Η μαζική σφαγή των δελφινιών έγινε μέσα στο Σαββατοκύριακο, στο πλαίσιο του βάρβαρου εθίμου Grindadrap – Το προηγούμενο μακάβριο ρεκόρ ήταν το 2013, όταν είχαν θανατωθεί 430 δελφίνια – Έντονες αντιδράσεις από Οργανώσεις για την προστασία των ζώων
Φέτος, οι «κυνηγοί» στα Νησιά Φερόε έσφαξαν 1.428 δελφίνια μέσα στο Σαββατοκύριακο, σε μια από τις μεγαλύτερες ανάλογες σφαγές στην ιστορία, «βάφοντας» κόκκινη τη θάλασσα από το αίμα των θηλαστικών που είχαν παρατάξει στην παραλία. Συγκεκριμένα, αλιευτικά σκάφη οδήγησαν τα δελφίνια του Ατλαντικού προς την ακτή του Skálafjørður, όπου άνδρες τα περίμεναν στα ρηχά με γάντζους, μαχαίρια και λόγχες…
Το Grindadrap παραμένει η μόνη μορφή φαλαινοθηρίας που υπάρχει ακόμα στη Δυτική Ευρώπη, ενώ σύμφωνα με τη νομοθεσία των Νησιών Φερόε, οι κάτοικοι μπορούν, επίσης, να «κυνηγήσουν» συγκεκριμένα είδη φάλαινας και φώκιας. Το κρέας και το λίπος από τα σφαγμένα θαλάσσια θηλαστικά, χρησιμοποιούνται για παρασκευή φαγητού.
Η φετινή μαζική σφαγή είναι η μεγαλύτερη που έχει καταγραφεί ποτέ στα Νησιά Φερόε, με συνέπεια να προκαλέσει τις αντιδράσεις οργανώσεων και ακτιβιστών για την προστασία των ζώων. Μάλιστα, η περιβαλλοντική φιλανθρωπική οργάνωση «Sea Shepherd» ανέφερε πως οι σφαγές αυτές έχουν ως αποτέλεσμα τον θάνατο περισσότερων των 8.000 φαλαινών και δελφινιών την τελευταία δεκαετία.
«Κανένα από τα προηγούμενα κυνήγια δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτό που συνέβη αυτό το Σαββατοκύριακο», καταγγέλλει από την πλευρά της η οργάνωση Blue Planet Society και προσθέτει, «η προηγούμενη μεγαλύτερη σφαγή είχε σημειωθεί το 2013 όταν θανατώθηκαν 430 δελφίνια».
λες και εχετε πολεμο ακομα και δεν υπαρχει τροφη,
πατα το βρε ΚΙΜ. πατα το τιμημενο να τελειωνουμε μια ωρα νωριτερα…
To «Grindadráp» ως μέσο επιβίωσης
Τα ζώα αυτά συνέβαλαν καθοριστικά στην επιβίωση του λαού των Φερόε. Όντες σοβαρά απομονωμένοι στον Βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό, λόγω λιμού, αποτυχημένων συγκομιδών και ελλείψεων εφοδιασμού (για παράδειγμα, όταν τα πλοία εφοδιασμού της Δανίας αποτράπηκαν κατά τη διάρκεια του πολέμου), κάποτε, ήταν ζωτικής σημασίας οι κάτοικοι να μπορούν να βρίσκουν τη δική τους τροφή.