Στην Ισπανία των αντιθέσεων & στο Γιβραλτάρ των εκπλήξεων (Ξ. Αγρέλλη) | Ισχυρός ανταγωνιστής στον τουρισμό και… στο ελαιόλαδο

Το αεροπλάνο πέρασε τα Πυρηναία όρη της Ιβηρικής χερσονήσου και διασχίζοντας τα πάλλευκα σύννεφα, μίκρυνε την απόσταση μέχρι που προσγειώθηκε στην μαγευτική παραθαλάσσια Μάλαγα της Ισπανίας. Η δεύτερη επίσκεψη μας αφορούσε την Νότια ηλιόλουστη και ιστορική αυτή χώρα. Μας υποδέχθηκαν ατέλειωτες φυσικές ομορφιές. Χαθήκαμε στους ασημόχρωμους ελαιώνες, που βρίσκονταν παντού, σε λόφους, πλαγιές και κοιλάδες. Έτσι δικαιολογεί αυτή η χώρα την πρώτη θέση της, στην παγκόσμια παραγωγή και εξαγωγή ελαιολάδου. Την ίδια απέραντη καταπράσινη εικόνα, είχαμε και από τους απέραντους αμπελώνες, που είναι υπεύθυνοι για τα καλλίτερα κρασιά των Ισπανών.

Ανδαλουσία η νότια φυσική ομορφιά, συνδυασμένη με πολύ ήλιο, θάλασσα, ατέλειωτο φλαμέγκο και τραγούδι παραδοσιακών, τσιγγάνων και αυτοχθόνων Ισπανών.

Από αυτό τον όμορφο ηλιόλουστο τόπο, πέρασαν πολλοί κατακτητές. Ο καθένας άφησε τα σημάδια του, κυρίως όμως οι Άραβες με τα εκπληκτικής τέχνης Αραβουργήματα τους. Έξοχα έργα τέχνης, παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς.

Η παρουσία των Μωαμεθανών είναι έντονη σε πολλούς χώρους λατρείας, όπως  σε μεγαλόπρεπα Τεμένη, σε  αξιοθαύμαστα παλάτια, μέσα σε κήπους παραδεισένιους, με κάθε λογής δένδρα και λουλούδια.

Ακλούθησε η Εβραϊκή παρουσία, με τις δίκες τις Ιουδαϊκές Συναγωγές και πολλά καλλιτεχνικά και ιστορικά ίχνη, στα στενοσόκακα της Εβραϊκής συνοικίας, στην Νότια Ιβηρική χερσόνησο της Ευρώπης.

Το περίφημο Τζαμί στην Κόρδοβα ‘την μακρινή και μόνη’ του Λόρκα, είναι ένα θαυμάσιο αρχιτεκτονικό αριστούργημα, που για να ολοκληρωθεί πέρασαν πολλές δεκαετίες και μαρτυρεί την έντονη παρουσία των Μωαμεθανών κατακτητών.

Μέχρι που έφτασαν οι Χριστιανοί και έτσι δυο μεγάλες Θρησκείες συναντώνται και συνυπάρχουν αρμονικά, για πολλά χρόνια σε ένα εκπληκτικής τέχνης τόπο λατρείας.

Από την μια τα Αραβουργήματα και η θέση του χότζα, όπου απαγγέλλει το Ιερό Κοράνιο των Μωαμεθανών. Λίγο πιο πέρα ο άμβωνας, στην πλευρά που στεγάζει ένα μεταγενέστερο, αξιοθαύμαστο Καθολικό Ιερό Ναό, όπου ο ιερέας διαβάζει το Ιερό Ευαγγέλιο των Χριστιανών. Σήμερα λειτουργεί μέρος αυτού σαν Μουσείο με είσοδο και παράλληλα, ως Καθολική Εκκλησία κάθε Κυριακή.

Θεωρείται η μεγαλύτερη αρχιτεκτονική κατασκευή, λατρευτικού χώρου στον κόσμο, στηριζόμενη σε ένα δάσος από ποικίλους κίονες και πλήθος αψίδων, που το στεγάζουν, με έντονα τα σημάδια των δυο μεγάλων Θρησκειών παντού.

Καθώς ο πανδαμάτωρ χρόνος όλα τα αλλάζει, οι Μωαμεθανοί σταδιακά υποχώρησαν στο γειτονικό Μαρόκο και στα Βόρεια κράτη της Αφρικής, από όπου και προήλθαν.

Οι Χριστιανοί πήραν την θέση τους, για να ταμπουρωθούν στο ιστορικό Κάστρο της Αλάμπρας στη Γρανάδα, που σημαίνει το ‘κόκκινο’ στα Αραβικά. Για να κατοικήσουν μέσα σε υπέροχα παλάτια, περικυκλωμένα από μαγευτικούς καταπράσινους, παραδεισένιους κήπους, με δαιδαλώδεις διαδρόμους και αστείρευτες πηγές και σιντριβάνια. Αρχικά φτιαγμένα, για τους σουλτάνους και τους χαλίφηδες και αργότερα για τους Ισπανούς Χριστιανούς βασιλιάδες.

‘Λούζεται η αγάπη μου στον Γουαδαλκιβήρ’. Έτσι μας συνόδευε ο Ισπανός ποιητής Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, στην βόλτα μας με το πλοιάριο στον ομώνυμο μεγάλο ποταμό τον Γουαδαλκιβήρ, που διασχίζει ήρεμα την γραφική Ανδαλουσία.

Κάπου εκεί, σε ένα από τα πολλά πάρκα της Σεβίλλης και στην συνοικία Σάντα Κρουζ ή Τίμιος Σταυρός, θα συναντήσουμε την ρομαντική ‘Κάρμεν του Μπιζέ’, τον θρυλικό ‘Κουρέα της Σεβίλλης’ και τον φημισμένο Δον Ζουάν Τενόριο.

Μέσα στον μεγαλύτερο κεντρικό Καθεδρικό Ιερό Ναό, είδαμε μεταξύ άλλων, την ταφή του Χριστόφορου Κολόμβου στην αιώνια κατοικία του.

Η Σεβίλλη η φημισμένη για τα φλαμέγκο της, μας αποζημιώνει με μια μαγευτική, πλούσια χορευτική παράσταση, με τις Ανδαλουσιανές να λικνίζονται αδιάκοπα και τους νεαρούς ‘τορέρος’ να τραγουδούν ακατάπαυστα τσιγγάνικα, μελωδικά παραδοσιακά τραγούδια.

Αφού περάσαμε από αρκετά γραφικά χωριά και συνοικίες, λίγο πριν φτάσουμε στην παραθαλάσσια Μάλαγα, συναντήσαμε τον ιστορικό βράχο του Γιβραλτάρ.

Την μια από τις Ηράκλειες στήλες, αφού η άλλη βρίσκεται στην απέναντι κοντινή Βόρειο Αφρικανική πλευρά του Μαρόκου. Τα στενά του Γιβραλτάρ, η πύλη που ενώνει τον Ατλαντικό Ωκεανό και τον παντρεύει με την Μεσόγειο Θάλασσα, είναι άκρως επιβλητικά.

Πολύ πιο θεαματική είναι η ανάβαση στην κορυφή του Βράχου του Γιβραλτάρ, με τα τελεφερίκ και τους μικρόσωμους πιθήκους ‘μακάκους’ να σκαρφαλώνουν πάνω σε κάθε επισκέπτη, για να τους φιλέψουν μπανάνες και ξυροκάρπια.

Μελανό σημείο που σαν πελώριος βράχος πλακώνει την συνείδηση και την καρδιά των Ισπανών, είναι η Βρετανική κυριαρχία που συνεχίζεται από το 1704, στο έδαφος της Ισπανίας. Τελευταίες εξελίξεις πριν το ‘ brexit ‘είναι ότι η Ισπανία ζήτησε πίσω τον βράχο της, όπως η Κίνα το Χογκ Κογκ και η Αγγλία της επέστρεψε μια αρνητική απάντηση, θυμίζοντας της, τι έπαθαν στην Αργεντινή, αυτοί που ζήτησαν τα υπό Βρετανική κυριαρχία νησιά Φόκλαντ. Σήμερα το Γιβραλτάρ, θέλει να γίνει ανεξάρτητο κράτος, αλλά ο εποικισμός των Άγγλων και ο εκτοπισμός των Ισπανών κατοίκων, δεν προοιωνίζουν ένα τέτοιο δίκαιο αποτέλεσμα.

Φεύγοντας αφήσαμε τελευταία την παραλιακή Μάλαγα, με τον τουρισμό να πνίγει όλο το χρόνο, τα εστιατόρια, τα καφέ, τα καταστήματα και τις δαντελωτές παραλίες της. Μια ηλιόλουστη πεντακάθαρη περιοχή, όπου δεσπόζει το Μουσείο Πικάσο και το σπίτι που γεννήθηκε, καθώς το ίδρυμα ‘Μπονμπιντού’, το Εθνικό Μουσείο και άλλος ένας ακόμη επιβλητικός και αξιοθαύμαστος Γοτθικός Καθολικός Ιερός Ναός.

Επίσης μια τεράστια εντυπωσιακή Αρένα ταυρομαχιών, διακρίνεται από το Κάστρο που στέφει την Μάλαγα σαν κορώνα. Στις περισσότερες αρένες έχουν γίνει κάτω από τις κερκίδες τους μουσειακοί χώροι, που διηγούνται μέσα από τα εκθέματα, αλλοτινούς χρόνους με βάρβαρες, απάνθρωπες ταυρομαχίες, με τους πληγωμένους εξαγριωμένους ταύρους να πληγώνουν θανάσιμα τους ταυρομάχους. Σήμερα γίνονται προσπάθειες, στα ελάχιστα μέρη όπου υπάρχει το έθιμο των ταυρομαχιών και αυτές οι λίγες να εξαλειφτούν.

Στην Νότιο Ισπανία, γευτήκαμε ντόπια παραδοσιακή κουζίνα, με νοστιμιές από τορτύγια, παέλια. τάπας κλπ. Νοιώσαμε ασφαλείς, γιατί δεν ζήσαμε ούτε μια στιγμή αναταραχών όπως γίνεται στην Καταλονία, που ζητούν οι ντόπιοι την ανεξαρτητοποίησή της. Ούτε καταλάβαμε, ότι οι Ισπανοί περνούσαν μια σύντομη προεκλογική περίοδο. Αλλά και οι λιγοστές αναταραχές για την εκταφή του στυγνού δικτάτορα στρατηγού Φράνκο, από το μαυσωλείο του και την μεταφορά του στο κοιμητήριο όπου αναπαύεται η σύζυγός του, ήταν περιορισμένες.

Διαπιστώσαμε ότι σε δουλειές και σε οικοδομές οι εργάτες είναι Ισπανοί, εκτός των Ξενοδοχείων που εποχιακά προσλαμβάνουν Ισπανόφωνους από την Λατινική Αμερική. Φαίνεται πως η μετανάστευση είναι περιορισμένη, εκτός ολίγων Μαροκινών.

Η μεγαλύτερη διαπίστωση ήταν τα πολλά και άρτια έργα καλής συγκοινωνίας, η καθαριότητα σε παραλίες, πάρκα, Αρχαιολογικούς χώρους και δρόμους, καθώς και παντελής έλλειψης αστέγων και ζητιάνων. Για αυτό η Ισπανία έχει όλο το χρόνο τουρισμό και είναι ο μεγαλύτερος ανταγωνιστικός παγκόσμιος προορισμός της Μεσόγειου. Εκτός από Έλληνες που τέλειωσαν την τουριστική ενασχόλησή τους και άρχισαν τον δικό τους τουρισμό, συναντήσαμε πολλούς από την γειτονική Τουρκία, Ιαπωνία, Ρωσία, Βρετανία, Γαλλία και Γερμανία.

Αναφορικά με το κόστος ζωής, αυτό είναι σχεδόν στα ίδια επίπεδα με το δικό μας. Ενδεικτικά το μικρό μπουκαλάκι νερού έχει από μισό έως ένα ευρώ. Τα μαγνητάκια ενθύμια ψυγείου, έχουν από ενάμισι έως δυόμιση ευρώ. Γενικά η αγορά σε ρούχα και παπούτσια είναι αρκετά οικονομική, καθώς και στα εστιατόρια και στα καφέ. Το ευρώ χρησιμοποιείται σε όλη την Ισπανία μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στο Γιβραλτάρ οι συναλλαγές γίνονται με την Βρετανική λίρα..

Με 27-28 βαθμούς καλοκαιράκι, επιστρέψαμε πίσω στην δική μας ιστορική ηλιόλουστη, όμορφη Αθήνα.

Θερμά ευχαριστώ στον συνοδό μας κ. Ευάγγελο Μόσιαλο, για την κατατοπιστική ενημέρωση και την άψογη φροντίδα του, που έκανε το ταξίδι μας ευχάριστο.

Ξανθίππη Αγρέλλη

ΚΩΣ 10 /11 /2019