνατοι από εμβόλια για την COVID-19 θα είχαν σημειωθεί παγκοσμίως, έως τις 2 Σεπτεμβρίου 2023. Φαίνεται ότι η παγκόσμια εκστρατεία εμβολιασμού κατά της COVID-19 ήταν στην πραγματικότητα μαζικό ιατρογενές συμβάν που σκότωσε (0,213 ± 0,006)% του παγκόσμιου πληθυσμού (1 θάνατος ανά 470 ζωντανά άτομα, σε λιγότερο από 3 χρόνια) και δεν απέτρεψε μετρήσιμα οποιουσδήποτε θανάτους.
7.3 Η πολιτική προτεραιότητας των ηλικιωμένων κατοίκων για τον εμβολιασμό κατά της COVID-19 πρέπει να τερματιστεί
Τα λεπτομερή δεδομένα ηλικιών και διακρίσεων ανάλογα με τη δόση για τη Χιλή και το Περού επιτρέπουν άνευ προηγουμένου βεβαιότητα στην ποσοτικοποίηση της εξάρτησης από την ηλικία της θανατηφόρας τοξικότητας από τα εμβόλια για την COVID-19. Ο κίνδυνος θανάτου ανά ένεση (vDFR) αυξάνεται εκθετικά με την ηλικία, για ηλικίες άνω των 60 ετών, διπλασιάζεται περίπου κάθε 4 χρόνια σε ηλικία και φτάνει σε τιμές περίπου 5% για ηλικίες 90+ ετών που υποβάλλονται στην 4η δόση (2η ενισχυτική). Ποσοστό vDFR = 5% αντιστοιχεί σε 1 θάνατο ανά 20 ενέσεις της 4ης δόσης για ηλικίες άνω των 90 ετών.
Αυτές οι τιμές vDFR είναι συνεπείς με όλες τις προηγούμενες αξιολογήσεις που βασίζονται στην ACM:
-1% (1 θάνατος ανά 100 ενέσεις) (ονομαστικά όλες οι ηλικίες) στην Ινδία (Rancourt, 2022)
-0,55% (1 θάνατος ανά 180 ενέσεις) για 80+ ετών στο Ισραήλ (Rancourt et al., 2023, ο Πίνακας 2)
-0,93% (1 θάνατος ανά 110 ενέσεις) για 85+ ετών στην Αυστραλία (Rancourt et al., 2023, ο Πίνακας 1)
Η ηλικιακή εξάρτηση του vDFR σε επίπεδο πληθυσμού (διπλασιάζεται κάθε 4 χρόνια σε ηλικία) και το μεγάλο του μέγεθος θα πρέπει να αναγκάσουν τις κυβερνήσεις να εφαρμόσουν αμέσως μια απόλυτη παύση στην αβάσιμη πολιτική δημόσιας υγείας που δίνει προτεραιότητα στους ηλικιωμένους για ένεση με εμβόλια για την COVID-19, έως ότου έγκυρες αναλύσεις κινδύνου-οφέλους γίνουν και δημοσιοποιηθούν. Το ίδιο μπορεί να ισχύει και για τα εμβόλια της εποχικής γρίπης.
