Οι τουριστικές υπερεπενδύσεις, αψευδής μάρτυρας των Καρτέλ της γερμανικής TUI, που τις γέννησαν

του Παναγιώτη Κ. Μυλωνά, οικονομολόγου

(Έφεραν: νέα ελλείμματα & τη μονοκαλλιέργεια στο παραγωγικό μοντέλο. Ενώ φέρνουν και τη νέα μας χρεοκοπία.)

Δεν είν’ η Γαλάζια Πατρίδα, εκείνη των “γκρίζων λύκων”, π’ απειλεί, τόσο, τη χώρα μας, όσο είναι το παζλ, της νόθευσης του υγιούς ανταγωνισμού, στη τουριστική αγορά, απ’ τα Καρτέλ της Tui, που εξακολουθούν να αλωνίζουν στον τουρισμό μας. Με απραξία και της Επιτροπής Ανταγωνισμού. Κι οι τουριστικές υπερεπενδύσεις, της τελευταίας δεκαετίας τουλάχιστον, είν’ ο αψευδής μάρτυρας των Καρτέλ της TUI, που τις γέννησαν.

1) ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΉ ΕΠΙΣΚΌΠΗΣΗ ΣΤΟ ΣΎΜΠΛΈΓΜΑ ΚΑΡΤΈΛ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟΎ ΤΟΥΡΙΣΜΟΎ.

Στης ακρίβειας τον καιρό και μέσα στο μάτι του κυκλώνα των οικονομικών κρίσεων, θριαμβεύει, πάντα, ο αθέμιτος ανταγωνισμός, μ’ ερεβώδες το εφιαλτικό φαινόμενο των Καρτέλ στην αγορά.

Εκεί γεννιούνται τα τέρατα & παράτυπα Καρτέλ, απ’ τις εναρμονισμένες πρακτικές νόθευσης του υγιούς ανταγωνισμού. Τα Ολιγοπώλια -εκεί που αισχροκερδούν- ανεβάζουν τις τιμές προϊόντων. Ενώ, τα Ολιγοψώνια, τις ρίχνουν εξοντωτικά, για παραγωγούς και προμηθευτές. Με επικρατούσες τιμές αγοράς, ως κάτω του κόστους παραγωγής, όπως στα τουριστικά μας πακέτα. Και ο αθέμιτος κι άδικος, αρνητικός επηρεασμός των τιμών, απ’ τα Ολιγοπώλια κι Ολιγοψώνια, φτάνει να γίνεται και εγκληματικά αφόρητος, από συμπράττοντες που κατέχουν δεσπόζουσα θέση στην αγορά. Ενώ υπάρχει και μεγάλη αντάρα, στην οικονομία. Σαν, η αφύσικη τουριστική υπερανάπτυξη, να γίνεται σε ένα μόνο κλάδο, τον Τουριστικό.

Και με βαριά την αποανάπτυξη κι αποεπένδυση στους άλλους Κλάδους & Τομείς, οι οποίοι βρέθηκαν σε βαθιά κατάψυξη. Πλην του Τουρισμού, βεβαίως. Και παρά το διπλασιασμό της τουριστικής κίνησης, ο τουρισμός παραμένει ο κλάδος που, στο μεικτό τζίρο του, βρίσκεται, συνεχώς και οριακά, κάτω απ’ το 10% τ’ Α.Ε.Π.. Ενώ, παράλληλα, είναι και ο πιο χρεωμένος κλάδος της οικονομίας μας. Από δάνεια που αποτελούν πλειονότητα τραπεζικών χορηγήσεων. Εξ αιτίας της υπερμόχλευσης των τουριστικών επενδύσεων και παρά τις αρνητικές αποδόσεις που προκάλεσε η TUI. Παρά, επίσης, την αύξηση τουριστικής ζήτησης, απ’ τα συνεχή Success Storiy, στις αφίξεις τουριστών. Ώστε, η προσφορά κλινών, από τις υπερεπενδύσεις, να υπερβαίνει, πάντα, τις αυξημένες αφίξεις και σε σεζόν υψηλής ζήτησης. Και η υπερεπέκταση του κλάδου, φτάνει να ισοδυναμεί μ’ ένα ολοκαύτωμα επιβίωσή μας, απ” τη μονοκαλλιέργεια π’ απειλεί να μας αφανίσει.

Ενώ -με πρόσφατο δημοσίευμα Καθημερινής, 28-7-2024, σελ. 30- ο νομπελίστας, Χριστόφορος Πισσαρίδης -μαζί και με δυο ακόμα Πανεπιστημιακούς Καθηγητές Οικονομικών- μας προειδοποιούσαν, με το κοινό δημόσιο διάβημά τους. Και μας έκαναν κοινωνούς μιας κρυμμένης αλήθειας, για τη βαριά βιομηχανία. Της αλήθειας, “π’ έχει ο κόσμος όλος τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι”, για τα Success Story του τουρισμού. Σαν, η παραγωγικότητά του -όχι η γενική, αλλ’ εκείνη του ελληνικού τουρισμού- να μεταλλάχθηκε σε ένα νέο μοντέλο που έφερε την παραγωγική μας μονοκαλλιέργεια! Σαν η ανεξέλεγκτη τουριστική μας υπερεπέκταση, πλήττει ως & το περιβάλλον, καθηλώνοντας και την οικονομικη μας ανάπτυξη, πολύ περισσότερο απ’ ότι σε άλλες τουριστικές χώρες. Όμως, το βαρυσήμαντο αυτό άρθρο τους, δεν τάραξε τη μακαριότητα & την αβελτηρία των αρμοδίων. Καθώς τα Success Stories των Καρτέλ της TUI -η άλλη όψη των Μνημονίων- επιτείνουν την οικονομική .μας αφαίμαξη. Όπως αναδείξαμε στο άρθρο μας που επικολούμε, με τον σύνδεσμο που αμέσως ακολουθεί:

https://aegeanews.gr/…/kartel-tis-tui-alli-opsi-ton…/…

Κι ενώ, οι στατιστικοί δείκτες δεν διευκολύνουν, απλώς, την κατανόηση της πραγματικότητας που ερευνούμε, είναι δυνατόν να συμβάλουν και στην αποκάλυψη μυστικών ή εγκλημάτων ή και μιας κρυμμένης αλήθειας σε πολλές περιπτώσεις Και τα Success Story τ’ ελληνικού τουρισμού -ιδίως αυτά της τελευταίας 10ετίας κι όσα ήδη σήμερα φαίνονται- γίνονται ο απόλυτος Εφιάλτης μας απ’ τον “εξ όνυχος λέοντα,”, που καραδοκεί να μας κατασπαράξει. Και ότι περισσότερο μας απειλεί -με μόχλευση τουριστικών υπερεπενδύσεων, απ’ τα Καρτέλ TUI- επέφερε κακοήθεις στρεβλώσεις κι ανισορροπίες παντού. Ενώ κι η επιδιωκόμενη, τουριστική εξισορρόπηση, δεν σχετίζεται με την εξίσωση προορισμών, όπως: με της Μυκόνου ή της Σαντορίνης, π.χ, αλλά μ’ ένα εξισορροπημένο παραγωγικο μοντέλο, που οδηγεί σε απεξάρτηση απ’ το μοντέλο τουριστικής μονοκαλλιέργειας…

Και όσα σήμερα λουζόμαστε, δεν είναι τυχαία, μα τα σημαδιακά συμπτώματα της μη βιώσιμης μας προοπτικής και οι συνοδοιπόροι των αιματηρών Μνημονίων. Παραμένει αδιαμφισβήτητη, πάντως, η αλήθεια, πως: “κάτι το πολύ σάπιο υπήρξε στο Βασίλειο, των Success Story”, του ελληνικού τουρισμού. Σαν τραύμα, π’ ολοένα μεγενθύνεται υπέρμετρα, ώστε, να μας μολύνει εφιαλτικά, να μας ζημιώνει οικονομικά και να μας απειλεί ως & θανάσιμα. Και σε επιβεβαίωση προηγούμενης αρθρογραφίας μας, με παρουσίαση του διεθνούς σκανδάλου, του αθέμιτου ανταγωνισμού στον τουρισμό, προχωρούμε στη διερεύνηση αιτιών π’ οδήγησαν στο ζημιογόνο, μη βιώσιμο οικονομικά, τουριστικό μοντέλο που διακονούμε. Όπως αυτό αποτυπώθηκε στο άρθρο μας, με τίτλο: “Βιώσιμο Μοντέλο Τουρισμού Στην Ελλάδα Του 2024 Δεν Υπάρχει Πια! Δυστυχώς”. Άρθρο π’ επικολλούμε, ενημερωτικά εδώ, με το σύνδεσμο π’ ακολουθεί:

2) ΟΙ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΈΣ ΤΩΝ ΥΠΕΡΕΠΕΝΔΎΣΕΩΝ ΣΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΜΌ ΕΊΝΑΙ ΛΥΔΊΑ ΛΊΘΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΡΤΈΛ & ΤΑ ΜΝΗΜΌΝΙΑ

Στην παρούσα ανάλυση εκθέτουμε στατιστικά απ’ τις δράσεις μιας κρίσιμης όψης, εγκληματικής λεηλασίας, που συντελέστηκε, με τα καρτέλ TUI στον τόπο μας. Με τα στοιχεία που εμφανίζονται και ως τα φύκια, απ’ τις εναρμονισμένες δράσεις των Καρτέλ της TUI, για τις μεταξωτές κορδέλες της βαριάς βιομηχανίας, που εξελίσσεται σε ένα ολοκαύτωμα τουριστικής μονοκαλλιέργειας, με το ισχνό μας και αντιπαραγωγικό, αναπτυξιακό μοντέλο που συντηρούμε. Και με χαρακτηριστικά στοιχεία που δεν συνάδουν στα προπαγανδιστικά στερεότυπα της βαριάς βιομηχανίας. Αφού και η κατάσταση του ελληνικού τουρισμού, κατάντησε απολύτως ζημιογόνα, γινόμενη ως κι επικίνδυνη. Γιατί, έχοντας υπερβεί κάθε όριο στη τουριστική μας,ανάπτυξη, βυθίζεται σε δίνη παγίδευσης στο μοντέλο TUI που συντηρούμε.

Με επέκταση των ελαστικών μορφών εργασίας, στον τουρισμό και με συνθήκες εργασίας τύπου γαλέρας, που είναι κι οι μόνες που προσφέρονται στην ανεργία που επιμένει. Παρά το Brain Drain, που μας τυραγνά και την υπογεννητικότητα που μας τρώει. Και ούτε που διακρίνεται καμιά βιώσιμη προοπτική ζωής, των νέων μας, που μας λείπουν κιόλας, ήδη, από πολλούς τομείς. Ως κι από το 1/3 των θέσεων ξενοδοχοϋπαλλήλων. Κι ενώ, οι θέσεις εργασίας, στον τουρισμό, έχουν διπλασιαστεί απ’ την αρχή των Μνημονίων, έχει περιοριστεί, ταυτόχρονα & το προσωπικό που είναι διαθέσιμο να εργαστεί εποχειακά. Έτσι φτάνει να αναρωτιέται κανείς: “Με ποιο προσωπικό θα λειτουργήσουν τα νέα πεντάστερα ξενοδοχεία, που αναγείρονται ή και σχεδιάζονται, σε ένα κλάδο παραγωγής που είναι εντάσεως εργασίας; Και σε ποια παραγωγική μας βάση, θα στηριχθούν οι ανάγκες λειτουργίας των νέων ξενοδοχείων, σε συντελεστές παραγωγής;

Όταν,, η απότομη τουριστική μας υπερανάπτυξη, είναι τέτοια που περιλαμβάνει & -ισοδύναμα πια σε αριθμό κλινών- τη βραχυχρόνια μίσθωση, του τύπου Airbnb, αυξάνοντας κάθετα την τουριστική προσφορά, μα υπονομεύοντας, άμεσα & τις τιμές των τουριστικών μας πακέτων, εξυπηρετώντας, ιδίως, τα συμφέροντα του ολιγοψώνιου και των τουριστικών καρτέλ. Ενώ κι ο τουρισμός, που ασκούμε, κατάντησε παγιδευμένος & δέσμιος απ’ τα Καρτέλ, στα οποία τον κυρίαρχο ρόλο παίζει ο παγκόσμιος τουριστικός κολοσσός, μεγαλύτερος των Tour Operators, στην Ευρώπη & την Υφήλιο.

Η γερμανική TUI. Με τις καθετοποιημένες της δραστηριότητες, όπως εκείνες: του τουριστικού πράκτορα, με τη δεσπόζουσα θέση του, διεθνώς κι ιδιοκτήτη ενός μεγάλου στόλου αεροσκαφών και κρουαζιερόπλοιων. Κι επίσης, αλυσίδων από ξενοδοχεία και επιχειρήσεις. Και με συνέργειες, παντός τύπου, με άλλες εταιρείες του κλάδου, όπως της Fraport, αλλά κι άλλων ξενοδοχειακών ομίλων όπως, της Atlantica, απ’ την Κύπρο, αλλά & της εγχώριας, Grecotel κ.λπ..

Μα και με πολλές μορφές κοινής εταιρικής δράσης, Franchising. Κι ενώ, η TUI, αναδείχθηκε, ως και ο μεγαλύτερος ξενοδοχειακός όμιλος στην Ελλάδας, το 2019 ως ολιγοπώλιο, με τα 50 5άστερα ξενοδοχεία της. Όπου, εκτός από το ολιγοψώνιο του ελληνικού τουρισμού, με δεσπόζουσα & τη θέση στην αγορά, στις δύο όχθες τ’ ανταγωνισμού, καθιστώντας το Νόμο, Ζήτησης & Προσφοράς, ως το πιο σύντομο ανέκδοτο, του: “Γιάννης κερνά και Γιάννης πίνει” ή και “TUI κερνά & TUI πίνει”. Νοθεύοντας ως και τον υγιή ανταγωνισμό, με τις αθέμιτες μεθόδους, με εναρμονισμένες πρακτικές, αλλά και με τους ανάρμοστους νέους τρόπους π’ εφάρμοσε. Μαζί με την εγχώρια διαπλοκή, στην κρατική μηχανή της χώρας μας. Κι έχοντας ως αποτέλεσμα, την:

(α) Υπερδιόγκωση στην προσφορά τουριστικών κλινών, που πιέζουν στην μείωση των τιμών στα τουριστικά μας πακέτα και σε όξυνση της στενής τουριστικής μας περιόδου. Η οποία έφτασε στο, εφιαλτικό, 60% των φιλοξενιών τουριστών, να πραγματοποιούνται στο 3ο τρίμηνο κάθε έτους. Με παράπλευρο στόχο των τουριστικών Καρτέλ, τη δημιουργία ενός διεθνούς αντίβαρου τιμών, για εκτόνωση των πιέσεων κι ανάσχεσης τάσης, της περεταίρω ανόδου των τουριστικών τιμών, σε όλη τη βόρεια Μεσογειακή λεκάνη, που δρα η TUI. Κάτι το οποίο διευκόλυνε η μόχλευση των υπερεπενδύσεων στον ελληνικό Τουρισμό. Και με άμεσα επωφεληθέντες: τη γερμανική TUI και το -επίμονα πλεονασματικό- Εμπορικό Ισοζύγιο της Ομοσπονδιακής Γερμανίας.

(β) Μονοκαλλιέργεια, στο παραγωγικό μοντέλο & στην οικονομία της χώρας. Μια πολύ οδυνηρή πραγματικότητα, που βοά, σήμερα, θερίζοντας κάθε προοπτική για τη βιώσιμη ανάπτυξή μας.

(γ) Αναπόφευκτη προσυνενόηση, τ’ ολιγοψώνιου & τ’ Ολιγοπώλιου, στην τουριστική μας αγορά, με καθήλωση των τουριστικών τιμών και σαφή την παραβίαση κανόνων στο Δίκαιο τ’ Ανταγωνισμού!

(δ) Ελλειμματική οικονομική διαχείριση, από τη μειωμένη παραγωγικότητα κι αποδοτικότητα τ’ ελληνικού τουρισμού. Κι αντί της αναμενόμενης ανάσχεσης των τουριστικών υπερεπενδύσεων, που παραδόξως σημειώθηκαν -ιδίως σε χρόνους Μνημονίων- είχαμε ταυτόχρονη αποεπένδυση σε άλλους Κλάδους και Τομείς της παραγωγής μας. Μια κατάσταση π’ εξακολουθούμε να συντηρούμε κι η οποία μας επιβλήθηκε, με τη στρατηγική του αθέμιτου ανταγωνισμού, απ’ τη γερμανική TUI. Ώστε και να βυθιστούμε στα τάρταρα αρνητικών αποδόσεων, ενός φτηνοτουρισμού, που άκριτα και επιζήμια λειτουργούμε. Δικαίως κατέχουμε το αρνητικό παγκόσμιο ρεκόρ των τουριστικών μας εσόδων στο 3ο τρίμηνο κάθε έτους. Γεγονός που υπονομεύει την επιδίωξη της οικονομικής μας ευρωστίας ενώ καθιστά και την οικονομική βιωσιμότητα αδύνατη & την επιχειρηματικότητα -της μιας θεματικής ενότητας που ασκούμε- μια άχρηστη & ζημιογόνα αποκλειστικότητα, για το 90% της τουριστικής μας δραστηριότητας. Στη θεματική ενότητα του: “Ήλιος & Θάλασσα”.

3) ΣΗΜΑΣΊΑ ΤΩΝ ΕΠΙΔΌΣΕΩΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΎ ΤΟΥΡΙΣΜΟΎ ΓΙΑ ΥΠΕΡΕΠΕΝΔΎΣΕΙΣ ΑΠΌ ΚΑΡΤΕΛ ΤΗΣ TUI.

Είναι εύγλωττες οι σημαίνουσες & σημαινόμενες μαρτυρίες, των στατιστικών στοιχείων που εδώ αποκάλύπτονται. Και οι οποίες προέρχονται:

(α) Από ανακοινώσεις της τουριστικής κίνησης, απ’ την Τ.τ.Ε., για την τελευταία δωδεκαετία, τουλάχιστον.

(β) Από στοιχεία που δημοσιεύει το: Ι.Ο.Β.Ε., για τις τουριστικές μας υπερεπενδύσεις (Ινστιτούτο Οικονομικών & Βιομηχσνικών Ερευνών). Με τις δημοσιοποιήσεις στοιχείων για τις τουριστικές μας επενδύσεις & με ανάλυση της σύνθεσής τους κατά την υλοποίησή τους, σε εγχώριας &:μη, προέλευσης. Ανάλυση με την οποία, κάτι θέλει να μας πει, ο Ι.Ο.Β.Ε., ιδίως, προς τους αρμόδιους και τις Αρχές του τόπου. Και:

(γ) Απ’τα στοιχεία της εξέλιξης των τουριστικών δεικτών και παραμέτρων, μελετών κι αναλύσεων του ΙΝ.Σ.Ε.Τ.Ε. (του Ινστιτούτου Συνδέσμου των Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων).

Απ’ τα παραπάνω, τα λιγότερο γνωστά, είναι τα στοιχεία απ’ την υπερμόχλευση των τουριστικών επενδύσεων, απ’ τα Καρτέλ της TUI. Τα Καρτέλ, που πιέζουν, ασφυκτικά, Έλληνες ξενοδόχους -ακόμα & χωρίς χρήματα- να υλοποιήσουν σχέδια τουριστικών επενδύσεων πρόωρα, ακόμα και με συνδρομή των σκανδάλων τεράστιου μεγέθους. Μαζί με τα σχέδια οικονομικής μας εξόντωσης, μέσω των Μνημονίων & των Success Stories, σε αφίξεις μόνο. Εξαρτώντας τις δράσεις τους -οι Tour Operators- στη συστηματική παγίδευση των ξενοδόχων, μέσω της μονοπλευρης προνομιακής αξιοποίησης τ’ αναπτυξιακού μας Νόμου, απ’ τις εξής πηγές:

(1) Την τραπεζική δανειοδότηση μ’ επιδοτούμενα επιτόκια, που αύξησαν και διεύρυναν, το spred, μεταξύ καταθέσεων και χορηγήσεων -κοντά στις πέντε μονάδες- καθιστώντας, τη διαφορά αυτή των spred, τη μεγαλύτερη στην Ε.Ε. και σε βάρος της υπόλοιπης οικονομίας. Αποσκοπώντας, στη δικαιολόγηση της κάλυψης του κόστους, αυτών των τραπεζικών επιδοτήσεων στον τουρισμό.

(2) Τη χρηματοδότηση, με Κρατική Επιχορήγηση, για τις επιλέξιμες Επενδύσεις του αναπτυξιακού Νόμου.

(3) Την εξασφάλιση της “Ίδιας Συμμετοχής”, των επενδυτών ξενοδόχων, τ’ αναπτυξιακού Νόμου, με διάθεσή της απ’ τους Tour Operators. Στοιχείο π’ αποτελεί κλειδί στην προώθηση του φακέλου επένδυσης. Με άδηλη & υπόγεια, τη συνεισφορά των Καρτέλ της TUII & υπόσχεση των τιμολογίων αλλοδαπής, για την τεκμηρίωση των δαπανών, π’ αποτελούν και την πλειονότητα της επένδυσης!

Κι αφού, οι “Ίδιοι Πόροι” , της συνεισφοράς των Ελλήνων ξενοδόχων, δεν υπήρχαν -εξ αιτίας και των αρνητικών τουριστικών μας αποδόσεων και της ελλειμματικής διαχείρισης του τουριστικού προϊόντος- προστέθηκαν -με αθέμιτο τρόπο- οι όνυχες λεόντων των Καρτέλ της γερμανικής TUI. Διευκολύνοντας την προώθηση του επενδυτικού φακέλου και τις ασταμάτητες νέες τουριστικές επενδύσεις, με την υπόγεια συνδρομή, στην Ίδια Συμμετοχή, στον προϋπολογισμό της επένδυσης.

Με προεξόφληση της αθέμιτης εισφοράς τους, από νέα συμβόλαια φιλοξενίας των μελλοντικών πελατών τους σ’ εξευτελιστικές τιμές. Μέθοδος, που ήταν πρόκριμα & γενικής καθήλωσης τιμών, στα τουριστικά πακέτα & σε όλες τις κατηγορίες καταλυμάτων και όχι μόνο για τα πεντάστερα ξενοδοχεία. Χωρίς ν’ αποκλείεται επίσης, μέρος των τουριστικών αυτών υπερεπενδύσεων, να προέρχεται από υπερκοστολογημένα τιμολόγια της αλλοδαπής, με ανεξέλεγκτους συντελεστές κόστους της επένδυσης, όπως κι οι εισαγόμενοι. Για τους οποίους, ο έλεγχος της κοστολογικής τους αξιοπιστίας, καθίσταται, συχνά, αδύνατος!

– “Μα γιατί να είναι κακιές οι Επενδύσεις στον Τουρισμό”, με ρώτησε -με πλήρη άγνοια κινδύνου, για έκθεσή της, από την ελλιπή γνώση της, στο αντικείμενο που προΐσταται. Τ’ αντικείμενο του ελέγχου παραβιάσεων στο Δίκαιο Ανταγωνισμού, απ’ την Πρόεδρο της Επιτροπής, στη συνάντησή μας, 1η Μαΐου 2024. (Συνάντησή, με την Πρόεδρο της Επιτροπής Ανταγωνισμού, κα Ελισάβετ Σαρπ. Χωρίς, όμως να μου δώσει, λίγο χρόνο ακόμα, για απάντηση, στη ρητορική της ερώτηση, “μα, γιατί να είναι κακιές οι τουριστικές επενδύσεις”! Ενώ, μου δήλωσε, ταυτόχρονα: “Η ακρόαση έληξε.”!!!

Πράγματι. Οι τουριστικές μας υπερεπενδύσεις ήταν οι κακιές της ιστορίας και συγκυρίας, στην υπόθεση του μοντέλου TUI που διακονούμε. Ιδίως όταν, γίνονται την κακιά στιγμή και στην κακιά τη χώρα. Ιδίως εάν, επιλέγοντας κάτι το υπερβολικά αφύσικο & εντελώς αδικαιολόγητο, αυτό τ’ αποστερείς από κάπου, απορρίπτοντας κάτι άλλο, που είναι, συνήθως, καλύτερο και πιο ισορροπημένο.) Και εκ του αποτελέσματος της επικοινωνίας με την Επιτροπή Ανταγωνισμού και της μεγάλης αταξίας π’ επικρατεί στα τουριστικά θέματα και στα μεγάλα σκάνδαλα του κλάδου, η αρμόδια, Ανεξάρτητη, Επιτροπή Ανταγωνισμού της χώρας, “ποιείται την νήσσαν”. Γιαυτό & “πέρα βρέχει” σε όσα την αφορούν! Και η Διοίκηση της Επιτροπής, παρά τις αναφορές και καταγγελίες μας και μάλιστα απ’ το 2015, εξακολουθεί ακόμα, να κωφεύει.

4) ΤΟ ΜΕΓΈΘΟΣ ΈΛΛΕΙΨΗΣ ΕΠΕΝΔΎΣΕΩΝ ΔΕΝ ΣΥΝΆΔΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΦΘΟΝΊΑ ΤΩΝ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΏΝ

Με την επιβολή των Μνημονίων, οι Επενδύσεις στη χώρα μας, σημείωσαν κάθετη πτώση, για το σύνολικό Σχηματισμό Παγίου Κεφαλαίου, που έφτασε στο μισό, σχεδόν, του μ.ό. -ως ποσοστό τ’ Α.Ε.Π, για Επενδύσεις- των άλλων χωρών μελών της Ε.Ε.. Ενώ, οι συνολικές επενδύσεις έφτασαν να υστερούν (-40%), απ’ τα προ κρίσης επίπεδά τους. Η σημειωθείσα αυτή πτώση επενδύσεων, ήταν πολύ μεγάλη, παρ’ ότι είχαν συμπεριληφθεί οι υπεραυξημένες τουριστικές Επενδύσεις, για υποδοχή τ’ αναμενόμενου ν’ αυξηθεί τουριστικού ρεύματος.

Με πολυετή μόχλευση τουριστικών επενδύσεων, απ’ τα Καρτέλ TUI, που υπέρβηκαν τα ρεκόρ των αφίξεων τουριστών, στην αύξηση κλινών υποδοχής τους. Ώστε, παρά την αύξηση αφίξεων τουριστών, να διατηρείται η στενή μας τουριστική περίοδος, να καταρρίπτονται οι τιμές των τουριστικών πακέτων και να συντρίβεται η παραγωγικότητα της εργασίας στον κλάδο. Με τιμές, φθηνότερες, ως και 35%, απ’ τις τιμές που προσφέρονται για τον εσωτερικό τουρισμό. Κι η υπερεπέκταση Τουρισμού, να είναι μεγαλύτερη απ’ την αύξηση ζήτησης, από αφίξεις τουριστών, π’ επέφερε και μείωση τιμών στο προϊόν και την καθήλωση στις αποδοχές των εργαζόμενων του, φθάνοντας & σε μονοκαλλιέργεια το παραγωγικό μας μοντέλο. Πορευόμενοι σε ένα διογκωμένο κλάδο π’ επιφέρει συμπτώματα υπερτουρισμού, σε πολλούς τουριστικούς προορισμούς. Μα & το φαινόμενο τ’ υπερτουρισμού, δεν θέλουν κάποιοι να συνδεθεί με το υπεράριθμο των τουριστικών μας κλινών. Μα στην ευρύτερη χρονική θεώρηση των επενδύσεων.

Έχει υπολογιστεί, μ’ ερευνητές οικονομολόγους, ότι: η οικονομία, στη διάρκεια των Μνημονίων & ως σήμερα, έχει αποστερηθεί, περί τα: 120 δισ. €, από επενδύσεις οι οποίες της έλλειψαν, προκειμένου, το ποσοστό π’ αναλογεί, στο Α.Ε.Π., για επενδύσεις, να είναι εφάμιλλο, με το μ.ό. του ποσοστού των χωρών της Ε.Ε.. Όμως, την ίδια περίοδο της επενδυτική μας υστέρησης, βρέθηκαν και διατέθηκαν, περί τα 30 δισ. €, για τουριστικές επενδύσεις. Ενώ εξακολουθούσαν να είναι ακάλυπτες οι εκτιμούμενες αποσβέσεις μας. Όταν, οι συνολικές μεικτές Επενδύσεις μας, μόλις που εξισώνονταν, σε επίπεδο χώρας, με το ύψος της εκτιμούμενης αξίας των αποσβέσεών.

5) ΤΟ ΠΙΟ ΒΑΡΎ ΒΑΡΊΔΙ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΊΑ ΕΊΝΑΙ Ο ΤΟΥΡΙΣΜΌΣ ΤΩΝ ΥΠΕΡΕΠΕΝΔΎΣΕΩΝ

Θλίβεται κανείς με την αδιαφορία αρμόδιων .και την αβελτηρία της Επιτροπής Ανταγωνισμού, που αντικειμενικά, συγκαλύπτουν την υπερανάπτυξη του κλάδου, στηρίζοντας κι αυτό το οικονομικό Άπαρτχάϊτ (άνισης ανάπτυξης) π’ έχει επιβληθεί απ’ την TUI και μας απειλεί με αφανισμό.

Από τις βλάβες π’ είναι έως και πολλαπλάσιες απ’ την ιστορική, πια, εθνική κρίση της “σταφιδικής μας μονοκαλλιέργειας που τη βιώσαμε με λιμό και μ’ ένα χαμένο ελληνοτουρκικό πόλεμο. Και σήμερα, η άμετρη τουριστική επέκταση, η ελλειμματική μας διαχείριση και η παρασιτική λειτουργία του τουριστικού κλάδου,τσακίζουν τις επιτυχίες της μεγέθυνσης στο τουρισμό που διακονούμε. Ενώ και η διαχρονική αρνητική αποδοτικότητα του τουριστικού προϊόντος, είν’ αποκαλυπτική κι απ’ την έρευνα του ΙΝ.ΣΕΤΕ, του 2018, που κατέδειξε μεγάλη μείωση Μέσης Κατά Κεφαλή Τουριστικής Δαπάνη (ΜΚΤΔ), στη 12ετία, από: 2005, ως 2017. Με μείωση (-30,5%), στις ονομαστικές τιμές του τουριστικού προϊόντος. Με συνέπεια, το 2017 -πρώτο χρόνο πλήρους λειτουργίας της Fraport, στα 14 αεροδρόμια- η ΜΚΤΔ, να φτάσει κάτω από τα: 500 €. Στο χαμηλότερο επίπεδο όλων των εποχών. Και οι τουριστικές αποδόσεις του 2017, στα μεικτά τους έσοδα, να ανέρχονται σε 14,6 δισ.€. Ποσά που θα απόκρουαν κάθε σκέψη για Επενδύσεις στο Τουρισμό.

Όμως, το 2018, οι τουριστικές επενδύσεις, σημείωναν νέο ρεκόρ, με 5,1 δισ. € και με εντυπωσιακό το ποσοστό του: 34%, επί των τουριστικών εσόδων του 2017, στο μεικτό τουριστικό τζίρο μιας χρονιάς με τόσο αρνητικές αποδόσεις & με γιγάντιες επενδύσεις, απ’ το πουθενά. Όπως όμως ανακοίνωσε ο ΙΟΒΕ, μόνο τα 1,7 δισ. €, απ’ αυτές, ήταν από εγχώρια προστιθέμενη αξία τους. Ενώ τα 3,4 δισ. €, ήταν -με συντελεστές επένδυσης- από το εξωτερικό.

Κι οι τόσο υψηλές τουριστικές επενδύσεις, του 2018,, μόνο ως αποτέλεσμα των εναρμονισμένων πρακτικών, των Τ.Ο., θα μπορούσαν να υπάρξουν & να δικαιολογηθούν, με τεχνητή υπερμόχλευσή τους. Ώστε, να δημιουργηθεί το ικανό απόθεμα κλινών, για να υποδεχθεί τη μεγαλύτερη κίνηση όλων των εποχών, όπως του 2019. Ωστόσο, το 2019, λόγω και της επερχόμενης πανδημίας του Covid-19, ανακόπτονται και οι τουριστικές μας Επενδύσεις, πέφτοντας σε 3,1 δισ. €.

Πάλι, όμως, η εγχώρια προστιθέμενη αξία τους, ήταν το 1/3 των επενδύσεων αυτών,. Και δεν είναι γνωστό αν απομειωνόταν κιόλας, αυτό το 1/3, αν αφορούσε την αξία του οικοπέδου της επένδυσης. Μένει άγνωστο, επίσης, σε ποιο ποσοστό, κρατικής μας χρηματοδότησης των τουριστικών Επενδύσεων, κατάληξε στο εξωτερικό, για την εξόφληση του πραγματικού κόστους κατασκευής καταλυμάτων & ποιο ποσοστό αφορούσε “αέρα κοπανιστό”, της αλλοδαπής; Ιδίως όταν, με τη δημοσιευθείσα & στην Καθημερινή (στη σελ. 23, της 5ης-11-2021), μελέτη, για τα αποτελέσματα της εφαρμογής του αναπτυξιακού Νόμου του 2011, για κάθε θέση εργασίας που δημιούργησαν οι Επενδύσεις του Νόμου, σε Τουρισμό & ΑΠΕ, διατέθηκαν δαπάνες, ύψους 323.000 €/Θ. Ιδίως όταν, το επενδεδυμένο κεφάλαιο, στη βιομηχανία, ανά εργαζόμενο, ήταν σαφώς μικρότερο & των 50.000 €./θέσεις εργασίας.

Όσον αφορά τον νεότερο αναπτυξιακό μας Νόμο, 4887/2022, δημοσιεύματα οικονομικού τύπου, αναφέρουν πως, ενώ περιγράφονται, στο Νόμο, τα 13 Καθεστώτα προκήρυξης, για επενδυτική τους υποστήριξη, στην πράξη, λειτουργούσαν τα 4 Καθεστώτα μόνο. Δηλαδή, μόνο στον Τουρισμό, την Εστίαση & Α.Π.Ε.. Στα υπόλοιπα Καθεστώτα, δηλώθηκε, από Κυβερνητικούς αξιωματούχους, πως, δεν υπήρχαν άλλα κονδύλια. Δηλαδή, πάλι ευνοήθηκε, από την ενδημούσα, εδώ, διαπλοκή, η γερμανική TUI κι οι πολιτικές Καρτέλ τουρισμού. Δημοσίευμα, εξάλλου, Οικονομικού Ταχυδρόμου, 25-6-2024, με τίτλο: “Τουρισμός: συγκρατημένη αισιοδοξία για τα φετινά έσοδα”, αναφέρει πως, ξεπέρασαν, 5 δισ. €, οι τουριστικές επενδύσεις του 2023. Είναι διπλάσιες από του 2019″.

Όμως όπως αναφέρθηκε, οι τουριστικές επενδύσεις, του 2019, ήταν 3,1 δισ. €. Προφανώς, το διπλάσιο αυτών είναι τα: 6,2 δισ. € και όχι τα 5 δισ. €. Η διαφορά του 1,2 δισ. €, από το διπλάσιο του 2019, οφείλεται σε εγκύκλιό της Α.Α.Δ.Ε. & με κωδικά στοιχεία ΠΟΛ. Α 1150/20-6-2020 και με τίτλο: “Διαδικασία αναστολής, στην καταβολή Φ.Π.Α., στον Τουρισμό και στην Εστίαση, λόγω μέτρων προστασίας από Covid-19, μέχρι το 2027” (sic) και με προκλητική την απαλλαγή από τον ΦΠΑ, (24%) σε κατασκευές ξενοδοχείων!

Κι ενώ, η πανδημία Covid, το 2019, είχε ανακόψει τη φρενίτιδα των προηγηθεισών τουριστικών υπερεπενδύσεων, ήρθε η τοποθετημένη απ’ την ΤΡΟΪΚΑ, Διοίκηση της Α.Α.Δ.Ε., να δώσει ώθηση σ’ υπερεπενδύσεις τουρισμού. Όταν τα Καρτέλ, αδυνατούσαν, πλέον, να συνεχίσουν την υπερμόχλευση τουριστικών επενδύσεων κι όταν, επίσης, η γερμανική TUI, έφτασε να πάρει ενίσχυση απ’ την Ομοσπονδιακή Γερμανία, με 4,9 δισ. €, το 2020, για να μπορέσει να αντιμετωπίσει την κρίση Covid-19! Μα ενώ, η πανδημία Covid-19, έχει ήδη λήξει, η απαλλαγή, απ’ τον ΦΠΑ, 24%, συνεχίζεται σήμερα, αμείωτη & κανονικά, μέχρι & το 2027!!! Με συνέπεια, όταν η πανδημία μείωσε, πανευρωπαϊκά, το δυναμικό, των 27,5 εκατομμυρίων, κλινών, (-6%), εμείς, με τη βοήθεια της εγκυκλίου Α.Α.Δ.Ε. αυξήσαμε με (+6%) το δυναμικό κλινών μας! Ώστε, το 2023, να φτάσουμε στις 900.000 κλίνες. Τις οποίες, ήδη, ξεπέρασαν οι κλίνες βραχυχρόνιων μισθώσεων, τύπου Airbnb.

Evώ κι η συμμετοχή, στο δυναμικό, κλινών των πολυτελών 5άστερων ξενοδοχείων -των ιδιαίτερα κοστοβόρων, στην κατασκευή και τη λειτουργία- ξεπέρασε και το 25% του συνόλου του, από το 15%, που κατείχαν το 2014, οι κλίνες αυτές.

Με συνέπεια, παρά τα νέα ρεκόρ των αφίξεων τουριστών μέχρι σήμερα,, η Μέση Ταξιδιωτική Δαπάνη (Μ.Τ.Δ.) να μειωθεί -6%, σε ονομαστικές τιμές. Σύμφωνα δε & με τα προσωρινά στοιχεία της Τ.τ.Ε. & τις επεξεργασίες του ΙΝ.ΣΕΤΕ, για το πρώτο εξάμηνο του 2024, η ΜΤΔ, περιορίστηκε στα 570 €, από τα 570 €, που ήταν το 2023 και από 607 €, το 2022. Την ίδια στιγμή, οι τιμές των ξενοδοχείων, αυξήθηκαν 10%, αλλά αφορούν τις τιμές πόρτας, του εσωτερικού τουρισμού. Πολύ περισσότερο όταν, ο πληθωρισμός, έχει αυξηθεί +20%, απ’ το 2021. Και συμπεριληπτικά κι αυτών των ονομαστικών μειώσεων και πληθωρισμού, η μείωση της ΜΤΔ, ίσως να είναι και μεγαλύτερη του: (-26%).

6) ΠΟΙΑ ΜΠΟΡΕΊ ΝΑ ΕΊΝΑΙ Η ΚΑΘΑΡΉ ΩΦΈΛΕΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΎ ΤΟΥΡΙΣΜΟΎ;

Όταν και μόνο ενδεικτικά:

– Η Μέση Ταξιδιωτική Δαπάνη (Μ.Τ.Δ.) στη Ελλάδα, στο α’ 6μηνο του 2024, έφτασε στα 570 €/τουρίστα. Και πήρε την κατρακύλα, από 588 €/τουρίστα. το 2023 & από τα 607 €/τουρίστα, του 2022. Με στοιχεία του ΙΝ.ΣΕΤΕ.

– Όταν, στην Ισπανία, το 2023, η ΜΤΔ, ήταν 1.600 €/τουρίστα.

– Κι όταν, επίσης, η παγκόσμια έρευνα της PwC, από τους 4.700 Διευθύνοντες Συμβούλους, την οποία, αναδημοσίευσε, σε αρθρογραφία του κι ο Κώστας Καλλίτσης, στην Καθημερινή, 1-9-2024, έδειξε ότι: το μέσο περιθώριο κέρδους, ήταν από: 10,8%, έως: 15,8%, του συνολικού τζίρου τους, σε διάφορες περιοχές της υφηλίου. Και έστω, τώρα, ότι, το Ισπανικό μοντέλο τουρισμού είναι ιδιαίτερα αποδοτικό, με το περιθώριο του κέρδους του, περί το 20%. Τότε όμως, τα 1.280 €/τουρίστα είναι το ελάχιστο κόστος παραγωγής του Ισπανικού τουριστικού προϊόντος, στη ΜΤΔ.

Κι ας υποθέσουμε ακόμα ότι, η παραγωγικότητα του ελληνικού τουριστικού προϊόντος, ολοένα βελτιώνεται απ’ το εργατικό κόστος παραγωγής του, κατά μια, επί πλέον μείωση του, με -280 €/τουρίστα. Η με μείωση, περίπου (-22%,) επί του κόστους παραγωγής της (ΜΤΔ). Ή ακόμα, με (-40%), ως απόσταση από το ισπανικό εργατικό κόστος παραγωγής του τουριστικού προϊόντος. Με εκτιμήσρις μας, με βάση τα προηγούμενα δεδομένα, απ’ ένα ισοσταθμισμένο -των χωρών, Ισπανίας & Ελλάδας– κοστολόγιο ττουριστικού προϊόντος εντάσεως εργασίας, ισοσταθμισμένου κόστους των 1.000 €/τουρίστα. Τότε όμως κσι η ΜΤΔ του ελληνικού τουρισμού, φανερώνει ένα λειτουργικό έλλειμμα παραγωγής (ζημία), περί τα: 430 €/τουρίστα.

Κι απολύτως λογικά, δηλαδή, θα πρέπει να μπαίνουμε μέσα, με 430 €/τουρίστα, εφέτος! Μια ζημία, που θα πρέπει να σταθμιστεί, διευρυνόμενη ακόμα περισσότερο. Όταν μάλιστα, εμείς έχουμε τη στενότερη τουριστική σεζόν, σ’ όλητην Οικουμένη, με 60% των τουριστικών μας εισπράξεων στο 3ο τρίμηνο. Έναντι του: 42% της Ισπανίας, στην αντίστοιχη παράμετρο. (Στοιχεία, από τις μελέτες του ΙΝΣΕΤΕ).

Και ενώ, εξάλλου, το 90%, των επιδομάτων της ανεργίας, απ’ τον Κρατικό προϋπολογισμό, αλλά και το: 95% των προγραμμάτων, για την απασχόληση ανέργων, της Δ.ΥΠ.Α., το νέμεται και πάλι, ο τουρισμός. Και με τις εισπράξεις του (στο μεικτό του τζίρο), μόλις στο 9,2%, του ΑΕΠ, της χώρας, το 2023. Και συνεχώς, να παραμένει, ο τουριστικός τζίρος, μόλις κάτω από το 10% του Α.Ε.Π., σε όλη την περίοδο του διπλασιασμού των τουριστικών μας αφίξεων. Ωστόσο, με 9,2% τ’ Α.Ε.Π., ο ελληνικός τουρισμός, να μπορεί να απολαμβάνει τέτοια πλειοδοτική υποστήριξη, συγκριτικά με το 90,8% του Α.Ε.Π., των άλλων κλάδων & τομέων της παραγωγής και της οικονομίας της χώρας μας.

Κι όλα αυτά, παρά την επελθούσα, στο μεταξύ, ποιοτική αναβάθμιση του ελληνικού τουρισμού, με ραγδαία την αύξηση στο ποσοστό κλινών, των κοστοβόρων, κατασκευαστικά και λειτουργικά, πεντάστερων ξενοδοχείων μας. Από ένα: 15%, το 2014, να φτάνει, πλέον, στο 26% του συνόλου των ξενοδοχειακών μας κλινών, το 2023!

Προσθέστε, ακόμα, σχετικά, στην εκτίμηση της παραγωγικής αυτής απόδοσης του ελληνικού τουρισμού, ότι: το, 80%, του συνολικού τζίρου του τουρισμού μας, φεύγει στις εισαγωγές του για συντελεστές παραγωγής, του τουριστικού μας προϊόντος. Με τουριστικές εισαγωγές π’ αυξάνουν -υπέρμετρα- και τις εθνικές εισαγωγές μας, μεγεθύνοντας & το Έλλειμμα του Εμπορικού μας Ισοζυγίου και συμβάλλοντας, ιδιαίτερα, στην εκτίναξη της ακρίβειας που μας ταλανίζει.

Όσον αφορά, τους χαμηλούς “μέσους μισθούς”, στον τουρισμό. Αυτοί είναι ακόμα χαμηλότεροι, καθώς συμπεριλαμβάνονται σε αυτούς και τα υψηλόμισθα μέλη, Δ.Σ. των. τουριστικών τους επιχειρήσεων Α.Ε.,. Όπου, είτε ως Διευθύνοντες Σύμβουλοι, είτε κι ως Προϊστάμενοι Τομέων εργασίας ξενοδοχείων, λαμβάνουν, είτε τεχνητά διογκωμένες αποδοχές, είτε και εικονικές, ως οι γόνοι ιδιοκτητών ξενοδοχείων που σπουδάζουν στο εξωτερικό. Οι οποίοι αμείβονται όμως & σε χρόνους σπουδών τους, ενώ λαμβάνουν και τα επιδόματα ανεργίας και ενισχύσεις για εικονική τους εργασία, στο ξενοδοχείο των οικείων τους και μελών της Α.Ε. τους.

Κι όλα αυτά, χωρίς να ανσλυθούν, περαιτέρω κι οι μεγάλες επιπτώσεις, των τουριστικών μας υπερεπενδύσεων, της μοιραίας πορείας προς τη τουριστική μονοκαλλιέργεια του παραγωγικού μοντέλου που διακονούμε και μας οδηγεί σε νέα ελλείμματα και στη νέα μας χρεοκοπία, πια…

Για άλλα άρθρα του κ. Μυλωνά πατήστε εδώ εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ,  εδώ, εδώ,  εδώ, εδώ, εδώ, εδώ,  εδώ,  εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, κι εδώ.