Ο καπετάν Μιχάλης Λυγνός και το πλήρωμα του μαζί με τους καβοδέτες έκαναν και σήμερα στην Σίφνο αυτό που κάνουν κάθε χειμώνα σε όλα τα νησιά.Να δέσουν στο λιμάνι της Σίφνου που σύμφωνα με τον μετεωρολογικό σταθμό του λιμανιού(http://penteli.meteo.gr/stations/sifnos/)οι ριπές ανέμου έφτασαν στιγμιαία τα 93,3 Km / h.
ΜΟΥΣΩΝΑΣ.
“Τρελός μουσώνας ράγισε μεσονυχτίς τα ρέλια.
Στο χέρι σου χλωρό κλαρί, χαρτί κι ένα φτερό”
Nίκος Καββαδίας
Οι στίχοι του Νίκου Καββαδία αντανακλούν αυτό που νιώσαμε αντικρίζοντας το «ΔΙONΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ» να παλεύει με τα κύματα μέσα στο λιμάνι των Καμαρών της Σίφνου.
Φανταστείτε τι γινόταν σε όλη τη διαδρομή του καραβιού από τη Σαντορίνη μέχρι τη Σίφνο και από τη Σίφνο μέχρι τον Πειραιά.
Το καράβι κατάφερε να δέσει στο λιμάνι μας και να συνεχίσει το ταξίδι του για Σέριφο-Πειραιά.
Δεν ξέρουμε πού πραγματικά βρίσκουν αυτοί οι άνθρωποι τη δύναμη να κονταροχτυπιούνται με τα κύματα και να δένουν το καράβι σε αυτά τα λιμάνια κάτω από αυτές τις πρωτόγνωρες, για στεριανούς, συνθήκες.
Σε μας που είμαστε από έξω από το καράβι οι σκηνές φαίνονται σαν πλάνα από ταινία περιπέτειας και ώρες-ώρες σου πιάνεται η ανάσα.
Σε αυτούς που είναι μέσα στο καράβι το σκηνικό δεν είναι καθόλου μα καθόλου ασυνήθιστο.
Αυτή είναι η δική τους χειμωνιάτική καθημερινότητα στα αλίμενα λιμάνια του Αιγαίου.
Σπάνια κάποιος φακός θα αποθανατίσει τέτοια πλάνα.
Μακριά από τη δημοσιότητα.
Δεν συμφέρουν αυτά τα θέματα.
Και αν κάποια στιγμή κάποιος ανεβάσει παρόμοια πλάνα τότε σίγουρα οι στεριανοί θα εντυπωσιαστούν.
Έπειτα, όμως, από λίγο θα το ξεχάσουν.
Αυτοί που ποτέ δεν ξεχνούν τέτοια θαλασσο-σκηνικά είναι οι ναυτικοί και οι νησιώτες που ξεροσταλιάζουν για να πιάσει το καράβι και να πάνε στον Πειραιά ή να πατήσουν το πόδι τους στη Σίφνο.
Και όταν ο καιρός γαληνέψει τότε μεμιάς όλα με ένα μαγικό τρόπο ξεχνιούνται και οι περισσότεροι κοιτάζουν ξανά το ρολόϊ τους αγανακτώντας για την «αδικαιολόγητη» καθυστέρηση του πλοίου.
Αυτού του ίδιου πλοίου που έκανε τα πάντα για να δέσει μέσα στο χαλασμό των Καμαρών και του κάθε ανασφαλούς λιμανιού των Κυκλάδων.
Αλλά υπάρχουν και αυτοί που αγαπάνε τα καράβια χειμώνα-καλοκαίρι και τα καμαρώνουν και στις φουρτούνες και στις μπουνάτσες χωρίς ποτέ να κοιτούν ποτέ την ώρα….
Λιγοστοί στίχοι από τον Νίκο Καββαδία και τον Βιτσέντζο Κορνάρο για αυτούς τους υπέροχους ναυτικούς του «ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ» που θαλασσο-παλεύουν με τα άγρια κύματα …..
«ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ»
Βιτσέντζου Κορνάρου
- Ωσάν το ναύτη όντεν ιδεί κακόν καιρόν, κι αρχίσει
η θάλασσα ν’ αρματωθεί να τον επολεμήσει,
κ’ έχει άνεμον εις τ’ άρμενα άγριον και θυμωμένον,
και το γιαλό άσπρον και θολό, βαθιά ανακατωμένον·
και πολεμούν τα κύματα και δίδουσίν του ζάλη, 655
μπαίνοντας απ’ τη μιά μερά, σκορπώντας εις την άλλη,
κι ώρες στο νέφος τ’ Oυρανού με το κατάρτι ‘γγίξει,
κι ώρες στα βάθη του ο γιαλός να θέ’ να το ρουφήξει,
να χαμηλώνει η συννεφιά, να βρέχει, να χιονίζει,
ν’ αστράφτει, να βροντά [ο] Oυρανός, κι ο Kόσμος να μουγκρίζει,
κ’ εκείνος ν’ αρματώνεται, βλέποντας έτοια μάχη, 661
Ακολουθεί το βίντεο με την πρόσδεση:
Πηγή: https://www.kaipoutheos.gr
