Χαρίκλεια Χριστοφή
Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν τον βουβό πόνο, τον θρήνο και τη θλίψη στο τελευταίο αντίο για τον αγαπητό μας Δημήτρη Παππούλη που έφυγε τόσο άδικα και πρόωρα από τη ζωή, στο τελευταίο θανατηφόρο δυστύχημα που συγκλόνισε το νησί της Κω.
Συντετριμμένοι και καταρρακωμένοι οι δικοί του άνθρωποι, συγγενείς, φίλοι και συναθλητές οι οποίοι και κρατούσαν το φέρετρο στους ώμους τους και πάρα πολύς κόσμος -ειδικά νέοι άνθρωποι απ’ όλο το νησί-τον συνόδευσαν στην τελευταία του κατοικία.
Τα λόγια στέρεψαν και στο ναό, κανείς δεν μπόρεσε να αρθρώσει δυο λόγια… Και ο Σεβασμιώτατος ο οποίος προέστη της εξοδίου ακολουθίας, με πολλή δυσκολία κατάφερε να κλείσει τον παρηγορητικό του λόγο.
Ας είναι αιωνία η μνήμη του αγαπημένου μας Δημήτρη κι ας ελπίσουμε ότι θα προσπαθήσουμε όλοι να συμβάλλουμε στο μέτρο που μας αναλογεί στην εξάλειψη των τροχαίων στο νησί μας.
Που να την βρω την δύναμη να σ’αποχαιρετήσω κ ακίνητο στο φέρετρο να’ρθω να σ’αντικρισω?
Γιατί ο χάρος ζήλεψε τα όμορφα σου νιάτα κ έσπασε μας την καρδιά σε χίλια δυο κομμάτια?
Χαρε κ πως το βασταξες καρτέρι να του στήσεις κ ένα ολόκληρο Νησί στο πένθος να βυθισεις?
Άμε ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΑΣ στο καλό, να αναπαυθεί η ψυχή σου κ η σκέψη μας θα βρίσκεται παντοτινά μαζί σου.
Καλό παράδεισο παλικαράκι μας,να προσέχεις τους υπέροχους γονείς σου και την αδερφούλα σου κ να καμαρώνεις την ΠΑΝΑΘΑ ΜΑΣ που λατρευες 😭😭😭
Γλυκό μου αγόρι, καλό μου παιδί, δεν θέλει κανείς να σε αποχαιρετήσει.. είναι απίστευτο ότι χάθηκες μέσα σε μια στιγμή. Όλες οι μάνες γίναμε μάνα σου μέρες τώρα, πόσο μάλλον όσες σε γνωρίζαμε. Φίλος των παιδιών μας που βουβά σε θρηνούν, που αρνούνται ακόμα τον χαμό σου. Ένας άγγελος στη γη, άγγελος και στην αιωνιότητα. Δεν θα φύγεις ποτέ από τις ψυχές μας γλυκό μου παιδί, ποτέ.
Τι λόγια να βρω να πω σε αυτήν την μάνα και τον πατέρα..πως να τους παρηγορήσεις και τι να τους πεις..Δεν υπάρχει μεγαλύτερος πόνος από έναν γονιό να χάνει το παιδί του..κουράγιο..ξέρω πως δεν πρόκειται να το ξεπεράσουν ποτέ…….