Σαν σήμερα, πριν από 57 χρόνια, δηλαδή στις 30 Οκτωβρίου 1963 ερχόταν στην Αθήνα ο Λευτέρης Αντωνιάδης. Ο ελληνικής καταγωγής θρύλος του τουρκικού ποδοσφαίρου τον οποίο λάτρεψαν οι Τούρκοι.
Ο Λευτέρης Αντωνιάδης ήταν γνωστός στην γειτονική χώρα ως Λεφτέρ Κιουτσουκαντωνιάδης ενώ πραγματοποίησε σημαντική καριέρα ως ποδοσφαιριστής στις Τακσίμ, Φενέρμπαχτσε (η ομάδα με την οποία ξεχώρισε ), Φιορεντίνα, Νις, ξανά στη Φενέρ και τέλος στην ΑΕΚ.
Στη συνέχεια έγινε προπονητής ξεκινώντας την καριέρα του από την Ελλάδα και συγκεκριμένα από το Αιγάλεω.
κι έπειτα στη Νότια Αφρική στη Supersport United του Γιοχάνεσμπουργκ. Το 1967 επέστρεψε στην Τουρκία, όπου δούλεψε διαδοχικά στις ομάδες Σαμσουνσπόρ, Ορντουσπόρ, Μερσίν Ιντμάν Γιουρντού και Μπόλουσπορ.
Όταν είχε έρθει στην Αθήνα το 1963 σε ηλικία 38 ετών τότε ανέλαβε την τεχνική ηγεσία του Αιγάλεω για μία περίοδο, αντικαθιστώντας μετά την 7η αγωνιστική τον Γαζή. Παράλληλα ο Λευτέρης Αντωνιάδης είχε διατηρήσει και την ιδιότητα του ποδοσφαιριστή,. όντας ουσιαστικά παίκτης -προπονητής.
Έτσι την περίοδο 1965-1966 θα αγωνιστεί με την ΑΕΚ σε 5 αγώνες σκοράροντας 2 γκολ αλλά θα αναγκαστεί να σταματήσει την καριέρα του μετά από τραυματισμό στον αγώνα με τον Ηρακλή.
O Λευτέρης Αντωνιάδης γεννήθηκε το 1925 στην Πρίγκηπο από Έλληνες γονείς. Ο πατέρας του ήταν ψαράς και ονομαζόταν Χριστοφής Αντωνιάδης. Η μητέρα του λεγόταν Αργυρώ και είχε άλλα δέκα παιδιά. Ποδοσφαιριστής υπήρξε και ο αδελφός του Παναγής Αντωνιάδης στην ομάδα του Πέρα Κλουμπ. Στον Λευτέρη, επειδή ήταν μικρόσωμος, κόλλησαν το παρατσούκλι «Κιουτσούκ» (τουρκικά ο μικρός) και το τουρκικό επώνυμό του καταγράφηκε ως Κιουτσουκαντωνιάδης.
Ο Αντωνιάδης δημιούργησε οικογένεια με τη σύζυγό του Σταυριανή Μπεκιάρη (του Ιωάννη και της Μαρίας), αποκτώντας τρία παιδιά.
Ο Λεφτέρ, όπως τον αποκαλούσαν οι Τούρκοι, είχε το παρατσούκλι Ordinaryüs, δηλαδή καθηγητής, διότι είχε άνεση στο σκοράρισμα και σχεδόν πάντα έβρισκε τα δίκτυα με σιγουριά. Λέγεται ότι δεν είχε χάσει ποτέ πέναλτι. Το όνομά του είναι θρύλος μεταξύ των οπαδών της Φενερμπαχτσέ, οι οποίοι ακόμα τραγουδούν το σύνθημα: ‘Ver Lefter’e, Yazsin Deftere’, που σημαίνει «Δώσε στον Λευτέρη, θα γράψει στο τεφτέρι».
Το 1951 πήρε μεταγραφή στην ιταλική Φιορεντίνα κι έγινε έτσι πρώτος ποδοσφαιριστής από την Τουρκία που μεταγράφηκε στο εξωτερικό επ’ αμοιβή.
Με την Φενέρ στις δύο θητείες του (1947-1951, 1953-1964) αγωνίστηκε σε 615 ματς σκοράροντας 423 γκολ. Μάλιστα το 1953-54 αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος.
Γενικότερα τώρα, κατά την διάρκεια της καριέρας του (1941-1964) αγωνίστηκε σε 752 ματς πετυχαίνοντας 506 γκολ!
Αξίζει να σημειώσουμε οτι αγωνίστηκε 50 φορές με την Εθνική Τουρκίας (οι 9 ως αρχηγός), ενώ υπήρξε ο πρώτος ποδοσφαιριστής της Τουρκίας που τιμήθηκε με το Χρυσό μετάλλιο της τουρκικής ομοσπονδίας.
Το ντεμπούτο με την Εθνική Τουρκίας (και μαζί το παρθενικό του γκολ), ο Λευτέρης Αντωνιάδης τα έκανε απέναντι στην Εθνικη Ελλάδας. Συγκεκριμένα στην φιλική νίκη με 3-1 (Βικελίδης 70′ – Κιρτσάν 9′, Αντωνιάδης 20′, Γκιουλεσίν 74′) στο γήπεδο της Λεωφόρου στις 23 Απριλίου 1948.
Πρέπει επίσης να αναφερθεί πως ο Λευτέρης Αντωνιάδης μετείχε στην ομάδα της Εθνικής Τουρκίας, που είχε καταφέρει να νικήσει τη θρυλική ουγγρική ομάδα του Φέρεντς Πούσκας το 1956 με 3-1 και μάλιστα είχε πετύχει δύο γκολ.
«Ξέρω πως όταν πεθάνω θα τυλίξουν το φέρετρο μου με την ερυθρά ημισέληνο αλλά η καρδιά μου θα είναι γαλάζια με σταυρό» είπε ο για τους Τούρκους Λεφτέρ.
Το εντυπωσιακό ήταν πως ενώ υπήρξε ακόμη και αρχηγός της Εθνικής Τουρκίας, στην καρδιά του ήταν Έλληνας, δηλωμένος χριστιανός ορθόδοξος που τιμούσε τα ήθη και τα έθιμα της πατρίδας μας.
Άφησε την τελευταία πνοή του στις 13 Ιανουαρίου 2012 σε ηλικία 87 ετών. Στην κηδεία του παρέστησαν χιλιάδες Τούρκοι μεταξύ των οποίον και ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ενώ ακόμη και συντηρητικοί μουσουλμάνοι άναψαν ένα κεράκι στη μνήμη του, στην ελληνορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Δημητρίου στην Πρίγκηπο!
Τίτλοι – Διακρίσεις
Πρωταθλήματα Τουρκίας (3): 1959, 1961, 1964
Πρωταθλήματα Κωνσταντινούπολης (3): 1948, 1957, 1959
Κύπελλα (2): 1950, 1964
Πρώτος σκόρερ: 1953-54
Μέλος της Μικτής Κόσμου 1954.
Χρυσό μετάλλιο τιμής της τουρκικής ομοσπονδίας.
