Ο θαυμαστός κόσμος της Γαλλικής Κυανής Ακτής | Ταξιδιωτικό ρεπ. Ξανθίππη Αγρέλλη

Ο ΘΑΥΜΑΣΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΚΗΣ ΚΥΑΝΗΣ ΑΚΤΗΣ

Ταξιδιωτικό  φωτό- ρεπορτάζ –   Ξανθίππη Αγρέλλη  – (Κως 27/7/2024)

Θέλησα να επισκεφτώ για πολλούς  λόγους, το φημισμένο Ωκεανογραφικό Μουσείο του  γνωστού,  αείμνηστου Ωκεανολόγου Ζακ Υβ Κουστώ, στο Μονακό. Ο ερευνητής του θαλάσσιου πλούτου και της πλούσιας ζωής των ωκεανών, άφησε ένα μουσειακό έργο με πλήθος συναφών αντικειμένων, σε ένα υπέροχο επιβλητικό κτήριο. Παράλληλα, στεγάζεται εκεί και ένα μεγάλο Ενυδρείο. Πλήθος τουριστών, συρρέουν από όλα τα μέρη του κόσμου και περιμένουν στην ουρά, για το πολυπόθητο εισιτήριο. Ανάμεσα τους και εγώ με τον σύζυγο μου, επισκεφτήκαμε αυτό το εξαιρετικά ενδιαφέρον Μουσείο, σε ένα κρατίδιο  με επιφάνεια 2,1 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Αν  και είναι μικρό το Μονακό, είναι  πάμπλουτο, με κατά κεφαλήν ετήσιο εισόδημα περίπου 80 χιλ ευρώ και άνω. Με  38.600 κατοίκους, από 139 διαφορετικές εθνικότητες και με 300 ημέρες ηλιοφάνειας το χρόνο. Το  κρατίδιο αυτό ανήκει στην πριγκιπική οικογένεια των Γκριμάλντι, με τον σημερινό  14’  μονάρχη πρίγκιπα, τον Αλβέρτο τον Β^’.  Είναι  ξακουστό για το ράλι του, τις πολλές μαρίνες, με τα πολυτελή σκάφη και το μοναδικό σε πλούσια αρχιτεκτονική μορφή και διακόσμηση Καζίνο.                   Η  επίσκεψη στο διάσημο Καζίνο, επιτρέπεται μέχρι τον μεγάλο προθάλαμο. Από  εκεί χρειάζονται άλλες διαδικασίες, τις οποίες απολαμβάνουν οι παίχτες με τα γερά πορτοφόλια και τα πανάκριβα αυτοκίνητα. Αλλά  το Μονακό δεν είναι μόνο Τράπεζες,  φορολογικός παράδεισος και Καζίνο. Είναι  και ένας βράχος στολισμένος, με ιστορικά  και μεγαλειώδη κτήρια μπαρόκ, όπως το παλάτι με τους υπέροχους κήπους με τα τριαντάφυλλα και λοιπά  άνθη. Επίσης είναι ο εξαιρετικός Καθεδρικός, Ιερός Ναός του Αγίου Νικολάου, με πολλές Αγιογραφίες ρυθμού Αναγεννήσεως και με τα δικά του πολύχρωμα βιτρό, καθώς  και με τους τάφους των πριγκίπων όπως του Ρενιέ και της Γκρέης Κέλλη. Μια βόλτα με το τραινάκι, θα μας δείξει πως υπάρχουν και άλλα  Μουσεία. Όπως  αυτό με τα πολυτελή αυτοκίνητα και ένα άλλο το  ανθρωπολογικό, με τα προϊστορικά απολιθώματα ζώων. Ενδιαφέρον είναι και το Μουσείο γραμματοσήμων και διαφόρων νομισμάτων. Υπάρχει ένα μεγάλο Στάδιο Αθλητισμού για όλα τα σπορ, ένας Ζωολογικός κήπος και ένα Τσίρκο, για το διεθνές  φεστιβάλ Τσίρκου. Το  Μόντε Κάρλο,  διαθέτει επίσης κέντρο πολιτισμού και διαλέξεων, αλλά και την πιο οργανωμένη παράλια την  πλαζ ντι Λαρβότο, για μπάνιο και ξεκούραση. Αν και υπάρχουν πολλές εθνικότητες, οι μετανάστες είναι σχεδόν ανύπαρκτοι, λόγω των υψηλών ενοικίων, που κυμαίνονται από 1.500 ευρώ το μήνα, έως και 5.500 ευρώ,  ανάλογα την κατοικία ή το διαμέρισμα και τον μισθό, που διαθέτει κάποιος. Λόγω  της περιορισμένης έκτασης του μικρού κρατιδίου, η δόμηση είναι κάθετη με πολλούς ουρανοξύστες και πολυκατοικίες και καθόλου οριζόντια, με μονοκατοικίες ή με χαμηλά σπίτια. Εντύπωση κάνει στους επισκέπτες, η συγκοινωνία μέσα από τα δαιδαλώδη τούνελ, που περνούν κάτω από τον βράχο. Επίσης  παντού υπάρχει, απόλυτη τάξη και η καθαριότητα. Εκεί δεν θα συναντήσει ο επισκέπτης, ζητιάνους, εξαρτημένους  ή  άστεγους.  Υπάρχουν μόνο εργάτες, που έρχονται από την γειτονική Γαλλία και Ιταλία και αφού δουλέψουν, μετά  επιστρέφουν στα σπίτια τους.                                          Δεν είδαμε όμως ούτε μια γάτα,  ούτε και αδέσποτα σκυλιά. Όμως ο ένας στους τρεις περιπατητές, είχαν σκυλάκια. Υποχρεωτικά  μάζευαν ό, τι αφήναν τα ζώα  σε πάρκα, σε δρόμους και σε πεζοδρόμια. Στις τιμές του το Μονακό είναι πανάκριβο,  για παράδειγμα,  το καπέλο των πέντε ευρώ, έχει είκοσι ευρώ,  το τουριστικό μπλουζάκι 20-40 ευρώ, το μαγνητάκι 6-10 ευρώ, ο καφές 10-12 ευρώ,  το μικρό νερό από 4-5 ευρώ, το παγωτό 15-18 ευρώ, η κρεμ  μπρουλέ από 12-16 ευρώ. Η  είσοδος σε Μουσειακούς χώρους, κυμαίνεται από 18-28 ευρώ, το τραινάκι το πληρώσαμε 16 ευρώ το άτομο, για μια ώρα περίπου, αλλά γνωρίζεις σχεδόν όλο το πανέμορφο κρατίδιο. Το  Μονακό, λέγεται ότι έχει ρίζες Ελληνικές, ως προς το όνομά του.  Από  το  μοναχός έγινε Μονακό, επειδή το ίδρυσαν μοναχοί και διαθέτει και οδό Ηρακλή, διότι λέγεται, πως ο μυθικός Ηρακλής πέρασε μοναχός του, από εκείνον τον απόκρημνο  βράχο. Η Κυανή Ακτή, δεν είναι μόνο το πριγκιπάτο του Μονακό. Η γαλάζια ακτογραμμή της Γαλλικής Ριβιέρας, περιλαμβάνει όλη την εύφορη Προβηγκία, που για σύμβολά της έχει την αρωματική λεβάντα και τον φλύαρο τζίτζικα. Πλήθος  τουριστών κατά χιλιάδες, βρίσκονται στις Κάννες, όπου διαθέτουν δυο τρία Καζίνο, για γερούς παίχτες.  Είναι ο χώρος όπου παίζουν οι ανόητοι και τα παίρνουν  οι συνετοί,’ σύμφωνα με τον Φρειδερίκο Νίτσε.  Αλλά και ο Ρουσώ έλεγε.  ‘Να  είσαι τόσο πλούσιος, ώστε  να μην μπορείς να αγοράσεις τον συνάνθρωπο σου, αλλά ούτε τόσο  φτωχός, ώστε να σε αγοράσουν οι άλλοι’. Οι  φημισμένες και κοσμοπολίτικες Κάννες, διαθέτουν  μια απέραντη οργανωμένη παραλία. Σημειώσαμε τιμές  για το ομπρελλο-κάθισμα 170 ευρώ, και 80 ευρώ επί πλέον για το ενοίκιο, πετσέτας ή μπουρνούζι.  Στο  μεγάλο Ξενοδοχείο υπερπολυτελείας το Κάρλτον Χοτέλ, βρίσκεται ο θρίαμβος της ματαιοδοξίας, όπου η χλιδή και η υπερβολή περισσεύουν. Τόσο  που βραδιά κοστίζει από 150 χιλ ευρώ, μέχρι και 250 χιλ, αλλά σου διαθέτουν μέχρι πολυτελή λιμουζίνα με  οδηγό, προσωπική υπηρέτρια και  ιδιωτική παραλία, μαζί με τόσα άλλα.  Βέβαια παντού υπάρχουν και φθηνότερα Ξενοδοχεία, για μικρότερα πορτοφόλια.  Στις Κάννες αν θες να βγάλεις φωτογραφίες με  τους θεατρίνους, που διεκδικούν τον χρυσό λέοντα ή με τους ηθοποιούς, για τον χρυσό φοίνικα, στο ετήσιο καλλιτεχνικό φεστιβάλ, πρέπει να έχεις υπομονή να σταθείς στην ουρά. Περιμένεις με την σειρά, εκεί  στο μεγάλο κτήριο  δίπλα στο Καζίνο, όπου διαθέτει ένα τεράστιο εντοιχισμένο πόστερ, πάνω σε ένα μοντέρνο, παράξενο κτήριο  φτιαγμένο από  σίδερο και γυαλί.  Οι Κάννες έχουν πλήθος μεταναστών κάθε εθνικότητας, αλλά και πολλούς άστεγους, ζητιάνους και εξαρτημένους, που τους χαλάνε  τη φήμη τους. Ωστόσο είναι πολύ εντυπωσιακές  και διαθέτουν μια απέραντη ακτογραμμή, η οποία γέμισε ασφυκτικά, από ένα ανθρώπινο ποτάμι, την γνωστή κεντρική λεωφόρο Κρουαζέ, την νύχτα των βεγγαλικών. Ήταν  μια ξεχωριστή παραθαλάσσια, λαμπερή εκδήλωση, με μουσική και πλήθος πολύχρωμων, εκκωφαντικών βεγγαλικών. Εκεί στην περίφημη λεωφόρο Κρουαζέ, στεγάζονται οι πανάκριβοι, διεθνείς οίκοι υψηλής ραπτικής, με απλησίαστες τιμές, καθώς  και τα μεγάλα πολυκαταστήματα. Παρόλα αυτά,  παράλληλα με τον πλούτο, περιπατάει και η φτώχεια.  Είδαμε περίεργες και ασυνήθιστες αμφιέσεις, σκυλιά να τα έχουν σε καροτσάκια  όπως τα  μωρά και νήπια παιδιά,  δεμένα με ειδικό λουράκι, για να μην χαθούν μέσα στην πολυκοσμία. Είδαμε  υπερήλικες πλούσιους και κυρίως γυναίκες, σε αναπηρικά καροτσάκια, να τις συνοδεύουν, για να παίξουν με τις ώρες στα Καζίνο.  Είδαμε παλιούς σταρ του κινηματόγραφου, που απολαμβάνουν την σύνταξή τους, ανάμεσα στην παραλία, στο πάρκο  και στα καζίνο. Παράλληλα  είδαμε παντού  πολλούς ένοπλους Αστυνομικούς και ιδιωτικούς σεκιουριτάδες, να φυλάνε κυρίως τα Ξενοδοχεία και τα Καζίνο.  Επίσης είδαμε  και πάρα πολλούς οδοκαθαριστές και καθαριστές χώρων, που κρατούν όλες τις πόλεις σχολαστικά πεντακάθαρες.                                                                                                        Αναφορικά  για το θρυλικό Σαιντ Τροπέ, είναι μια ακτογραμμή, που την γέμισαν  με  κακόγουστες παραθαλάσσιες παράγκες, για εκμετάλλευση των λουομένων. Όσο για τα εστιατόρια και τις καφετέριες, είναι όλα ακριβά, αλλά πάντα γεμάτα και περιμένουν στην ουρά, για να καθίσουν οι αμέτρητοι τουρίστες, που κουβαλούν τα καραβάκια κάθε ώρα. Το  Σαιντ Τροπέ είναι πανάκριβο, αφού με μια γεμάτη καλά  οργανωμένη μαρίνα, με γιότ και με πολυτελείς  θαλαμηγούς, δουλεύει   πάνω στο  όνομα των μεγάλων δημιουργών του κινηματογράφου και των ηθοποιών, που πέρασαν από εκεί, όπως  της Μπριζίτ Μπαρντό, όπου της έχουν κάνει χρυσό άγαλμα, του Ζαν Πωλ Μπελμοντώ, του Λουί ντε Φινέζ, της Ρόμυ Σνάιντερ, του Άλεν Ντελόν, της Κατρίν Ντενέβ και άλλων. Η κουζίνα ποικίλει όπως και οι τιμές,  από απλή πίτσα 17-25 ευρώ  και  χάμπουργκερ 24 ευρώ. Ένα  συνηθισμένο γεύμα με ζυμαρικά για ένα ζευγάρι, στοιχίζει γύρω στα 90 -120 ευρώ μαζί με τα αναψυκτικά. Όλα  συνοδεύονται με ψητές πατάτες ακαθάριστες, καθώς ακαθάριστα ήταν και τα αγγουράκια στην σαλάτα, με τις χρωματιστές ντομάτες. Επίσης  στο μενού, υπάρχει πλούτος διαφόρων θαλασσινών και ποικιλία ψαριών, καθώς και κρεάτων.                                                                                             Ο θαυμαστός κόσμος της Γαλλικής Ριβιέρας,  περιλαμβάνει επίσης το πολύβουο λιμάνι της Μασσαλίας, που ουσιαστικά το ιδρύσαν οι  Έλληνες μετανάστες, έμποροι και ναυτικοί. Σε μια κορυφή του λόφου, ξεχωρίζει ο μεγαλοπρεπής Καθεδρικός Ιερός Ναός της Παναγίας, με πλούσιες Αγιογραφίες ρυθμού  Αναγεννήσεως και με χρυσές παραστάσεις από ψηφιδωτά. Το Μονπελιέ, με το φημισμένο Πανεπιστήμιο και την ωραία Πλατεία του, πλαισιωμένη από επιβλητικά  κλασικά κτήρια, με σκαλιστές προσόψεις. Επίσης η Κυανή Ακτή, διαθέτει  την γραφική Νιμ, με το μαρμάρινο ιστορικό  Ρωμαϊκό Αμφιθέατρο, καθώς και την Άρλ, όπου έμεινε για λίγο ο Ολλανδός ιμπρεσιονιστής  ζωγράφος Βίνσεντ Βανγκόγκ και φυσικά την ωραία   Καστρούπολη, την Αβινιόν. Αυτή την παραδοσιακή, Μεσαιωνική κωμόπολη, την Πύλη της Προβηγκίας, την επισκέπτονται χιλιάδες τουρίστες, για τα Μουσεία που διαθέτει και τον Γοτθικό, Ιερό Ναό της Παναγίας, με το χρυσό άγαλμα. Αξέχαστη είναι και η  μαγευτική βόλτα, με το τραινάκι. Επίσης  η λουτρόπολης Αιξ αν Προβάνς, που υπήρξε  κατοικία και καταφύγιο του ζωγράφου Πωλ Σεζάν και του μηδενιστή φιλόσοφου  Φρειδερίκου Νίτσε, έχει το δικό της προσωπικό Μεσαιωνικό χρώμα.   Ακόμη η Εζ, μια άλλη γραφική πόλη, διαθέτει το μοναδικό αρωματοποιείο και αρωματοπωλείο, το Φραγκονάρ με αρώματα, σαπούνια  και λοιπά καλλυντικά,  όλα φτιαγμένα  με φυσικά υλικά,  από ντόπια λουλούδια. Αυτό το ίδρυσε ο γιος του Γάλλου ζωγράφου των ανακτόρων Φραγκονάρ. Το  παραδοσιακό ψαροχώρι, το Πορτ Γκρεμό,  θυμίζει μιαν άλλη Βενετία, με τα δαιδαλώδη σοκάκια και τα ειδυλλιακά κανάλια του. Ξεχωριστό  είναι το Σαιντ Πωλ ντε Βανς, με το Κάστρο του, αλλά   και η Αντίμπ, όπου πέρασε ο Πικάσο και δώρισε  όλους τους πινάκες του, στο ομώνυμο Μουσείο, είναι μια ξεχωριστή και πολύ όμορφη πόλη. Επίσης η Νίκαια η γνωστή πολυπληθής παραλιακή πόλη, που μοιράζεται το Αεροδρόμιο της  με το Μονακό,  διαθέτει την ωραία πολύβουη παραλιακή λεωφόρο την ‘Προμενάντ ντες Αγγλέ.’        Έχει  υπέροχους Καθεδρικούς Ναούς, μια ξεχωριστή Όπερα, μια ιδιαίτερη Πλατεία με το άγαλμα του Απόλλωνα και ένα πολυσύχναστο λιμάνι, γεμάτο με μικρά και μεγάλα σκάφη και με πολλά κρουαζιερόπλοια. Επίσης υπάρχουν πολλά τουριστικά μαγαζιά, εστιατόρια και καφετέριες, κοντά στην οργανωμένη παραλία.                                              Αυτή  λοιπόν είναι η Κυανή Ακτή η ‘Κόουτ Αζούρ,’  μια καταπράσινη περιοχή, που την αγκαλιάζει στοργικά η θάλασσα, την διασχίζει ο ποταμός Ροδανός και την τροφοδοτεί, με τους παραποτάμους του. Η  Προβηγκία είναι κατάφυτη από ελαιώνες, αλλά  και αμπελώνες για εκλεκτά κρασιά. Επίσης οι απέραντες εκτάσεις  της είναι καλλιεργημένες με κατακίτρινα ηλιοτρόπια και ευωδιαστές μπλε – μωβ λεβάντες.     Στο  Μεσογειακό κλίμα,  η  θερμοκρασία ήταν σχεδόν ίδια σαν την δική μας,  με         30-34 βαθμούς Κελσίου. Επίσης παντού  η  συγκοινωνία είναι άνετη, με τραίνα, με τραμ, με πολλά ταξί και με αστικά λεωφορεία και με πολλούς ευρύχωρους δρόμους και ποδηλατοδρόμους. Όμως  τελευταία υπάρχει και εδώ, υπέρ- τουρισμός. Διότι  τα οργανωμένα ομαδικά ταξίδια, με τις σχετικά φτηνές τιμές και τα προσιτά πακέτα, κουβαλάνε συνεχώς τουρίστες, από όλο τον κόσμο, αφού τα αεροπλάνα εκμηδενίζουν τις αποστάσεις. Αλλά για κάθε ταξίδι,  όσα και να δώσουμε με καλή διάθεση, η αμοιβή είναι πάντα ανώτερη,  με ωραίες εικόνες, με νέους φίλους και με ξεχωριστές αναμνήσεις. Προπάντων γίνεται η καρδιά, μια ανοιχτή αγκαλιά, για όλο τον κόσμο.                                                                    (Ξανθίππη Αγρέλλη)