Ανάμεσα στα πάμπολλα προβλήματα που δημιούργησε η τρίχρονη πανδημία συγκαταλέγεται και η στέρηση της σύντομης απόδρασης προς τα Μικρασιατικά παράλια και συγκεκριμένα στην γειτονική Αλικαρνασσό (σημ.Bodrum).
Πολλοί οι λόγοι και τα κίνητρα της κάθε απόδρασης και σεβαστοί θα έλεγα. Ας μου επιτραπεί να περιοριστώ στην δική μας πλευρά.
Είναι τόση η οικειότητα που νιώθομε με το Μικρασιατικό παρελθόν (και μόνον οι βουβοί μάρτυρες των μνημείων και η αρχαιοελληνική τοπωνυμιολογία γοητεύουν και συγκινούν τον γνώστη τους) ώστε η επιθυμία συχνότερων επισκέψεων είναι εντονότερη. Ειδικά αυτή τη φορά που έτυχε να βρεθούμε φέτος στην εκδήλωση της Γενοκτονίας των Ποντίων ακριβώς την προηγούμενη Κυριακή 22 Μαΐου, η επιθυμία αυτή έγινε ανάγκη ψυχής για ένα προσκύνημα στα κοντινότερα έστω ματωμένα χώματα.
Και έτσι Κυριακή σήμερα 29 Μαϊου περιηγούμεθα για πολλοστή φορά την πόλη της αρχαίας Αλικαρνασσού με την αναπόφευκτη επεκτατικότητά της, την εκσυγχρονισμένη μορφή της, την σωστή τουριστική αξιοποίησή της, με τα απομεινάρια του αρχαίου τείχους της, του θεάτρου της, του περίφημου Μαυσωλείου της, την πασίγνωστη τότε Σαλμακίδα πηγή της, το εμβληματικό Ιπποτικό κάστρο της και το κυριότερο, τους εναπομένοντες ζεστούς Τουρκοκρητικούς φίλους μας (όπως τον Γκιουνούς, τον Μουζαφέρ κ.α.)
Βλέπομε πολλές αλλαγές, επί τα βελτίω φυσικά και πολύ πιο βελτιωμένη, σε εντυπωσιακό βαθμό, την γενική εικόνα της πόλης, σε σημείο που θα πρέπει να απευθύνομε τα συγχαρητήριά μας στην Δημοτική αρχή του τόπου. Κι όταν λέμε βελτίωση, δεν εννοούμε μόνο την ολοκλήρωση του ανακαινισμένου κάστρου, των λιμενικών-τελωνειακών εγκαταστάσεων, ή το γενικότερο νοικοκύρεμα ως προς τον πολιτισμό της καθημερινότητας. Αναφέρομαι εδώ συγκεκριμένα στον ευπρεπισμό της πλατείας του μισογκρεμισμένου Αγίου Νικολάου, στην περίφραξη του Ιερού χώρου και στην απομάκρυνση κάθε ίχνους εμπορίου και προκλητικής ασέβειας.
Ευχής έργον θα ήταν να αναστηλωθεί επί τέλους κάποτε και ο Άγιος Νικόλαος (Θέμα που μας έχει απασχολήσει κατ’ επανάληψιν στο παρελθόν) όπως συμβαίνει με ανάλογα Μουσουλμανικά θρησκευτικά μνημεία της Κω. Δεν ομιλούμε πλέον για την ισοπέδωση του κοιμητηρίου (και του Ι.Ναού του) του Ρωμαίϊκου μαχαλά και την ανέγερση στον ίδιο χώρο του «Μαναστίρ Οτέλ» όσο κι’ αν πονάει, γιατί πιστεύομε ακράδαντα πως τουλάχιστον ο μνημειακός πολιτισμός θα έπρεπε να είναι αξιοσέβαστος εκατέρωθεν. Όσο για την εγκαταλελειμμένη «ερημική εκκλησιά» της Παναγίας (που μαθαίναμε κάποτε παιδιά με το στιχούργημα «εις το βουνό ψηλά εκεί…») του αντικρινού καταπράσινου νησιού Καρά Αντά, θα περιμένομε τον ειδικό αρχαιολόγο Γ. Μαστορόπουλο να μας ενημερώσει πιο υπεύθυνα, γιατί το έχει από καιρό μελετήσει. Όσο για μένα, ήταν αρκετό αυτή τη φορά το ότι γνώρισα από κοντά τα λεγόμενα «Λουτρά της Κλεοπάτρας».
Προχωρούν επομένως πολύ πιο βαθιά και μπράβο τους. Προσπαθούν να δημιουργήσουν πολιτιστικές ρίζες προβάλλοντας πρόσωπα και μνημεία που φυσικά δεν τους ανήκουν ούτε χρονολογικά ούτε φυλετικά. Στα πλαίσια αυτής της προσπάθειας εντάσσεται προφανώς και η τοποθέτηση προτομών και επιβλητικών ανδριάντων.
Περιορίζομαι σ’ αυτά που είδα στον κεντρικό χώρο του λιμένος και της κεντρικής οδού προς τον σταθμό: Ανδριάντα φυσικού μεγέθους του γνωστού Τούρκου ποιητή Ναζίμ Χικμέτ (και πολύ σωστά), δέκα προτομές συγχρόνων εξεχουσών (στις επιστήμες και την τέχνη) γυναικείων μορφών της Τουρκίας και ευμεγέθεις ανδριάντας των Σατραπών της εξελληνισμένης Καρίας Αρτεμησίας και Μαυσώλου και φυσικά του Ηροδότου (παλαιότερα τον είχαμε εντοπίσει σε μια γωνιά του Σταθμού) χωρίς βέβαια την ελληνική ιδιότητα της συγγραφής και της ιστορίας του, όπως ως γνωστόν, συνηθίζουν συστηματικά…
Αναπόφευκτα συνέκρινα την εικόνα του λιμένος της Κω, την εντύπωση που προκαλεί στους επισκέπτες της και το μήνυμα που εκπέμπει αυτό το ουδέτερο, απρόσωπο και φτηνό, θα έλεγα, γνωστό σήμα… Και ερωτώ: Τίποτα, μα τίποτα άραγε δεν έχομε να προβάλομε; Και ιστορία πλουσιότατη διαθέτομε και προτάσεις Δόξα τω Θεώ υπάρχουν.
Κατερίνα Παπαθωμά – Μαστοροπούλου
Αλικαρνασσός (Bodrum)
Ντρέπομαι κάθε φορά που δείχνω αρχαιολογικό χώρο σε ξένους . Είμαστε άξιοι της μοίρας μας . Έδωσαν άδειες για ξενοδοχεία διάβασα , χωρίς να τους ενδιαφέρει αν μπορούν να ανταποκριθούν οι υπάρχουσες υποδομές . Δεν μπορούμε να φτιάξουμε το ΣΗΜΕΡΑ!! Δεν είμαστε άξιοι να αναδείξουμε το ΧΘΕΣ!!!!!!!!!!
Οι απέναντι είναι μπροστά.
Αχ αυτό το καημένο νησάκι μας ! Καταδικασμένο να κάνει πάντα όπισθεν !
Διαφήμιση στον εχθρό η τουλάχιστον ανταγωνιστή, γιατί;Τι σκριβως σας λειπει από τους Τούρκους;Να πάτε να δώσετε τα λεφτά εκεί να πάρουν όπλα ;Έχουμε πανέμορφα νησιά τριγύρω να παμε να περάσουμε όμορφα.Απεναντυ όταν γίνουν άνθρωποι θα παμε.
Μην κάνουμε διαφήμιση στους απέναντι την στιγμή μάλιστα που μας προκαλούν
Σεβαστη και συγκινητική η προσπάθεια της εκεί δημοτικής αρχής. Λυπάμαι όμως αλλά δεν μπορουμε να παραβλέπουμε την προκλητικοτητα της Τουρκίας. Ειδικά που χτες είχε το θράσος να πει ότι η Ψέριμος βρίσκεται υπό ελληνική κατοχή από το 2004. Άκουσον άκουσον. Το ακούσαμε και αυτό.
Ε όχι και να διαφημίζουμε την Τουρκία που μας προκαλεί ξεδιάντροπα
Τα αληθή λέγεις, αγαπητή Κατερίνα.
Εγώ που έχω πάει βλέπω πολύ κιτς.Πρισπαθουν να παρουσιάσουν πράγματα χωρίς να ξέρουν τι σημαίνουν.Κλέβουν κουλτούρα μιας και δεν έχουν.Καλύτερα χορταριασμένος ένας αρχαιολογικός χώρος παρά με φωτορυθμικά
Οι ομορφιές της κω δεν συγκρίνονται,ότι και να λέτε,
Πόσο δίκιο έχετε εγώ είχα πάει πριν χρόνια ήταν τόσο καθαρά εμείς είμαστε πολύ πίσω.
Γιατί είσαι βρωμιάρης;Ποιος σε εμπόδισε να μένεις εκεί;
Μπράβο!
Πάμε όλοι στο Μπόντρουμ να στηρίξουμε την Τουρκική οικονομία και τον πασιφιστικο τουρκικό στρατό του κυρίου Ερντογαν
δεν σας διαφημιζει την τουρκικη πολη,βγαλτε τις παρωπιδες ειναι μια οδηγια για να καταλαβουμε ποσο πισω εχουμε μεινει,κανεις δεν σας ειπε να παμε εκει να αφηνουμε τα χρηματα μας αλλα να φτιαξουμε αυτο το αθλιο νησι,την πραγματικοτητα να βλεπουμε εμεις πρεπει να ανεβουμε και να τους φτασουμε ,δεν ειπε οτι ειναι τελιοι ουτε παρ;αδειγμα για μιμηση,ειμαστε ομως μακραν πισω σε ολα , καθαριοτητα,εξυπηρετηση,καταστηματα δρομους,σε ολα μα σε ολα ειμαστε πισω ….λετε μερικοι πηγαινε ζησε εκει ,μα δεν θελει κανενας να ζησει εκει αλλα να φτιαξει η εδω κατασταση