Ν. Μυλωνάς: Σχόλιο για το χθεσινό δημοτικό συμβούλιο Κω. Πολλά λόγια εκτός θέματος για άλλη μια φορά. Δυστυχώς

Θεμα: σχόλιο για το χθεσινό δημοτικό συμβούλιο Κω.

 Πολλά λόγια εκτός θέματος για άλλη μια φορά. Δυστυχώς

Α. Παρακολουθήσαμε το χθεσινό δημοτικό συμβούλιο Κω γιατί στην ημερησία διάταξη του δέσποζαν τα οικονομικά ζητήματα. Ξεκινήσαμε διαβάζοντας τα στοιχεία που μας έδωσαν (κ. Κ. Μακρή, κ. Ι. Ρούφα) για: 1.  καθορισμός-για την μείωση των δημοτικών τελών  2021, 2. τρίτη τριμηνιαίας έκθεσης εκτέλεσης του προϋπολογισμού του Δήμου Κω και 3. σύσταση διαδημοτικής (Δήμων Κω-Νισύρου-Αστυπαλαίας) αναπτυξιακής ανώνυμης εταιρείας που θα της ανατεθούν εργασίες σχεδιασμού και υλοποίησης αναπτυξιακών έργων, αλλάζοντας την μέχρι σήμερα πρακτική παραγωγής δημοτικού έργου, που πρέπει να παραδεχτούμε ότι πάσχει! Τα ετήσια προγράμματα έργων του Δημου Κω αποδεικνύεται ότι τα έργα υλοποιούνται στο 40-45% και γι αυτό παρά τον συνεχή ψαλιδισμό των δημοτικών εσόδων (τακτικών τοπικών εσόδων και χρηματοδοτούμενων) τα πλεονάσματα αυξάνουν!

Β. Το δημοτικό συμβούλιο έγινε με τηλεδιάσκεψη και ηταν προφανής η βελτιωση της εικόνας και του ήχου. Η μεθοδολογία τηλεδιάσκεψης είναι τεχνολογικός εκσυγχρονισμός που θα μείνει. Γι αυτό είδαμε τους κκ Κυρίτση-Ρούφα παρόντες. Πρέπει να σχολιάσουμε ότι μέχρι τώρα αποχή τους, ωφέλησε την δημοτική αρχή που πέρασε θεματα ερήμην μας, αν δεχτούμε ότι η κοινωνία μας έχει ανάγκη  την κριτική πληροφορία των δημοτικών προβλημάτων.  

Γ. Στο πρώτο: τα δημοτικά τέλη και την μείωση τους παίχτηκε ένα παιγνίδι που παίζεται από το 1995, από τότε που η ανάπτυξη και ο τουρισμός ξέφυγαν από τα όρια της πλατιάς διανομής της ‘’υπεραξίας του’’  (όπως καυχιόταν ο τότε δήμαρχος) με την επέλαση του γιγαντισμού! Τα δημοτικά τέλη για δεκαετίες είναι αντικείμενο πελατειακών σχέσεων και μοχλός …εκλογικών θριάμβων. Τώρα σε συνθήκες καταστροφής της ‘’πλατιάς διανομής της τουριστικής υπεραξίας’’, των φετινών καταστροφικών συνθηκών COVID και μετά την υποχρεωτική (ως ένα βαθμό) δήλωση των τετραγωνικών μέτρων του κτηριακού πλούτου του νησιού (από 4 εκ μ2 το 2010 στα 7 εκ. τετραγωνικών σήμερα, που δεν έγινε με βάση δημοτική πολιτική η οποία σιωπούσε στην αδικία σε βαρος των ειλικρινών δημοτών) θα περιμέναμε μια σοβαρή εργασία επανακαθορισμού των τελών! Σε νέα βάση που να αποκαθιστά τις αδικίες και τα χάλια του ξεπερασμένου μοντέλου. Αντί γι αυτό έχουμε πάλι μια οριζόντια μείωση 50%! Αυτό αδικεί τους μικρούς! Δεν διευκρινίζεται αν η μείωση είναι προσωρινή και αν εξαρτάται από το κορωνοϊό και τι θα γίνει μετά! Σκεφτείτε την άθλια κατάσταση στον ΧΥΤΑ, την ανυπαρξία έργων για ΧΥΤΥ, ανακύκλωσης, ενεργειακό-ηλεκτρονικό-περιβαλλοντικό εκσυγχρονισμού κλπ.  Όλα περιορίστηκαν στην αγορά απορριμματοφόρων από την δημοτική αρχή! Είναι να κλαις! Το πολιτικό ζήτημα είναι ότι με τον τρόπο που χειριστήκαν και χειρίζονται το θεμα των τελών ανταποδοτικότητας όλες οι δημοτικές αρχές, δυσφήμισαν τον θεσμό και τον οδήγησαν σε ανυποληψία! Τα ανταποδοτικά τέλη θεωρούνται κοινωνικό βαρος και όχι μοχλός εκσυγχρονισμού και ανανέωσης της τοπικής ζωής! Παντού τα τέλη στηρίζουν τις επενδύσεις όλων μας σε κτήρια και ποιότητα ζωής. Η απογοητευτική γήρανση του συστήματος καθαριότητας, ηλεκτροφωτισμού, η εγκατάλειψη των κοινοχρήστων χώρων και η αδυναμία δημιουργίας νέων, συνδυαζόμενα με την παλαίωση των οδοστρωμάτων, του μη ανανέωση του πρασίνου, την εγκατάλειψη παραλιών και τοπικών οικολογικών συστημάτων και…. αυτά δεν συζητιούνται! Η μείωση των τελών μετράει! Και οι εντυπώσεις!

Δ. Η 3^η τριμηνιαία έκθεση εκτέλεσης του προϋπολογισμού 2020 είναι αποκαλυπτική της κατάστασης  του Δημου μας. Φέτος αποκτά ιδιαίτερη σημασία ως στοιχείο διαχείρισης σε κρίση. Το πρώτο πράγμα που βλέπουμε συγκρίνοντας τους φετινούς πίνακες  με τους περσινούς  είναι συγκράτηση των εσόδων των ανταποδοτικών τελών (καθαριοτητα+φωτισμός) που είναι μειωμένα μόνο κατά 10% (εξ ου και η άνετη μείωση) επειδή εισπράττονται μέσω λογαριασμών ρεύματος! Εκεί που υπαρχει κατάρρευση είναι στα έσοδα από λοιπά τέλη και δικαιώματα (παρεπιδημούντων, ενοικίασης κοινοχρήστων χώρων, ακαθαρίστων λογαριασμών κλπ) όπου τα προϋπολογιζόμενα έσοδα 2,2 (μειωμένα από τα 3,7 εκ  του 2019) τα βεβαιωμένα φέτος είναι 0,74 εκ έναντι 3,5 πέρυσι και εισπραχθέντα στο 32 % έναντι 100% πέρυσι! Η αναντιστοιχία εισπραχθέντων με τα προϋπολογιζόμενα είναι πολιτικό ζητημα! Η αδιαφορία δημοτικής αρχής και η απουσία σχολιασμού της μειοψηφίας είναι χαρακτηριστική και αποτέλεσμα των πελατειακών αντιλήψεων (μην θίγεις τα κακώς κείμενα!) και ιδεοληψιών περί ισχυρού Δήμου.

Ε. Στο τμήμα των δαπανών κρίσιμο είναι το θέμα των επενδύσεων όπου η τριμηνιαία επιβεβαιώνει την τραγικότητα της αδυναμίας παραγωγής έργου!  Την περίοδο Γενάρης-Σεπτέμβριος 2020 τιμολογείται υλοποίηση έργου 1,3 εκ ευρώ έναντι 3,4 εκ του 2019. Ο βαθμός υλοποίησης περιορίζεται 6%, συμπεριλαμβανομένων και των χρηματοδοτούμενων έργων! Άρα έχουμε μηδενικό βαθμό επενδύσεων με ίδιους πόρους!!! Αυτό θα έπρεπε να αποτελεί σεισμικό κραδασμό για την δημοτική αρχή και αποτελεί βόμβα στα χέρια της μειοψηφίας κατά της διαχείρισης Νικηταρά! Εμείς λέμε απλά: ο Δήμος Κω βρίσκεται εκτός τροχιάς εκσυγχρονισμού και ανάπτυξης! Γι αυτό οι δημοτικές αρχές αλλάζουν εύκολα! Γι αυτό τα πλεονάσματα αυξάνουν! Γι αυτό οι δημοτικές υποδομές βουλιάζουν! Γι αυτό οι πολίτες ταλαιπωρούνται και γίνονται αντικείμενα πολιτικής εκμετάλλευσης! Ίδιο έργο! Ίδιοι πρωταγωνιστές! Ίδιοι θεατές!

ΣΤ’. Σε αυτή την διαπιστωμένη και διαχρονική αδυναμία του Δημου (Δήμων+Περιφερειών!) στην παραγωγή έργου έρχεται να απαντήσει ο νόμος της κυβέρνησης για την δημιουργία αναπτυξιακής ανώνυμης εταιρείας (μαγική συνταγή του νεοφιλελευθερισμού οι Α.Ε.) που εθελοντικά ο Δήμος μας μπορεί να συστήσει μέχρι 31-12-2020. Η κυβέρνηση βλέπει τις αδυναμίες μέσα από την στατιστική επεξεργασία των δημοτικών δεδομένων και έχοντας μια ακραία νεοφιλελεύθερη ιδεολογία, παρεμβαίνει με τον τρόπο που ξέρει: ιδιωτικοποιώντας το κομμάτι της δημοτικής πολιτικής που λέγεται ‘’σχεδιασμός-ανάθεση-κατασκευή-παρακολούθηση-παραλαβή έργων’’ προσπαθώντας να ξεπεράσει τον μέχρι σήμερα ‘’μεσοβέζικο-εργολαβίστικό’’ τρόπο παραγωγής δημοτικού έργου με συνοπτικές διαδικασίες!  Αυτό είναι το πιο κρίσιμο θέμα της δημοτικής πολιτικής, σε επίπεδο πράξης και ιδεολογίας. Στην χθεσινή συζήτηση του δημοτικού συμβούλιου φάνηκαν ανάγλυφα οι αδυναμίες δημοτικής αρχής και της μειοψηφίας.

—Ο Δήμαρχος αδυνατούσε να βάλει το πολιτικό πρόβλημα και περιορίστηκε στο διαδικαστικό λέγοντας χαρακτηριστικά: ‘’δεν μπορούμε να μείνουμε εκτός του νόμου’’ ως ουδέτερος παρατηρητής!

—Ο κ. Κυρίτσης υπεραμύνθηκε του υπάρχοντος συστήματος απορρίπτοντας τον κυβερνητικό εκσυγχρονισμό, αλλά μη έχοντας απάντηση επί της ουσίας της διαπιστωμένης δημοτικής αδυναμίας, (θα έπρεπε ως διατελέσας διαχειριστής να έχει αντιπρόταση), κατέφυγε στην ευκολία  του καταλογισμού διαχειριστικής αδυναμίας στον κ. Νικηταρά!

—Η κ. Ρούφα πιάστηκε σε νομικό-διαδικαστικό ζητημα ζητώντας να ψηφιστεί στο σύνολο της η δημιουργία και ο τρόπος λειτουργίας της ΑΕ, παρακάμπτοντας το πραγματολογικό και ιδεολογικό ζητημα μετασχηματισμού του Δημου σε όργανο διαβούλευσης-επικήρωσης καταλογίζοντας και αυτή διαχειριστική αδυναμία στον κ. Νικηταρά.

—Η κ. Μακρή συνεπής στη ιδεολογία της αριστεράς του ΚΚΕ  απέρριψε αβλεπώς την ΑΕ θεωρώντας ότι αποτελεί βήμα προς το χειρότερο για το τοπικό συμφέρον.

Ζ. Όλοι γνωρίζουμε ότι έχουμε οδηγηθεί σε ένα πολιτικό τέλμα μέσα στο οποίο αναζητούνται χαραμάδες ελπίδας. Το ζητημα δεν είναι άσπρο-μαύρο δηλ. το ναι ή το όχι στις μορφές διαχείρισης ΑΕ ή ΔΕ. Η ιδιωτικοποίηση όμως δεν είναι πανάκεια (δέστε άλλες ΑΕ του Δημου πχ ΜΑΡΙΝΑ)ενώ η κατάσταση που υπαρχει πρέπει να αλλάξει. Το 6% της υλοποίησης του ετήσιου προγράμματος έργων του Δημου μας που σημαίνει 10% μέχρι τέλους του έτους για την περίοδο της υγειονομικής κρίσης και του lockdown που ίσως επανακάμψει στο 40% της προ 2020 κατάστασης πρέπει να γίνει 100% ή ακόμη 120% για να ξεπεράσουμε μετά από 10 χρόνια την 10-ετή περίοδο μνημονιακής καθήλωσης των δημοτικών μας υποθέσεων! το κατανοούν αυτό οι εκπρόσωποι μας στο δημοτικό συμβούλιο; Τι προτάσεις έχουν για την αύξηση της εκτελεστικής ικανότητας του Δημου;

Εν συμπεράσματι: πολλά λόγια εκτός θέματος για άλλη μια φορά. Δυστυχώς.

Ν. Μυλωνάς