Αν το παιδί φορώντας τη μάσκα τρέξει ή παίξει, μπορεί να δυσκολευτεί η αναπνοή του. Θα νοιώσει δηλαδή ότι δεν του φτάνει ο αέρας.
Του Τάσου Χατζή, παιδιάτρου, εντατικολόγου, μέλους Δ.Σ. του ΙΣΑ
Έπειτα από σχεδόν τρεις μήνες και τα μικρότερα παιδιά – του δημοτικού και του νηπιαγωγείου γυρίζουν στο σχολείο.
Γονείς και εκπαιδευτικοί κατέχονται από μια λογική ανησυχία.
Οι πρώτοι για το ενδεχόμενο μόλυνσης και νόσησης των παιδιών αλλά και μεταφοράς του ιού στο σπίτι, όπου πιθανό να υπάρχουν άλλα ευπαθή άτομα.
Οι δεύτεροι τόσο για την ευθύνη που αναλαμβάνουν όσο και για τη δική τους υγεία.
Όλους δύο κυρίως ερωτήματα τους απασχολούν:
Το πρώτο και επίμονο ερώτημα τους είναι αν τα παιδιά στο σχολείο θα πρέπει να φορούν μάσκα.
Η απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα δεν είναι ένα σκέτο «ναι» ή «όχι».
Οι οδηγίες λένε ότι τα παιδιά κάτω των δύο ετών δε θα πρέπει να φορούν μάσκα, γιατί θεωρείται επικίνδυνη για την αναπνοή τους. Όμως τα παιδιά αυτά βρίσκονται στο σπίτι με τους γονείς τους.
Για τα μεγαλύτερα παιδιά, ηλικίας από 2 έως 12 ετών, δηλαδή τα παιδιά που θα βρίσκονται είτε στο βρεφονηπιακό σταθμό, ή στο νηπιαγωγείο ή σε μια τάξη του Δημοτικού, η απάντηση είναι πιο σύνθετη.
Ξεκινάμε από το πιο απλό: η μάσκα είναι υποχρεωτική μέσα στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Βέβαια εκεί τα παιδιά συνοδεύονται από έναν τουλάχιστον ενήλικα.
Υπάρχει επίσης ισχυρή σύσταση για όλους, μικρούς και μεγάλους, να φορούν μάσκα όταν είναι σε πολυσύχναστους χώρους, όπως είναι τα πολυκαταστήματα.
Στο σχολείο, είτε τα παιδιά είναι μέσα στην τάξη είτε στο προαύλιο, η μάσκα δεν είναι απαραίτητη. Άλλα μέτρα, τα δύο γνωστά – καθαρά χέρια και κοινωνική απόσταση, μαζί με την αποφυγή αγγίγματος του προσώπου μας, είναι πολύ πιο αποτελεσματικά.
Πώς το πετυχαίνουμε αυτό;
Με εκπαίδευση και επανεκπαίδευση των παιδιών και συνεχή επιτήρηση από τους επόπτες.
Υπενθυμίζω ότι η μάσκα έχει και έναν μεγάλο κίνδυνο: αν το παιδί φορώντας τη μάσκα τρέξει ή παίξει, μπορεί να δυσκολευτεί η αναπνοή του. Θα νοιώσει δηλαδή ότι δεν του φτάνει ο αέρας.
Το μεγάλο παιδί θα αντιληφθεί ότι κάτι τέτοιο του συμβαίνει και θα σταματήσει, θα βγάλει τη μάσκα και θα αναπνεύσει ελεύθερα.
Το μικρό παιδί δε θα το καταλάβει και κινδυνεύει να πάθει ασφυξία, να ζαλιστεί και να πέσει κάτω.
Από τις ΗΠΑ έρχονται πληροφορίες για τον κίνδυνο αυτό, τον οποίο περιγράφουν ως πνιγμονή, από δε την Κίνα αναφέρονται τουλάχιστον δύο θάνατοι παιδιών, τα οποία έτρεχαν φορώντας μάσκα και ξαφνικά κατέρρευσαν.
Το δεύτερο, που αφορά στην πιθανότητα ενός κρούσματος λοίμωξης από κορωνοϊό στο σχολείο, χρήζει ιδιαίτερης προσέγγισης και κλιμακωτής απάντησης.
Σύμφωνα με τα τρέχοντα επιδημιολογικά δεδομένα, που δείχνουν πολύ μικρή διείσδυση και εξάπλωση του ιού στην κοινότητα, η πιθανότητα κρούσματος στο σχολείο είναι πραγματικά πάρα πολύ μικρή.
Η πρόληψη ενός τέτοιου ενδεχόμενου γίνεται από τους ίδιους τους γονείς. Αν δηλαδή κάποιο παιδί έχει έστω και ήπια συμπτώματα, που βάζουν την υποψία λοίμωξης από κορωνοϊό, μένει στο σπίτι και καλείται ο Παιδίατρος.
Αν κάποιο παιδί στο σχολείο παρουσιάσει αδιαθεσία ή κάποιο από τα συνήθη συμπτώματα ίωσης του ανώτερου αναπνευστικού, που μπορεί να οφείλεται σε οποιοδήποτε ιό, παραλαμβάνεται άμεσα από τους γονείς. Το σχολείο παράλληλα εφαρμόζει τις οδηγίες του ΕΟΔΥ, που έχουν συνταχθεί για αυτήν την περίπτωση.
