Σε ηλικία 5 ετών διαγνώστηκε με τη νόσο Perthes, γνωρίζοντας πως δεν θα καταφέρει να περπατήσει ποτέ ξανά – Σήμερα στα 18 του χρόνια ο μαχητής Ντέκλαν Τόμπσον μεγαλουργεί στα αγγλικά γήπεδα
Η θέληση είναι ο δημιουργός κάθε ανθρώπινης δράσης και η κινητήρια δύναμη του Σύμπαντος. Είναι η σπίθα εκείνη που πυροδοτεί τα αποθέματα ενέργειας που χρειάζεται κάθε δράση για να εκδηλωθεί. Στην περίπτωση του 18χρονου Ντέκλαν Τόμπσον η ποδοσφαιρική του διαδρομή δεν είναι ακόμη ένα μελιστάλακτο παραμύθι… Αντιθέτως η δύναμη της αποφασιστικότητας και της θέλησης του να πραγματώσει τα όνειρα του, ήταν και το ξόρκι που έλυσε τα δεσμά του. Ήταν το πυρακτωμένο σπαθί που κατατρόπωσε τον «Δράκο» που ήθελε να του κλέψει δια παντός το χαμόγελο.
Η συγκλονιστική ιστορία του νεαρού άσου ήρθε στην δημοσιότητα στις αρχές του μήνα στην αναμέτρηση ανάμεσα στην Έξετερ και τη Σέφιλντ Γουένσντεϊ (0-2) για τον 3ο γύρο του FA Cup. Εκεί όπου ο μαχητής Ντέκλαν πραγματοποίησε και το ντεμπούτο του με την ομάδα της Championship, στέλνοντας ταυτόχρονα ένα ηχηρό μήνυμα ζωής!
Γεννημένος 9 Μαρτίου του 2002, στην τρυφερή ηλικία των 5 ετών διαγνώστηκε με τη νόσο Legg-Calvé-Perthes (οστεονονδρίτιδα του ισχίου), με τους γιατρούς να πληροφορούν τους γονείς του νεαρού πως υπάρχει πιθανότητα να μην καταφέρει να περπατήσει ποτέ ξανά! Έκτοτε ο μικρός Ντέκλαν και η οικογένειά του έπρεπε να διαβούν τον δικό τους Γολγοθά που περιελάμβανε μια σειρά φυσικοθεραπειών και επίπονων χειρουργικών επεμβάσεων.
Η οστεοχονδρίτιδα ισχίου είναι μια σχετικώς σπάνια (1 στις 1200 γεννήσεις) νόσος και μπορεί να εμφανιστεί σε παιδιά ηλικίας από 18 μηνών έως 18 χρονών. Στην μεγαλύτερη συχνότητά της όμως, αφορά παιδιά από 4 έως 8 ετών. Σύμφωνα με επιστημονικά δεδομένα, όσο μεγαλύτερης ηλικίας είναι το άτομο που θα διαγνωστεί με την νόσο Perthes, τόσο δυσμενέστερη είναι η πρόγνωση ως προς τη μελλοντική αρθρική παραμόρφωση και τις συνεπακόλουθες επιπτώσεις που σχετίζονται με εκείνη.
Τίποτα ωστόσο δεν μπορούσε να σταθεί τροχοπέδη στα όνειρα του… Ακόμη και καθηλωμένος για 18 μήνες στο αναπηρικό καροτσάκι, δεν εγκατέλειψε ούτε στιγμή την αγάπη του για τη στρογγυλή θεά! Απεναντίας συνέχισε να αγωνίζεται, αρχικά κινούμενος με το αμαξίδιο και αργότερα με τις πατερίτσες.
Χρειάστηκε να περάσουν τρία ολόκληρα χρόνια ώστε να επιστρέψει στο 95% της προγενέστερης του κατάστασης, με αποκορύφωμα το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο με τη Σέφιλντ Γουένσντεϊ το καλοκαίρι του 2020, καθώς και την παρθενική του εμφάνιση στον αρχαιότερο ποδοσφαιρικό θεσμό της Αγγλίας.
«Σαν μικρό παιδί μου ράγισε η καρδιά όταν άκουσα ότι δεν θα μπορούσα να παίξω ξανά ποδόσφαιρο. Αυτό ήταν που με επηρέασε περισσότερο σαν παιδί. Με ενοχλούσε αρκετά να βλέπω όλη μου την οικογένεια να ανησυχεί για εμένα. Αλλά ήξερα ότι έπρεπε να αποδείξω στους γιατρούς και σε όλους τους άλλους ότι έκαναν λάθος και θα μπορούσα να επανέλθω σε αυτό που είμαι τώρα. Έκανα πολλά χειρουργεία στο πόδι μου για περίπου 18 μήνες. Ήταν πολύ κουραστικό. Τη νύχτα πάντα καθόμουν στο κρεβάτι, δεν μπορούσα ποτέ να κοιμηθώ λόγω του πόνου που αισθανόμουν. Πάντα έκλαιγα και έλεγα στη μαμά μου ότι πονούσα αλλά δεν υπήρχε πραγματικά τίποτα που μπορούμε να κάνουμε, μέχρι που ξεκίνησε αυτή η θεραπεία και ήταν το σημείο που ξεκίνησα να γίνομαι καλύτερα. Ποτέ μην τα παρατάς, αυτή είναι η νούμερο ένα συμβουλή μου!».
Η στιγμή που έκανε την οικογένειά του να ξεσπάσει σε λυγμούς
Λίγα δευτερόλεπτα είναι ικανά για να σου αλλάξουν ολόκληρη τη ζωή… Όπως εκείνο το δεύτερο λεπτό των καθυστερήσεων στην αναμέτρηση του Κυπέλλου κόντρα στην Έξεστερ. Οι γονείς του με τα δυο του μικρότερα αδέρφια ξεσπούν σε λυγμούς στη θέα της του τέταρτου διαιτητή να σηκώνει την ταμπέλα με το νούμερο 38. Ο Ντέκλαν Τόμπσον ήταν έτοιμος να περάσει στον αγωνιστικό χώρο στη θέση του Ράιαν Γκάλβιν.
Ο μπαμπάς του, Λι, παλαίμαχος ποδοσφαιριστής και βοηθός προπονητή στη Stocksbridge Park Steels δεν μπόρεσε να συγκρατήσει την υπερηφάνεια και τη συγκίνησή του, παρακολουθώντας τον ήρωα γιο του από την τηλεόραση.
«Ξέρω ότι είναι ο γιος μου, αλλά έχει ένα λαμπρό μέλλον. Οπουδήποτε να είναι, νομίζω ότι θα έχει μακρά καριέρα στο ποδόσφαιρο. Αν δεν τα καταφέρει στη Σέφιλντ είμαι σίγουρος ότι θα έχει καριέρα κάπου αλλού».
Τίποτα άλλωστε δεν είναι ακατόρθωτο για τον νεαρό Ντέκλαν που έβαλε ήδη το μεγαλύτερο γκολ της ζωής του!
