Χιλιάδες κόσμου αποχαιρέτισαν τον θρυλικό Βραζιλιάνο ποδοσφαιριστή, ο οποίος άφησε την τελευταία του πνοή την περασμένη Πέμπτη, σε ηλικία 82 ετών
Το έπος…τελείωσε στο Μνημείο Οικουμενικής Νεκρόπολης («Ecumenical Memorial Necropolis». Εκεί που θα βρίσκεται από εδώ και στο εξής η σορός του Πελέ. «Αντικρίζοντας» τη «Vila Belmiro», τη σκηνή που τον έκανε αιώνιο.
Το φέρετρο με τη σορό του «Βασιλιά»…ταξίδεψε στους δρόμους του Σάντος, σε μια νεκρώσιμη πομπή που χαιρετίστηκε από μέγα πλήθος, στο τέλος της αγρυπνίας που προσέλκυσε περισσότερους από 230.000 οπαδούς στο στάδιο των πρώτων κατορθωμάτων του, στη περίφημη «Vila Belmiro».
Το μαύρο φέρετρο, το οποίο είχε παρέμεινε ανοιχτό και καλυμμένο με ένα πέπλο από τούλι, αποκαλύπτοντας μόνο το πρόσωπο του νεκρού, έκλεισε στις 15:00 ώρα Ελλάδας.
Η νεκρική πομπή
Η πομπή έφυγε από το στάδιο για μια διαδρομή 7 χιλιομέτρων προς την παραλία της πόλης, η οποία είναι παραθαλάσσιο θέρετρο και το μεγαλύτερο λιμάνι της Νότιας Αμερικής.
Στη συνέχεια έφτασε στο σπίτι της μητέρας του, Σελέστ Αράντες. Σε ηλικία 100 ετών, δεν γνωρίζει τον θάνατο του γιου της, ενώ κατάκοιτη δεν μπόρεσε ούτε να βρεθεί στο παράθυρο.
Η πομπή σταμάτησε για λίγα λεπτά έξω από το σπίτι της, όπου τα πλήθη στους δρόμους χειροκροτούσαν. Η αδερφή του Πελέ παρακολουθούσε δακρυσμένη από ένα μπαλκόνι. Σε όλη τη διαδρομή τιμητική φρουρά οπαδών χειροκροτούσε το πέρασμα του πυροσβεστικού οχήματος. Κάποιοι τραγούδησαν: «Χίλια γκολ, είναι μόνο ο Πελέ, και έπαιξε για τη Σάντος!».
Η τελευταία κατοικία του Πελέ
Τελικός προορισμός της πομπής το «Ecumenical Memorial Necropolis», η τελευταία κατοικία του «Βασιλιά» του ποδοσφαίρου, ένα μαυσωλείο στο μεγαλύτερο κάθετο νεκροταφείο στον κόσμο,το υψηλότερο στον κόσμο, σύμφωνα με το Βιβλίο Ρεκόρ Γκίνες, ένα 14όροφο κτίριο με θέα στο στάδιο της Σάντος, του συλλόγου όπου ο τριπλός παγκόσμιος πρωταθλητής έλαμψε από το 1956 έως το 1974.
O Πελέ είχε αγοράσει 19 χρόνια πριν από το θάνατό του, ένα δωμάτιο στην Οικουμενική Νεκρόπολη της πόλης-λιμάνι στη νοτιοανατολική Βραζιλία. Ο τρεις φορές παγκόσμιος πρωταθλητής είπε το 2003 ότι ήθελε να ξεκουραστεί σε αυτό το μέρος γιατί «δεν έμοιαζε με νεκροταφείο» και θα του έφερνε «πνευματική ειρήνη και ηρεμία», όπως ανέφερε ο βραζιλιάνικος Τύπος τις τελευταίες ημέρες.
Πράγματι, η νεκρόπολη μοιάζει από έξω μάλλον σαν ένα μεγάλο ξενοδοχείο, με τους 14 ορόφους και τη λευκή πρόσοψη. Αλλά προσφέρει 18.000 τάφους για να φιλοξενήσει τα φέρετρα του νεκρού και ένα μέρος για τις τεφροδόχους που περιέχουν τη στάχτη.
Η σορός του Πελέ θα αναπαυθεί σε ένα μαυσωλείο ειδικά σχεδιασμένο για αυτόν, 200 τ.μ., που θυμίζει γήπεδο ποδοσφαίρου, με τον συνθετικό χλοοτάπητα και τις φωτογραφίες του «Βασιλιά», επιβεβαίωσε στο γαλλικό πρακτορείο ειδήσεων (AFP) ο υπεύθυνος επικοινωνίας του νεκροταφείου.
Σύμφωνα με την ιστοσελίδα του νεκροταφείου, τα μαυσωλεία καθιστούν δυνατή τη «δημιουργία χώρων διακοσμημένων» από συγγενείς και την «προσωποποίηση της μνήμης της οικογένειας».
Το δωμάτιο που απέκτησε ο Πελέ βρίσκεται στον πρώτο όροφο του κτιρίου και προορίζεται να γίνει τόπος προσκυνήματος. Η κατασκευή του κάθετου νεκροταφείου ξεκίνησε το 1983 και εγκαινιάστηκε το 1991.
Η πολυτελής εγκατάσταση που σχεδιάστηκε από έναν Αργεντινό επιχειρηματία καταλαμβάνει τέσσερα εκτάρια γης και προσφέρει αίθουσες διαλογισμού, σουίτες ανάπαυσης, εστιατόριο που λειτουργεί όλο το 24ωρο, παρεκκλήσι, μουσείο αυτοκινήτων, πτηνοτροφείο και λιμνούλα με ψάρια.
Σε αυτό το νεκροταφείο είναι επίσης η κόρη του Σάντρα Αράντες, που πέθανε από καρκίνο το 2006, ο αδερφός του Ζαίρ Αράντες, , και ο πρώην επιθετικός Αντόνιο Γουίλσον Ονόριο, γνωστός ως «Coutinho», που έπαιξε δίπλα στον Πελέ το 1962 και το 1963.
Ο Πρόεδρος Λούλα 30 λεπτά δίπλα στο φέρετρο
Καθ’ όλη τη διάρκεια της κηδείας, που διήρκεσε 24 ώρες, η παρέλαση θαυμαστών και προσωπικοτήτων συνεχίστηκε αδιάκοπα, ακόμη και κατά τη διάρκεια της νύχτας, και περισσότεροι από 230.000 άνθρωποι πέρασαν κάτω από τη μεγάλη τέντα όπου είχε εκτεθεί το φέρετρο του Πελέ, στο κέντρο του γηπέδου.
«Ήταν ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο, οπότε αξίζει να είμαι εδώ», είπε μιλώντας στο γαλλικό πρακτορείο ειδήσεων (AFP) η Μαρία Μπενεντίτα, μια 77χρονη συνταξιούχος, πολύ συγκινημένη αντικρίζοντας το πυροσβεστικό όχημα με τη σορό του Πελέ.
Μια ώρα πριν από την αναχώρηση της νεκρικής πομπής, ο Πρόεδρος της Βραζιλίας Λουίζ Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα έφτασε στη Σάντος από τη Μπραζίλια κοντά στο στάδιο με ελικόπτερο, συνοδευόμενος από την πρώτη κυρία Ροζάντελα ντα Σίλβα και τον υπουργό Μάρτσιο Φράνκα. Εξέφρασε αμέσως τα συλλυπητήριά του στη χήρα του Πελέ όταν έφτασε κάτω από τη μεγάλη τέντα όπου βρισκόταν το φέρετρο.
Ο Πρόεδρος της Βραζιλίας, που στάθηκε για περίπου 30 λεπτά δίπλα στο φέρετρτο του Πελέ, παρευρέθηκε σε μια σύντομη θρησκευτική τελετή κοντά στο φέρετρο, κατά την οποία ο ιερέας ανέφερε έναν φανταστικό διάλογο στον Παράδεισο μεταξύ του Πελέ και του Θεού, ο οποίος θα του έλεγε: «Εδώ είσαι ακόμα Βασιλιάς, αλλά εγώ είμαι ο Κύριος».
«Αντίο στον «Βασιλιά». Αναπαύσου εν ειρήνη, Πελέ», είπε ο Λούλα. «Ο Πελέ είναι ασύγκριτος, ως ποδοσφαιριστής και ως άνθρωπος», συμπλήρωσε. «Το πιο φανταστικό είναι ότι ο Πελέ δεν κράτησε ποτέ τη μύτη του ψηλά στον αέρα, συμπεριφερόταν σε όλους το ίδιο», τόνισε στη συνέχεια στο Santos TV.
Ινφαντίνο αλλά και μόνο δύο από τους 67 εν ζωή παγκόσμιους πρωταθλητές
Διασημότητες και αρχές απέδωσαν επίσης τα σέβη τους στο «Βασιλιά» του ποδοσφαίρου. Ο πρόεδρος της FIFA Τζιάνι Ινφαντίνο ήταν ένας από τους πρώτους που παρευρέθηκαν τη Δευτέρα στο γήπεδο της Σάντος, και είπε ότι θα ζητήσει από τις ποδοσφαιρικές ομοσπονδίες σε όλο τον κόσμο να ονομάσουν ένα στάδιο με το όνομα του Πελέ, τον μοναδικό άνθρωπο που κέρδισε το Παγκόσμιο Κύπελλο τρεις φορές ως παίκτης.
Μερικοί αστέρες του ποδοσφαίρου παρευρέθηκαν στην αγρυπνία, συμπεριλαμβανομένου του πρώην μέσου της Βραζιλίας, Ζε Ρομπέρτο, ο οποίος βοήθησε να τοποθετηθεί το φέρετρο του Πελέ στο κέντρο του γηπέδου τη Δευτέρα.
Αλλά μόνο δύο από τους 67 ζωντανούς Βραζιλιάνους παγκόσμιους πρωταθλητές παρακολούθησαν τη λειτουργία – ο νικητής του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1994 Μάουρο Σίλβα, ο οποίος εργάζεται για την ομοσπονδία του Σάο Πάολο και ο πρωταθλητής του 1970, Κλοντοάλντο, που εργάζεται για τη Σάντος, προκαλώντας κριτική από ορισμένους σχολιαστές.