Οι βιολογικοί παράγοντες που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της βαριάς μορφής ψωρίασης φαίνεται ότι έχουν τη δυνατότητα πρόληψης καρδιαγγειακών παθήσεων σε ασθενείς που πάσχουν από τη νόσο, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε στο Cardiovascular Research. Οι βιολογικοί παράγοντες είναι πρωτεϊνικά μόρια που παρεμβαίνουν σε συγκεκριμένες διαδικασίες του ανοσοποιητικού συστήματος που προκαλούν φλεγμονή. Οι περισσότεροι βιολογικοί παράγοντες είναι μεγάλα και πολύπλοκα μόρια ή μείγματα μορίων, τα οποία παράγονται χρησιμοποιώντας τεχνολογία ανασυνδυασμένου DNA.
Η μελέτη παρατήρησης περιελάμβανε 121 ασθενείς με σοβαρή ψωρίαση που πληρούσαν τα κριτήρια για θεραπεία με βιολογικούς παράγοντες. Από αυτούς, οι 89 ακολούθησαν θεραπεία με βιολογικούς παράγοντες (τον ένα από τους τρεις υφιστάμενους τύπους), ενώ 32 χρησιμοποίησαν τοπική θεραπεία. Όλοι οι ασθενείς υποβλήθηκαν σε απεικονιστικές εξετάσεις των στεφανιαίων αρτηριών τους με αξονική υπολογιστική αγγειογραφία κατά την έναρξη της μελέτης καθώς και ένα χρόνο μετά, έτσι ώστε να εκτιμηθεί η ποσότητα και τα διάφορα χαρακτηριστικά των αθηρωματικών πλακών ( όπως ο νεκρωτικός πυρήνας που οδηγεί σε ρήξη των πλακών).
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι ασθενείς που ακολούθησαν την θεραπεία με βιολογικούς παράγοντες για ένα χρόνο παρουσίασαν μείωση της μαλακής (μη ασβεστοποιημένης) αθηρωματικής πλάκας στη στεφανιαία αρτηρία κατά 8% – η οποία θεωρείται συχνή αιτία καρδιακών προσβολών, όταν δεν υπάρχουν αλλαγές στους γνωστούς παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου όπως η αρτηριακή πίεση και τα λιπίδια του αίματος. Αντίθετα, η επιβάρυνση της αθηρωματικής πλάκας αυξήθηκε κατά 2% στους ασθενείς που δεν έλαβαν την αγωγή με βιολογικούς παράγοντες.
Κατά τη διάρκεια της μελέτης, η βιολογική θεραπεία μείωσε και τη συστηματική φλεγμονή που αξιολογήθηκε με τη μέτρηση δεικτών αίματος, ωστόσο «είναι πολύ νωρίς για να συμπεράνουμε εάν τα βιολογικά φάρμακα ασκούν άμεσα την επίδρασή τους στις στεφανιαίες πλάκες ή τελικά μειώνουν τη συστηματική φλεγμονή», σύμφωνα με τον συγγραφέα της μελέτης Δρ. Nehal Mehta, επικεφαλής του τμήματος Φλεγμονής και Καρδιομεταβολικών Παθήσεων στο Εθνικό Ινστιτούτο Καρδιάς, Πνεύμονος και Αίματος (NHLBI) στο Maryland των ΗΠΑ .
«Αυτή η προκαταρκτική μελέτη παρέχει την πρώτη απόδειξη ότι η βιολογική θεραπεία συνδέεται με τη μείωση και τη σταθεροποίηση της αθηρωματικής πλάκας της στεφανιαίας αρτηρίας και παρέχει ισχυρά επιχειρήματα για τη διεξαγωγή δοκιμών που θα ελέγξουν την επίδραση της θεραπείας με βιολογικούς παράγοντες στην εξέλιξη της στεφανιαίας νόσου σε ασθενείς με ψωρίαση», είπε χαρακτηριστικά ο Δρ. Mehta.
Πώς σχετίζεται η ψωρίαση με τις καρδιαγγειακές παθήσεις
Η ψωρίαση προκαλεί σημάδια σε διάφορα σημεία (περιγεγραμμένες, ερυθηματώδεις πλάκες που καλύπτονται από αργυρόχροα λέπια) όπως οι αγκώνες, τα γόνατα, το τριχωτό της κεφαλής και το κάτω μέρος της πλάτης. Οι ασθενείς με την συγκεκριμένη πάθηση, όμως, παρουσιάζουν και αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου, ενώ οι νεότεροι ασθενείς με σοβαρή ψωρίαση έχουν διπλάσιο κίνδυνο να παρουσιάσουν καρδιακή προσβολή για πρώτη φορά σε ηλικία 40-50 ετών.
Οι ασθενείς με ψωρίαση συχνά έχουν φλεγμονή σε όλο το σώμα και ακολουθούν αντιφλεγμονώδη βιολογική φαρμακευτική αγωγή όταν η κατάσταση του δέρματός τους είναι σοβαρή και οι τοπικές θεραπείες ή η φωτοθεραπεία έχουν αποτύχει.
Ο Δρ. Mehta, πάντως, επισημαίνει ότι ορισμένοι ασθενείς με σοβαρή ψωρίαση επιλέγουν να μην ακολουθήσουν τη βιολογική θεραπεία επειδή καταστέλλει το ανοσοποιητικό σύστημα και μπορεί να αυξήσει την πιθανότητα φλεγμονής.
Γεγονός είναι, ωστόσο, ότι σύμφωνα με τα ευρήματα προηγούμενης έρευνας, στους ασθενείς που έχουν υποστεί καρδιακή προσβολή, η αντιφλεγμονώδης βιολογική θεραπεία μειώνει τον κίνδυνο ενός δεύτερου καρδιακού επεισοδίου.
