Το αναιμικό παρόν των Τοπικών Δημοτικών Κοινοτήτων μας και το θλιβερό μέλλον τους (Του Ν. Μυλωνά)

Το αναιμικό παρόν των Τοπικών Δημοτικών Κοινοτήτων μας και το θλιβερό μέλλον τους.

1. Η ΤΟΠΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ: Οι 6 Δημοτικές Κοινότητες του Δήμου Κω έχουν ιστορία 10 ετών. Η αίσθηση που δημιούργησαν στις τοπικές κοινωνίες είναι ότι είναι υποβαθμισμένα πολιτικά όργανα εξαρτώμενα πλήρως από το κέντρο του Δημου. Δηλαδή πρωταρχικά ο Δήμαρχος και δευτερευόντως οι αντιδήμαρχο και οι πρόεδροι οργανισμών και επιχειρήσεων. Τίποτα δεν μπορεί να γίνει στις κοινότητες χωρίς την πρωτοβουλία των από πάνω! Οι πρόεδροι και τα τοπικά συμβούλια έχουν ρόλο έκφρασης γνώμης και μόνον!
2. Οι ‘’Καλλικράτης-Κλεισθένης’’ δίνουν το δικαίωμα οικονομικής αποκέντρωσης και αυτονομίας δράσεων στις κοινότητες μετά από απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου. Οι διατελέσαντες Δήμαρχοι όμως προτίμησαν το μονοπώλιο της διαχείρισης. Ο κ. Κυρίτσης έδωσε το δικαίωμα στους προέδρους των κοινοτήτων να υπογράφουν κάποια (ανώδυνα) έγγραφα. Οι κκ Καΐσερλης και Νικηταράς δεν νοιαστήκαν για αποκέντρωση, αν και στα λόγια ήταν υπέρ… ‘’της άμεσης δημοκρατίας’’! Ο νόμος ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε μέσω του εκλογικού συστήματος και μόνον να ενισχύσει την πολιτική παρουσία των κοινοτήτων. Το τελικό αποτέλεσμα όμως ‘’Καλλικράτη-Κλεισθένη’’ είναι η υποβάθμιση του ρόλου και της λειτουργίας των δημευτικών κοινοτήτων! Γεγονός που καταγράφεται στα ψηφοδέλτια των εκλογών τους που είναι -ήταν λίγο ‘’…παιδική ομάδα’’  αποτελούμενα από νεαρά άτομα χωρίς πολιτική πείρα  με τους ‘’ιστάμενους’’ να απέχουν. Οι προσπάθειες και το τρέξιμο προέδρων και συμβούλων δεν μπόρεσαν να αλλάξουν την λειτουργία και ασθενή εικόνα των τοπικών κοινοτήτων. Το πρόβλημα-αποτέλεσμα της υποβαθμισμένης παρουσίας τους είναι η απομάκρυνση των δημοτών από το τοπικό κοινοτικό συμβούλιο και από την τοπική πολιτική! Υπαρχει η αίσθηση στα χωριά μας της εγκατάλειψης,  της αδιαφορίας, του καπελώματος και του καλύτερα ήταν πρωτύτερα! Οι διατελέσαντες Δήμαρχοι του ενιαίου Δήμου αντί να δουν το πρόβλημα και να μεθοδεύσουν την αποκέντρωση, προωθώντας την αυτενέργεια μέσα από την οικονομική και διοικητική αυτοτέλεια των κοινοτήτων, ακολούθησαν την λογική του πολιτικού παράγοντα. που ελέγχει τις τοπικές κοινωνίες μέσω του έλεγχου και της υποβάθμισης των τοπικών συμβούλιων.
3. ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΠΑΜΕ; Στις 4 Μαρτίου 2021 τέθηκε σε δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση το σχέδιο νόμου «Εκλογή Δημοτικών και Περιφερειακών Αρχών» του υπέρ-δεξιού υπουργού Εσωτερικών, που μεταξύ άλλων συντηρητικών επιλογών, προτείνει:

• Καταργεί το σύστημα της απλής αναλογικής στις εκλογικές των ΟΤΑ.
• Επιμηκύνει τις δημοτικές και περιφερειακές περιόδους από τα 4 στα 5 έτη
• Μειώνει δραστικά τον αριθμός των εδρών των Κοινοτικών Συμβουλίων
• Η εκλογή των μελών του Κοινοτικού Συμβουλίου θα γίνεται κατά δημοτικούς συνδυασμούς καταργώντας την ξεχωριστή κάλπη. (Αυτό είναι πολιτική υποβάθμιση των τοπικών κοινωνιών!)
• Στις Δημοτικές Κοινότητες με πληθυσμό μεγαλύτερο ή ίσο των 301 κατοίκων, ο συνδυασμός του επιτυχόντος δημάρχου λαμβάνει τα 3/5 του συνόλου των εδρών των συμβούλων. (Γυρνάμε πίσω στο 2010. Μας λένε για παράδειγμα ότι η απουσία δημοτικού έργου στην Κέφαλο είναι αποτέλεσμα του ότι εκεί ο πρόεδρος και το συμβούλιο είναι του Κυρίτση!)

Οι προτεινόμενες νομοθετικές αλλαγές, συνιστούν υποβάθμιση της τοπικής δημοκρατίας αφού  αφαιρούν την δυνατότητα των πολιτών των 6 κοινοτήτων μας να σκέφτονται, να σχεδιάζουν, και εν τέλει να δρουν με βάση το τοπικό αισθητήριο και την τοπική τους συνείδηση!

4. ΔΙΕΚΔΙΚΗΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ; Έναντι των προτεινόμενων νομοθετικών αλλαγών, οι τοπικές κοινωνίες αντιδρούν. Διαβάζουμε ότι 1.200 Κοινότητες έχουν συγκροτήσει το ‘’Πανελλαδικό Δίκτυο Υποστήριξης Κοινοτήτων’’ που δηλώνει ότι αποκρούει τις Βοριδικές αλλαγές και αξιώνει πρόσθετες αρμοδιότητες και πόρους και σαφές θεσμικό πλαίσιο για την δημοκρατική λειτουργία πολύ-επίπεδης τοπικής διακυβέρνησης, σύμφωνα με το Πρόσθετο Πρωτόκολλο του Ευρωπαϊκού Χάρτη Τοπικής Αυτονομίας.. Έναντι της κυβερνητικής πολιτικής, που έχει επιλέξει να καταργήσει ή να αποδυναμώσει συμμετοχικούς θεσμούς, ένα νέο ακηδεμόνευτο κίνημα γεννιέται, στο οποίο οι 6 τοπικές  κοινότητες του νησιού μας καλά θα κάνουν να ενωθούν. Αλλιώς τα κοινοτικά μας συμβούλια είναι μέρος του προβλήματος του καπελώματος και της υποβάθμισης των κοινωνιών τους!

Ν. Μυλωνάς