Ταχύτερη ανίχνευση όγκων στο πάγκρεας μετά τη σύνδεσή τους με την περιοδοντίτιδα
Μέχρι σήμερα γνωρίζαμε τον ρόλο της καλής στοματικής υγείας στην πρόληψη των καρδιαγγειακών νοσημάτων και την πρόληψη των αποβολών, όμως δύο νέες φινλανδικές μελέτες ήρθαν να αποδείξουν ότι η περιοδοντίτιδα (μια σοβαρή μορφή ουλίτιδας) μπορεί να προκαλέσει ακόμη και καρκίνο – και μάλιστα μία από τις πιο δύσκολες μορφές, τον καρκίνο του παγκρέατος!
Οι Φινλανδοί ερευνητές από το Helsinki University και το Karolinska Institutet, αναλύοντας στοιχεία από 70.000 ανθρώπους, ανακάλυψαν μια αιτιώδη σχέση ανάμεσα στην περιοδοντίτιδα και στο συγκεκριμένο είδος καρκίνου, που θεωρείται από τα πλέον θανατηφόρα.
Σύμφωνα με τον επικεφαλής καθηγητή Timo Sorsa, οι έρευνες απέδειξαν για πρώτη φορά ότι οι μολυσματικοί παράγοντες των βακτηρίων που ευθύνονται για την περιοδοντίτιδα συμμετέχουν στους κεντρικούς μηχανισμούς της καταστροφής των ιστών που προκαλεί ο καρκίνος.
Το βακτήριο
Οι ερευνητές κατάφεραν να εντοπίσουν έναν μηχανισμό σε μοριακό επίπεδο που συνδέει το βακτήριο Treponema denticola με την έναρξη της καρκινογένεσης στο πάγκρεας. Συγκεκριμένα, εντόπισαν σε καρκίνους του παγκρέατος τον πρωταρχικό μολυσματικό παράγοντα του Treponema denticola, το ένζυμο πρωτεϊνάση του Td-CTLP.
Αυτό το ένζυμο έχει την ικανότητα να ενεργοποιεί και άλλα ένζυμα με την ιδιότητα να εισβάλλουν στους υγιείς ιστούς, καθώς και τη δυνατότητα να καταστέλλει το ανοσοποιητικό σύστημα, περιορίζοντας την ικανότητά του να βρίσκει και να σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα. Οι Φινλανδοί ερευνητές θεωρούν ότι τα συμπεράσματά τους ανοίγουν τον δρόμο για την πρώιμη ανίχνευση του καρκίνου του παγκρέατος – και μάλιστα χωρίς κόστος.
Ωστόσο, αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που η περιοδοντίτιδα συνδέεται με τον καρκίνο. Κι άλλες μελέτες στο παρελθόν είχαν συσχετίσει την περιοδοντίτιδα με αυξημένο κίνδυνο καρκίνου (του πνεύμονα, της ουροδόχου κύστης, του τραχήλου και του δέρματος), όμως αυτή είναι η πρώτη φορά που οι επιστήμονες κατάφεραν να αποδείξουν το πώς συμβαίνει αυτό, ότι δηλαδή τα βακτήρια του στόματος «μετοικούν» σε άλλα σημεία του σώματος, προκαλώντας όγκους.
