Κική Μακρή, επικεφαλής «Λαϊκής Συσπείρωσης»:
«Βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος»
«Η πρόληψη που θα έπρεπε να ήταν βασικό στοιχείο της Πολιτικής Προστασίας, δεν υπάρχει»
Συνέντευξη για το επίμαχο ζήτημα της πρόληψης από πυρκαγιά, κ.ά., παραχώρησε στον «Σ» η επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Κική Μακρή.
Σταθερή στις απόψεις και στις προτάσεις της παράταξής της επί σειρά ετών, μιλά για τον ρόλο της Πολιτικής Προστασίας, για τη δράση της σε τοπικό επίπεδο και κατά πόσο εξαρτάται από κεντρικές κατευθύνσεις, ενώ επαναλαμβάνει ότι, «η πρόληψη είναι ολοκληρωμένος και ολόπλευρος σχεδιασμός που αγγίζει το τρίπτυχο, αντιπλημμυρική, αντισεισμική, αντιπυρική θωράκιση που σε καμία περίπτωση δεν το βλέπουμε όχι να προτείνεται, ούτε καν να σχεδιάζεται».
«Το μόνο μέτρο που παίρνουν είναι να κάνουν τη γη εμπόρευμα, στη γενικότερη κατεύθυνση ότι όλα πωλούνται, όλα αγοράζονται» επισημαίνει.
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Ερ.: Κυρία Μακρή το πρώτο ερώτημα έχει να κάνει με τη λειτουργία της Πολιτικής Προστασίας στο δήμο μας και ειδικότερα στον τομέα της πρόληψης, το οποίο όμως αφορά γενικότερα τον τομέα πρόληψης στη χώρα μας γιατί είναι αναπόσπαστο κομμάτι.
Κ.Μ.: Ακριβώς. Από εκεί θα το ξεκινούσα. Η Πολιτική Προστασία έτσι όπως αποδομήθηκε τα τελευταία χρόνια λειτουργεί όπως ακριβώς λειτουργούν όλες οι υπόλοιπες υποδομές ενός κράτους, ενός συστήματος, μιας κεντρικής και τοπικής διοίκησης που ακολουθεί τη ρήση «πάμε και όπου βγει». Η πρόληψη που θα έπρεπε να ήταν βασικό στοιχείο της Πολιτικής Προστασίας, δεν υπάρχει. Εάν τώρα ονομάζουμε πρόληψη αυτό που γίνεται με τα πενιχρά κονδύλια που διατίθενται κάθε χρονιά στην Πολιτική Προστασία του δήμου, από τα 71 χιλιάρικα αυξήθηκαν κατά 10 στην τελευταία αναμόρφωση του προϋπολογισμού και ονομάζουμε κάποιες υποτυπώδεις παρεμβάσεις που γίνονται μέσα στον αστικό ιστό της πόλης για καθαρισμούς ρεμάτων κ.λ.π., αυτά δεν είναι πρόληψη. Η πρόληψη είναι ολοκληρωμένος και ολόπλευρος σχεδιασμός που αγγίζει αυτό το τρίπτυχο, που επιμένουμε και φαίνεται ότι έχουμε δίκιο ως «Λαϊκή Συσπείρωση», αντιπλημμυρική, αντισεισμική, αντιπυρική θωράκιση που σε καμία περίπτωση δεν το βλέπουμε όχι να προτείνεται, ούτε καν να σχεδιάζεται. Δηλαδή, περνάνε και δεν ακουμπάνε καθόλου και γι’ αυτό βλέπουμε όλα αυτά που συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια. Καιγόμαστε τα καλοκαίρια, μετά φυσικά δεν παίρνονται μέτρα και πλημμυρίζουμε το χειμώνα και εγκλωβιζόμαστε με τα χιόνια σε όποιες περιοχές υπάρχουν. Αυτό συμβαίνει.
Η Ρόδος τι θα γίνει το χειμώνα; Παίρνουνε κανένα μέτρο; Το μόνο μέτρο που παίρνουν είναι να κάνουν τη γη εμπόρευμα, στη γενικότερη κατεύθυνση ότι όλα πωλούνται, όλα αγοράζονται. Τα πάντα όλα. Αποχαρακτηρίζουν δασικές εκτάσεις, βρίσκοντας εκφράσεις και ακολουθείται αυτή η πορεία που ακολουθείται. Πόσο καιρό έχουν να πάνε να καθαρίσουν μέσα στα δάση;
Ερ.: Πάρα πολλά χρόνια…
Κ.Μ.: Πάρα πολλά χρόνια θα συμφωνήσω. Έχουμε ένα πάρα πολύ ωραίο δάσος, το βλέπουμε. Ωραία, πέρα όμως από αυτό χρειάζεται μία φροντίδα. Η πρόληψη είναι να έχεις Δασαρχείο, να έχεις Δασονομείο. Υπάρχει αυτό στην Κω, με έναν υπάλληλο; Και έχουν το θράσος να λένε ότι δεν δικαιολογείται παραπάνω προσωπικό γιατί δεν χρειάζεται; Ντροπή! Ντροπή!
Ερ.: Οι προτάσεις οι δικές σας ποιες είναι; Εκτός αυτού, ποια η θέση σας για την Πολιτική Προστασία; Η αρμοδιότητά της να περάσει αποκλειστικά στο δήμο;
Κ.Μ.: Όχι, εμείς δεν έχουμε κάποια τέτοια πρόταση. Αν και ο δήμος είναι ισχυρό κομμάτι πλέον του κρατικού μηχανισμού, ωστόσο αυτό που αποδεικνύεται στην πράξη είναι να ρίχνει ο ένας μετά στις κρίσεις επάνω το μπαλάκι στον άλλο. Προχθές έβλεπα μία συνέντευξη του Σταμάτη Καμπουράκη στη δημοτική τηλεόραση και έλεγε ότι η Ζιά είναι ένα επικίνδυνο σημείο. Όταν ισχυρίζονται ότι έγιναν οι ασκήσεις και επί χάρτου και επί πεδίου, όταν ήταν βεβαίως η Ζιά άδεια, για ένα κομμάτι της δασικής περιοχής του ορεινού όγκου του νησιού, που έχουμε αν μη τι άλλο ως «Λαϊκή Συσπείρωση» πει πόσες φορές από το 2010 μέχρι σήμερα ότι χρειάζεται ένας ολόπλευρος σχεδιασμός. Αυτό το λέω ως παράδειγμα για να αποδείξω ότι, ο δήμος τελικά δεν μπορεί να παίξει ένα τέτοιο ρόλο από τη στιγμή κιόλας που τα κονδύλια, όπως είπα, είναι πενιχρά και που δεν μπορεί να στηρίξει έναν σχεδιασμό ολόπλευρο, ολοκληρωμένο που θα ελέγχεται, που θα εκσυγχρονίζεται, που θα αναμορφώνεται. Μέσα στον οποίο σχεδιασμό θα εντάσσεται και το Δασαρχείο – Δασονομείο που δεν μπορεί να είναι του δήμου υπηρεσία. Πρέπει να είναι στο δημόσιο έτσι ώστε να γίνονται και οι απαραίτητες προσλήψεις οι οποίες πρέπει να είναι μόνιμου χαρακτήρα με επιστημονικό και εργατικό δυναμικό. Μέσα σε αυτό το σχεδιασμό θα εντάσσεται και η Πυροσβεστική Υπηρεσία της οποία της έχουν «κόψει τα ποδάρια» με την υποστελέχωση και με τους εξοπλισμούς που δεν έχει. Εδώ προχθές, δεν ξέρω εάν είδατε το δημοσίευμα, οι πυροσβέστες γύρισαν από την Ρόδο στον Πειραιά και κοιμήθηκαν στο πάτωμα του καραβιού. Είναι αυτοί που έδινε συγχαρητήρια ο πρωθυπουργός. Όχι μόνο αυτός, αλλά το αναφέρω τώρα επειδή είναι πρόσφατο παράδειγμα.
Εμείς αυτό λέμε, αυτό παλεύουμε, αυτό διεκδικούμε. Και είναι μία από τις λύσεις που και ο ίδιος λαός καταλαβαίνει, ότι αυτή θα είναι μία λύση που μπορεί να είναι όντως τέτοια που μπορεί να σώσει και την ζωή, την ανθρώπινη και την ζωική, αλλά και την λαϊκή δημόσια περιουσία. Όσο απομακρυνόμαστε από αυτή, όσο ακούμε προτάσεις που τώρα μιλάνε για ΜΚΟ που θα αναλάβουν τα δάση, μιλάνε για ιδιωτική πρωτοβουλία που πρέπει να δοθεί για να πάρουν ό,τι υπάρχει μέσα στο δάσος, να δώσουν κίνητρα με κέρδος, ό,τι μπαίνει μέσα και υπάρχει κέρδος εκεί το πράγμα πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Δείτε παραδείγματα τραγικά, ο διαχωρισμός των τρένων που καταλήξαμε, δείτε με την πανδημία, με την υγεία με την επιχειρηματικότητα μέσα, πού καταλήξαμε. Ποιά άλλα παραδείγματα να σας πω;
Ερ.: Από την άλλη πλευρά ο κ. Καμπουράκης μιλώντας στην εφημερίδα μας, δηλώνει ότι υπάρχει επιχειρησιακό σχέδιο για τη Ζιά, ότι δεν είναι τόσο τραγικά τα πράγματα και από την άλλη βέβαια λέει ότι θα πρέπει να μειωθεί κατά το ήμισυ ο αριθμός των τουριστικών λεωφορείων που επισκέπτονται την περιοχή.
Κ.Μ.: Ναι. Νομίζω ότι βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος. Εάν η λύση του προβλήματος αφορά μόνο σε ένα ζήτημα που δημιουργεί όλη την αγωνία, δηλαδή το πώς θα προστατευτεί όλος ο ορεινός όγκος και εστιάζουμε μόνο στην επισκεψιμότητα και δεν ξεκινάμε από την αρχή την ολόπλευρη προστασία του ορεινού όγκου, του δάσους, του παραδοσιακού χαρακτήρα του οικισμού κλπ κλπ, δεν πρόκειται να δώσουμε τη λύση που απαιτείται. Ωστόσο, βεβαίως οι εργαζόμενοι των τουριστικών λεωφορείων έχουν εδώ και χρόνια καταθέσει προτάσεις και έχουν πει τι σκέπτονται οι ίδιοι ως εργαζόμενοι, που θα μπορούσαν οι προτάσεις αυτές να προστατεύσουν και τους ίδιους και τους κατοίκους και τους εργαζομένους είτε οδηγούν είτε βρίσκονται στον οικισμό. Οι προτάσεις όμως αυτές δεν εισακούονται και δεν παίρνονται και μέτρα.
Και ξέρετε, είμαστε στην καρδιά της τουριστικής σεζόν, ευτυχώς μέχρι τώρα δεν έχει συμβεί κάτι, θα κλείσει και αυτή η σεζόν, θα ακουστούν και διάφορα γιατί είμαστε σε προεκλογική περίοδο, θα κλείσει και αυτή η προεκλογική περίοδος και επειδή ακριβώς η Ζιά τα τελευταία χρόνια είναι «δεμένη» με ισχυρά επιχειρηματικά συμφέροντα και δεν μιλώ για τους μικροεπαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενους, μάλλον μέχρι την επόμενη σεζόν έχουμε επιφυλάξεις το τι μπορεί να γίνει και τι είδους λύση μπορεί να δοθεί στο ζήτημα αυτό.
Πηγή: Εφημερίδα ΣΤΑΘΜΟΣ
