Διαταραχή και με τη βούλα η μανία της εποχής
Από τον
Γιάννη Κωτσαλά
Σε κανονική μανία εξελίχθηκαν οι selfies, που ξεκίνησαν ως τάση και «χαριτωμενιά» της στιγμής.
Ομως, ολοένα περισσότερο γίνονται αυτοσκοπός και μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις στάθηκαν αιτία για να χαθούν ζωές ανθρώπων, που ήθελαν μια παρακινδυνευμένη πράξη τους να μείνει αποθηκευμένη για πάντα στο κινητό τους. Ετσι, η σελφίτιδα ή selfitis θεωρείται πλέον η ασθένεια της εποχής! Ο όρος selfitis πρωτοεμφανίστηκε το 2014 σε ένα σατιρικό διαδικτυακό άρθρο, το οποίο ανέφερε ότι η Αμερικανή Ψυχιατρική Εταιρία την ενέταξε στον κατάλογο των ψυχικών παθήσεων.
Δυστυχώς, τρία χρόνια αργότερα, ο όρος επανέρχεται όχι ως σάτιρα, αλλά ως πραγματικότητα, στη σχετική έρευνα του βρετανικού Πανεπιστημίου Nottingham Trent University, οι ερευνητές του οποίου εξέτασαν το φαινόμενο και αποφάνθηκαν ότι θα πρέπει να χαρακτηριστεί ψυχική διαταραχή. Ο δρ Mark Griffiths, από το Τμήμα Ψυχολογίας του πανεπιστημίου, εξήγησε ότι ναι μεν όταν εμφανίστηκε ο όρος ήταν σκωπτικός, όμως σήμερα τα πράγματα άλλαξαν. «Τώρα καταφέραμε να επιβεβαιώσουμε την ύπαρξή της και να αναπτύξουμε την πρώτη Selfitis Behaviour Scale (Κλίμακα Συμπεριφοράς Σελφίτιδας) στον κόσμο, προκειμένου να αξιολογήσουμε την κατάσταση» ανέφερε.
Στην Ινδία
Η έρευνα έγινε σε δείγμα περισσότερων από 400 ατόμων στην Ινδία, που έχει τους περισσότερους χρήστες facebook. Η σελφίτιδα διακρίνεται σε τρία επίπεδα (οριακή, οξεία και χρόνια), ενώ οι ειδικοί δημιούργησαν την κλίμακα που καθορίζει τον βαθμό της πάθησης. Χρόνια θεωρείται η εμμονή να φωτογραφίζεσαι όλη μέρα και να ανεβάζεις στα social media περισσότερες από έξι φωτογραφίες ημερησίως. Υγιής είναι όποιος τραβά μεν τρεις selfies την ημέρα, όμως δεν τις δημοσιεύει, ενώ, αν το κάνει, βρίσκεται στην κατηγορία της «οξείας σελφίτιδας».
«Συνήθως, όσοι έχουν αυτή την πάθηση πάσχουν από έλλειψη αυτοπεποίθησης, προσπαθούν να “ταιριάξουν” με τους γύρω τους και μπορεί να εμφανίσουν συμπτώματα παρόμοια με εκείνα άλλων δυνητικά εθιστικών συμπεριφορών» πρόσθεσε ο ερευνητής δρ Janarthanan Balakrishnan. Δεν είναι τυχαίο ότι οι ειδικοί ερευνούν καιρό τώρα τη «nomophobia», τη φοβία δηλαδή του να μην έχεις διαθέσιμο συνεχώς στο χέρι σου ένα κινητό!
«Οδηγός επιβίωσης» για όσους τους πιάνει κατάθλιψη την περίοδο των Χριστουγέννων
❱❱ Tι κρύβεται πίσω από τα λαμπιόνια και τους γεμάτους δρόμους την περίοδο των εορτών
Ψυχανάλυσέ το • Από τη Σοφία Π. Μιχαλοπούλου
Η κατάθλιψη τα Χριστούγεννα μοιάζει κάτι οξύμωρο, καθώς οι γιορτές προσφέρονται για χαρά, αγάπη και αισιοδοξία, χαλάρωση και χρόνο με αγαπημένα πρόσωπα. Είναι σημαντικό να τονιστεί πως η κατάθλιψη των γιορτών δεν είναι κλινική, εφόσον τα συμπτώματα εμφανίζονται μόνο στη διάρκεια των Χριστουγέννων και το άτομο στη συνέχεια, επιστρέφει λειτουργικό στην καθημερινότητά του. Πρόκειται ουσιαστικά για μια μορφή θλίψης, λύπης, ίσως έντονου προβληματισμού.
Η μελαγχολία των Χριστουγέννων αναπαριστά μια κατάσταση περιστασιακής θλίψης που βιώνει ένα άτομο λίγο πριν, κατά τη διάρκεια ή και μετά τις γιορτινές ημέρες. Είναι μια συναισθηματική κατάσταση που θυμίζει την κατάθλιψη, δίχως όμως να αποτελεί συναισθηματική διαταραχή που χρήζει θεραπείας, εφόσον και αν τα συμπτώματα μειώνονται με τη λήξη των γιορτών.
Οι άνθρωποι, λοιπόν, τείνουν να δημιουργούν προσδοκίες και επιθυμίες σε διαφορετικά επίπεδα. Πολλοί πιστεύουν ότι θα περάσουν τέλεια, το ρεβεγιόν, για παράδειγμα, θα τους μείνει αξέχαστο, θα ξεκουραστούν από τη δουλειά, θα δουν φίλους και συγγενείς και θα κλείσουν κάποιες εκκρεμότητες. Είναι όμως πολύ δύσκολο, μέσα σε λίγες μέρες να καταφέρουμε να καλύψουμε τόσες διαφορετικές ανάγκες και εκκρεμότητες, ώστε να νιώσουμε την απόλυτη ευτυχία που λαχταρούμε.
Οι χριστουγεννιάτικες γιορτές λειτουργούν ως ένα φορτισμένο στρεσογόνο γεγονός στα ευάλωτα και τα αδύναμα άτομα, το οποίο εκλύει μια σειρά συναισθηματικών και σωματικών συμπτωμάτων, όπως:
■ Αγχος για φιλικές ή οικογενειακές προσκλήσεις, με τάσεις αποφυγής και απομόνωσης.
■ Αδυναμία άντλησης απόλαυσης και ευχαρίστησης από οικογενειακές, κοινωνικές και εορταστικές δραστηριότητες.
■ Υψηλά επίπεδα στρες, αντιπαράθεσης και οξύτητας.
■ Συναίσθημα μελαγχολίας και μοναξιάς.
■ Αρνητικές σκέψεις που σχετίζονται με γεγονότα και πρόσωπα του παρελθόντος.
■ Σύγχυση στη σκέψη, συγκινησιακή φόρτιση και αδυναμία συγκέντρωσης.
■ Εύκολη κόπωση και εξάντληση.
■ Παραμέληση του εαυτού του και αγαπημένων προσώπων του.
■ Μείωση της όρεξης για φαγητό και για ψυχαγωγία, και της σεξουαλικότητας.
■ Μεγάλη ανάγκη για ύπνο ή αϋπνία.
Αυτό μπορεί να συμβαίνει επειδή έχουμε εξιδανικεύσει στο μυαλό μας τις γιορτές, πώς πρέπει να περνάμε και να νιώθουμε. Ολο αυτό το «καταναγκαστικό πρέπει» τελικά μάς πιέζει αφόρητα και μας στενοχωρεί.
Ομως, όταν οι συνθήκες στην πραγματική μας ζωή απέχουν πολύ από αυτό το ιδανικό που έχουμε φτιάξει στο μυαλό μας, το αποτέλεσμα είναι η απογοήτευση. Η πίεση τού να ανταποκριθεί κανείς στον ρόλο του «απολύτως ευτυχισμένου» μπορεί να τον κάνει να πέσει στα πλοκάμια της μελαγχολίας.
Αν αυτήν την εποχή τυχαίνει πρόσφατα να έχουμε χωρίσει, να έχουμε χάσει τη δουλειά μας ή να έχουμε βιώσει μια απώλεια, τότε είναι πιο πιθανό να μελαγχολήσουμε και να λυγίσουμε, νιώθοντας μόνοι και ανεπαρκείς.
Για όλα αυτά τα περιστασιακά φορτισμένα συναισθήματα μια κατηγορία μελετητών ρίχνει την ευθύνη στην οικονομική κρίση. Η θλίψη, όμως, ανέκαθεν «κυκλοφορούσε» στον δρόμο μαζί με τις χριστουγεννιάτικες επιγραφές και τα φανταχτερά λαμπιόνια.
Ωστόσο, η καταθλιπτική τάση και διάθεση στις γιορτές είναι ένα φαινόμενο που προϋπήρχε. Η κατάθλιψη έχει διαπιστωθεί ότι αρκετά συχνά κάνει αισθητή την παρουσία της στις διακοπές, ακόμα και τα Σαββατοκύριακα. Αιτία και φαινόμενο του προβλήματος είναι και το γεγονός ότι βγαίνουμε από το συνηθισμένο καθημερινό πρόγραμμά μας, κάτι που μπορεί να δημιουργήσει αρνητικές σκέψεις, στρες, λύπη και απομόνωση.
Έξυπνες κινήσεις για να αλλάξει η διάθεση
Κι όμως, μπορούμε όλα αυτά να τα αλλάξουμε, αν κάνουμε τα εξής:
■ Να οργανώσουμε ένα εορταστικό πλάνο για τις διακοπές μας που να μας ικανοποιεί, κάνοντας δραστηριότητες που προκαλούν ευχαρίστηση και που μέσα στην καθημερινότητά μας δεν έχουμε την ευκαιρία να ακολουθήσουμε.
■ Να βρούμε χρόνο να φροντίσουμε τον εαυτό μας και όσους αγαπούμε και να προσφέρουμε τη χαλάρωση που χρειαζόμαστε.
■ Βάλτε στόχους κάνοντας τον απολογισμό σας! Πάρτε μολύβι και χαρτί και καταγράψτε τις επιθυμίες σας για το νέο έτος. Φροντίστε να είστε αντικειμενικοί και ρεαλιστικοί ως προς τα θέλω αλλά και στο χρονοδιάγραμμα υλοποίησής τους.
■ Συναναστραφείτε με αγαπημένα πρόσωπα. Κάτι τέτοιο δεν σημαίνει μόνο ακριβά δώρα. Η πραγματική ικανοποίηση, άλλωστε, στις ανθρώπινες σχέσεις προκύπτει από δώρα συμβολικά και πράξεις αγάπης.
■ Γνωρίστε ανθρώπους, μιλήστε με παλιούς φίλους. Αρχίστε χόμπι, δραστηριότητες, σεμινάρια. Εκτός της δραστηριότητας που σας ευχαριστεί, προσπαθήστε να έρθετε σε επαφή με ανθρώπους με τους οποίους έχετε κοινά ενδιαφέροντα. Αν δεν ξέρετε πού να απευθυνθείτε από μόνοι σας, ζητήστε από έναν συγγενή, φίλο ή γείτονα να σας βοηθήσει. Σίγουρα θα βρει κάτι σχετικό με αυτό που θέλετε και ονειρεύεστε χρόνια τώρα, οπότε θα μπορέσετε να το δοκιμάσετε!.
■ Ας θυμηθούμε και κάποι-ους άλλους που θλίβονται επίσης! Τα Χριστούγεννα είναι μια περίοδος ιδανική για να προσφέρουμε, αν μπορούμε, κάτι στους συνανθρώπους μας. Η χαρά, η αγάπη, το χαμόγελο, η αγκαλιά,
η φιλία και η ευτυχία δεν χρειάζονται υλικά αγαθά. Μόνο καλή διάθεση, θετική πρόθεση επικοινωνίας, συναισθηματική επαφή και αισιοδοξία για τα πράγματα που θα φέρει το νέο έτος.
MSc Κλινική Ψυχοπαθολόγος –
Ψυχοθεραπεύτρια
Universite Paris VIII – St. Denis – Vincennes, France
www.michalopoulou.gr
www.facebook.com/
Σοφία Π. Μιχαλοπούλου