Θεμα: σεισμός 21 Ιουλίου 2017: μήνυμα της ανάγκης αντισεισμικού εκσυγχρονισμού και αναβάθμισης των κατασκευών, δικτύων και των υποδομών μας.
Α. Στην μνήμη των Κώων και στην ιστορία της Κω ζει η μνήμη του σεισμού του 1933.
H επανάληψη του 84 χρόνια μετά, 21-07-2017 θα μείνει ως μέρα σεισμού του 21ου αιώνα. Ευτυχώς το υλικό τίμημα δεν είναι τόσο βαρύ. Οι ανθρώπινες απώλειες δεν ζυγίζονται. Η απώλεια 2 νέων ανθρώπων και ο βαρύς τραυματισμός 5 άλλων είναι δυσβάστακτο συλλογικό φορτίο.
B. ‘’ο ξαφνικός τιναγμός, το δυνατό τράνταγμα και ο θόρυβος του κρακαρίσματος του μπετονενιου σκελετού και των τοιχοπληρώσεων, ακολουθει έντονη αιώρηση. ‘’Μην κινείστε! Μπείτε κάτω από το τραπέζι!’’ Ο σεισμός ενώ φάνηκε να υποχωρεί και να μειώνεται το εύρος της ταλάντωσης δημιουργώντας ένα αίσθημα ανακούφισης χωρίς το φαινόμενο να σταματήσει. Αιφνιδιαστικά ο τιναγμός δυνάμωσε, η ταλάντωση έγινε πολύ ισχυρή και απότομη! Το σπίτι σείονταν συθέμελα! Το κτήριο λικνίζονταν πέρα δωθε μέσα σε τρομακτικό θόρυβο που προκαλούσαν τα παλλόμενα μέλη της κατασκευής σε μια κίνηση που συνοδεύονταν από τρομακτικό θόρυβο πτώσης στον πάνω όροφο! ’’ Ωχ! Θεέ μου! πάει! κατέρρευσε ο πάνω όροφος, άραγε θα αντέξει ο μεσαίος;’’ Δευτερόλεπτα που φάνηκαν αιώνας, ένα, δυο, …εννέα,…ακόμη; Η κίνηση μειώνεται και πάει να σταματήσει! τώρα κατεβαίνουμε’’! στο δρόμο συναντιόμαστε με έντρομους γείτονες και τουρίστες από τα γειτονικά μικρά ξενοδοχεία. Η πρώτη ολονυχτία του σεισμού ξεκίνα μαζί η με την αγωνία των προβλημάτων της άλλης μέρας! ‘’αν μια κατασκευή σας πάθει ζημιά, είναι προβλεπόμενο. Αν όμως καταρρεύσει θα πληρώσετε κάθε τίμημα’’ μας έλεγαν στο Πολυτεχνείο, ‘’ δεν είναι το πρόβλημα ο σεισμός! Το πρόβλημα είναι οι κατασκευές των ανθρώπων και είναι δικό σας καθήκον η ασφάλεια τους!’’
Δ. Γιατί άντεξε η Κως; Πόσο αντέχουν οι κατασκευές μας; Για να απαντήσουμε στα ερωτήματα αυτά πρέπει να γνωρίζουμε ότι η σηµαντικότερη παράµετρος της σεισµικής ταλάντωσης που επηρεάζει την τρωτότητα των κατασκευών είναι η µέγιστη τιµή της επιτάχυνσης (PGA) στην επιφάνεια του εδάφους λόγω του σεισμού. Πρωτεύοντα ρόλο έχουν τα ταλαντωτικά χαρακτηριστικά του κτηρίου που έχουν σχέση με τα υλικά και τις διαστάσεις υποστυλωμάτων και δοκών (η φασµατική επιτάχυνση στην δεσπόζουσα περίοδο-ιδιοπερίοδος ταλάντωσης του κτιρίου). Επόμενη παράµετρος είναι η καθίζηση (λόγω της εκτόνωσης των υπερπιέσεων πόρων που αναπτύχθηκαν) κατά την σεισµική διέγερση. Το Ινστιτούτο Τεχνικής Σεισμολογίας και Αντισεισμικών Κατασκευών (ΙΤΣΑΚ) αμέσως μετά τον σεισμό της 21-7-2017 (ώρα 01:31) μεγέθους Μ6,6 δημοσιευσε τον προκαταρκτικό χάρτη κατανομής της σεισμικής έντασης και της εδαφικής επιτάχυνσης και τον προκαταρκτικό χάρτης κατανομής της επιτάχυνσης στο έδαφος (PGA) από όπου βλέπουμε την εκτιμώμενη μέγιστη εδαφική επιτάχυνση για την πόλη της Κω: PGA =~ 0.20g (20%g όπου g η επιτάχυνση της βαρύτητας). Με δεδομένο ότι οι κατασκευές μετά το 1995 στα Δωδεκάνησα υπολογίζονται με μέγιστη σεισμική επιτάχυνση 0,24g δεν εμφάνισαν προβλήματα. Όμως ο σεισμός πλησίασε το όριο των 0,24g και αν δεν παρεμβάλλονταν μεταξύ επίκεντρου και πόλης η θάλασσα που δρα ως φίλτρο θα είχαμε προβλήματα. Οι πλειονότητα των κατασκευών μας είναι της περιόδου 1959 έως 1995 οι οποίες υπολογίστηκαν με σεισμική επιτάχυνση 0,08g έως 0,12g. Αυτές αν και υπολείπονταν του 0.20g (20%g), και επιβαρύνθηκαν περισσότερο από τα προβλεπόμενα τους όμως διασώθηκαν! Διασώθηκαν γιατί τότε για να ληφθούν υπ όψιν οι μεγάλες ατέλειες υλικών και κατασκευαστικών μεθόδων της εποχής, είχαν το αβαντάζ ενός συντελεστή ασφαλείας 3! Δηλαδή αντέχουν θεωρητικά μεν σεισμούς που δημιουργούν επιτάχυνση εδάφους από 0,08g έως 0,36g, αλλά πρακτικά 0,08g έως 0,20g αναλόγως της αρτιότητας της κατασκευής τους. Έτσι αυτή η γενιά κατασκευών αν και ταλαιπωρήθηκε και μας γέμισε φόβο, τα κατάφερε! Το συμπέρασμα είναι ότι η αίσθηση ‘’(η πόλη) της Κω άντεξε’’ πρέπει να συμπληρωθεί ‘’για τον συγκεκριμένο σεισμό’’! Αν ο σεισμός είχε κάπως διαφορετικά χαρακτηριστικά (πχ ήταν πιο κοντινός από τα 17 χιλιόμετρα ή το εστιακό του βάθος μικρότερο με το ίδιο μέγεθος, θα είχαμε αύξημένη επιτάχυνση! (δέστε πόσο μειώθηκε η επιτάχυνση στη Αντιμάχεια και Κέφαλο σε σχέση με την Κω) και τότε η κατάσταση μας σήμερα θα ήταν… διαφορετική!!!
Γ. Ευτυχώς λοιπόν που εν μέσω χρεοκοπίας της χώρας μας, η επόμενη μέρα δεν μας βρήκε στην κατάσταση του Αιγίου 1995, της Αθήνας 1999, Καλαμάτας 1986 με καταρρεύσεις κτηρίων κλπ. Σήμερα η κατάσταση έχει ομαλοποιηθεί. Όπως συμβαίνει σε όλα τα φυσικά φαινόμενα είναι μια ισορροπία σε κατώτερο επίπεδο. Κάτι έχει χαθεί. Κάτι πρέπει να αναπληρωθεί. Κάποτε-κάποτε η σεισμική καταστροφή γίνεται αφορμή για ένα νέο ξεκίνημα. Έγινε στον μεγάλο ιστορικό σεισμό της Λισαβόνας του 1755. Όπως έγινε με τον σεισμό του 1933 με πρωτοβουλία της Ιταλικής διοίκησης στην Κω. Από τις δηλώσεις διαφόρων άλληλο-συγχαιρόμενων πολιτικών στο νησί μας μετά τον σεισμό, έλειπε η πολιτική συνειδητοποίηση της ανάγκης της αντισεισμικής αναβάθμισης των κατασκευών, των δικτύων και των υποδομών μας.
Ν. Μυλωνάς
Ωραία ανάπτυξη
Πολύ ενδιαφέρουσα η παράγραφος Δ.
Για σεισμούς γράφεις,για πολιτική γράφεις,για ποίηση γράφεις,για τέλη καθαριότητας γράφεις,για το περιβάλουν γράφεις, για τον Καίσαρλη γράφεις,για τον Καματερό γράφεις,για τα απόβλητα γράφεις,για ότι πετά και σέρνεται γράφεις.Τότε γιατί τρία χρόνια με τον Κυρίτση έκανες μια τρύπα στο νερό;
ΟΙ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΣΤΡΑΤΟΙ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ.ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΗΓΕΤΕΣ ΗΤΑΝ ΑΡΙΣΤΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΙ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΙΣΑΡΑΣ ΚΛΠ.ΟΙ ΤΩΡΙΝΟΙ ΕΙΝΑΙ ΝΤΕΝΕΚΕΔΕΣ.