ΘΕΜΑ: η άρνηση αλλαγών στα δημοτικά τέλη και οι απειλές ακυρώσεων είναι απλά: αυτοκαταστροφικές!

Α. Το ιστορικό: Στο Δημοτικό Συμβούλιο επαναλήφτηκε η δημοκρατική πλην όμως προβληματική συζήτηση ανάμεσα στο καλό που είναι ‘’το πάγωμα των δημοτικών τελών’’ και στο κακό που είναι η ‘’υποχρεωτική μικρή αύξηση τους’’! Η δημοτική αρχή είναι υποχρεωμένη να αυξήσει τα τέλη για να καλύψει

με χρήματα των δημοτών την υποχρέωση της από την κυβέρνηση να διατηρήσει όλο το 2017 τους 62 εκτάκτους υπαλλήλους της καθαριότητας. Η πρόταση της 1. κάνει αύξηση του τιμολογίου των κατοικιών στις 5 δημοτικές κοινότητες από 0,92 σε 1,10 ευρω/μ2 διατηρώντας το ίδιο τιμολόγιο 1,28 ευ/μ2 στην πόλη (θα καλύψει 30.000 ευρώ) 2. αυξάνοντας την χρέωση στα καταστήματα από 2,14 στο 3,41 στις κοινότητες και από 4,28 σε 4,71 στην πόλη (απόδοση 100.000) 3. Ομογενοποιώντας τις χρεώσεις των ξενοδοχείων στην πόλη και στις κοινότητες από 4,28 σε 4,71 για τους κοινοχρήστους χώρους και από το 1,10 και 1,28 στην ενιαία τιμή 1,92 για τους χώρους ύπνου (απόδοση 320.000). Αυτό το βήμα, υποσχέθηκε, της ομογενοποιησης χρεώσεων στην Δημοτική επικράτεια θα συνοδευτεί με ανάλογη βελτίωση των υπηρεσιών στις κοινότητες. Είναι σωστό μέτρο κατά της ανεργίας η παράταση της σύμβασης και αποτελεί συμβολή των τοπικών κοινωνιών στο πρόβλημα και θα γίνει με επιβάρυνση των οικονομικών του Δήμου 450.000 ευρώ. Η ανταποδοτικότητα της καθαριότητας, η οποία γίνονταν και γίνεται και τώρα ελλειμματικά απαιτεί την απορρόφηση του 50% του τέλους παρεπιδημούντων και του τέλους εκδιδόμενων λογαριασμών (600.000 ευρώ). Παλαιοτέρα καλούνταν και το ΔΗΦΟΔΩ να συνεισφέρει και έτσι οι χρεώσεις των τελών ανά μ2 διατηρούνταν χαμηλές. Όμως γίνονται πάντα αντικείμενο μικροπολιτικής, και εύκολης δημιουργίας καλών εντυπώσεων: ‘’το δημοτικό συμβούλιο ομόφωνα ψήφισε το πάγωμα των τελών σεβόμενο την κρίση που υπαρχει’’! Κύριε Ελέησον! Ως γνωστόν, στην Κω, η κρίση ήταν και είναι πάγιο σύμπτωμα! Κατ ουσίαν στηρίζεται στην συντηρητική λογική ‘’μην αγγίζεις τα κακώς κείμενα’’! Στο όλο σύστημα χρέωσης των τελών υπάρχουν πολλοί παραλογισμοί! Ο συνήγορος του πολίτη στην έκθεση του για τα δημοτικά τέλη 29/09/2014 αναφέρει λάθη, παραλήψεις, στρεβλώσεις χωρίς να επεκτείνεται στις πολιτικές και ιδεολογικές πλευρές γιατί κινείται θεσμικά και όντος του συστήματος διαχείρισης. !!! Οι παρατηρήσεις του όμως απευθύνονται στους Έλληνες της Σελήνης! Σε αγαστή ατμόσφαιρα συναίνεσης και αγάπης για τον δεινοπαθούντα Κωακό Λαό και τους επιχειρηματίες μας, υπερθεματίζοντας η μειοψηφία την πλειοψηφία και αναμασώντας το ιδεολόγημα του ισχυρού Δήμου μας, σύσσωμα χάριζαν την αγαλλίαση της σιγουριάς και του παραδείσου μέσα στον οποίο ζούμε! Αυτή είναι η ιστορία των δημοτικών τελών στην Κω. Έτσι φτάσαμε στο σημείο να εντάξουμε το εργοστάσιο του ΧΥΤΑ στην καθαριότητα κόστους 3,5 εκ ευρώ χωρίς να λάβουμε υπ όψιν την έγγραφη υποχρέωση μας: ο ΧΥΤΑ πρέπει να δουλεύει με επιστημονική επάρκεια και τα έσοδα του να χρηματοδοτήσουν την επέκταση του! Εμείς επιλέξαμε τον Λαϊκισμό του ‘’δεν επιβαρύνουμε τους Δημότες’’! Το κόστος της καθαριότητας για τον Δήμο ήταν πάντα μεγαλύτερο από την κοστολόγηση του. Αυτό που έσωζε την κατάσταση ήταν η ύπαρξη του ΔΗΦΟΔΩ και του τέλους παρεπιδημούντων που αντί να διοχετεύεται σε αναπτυξιακά έργα πήγαινε να κλείσει τις τρύπες μιας χαμηλού επιπέδου Δημοτικής διαχείρισης. Αυτό το status δημιούργησε πολιτικές και κοινωνικές αυταπάτες. Ότι εδώ μπορούμε τις χρυσές εποχές να τις βαφτίζομε κρίσεις και να κρατάμε χαμηλά τις χρεώσεις πέρα από κάθε λογική σχεδιασμού διαχείρισης. Ποιος ωφελήθηκε από αυτό τον παραλογισμό; Με την κοινή και ενιαία τιμολογιακή χρέωση ξενοδοχείων και κατοικιών; Προφανώς αυτός που κάνει την μεγαλύτερη παραγωγή σκουπιδιών. Αφού τους 6 μήνες τον χειμώνα έχουμε απορρίμματα 60 τόνους την ημέρα που το καλοκαίρι τετραπλασιάζονται στους 250 τόνους είναι προφανής η πριμοδότηση. Συνεπώς θα έπρεπε η επιβάρυνση του συστήματος να είναι 4 φορές πάνω στις εποχιακές λειτουργίες!!! Και επειδή ο Δήμος δεν δουλεύει με στατιστικές επεξεργασίες και σύγχρονα μέσα monitoring και cost–benefit και δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε επιφάνειες καταστημάτων οικισμών από εκείνες των κοινοχρήστων των ξενοδοχείων, θα πούμε με ασφάλεια ότι οι τιμή του 1,28 των κατοικιών θα έπρεπε ναναι τουλάχιστον 2-πλασια για τα ξενοδοχεία! Δηλαδή να είναι 2,56 από το 2008 που θεσπίστηκε στην πόλη της Κω το 1,28! Μια περιήγηση στο διαδίκτυο αποδεικνύει ότι η ανά μ2 χρέωση των τελών στον Δήμο της Κω είναι πολύ χαμηλότερη από αυτά που ισχύουν σε παρόμοιων χαρακτηριστικών οργανισμούς Τ.Α. Η πολιτική αυταπάτη του προηγούμενου status δημοτικών εσόδων ΔΗΦΟΔΩ καθήλωσε τα τέλη αλλά προ πάντων την δημοτική πολιτική. Κάποτε όμως τα ψέματα τελειώνουν. Και τελειώνουν με κακό τρόπο. Χάσαμε τους καλούς χρόνους, χάσαμε ευκαιρίες, ακλουθήσαμε λάθος πολιτική και βλάψαμε τον τόπο μας.

Β. Τι άλλαξε σήμερα;

Πρώτον άλλαξε ο οικονομικός περίγυρος. Το κράτος λέει ‘’εγώ πνίγηκα”! ‘’Ζήστε μόνοι σας!’’ Σας κόβω αυτό, σας κόβω και το άλλο! Και μην πείτε φταίει ο τελευταίος κυβερνήτης που δεν λέει και δεν κάνει κάτι διαφορετικό από αυτό που έλεγαν οι προηγούμενοι; Στις 3-8-2013 διαβάζουμε κοινή υπουργική απόφαση που εξέδωσαν ο υπ. Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρας και ο υπ. Εσωτερικών Γ. Μιχελάκης για την κατάρτιση των προϋπολογισμών των Δήμων 2014: «Αν τα έσοδα σας δεν είναι αρκετά αυξήστε τα ανταποδοτικά τέλη»!

Δεύτερον άλλαξαν τα προβλήματα! φτώχεια, ανεργία, οικονομική και κοινωνική αποδιάρθρωση. Δεν υπάρχουν σταθερές! Αβεβαιότητα, κάμψη, ύφεση, εθνικοί ανταγωνισμοί, υποχώρηση ευρωπαϊκών συγκλίσεων, πόλεμοι, μετανάστες, απουσία προοπτικής!

Γ. Τι κάνουμε;

Είναι δύσκολο στις μέρες μας να μιλάς για αυξήσεις. Το είδαμε στην ενδοπαραταξιακή συζήτηση. Διαβάζοντας αυτά που λέει η μειοψηφία, οι ξενοδόχοι και το ΕΒΕΔ. Όλη αυτή η αντίδραση είναι προϊόν μιας πολιτικής συνήθειας και μιας αντίληψης που σήμερα κάπως αμφισβητήθηκε με την πρόταση αύξησης των τελών. Προφανώς ο κ. Κυριτσης ξέρει ότι θα μπορούσε να το αποφύγει τσαλαβουτώντας σε διάφορες λύσεις! Ας πούμε ρίχνοντας την ποιότητα της υπηρεσίας είτε μειώνοντας τα τόσο πενιχρά έργα από ίδιους πόρους! Προσέξτε: συνολικό ύψος των έργων ΠΕΕ 2011 από ίδιους πόρους ήταν 6,6 εκ. (η πρόταση ΠΕΕ ιδίων πόρων των 3 Δήμων 2010 ήταν 11,3 εκ.) ενώ φέτος προδιαγράφεται μόλις 5,4 εκ. Ο κ. Δήμαρχος τα μετρά από εδώ και από κει και προτίμησε να ρισκάρει τις σχέσεις του με τους ξενοδόχους για να σώσει τα 5,4 εκ. έργων (μέσα στα οποία το 50% είναι έργα συντήρησης) !!! Ο κ. Δήμαρχος δεν έχει την άποψη της ανακοστολόγησης των δημοτικών τελών με κοινωνική και παραγωγικά κριτήρια που είναι η άποψη αριστερής κοπής. Όμως είναι ορθολογιστής, έχει φιλοδοξίες, δεν θέλει να θαφτεί μέσα στα ερείπια της απραξίας και ρισκάρει! Ρισκάρει την πολιτική σχέση του με τον λαϊκισμό (που και ο ίδιος έχει υπηρετήσει). Ρισκάρει και εκλογική σχέση του με την κυρίαρχη οικονομική τάξη στο νησί μας σε ένα συμβολικής αξίας θέμα! Ρισκάρει γιατί στην εποχή της αβεβαιότητας και της απουσίας προοπτικής που ζούμε το ρίσκο και οι αλλαγές στις συνήθειες είναι νόμος! Η κυρίαρχη οικονομική τάξη του νησιού έχει μάθει και την βολεύει το πάγωμα των τελών, τα ψεύτικα στοιχεία των επιφανειών των εγκαταστάσεων τους, το κλέψιμο του νερού, οι επιδοτήσεις-υπερτιμολογήσεις, η μη τήρηση της εργατικής νομοθεσίας, η απουσία ελέγχων και διασταυρώσεων, η μεταφορά έδρας στο εξωτερικό, η κατάθεση κερδών σε φορολογικούς παραδείσους κλπ. ότι αρπάξουμε στο πλαίσιο της ελεύθερης αγοράς (πάντα υπάρχουν εξαιρέσεις). Αυτή η τάξη δεν θέλει να χάνει σε οικονομικό και σε ιδεολογικό επίπεδο και έχει την ικανότητα να επιβάλλει συσχετισμούς και να μπλοκάρει αλλαγές όπως για παράδειγμα με το τέλος τουριστικής ανάπτυξης που τέθηκε στο ράφι. Όμως οι επιχειρήσεις είναι ιστορικό προϊόν και μια πραγματικότητα πρέπει να λειτουργεί σε μια πολιτική ισορροπία. Το (πρόχειρο, στραβό, ότι θες πες) τέλος τουριστικής ανάπτυξης στην εποχή της αβεβαιότητας και της απουσίας προοπτικής, θα προσέθετε 5 τοπικά έργα που δεν έγιναν. Ποιος χάνει από το αποτέλεσμα ακύρωσης μιας αλλαγής; ποιος το πληρώνει;

Γ. ΣΕΤΕ, Ξενοδόχοι, Οκτώβριος 2016, εναρκτήρια ομιλία στο 15ο Συνέδριο του ΣΕΤΕ “Τουρισμός & Ανάπτυξη”, ο πρόεδρος του κ. Ανδρέας Α. Ανδρεάδης αναφέρθηκε στην ανάγκη σχεδιασμού στρατηγικής διασύνδεσης του τουρισμού με τους υπόλοιπους τομείς της ελληνικής οικονομίας. “Ξεπεράσαμε τον στόχο αφίξεων σχεδόν 5 χρόνια νωρίτερα, όμως δεν καταφέραμε να υλοποιήσουμε τις απαιτούμενες επενδύσεις, ώστε να δημιουργήσουμε νέες, υψηλού επιπέδου υποδομές και να ανανεώσουμε τις υπάρχουσες”, είπε. “Δεν καταφέραμε επίσης να επιτύχουμε τον στόχο των εσόδων και αυτό γιατί η συνεχής μάχη των τουριστικών επιχειρήσεων να προσελκύσουν μερίδιο από άλλες αγορές…’’ Η ανταγωνιστικότητα του τοπικού τουριστικού προϊόντος απαιτεί υψηλού επιπέδου υποδομές. Ο Δήμος Κω τις δικές του υποδομές μέσα στο ορυμαγδό της μνημονικής θύελλας μπορεί με το φτωχό ετήσιο πρόγραμμα έργων των 5,4 εκ να το κάνει; Δεν θα το κάνει ποτέ και ο τόπος θα ρημάζει σταδιακά. Το βλέπουμε. Και εμείς μεν οι ιθαγενείς ζούμε με τα κατεστραμμένα οδοστρώματα, τα σπασμένα πεζοδρόμια, τα πεπαλαιωμένα δίκτυα, τον υποβαθμισμένο ΧΥΤΑ, τις ελλείψεις στα λιμάνια, τις ακριβές μεταφορές, την μόλυνση του περιβάλλοντος, την ακρίβεια του τουριστικού προορισμού, την χαμηλή ένταξη μας στον τοπικό καταμερισμό εργασίας, όμως οι επιχειρήσεις του νησιού τι μέλλον έχουν μέσα σε ένα μεξικανικού σχεδιασμού και επιπέδου ζωής περιβάλλον; Εμείς λοιπόν οι πληβείοι θα αντέξουμε την κατάντια μας! Οι επιχειρήσεις σας θα το αντέξουν την κατάντια μας να τους πολιορκεί;

Δ. Αντιτείνουν: Οι επιχειρήσεις υποφέρουν από την κυβερνητική πολιτική! Εμείς βάλαμε πλάτη στο μεταναστευτικό! Εντάξει αλλά! Στις 07/04/2016 δημοσιεύτηκε η μελέτη της ICAP που μελέτα την πορεία των επιχειρήσεων στην Ελλάδα της κρίσης για το διάστημα 2013-2014 συμπεραίνει: Εντυπωσιακή ήταν η βελτίωση των αποτελεσμάτων στον κλάδο ξενοδοχείων-εστιατορίων το 2014, με σημαντική αύξηση του κύκλου εργασιών και επάνοδο στην κερδοφορία. Τα αντίστοιχα μεικτά κέρδη αυξήθηκαν με έντονο ρυθμό (23,6%), στοιχείο ενδεικτικό μεγάλης περικοπής του κόστους, γεγονός που οδήγησε σε αλματώδη άνοδο του λειτουργικού αποτελέσματος κλπ. Μέσα και μέσα στην κρίση κάποιοι κερδίζουν. Η πλατιά κοινωνία ζει στο μείον 50%. Είναι κοινός ο δρόμος Δήμου, επιχειρήσεων, εργατών και επιχειρηματιών. Κοινή γαρ η τύχη! Η Ένωση Ξενοδόχων και το τοπικό ΕΒΕΔ έχουν πολιτική παρουσία και είναι αξιέπαινοι! Όμως είναι φορείς μιας πολιτικής μονομέρειας καταφεύγοντας άκριτα στην καταστροφολογία του ΚΑΤΩ ΟΙ ΦΟΡΟΙ! Γιατί εδω δεν μιλούμε για φόρους αλλά για τέλη! Εδω δεν μιλούμε για κράτος, κρατική και ταξική πολιτική αλλά για Δήμο και Δημοτική πολιτική. Δεν είναι επιβάρυνση άξια λόγου αυτή που ψηφίστηκε για τα πραγματικά τους συμφέροντα. Το αντίθετο! Είναι ενίσχυση των αναγκών τους για βελτίωση των υποδομών! Υπαρχει ζητημα με τους αδύναμους και τους μικρούς επιχειρηματίες όπως και με τα ξενοδοχεία μέσα στην πόλη και αυτό θα πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα με ξεχωριστή κατηγορία.

Όμως η άρνηση των παρατάξεων της μειοψηφίας και η απειλή προσφυγών είναι απλά: αυτοκαταστροφική.

Ν Μυλωνάς.