‘’ για την προεκλογική κατάσταση στον Δήμο μας’’

—Την κακή κατάσταση της πόλης και του νησιού σε σχέση με την αδυναμία του Δημου να παίξει τον ρόλο του ως μηχανισμός συντήρησης, ανανέωσης και ανάπτυξης του δημοτικών υποδομών και των φυσικών αποθεμάτων του νησιού, την συναντάς παντού. Την αδυναμία του Δημου συμπληρώνει η αδυναμία της κρατικής και κυβερνητικής μηχανής. Αρκεί να περπατήσεις στο λιμάνι του Μανδρακίου, να δεις τους δρόμους, τα δημοτικά κτήρια, το κάστρο, το τέρμιναλ του λιμανιού, την οδό των Φοινίκων και τον χώρο του Πλατάνου. Θλίψη και απογοήτευση! Κανονικά θα έπρεπε να νιώθουμε οργή και να κινούμαστε στην διεκδίκηση της αλλαγής.

—Η αλλαγή έχει πάντα πολιτικό πρόσωπο. Το αναζητούμε στο πρόσωπο των επερχόμενων δημοτικών εκλογών που έχει πλέον σχεδόν διαμορφωθεί. Η κριτική μας γίνεται υπό το βάρος των ιδεολογικών αντιλήψεων και των εμπειριών μας για την αναγκαία νέα πολιτική της δημοτικής διαχείρισης. Προϋπόθεση της είναι να έχουν μελετηθεί όλα τα δημοτικά ντοκουμέντα και τα πεπραγμένα στον Δήμο μας.

1. Τα διαχειριστικά χαρακτηριστικά της 25-ετίας στον τοπική αυτοδιοίκηση της Κω ήταν: υποκοστολόγηση δημοτικών υπηρεσιών, υποκοστολόγηση δημοτικών υποδομών, πελατειακές σχέσεις, κομματισμός και παραγοντισμός, αδιαφορία για το περιβάλλον, τους φυσικούς πόρους και το πολιτιστικό απόθεμα της τοπικής κοινωνίας. Η πολιτική αυτή δημιούργησε παράγοντες με εκλογικούς μηχανισμούς που ήλεγχαν την τοπική αυτοδιοίκηση της Κω! Δημιούργησαν πάγιας μορφής πολιτικές εκπροσωπήσεις που κυριάρχησαν. Δυστυχώς και οι επερχόμενες εκλογές γίνονται κατ επέκταση και κατ επιρροή των ίδιων παραγόντων που διαμόρφωσαν και το σημερινό εκλογικό σκηνικό, με την εθελοντική συνεισφορά θα λέγαμε των επικεφαλής τους (εξαιρώντας την κ. Μακρή)! Γι αυτό στο πολιτικό τους πρόγραμμα, δεν θέτουν τα αγωνιώδη τοπικά ζητήματα! Αντίθετα περιστρέφονται είτε γύρω από ένα σκληρό παιγνίδι ανταγωνιστικής επικράτησης καταφεύγοντας σε γενικότητες περί σκανδάλων και σε αφορισμούς περί κακοδιαχείρισης που καταλήγουν σε προσωπικές επιθέσεις, είτε σε οραματικων διαστάσεων υποσχέσεις (Κως 2023, Ισχυρή Κως, Οραμα κλπ). Ωραία, μπορεί να ειπωθούν και αυτά. Όμως είναι άκρως καταστροφικό η τοπική πολιτική αντιπαράθεση να περιορίζεται στο ψυχολογικό επίπεδο της εγωιστικής επικράτησης αποσιωπώντας την κακή κατάσταση που υπαρχει στον Δήμο και στο νησί μας. Το να μην στέκεται ο προεκλογικός λόγος κριτικά απέναντι στο χθες, το να μην απορρίπτονται πρακτικές και κακώς κείμενα και να μην οικοδομούνται νέες προτάσεις και μέτωπα αλλαγών, σημαίνει συνέχιση της ίδιας κατάστασης.
2. Η πολιτική της ίδιας 25-ετίας καθορίστηκε από την εμπλοκή των κυβερνητικών παραγόντων στα τοπικά παρουσιάζοντας μια (δήθεν) προνομιακή αντιμετώπιση των δημοτικών μας προβλημάτων οφειλόμενη στο ‘’ικανό’’ τοπικό και κυβερνητικό παράγοντα. Η οικονομική κρίση του 2010 επέβαλε την μνημονιακή πολιτική μείωσης των κρατικών επιχορηγήσεων και απόσυρσης του κράτους από τις δημοτικά πράγματα! Οι πολιτικές της εσωτερικής υποτίμησης, ιδιωτικοποίησης, εκκαθάρισης, η πώληση τραπεζών σε διεθνή ‘’κεφάλαια-founds’’, η εξαγορά ξενοδοχειακών μονάδων από μεγάλες αλυσίδες και η άμεση εμπλοκή των μεγάλων tour operators στην χρηματοδότηση ξενοδοχειακών μονάδων και η κυριαρχία των πολυεθνικών στο λιανικό και χονδρικό εμπόριο είναι η νέα πραγματικότητα! Μια νέα κατάσταση ‘’ανάπτυξης’’ δρομολογείται για το νησί με δυσμενείς όρους για τον γηγενή πληθυσμό, την εργατική της τάξη, τους φυσικούς πόρους και το περιβάλλον. Σε αυτή την κατάσταση θα κινηθεί η νέα δημοτική περίοδος και οι παρατάξεις και οι επικεφαλής τους δεν φαίνονται να έχουν συνειδητοποιήσει. Πιστεύουν ότι με τα χρηματοδοτικά πρωτόκολλα των ευρωπαϊκών και κρατικών προγραμμάτων και έχοντας τα καλά με τους μεγάλους οικονομικούς παράγοντες θα δώσουν λύσεις! Αυτό σημαίνει άγνοια και της πραγματικότητας και της ιστορίας.
3. Η δυσκολία και της επομένης δημοτικής περιόδου είναι προφανής. Η απουσία του κράτους και τα σημερινά πτωχά οικονομικά των δήμων σε συνδυασμό με τα οξυμμένα κοινωνικά και δημοτικά προβλήματα επιβάλλουν αλλαγές στην τοπική πολιτική. Επιβάλλουν την δημοτική και την κοινωνική αυτενέργεια. Είναι δύσκολο να επιβάλεις τοπικό τουριστικό τέλος σε οικονομικούς παράγοντες του μεγέθους της ΤUI που ελέγχει το 35% της εισερχόμενης τουριστικής κίνησης και της FRAPORT που συνεργάζεται με την ΤUI και ελέγχει το δίκτυο μεταφορών στο νησί μας! Αλλά η δημοτική αρχή που θα εκλεγεί αν θέλει να κάνει κάτι, πρέπει να αποκτήσει οικονομική ευρωστία. Πρέπει να ανακτήσει κατ αρχάς το τουριστικό τέλος του 2,5%! Πρέπει να ανακτήσει τα 4 εκ του δημοτικού φόρου με νέο τρόπο! Αυτό θα σημάνει αύξηση των ίδιων εσόδων του Δημου μας κατά 6 εκ ευρώ ετησίως και θα είναι αυτά που θα χρηματοδοτήσουν τον εκσυγχρονισμό και την ανανέωση! Δεν είναι επαναστατικά αιτήματα! Ίσχυαν μέχρι το 2009! Έχουμε ευθύνες γι αυτές τις απώλειες δημοτικών εσόδων! Δεν δικαιολογείται σήμερα ο Δήμος μας να συνεχίζει την πολιτική του χθες βάζοντας πάνω από τις τοπικές ανάγκες την απρόσκοπτη κερδοφορία υπερεθνικών κολοσσών και πολυεθνικών επιχειρήσεων!
4. Φίλοι και συνεργάτες από την Συμπαράταξη Ελπίδας σκέφτονται την εκλογική τους συμμετοχή. Δυστυχώς η συλλογικότητα της Σ.Ε. δεν υπαρχει, έχοντας αναστείλει την λειτουργία της. Είναι προσωπικό θεμα το καθενός η εμπλοκή του στην πολιτική σκηνή.

Κάποιοι θέτουν θέμα και δικής μας ατομικής εμπλοκής-συνεργασίας. Δοκιμάσαμε την συνεργασία την προηγούμενη περίοδο με καλές προϋποθέσεις. Ήταν μια εποχή που η αλλαγή πολιτικής ήταν προ των πυλών με την στροφή της κοινωνίας προς τα αριστερά! Ηταν εποχή απόρριψης μιας εντελώς φθαρμένης διαχειριστικής πρακτικής και όλα προμηνούσαν την ανάγκη για μια νέα πολιτική! Αφού η Σ.Ε. οδηγήθηκε στο περιθώριο, αποφασίσαμε να ρισκάρουμε ‘’μήπως’’…. Το βήμα δεν απέδωσε. Σήμερα δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις αλλαγής! Αυτό οδηγεί στον σκεπτικισμό και την αποχή.

—Παρ όλα αυτά: Αν υπάρξει δημοτική παράταξη που θα θέσει ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΑ:

1. το ζήτημα της ανακοστολόγησης των δημοτικών τελών με κατεύθυνση να ανακτήσει ο Δήμος μας τα έσοδα του 2,5% από την τοπική τουριστική βιομηχανία, (αυτό σημαίνει ότι θα μιλήσουμε για αύξηση των δημοτικών τελών στα τουριστικά καταλύματα 4* και 5* της τάξης του 30%)

2. το ζήτημα της απόφασης για το ειδικό τέλος τουριστικής ανάπτυξης που θα χρηματοδοτήσει αποκλειστικά την κατασκευή πεζοδρομίων, πεζοδρόμων και συναφών έργων στα σημεία του νησιού με συγκέντρωση τουριστικών κλινών,

τότε έχουμε καθήκον και να σταθούμε δίπλα της και να συμπαραταχθούμε εκλογικά.

(Ακούγεται παραγοντίστικο ή και εκβιαστικό να θέτεις όρους, άλλα δεν είναι!

Είναι προϊόν ανάγκης, μετά από μελέτη της οικονομικής κατάστασης στα δημοτικά μας πράγματα όλα αυτά τα χρόνια).

Νίκος Μυλωνάς