Ο Τσόρτσιλ αναγνώρισε κάποτε πως το τζιν με τόνικ «έσωσε περισσότερες ζωές Άγγλων από όλους τους γιατρούς της αυτοκρατορίας»
Υπάρχει καλύτερο καλοκαιρινό ποτό από ένα τζιν με τόνικ; Ένα κλασικό κοκτέιλ από τζιν με τόνικ ή σόδα το οποίο έχουν δοκιμάσει σχεδόν… όλοι. Σερβίρεται συνήθως με φρέσκο λάιμ και πολύ πάγο – και είναι το απόλυτα δροσιστικό όταν κάνει ζέστη και επικρατεί υγρασία.
Έχετε αναρωτεί ποτέ όμως πώς φτιάχτηκε πρώτη φορά το τζιν τόνικ; Αν δεν έχετε ακούσει ποτέ την ιστορία, ο τρόπος με τον οποίο εφευρέθηκε το τζιν με τόνικ θα σας εκπλήξει.
Η ιστορία δημιουργίας του έχει τις ρίζες της σε ορισμένα απίθανα (όταν πρόκειται για κοκτέιλ) ιστορικά γεγονότα. Στις αρχές του 1800, η κινίνη που έβγαινε από το φλοιό ενός δέντρου, καθαρίζονταν σε σκόνη και χρησιμοποιούνταν ως «φάρμακο» για την ελονοσία. Αυτή η καθαρισμένη έκδοση αντικατέστησε σε μεγάλο βαθμό τη χρήση του φλοιού και ήταν αυτό που έδιναν στους Βρετανούς στρατιώτες κατά τη διάρκεια του αποικισμού της Ινδίας τον 19ο αιώνα. Μέχρι τη δεκαετία του 1840, η Βρετανία έστελνε περίπου 700 τόνους φλοιού κιντσόνα στην Ινδία για τους Βρετανούς πολίτες και τους στρατιώτες της. Και, θα ήταν αυτό το αντιελονοσιακό που θα πυροδοτούσε την ιδέα της δημιουργίας του tonic.
Οι Βρετανοί στρατιώτες, στους οποίους δινόταν καθημερινά μια μερίδα κινίνης σε σκόνη ως αντιελονοσιακό κατά τη διάρκεια της αποικιακής κατοχής της Ινδίας, σκέφτηκαν κάποια στιγμή να ανακατέψουν λίγο τζιν. Η Slate εξηγεί ότι οι στρατιώτες δοκίμασαν αρχικά να αναμείξουν την πικρή σκόνη με ζάχαρη και νερό, δημιουργώντας ένα είδος πρώιμης εκδοχής του «τονωτικού νερού«, αλλά στη συνέχεια, όπως λέει η Escape, οι στρατιώτες δοκίμασαν επίσης να αναμείξουν τζιν, διαπιστώνοντας ότι το αποσταγμένο ποτό εξομάλυνε περαιτέρω την έντονη γεύση – και μάλλον δεν έβλαψε το γεγονός ότι το ποτό ήταν επίσης μεθυστικό.
Ο Independent αναφέρει ότι στην πραγματικότητα ήταν ένας Βρετανός ονόματι Έρασμος Μποντ που εφηύρε το πρώτο επίσημο τονωτικό νερό το 1858, εμπνευσμένος από το γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι μέχρι τότε είχαν ήδη αρχίσει να χρησιμοποιούν τζιν για να βοηθήσουν στην πικράδα της κινίνης. Ακόμη και ο Ουίνστον Τσόρτσιλ αναγνώρισε την ιδιοφυΐα του κοκτέιλ, δηλώνοντας κάποτε: «Το τζιν με τόνικ έχει σώσει περισσότερες ζωές και μυαλά Άγγλων από όλους τους γιατρούς της αυτοκρατορίας».
Μπορεί όμως ένα δροσιστικό κοκτέιλ να βοηθήσει πραγματικά στην πρόληψη της ελονοσίας; Σύμφωνα με το Forbes, θα πρέπει να πιει κανείς 67 λίτρα τόνικ για να φτάσει τη δόση κινίνης που είναι αντιελονοσιακή. Αν και δεν είναι σαφές πόσο τονωτικό νερό κατέβαζαν οι Βρετανοί στρατιώτες την ημέρα, είναι αρκετά απίθανο να έφταναν σχεδόν τα 70 λίτρα – και ασαφές πόσο ρόλο είχε πραγματικά το τονωτικό νερό (με ή χωρίς τζιν) στην πρόληψη της ελονοσίας.
Ένα πράγμα που ξέρουμε σίγουρα είναι ότι τα τζιν και τόνικ αποτελούν αντίδοτο για την… ζέστη και τις καλοκαιρινές νύχτες.
