Mε την γνωστή… ασυνέπεια που με χαρακτηρίζει ως δημιουργό, σας παρουσιάζω ένα νέο τραγούδι. Βρισκόμαστε στον Ιούλιο του 2019, λίγες μέρες μετά το σοκ του θανάτου του Γιάννη Σπάθα.
Μια ημερομηνία από αυτές που σημαδεύουν το σύντομο πέρασμα μας από αυτόν τον κόσμο, καθώς εκείνη τη μέρα έχασα τον ήρωα μου.
Βέβαια και εν απουσία του, ακόμα αντλώ από το έργο του έμπνευση. Άλλωστε είναι αστείρευτο.
Σε ένα χαζολόγημα με την κιθάρα στον καναπέ, προκύπτει μια μελωδία, που πάει λίγο παραπέρα και γίνεται κομμάτι. Έρχεται και ο στίχος κάνα δυο μήνες μετά και δένει το γλυκό.
Ξεκινάμε λοιπόν, και γράφουμε τέλη της χρονιάς τα τύμπανα, αλλά λογαριάζαμε χωρίς τον ξενοδόχο. Εμφανίζεται ο κοβιντ, και όλα αναβάλλονται. Για το 2020 αρχικά , έπειτα για το 2021 και σαν μην έφτανε αυτό τον προηγούμενο Σεπτέμβρη μετακομίζω μόνιμα στην Κω.
Όπως καταλαβαίνετε, η σπιτική ηχογράφηση των υπολοίπων ήταν μονόδρομος, δυστυχώς ο καθένας στο μέρος του.. Ο Pantelis Takis πάντα πρόθυμος, έπαιξε τα τύμπανα.. Ο George Sotis με τον οποίο γνωριστήκαμε στα πλαίσια δουλειάς, έδειξε πολύ μεγάλη αγάπη για το τραγούδι και έπαιξε μπάσο. Τελευταίος από τους φανερούς ήρωες, ένας φίλος από τα φοιτητικά χρόνια της Μυτιλήνης με περίσιο ταλέντο, ο Ilias Kwtopoulos, του οποίου την χροιά φαντάστηκα από την πρώτη στιγμή.
Επίτηδες άφησα τελευταίο τον αφανή ήρωα, τον Yiannis Petroyiannis o οποίος είναι συνεργάτης με την αυστηρή έννοια του όρου αυτά τα λίγα χρόνια που καταγράφω τις μουσικές μου.
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ όλους από καρδιάς, γιατί χωρίς εσάς δεν θα γινόταν τίποτα… *ο τίτλος The Flight είναι παρμένος από το «John’s Flight» κομμάτι του Σπάθα από την εποχή των Persons ** to the horizon you’ve never seen , από το ομώνυμο ορχηστρικό του ***η φωτογραφία είναι από τους Παξούς, και μου την παραχώρισε ευγενικά ο Άρης Σπάθας.
Καλή σας ακρόαση.
εύγε.πολύ καλό τραγούδι.