Όταν τα μπουζούκια ανθούσαν, οι χρυσές δεκαετίες του 60- 70-80- και 90, οι Ντισκοτέκ δεν πήγαιναν πίσω. Ήταν τα βράδια ασφυκτικά γεμάτες.
Η Ελπίδα τραγουδούσε, ‘στην ντισκοτέκ την παλιά ντισκοτέκ, άναψαν ξανά τα νέα φώτα.’ Ο Πασχάλης Αρβανιτίδης εξυμνούσε, ‘το όταν πηγαίναμε μαζί Σχολείο’. Ο Δάκης τραγουδούσε για ‘τα τόσα όμορφα καλοκαίρια’ και η Μπέση Αργυράκη ‘τον νεανικό έρωτα και την αγάπη’ στο μουσικό μάθημα σολφέζ, γύρω από το παλιό πιάνο’.
Κάτω από την λαμπερή ντισκόμπαλα στροβιλίζονταν ασταμάτητα η νεολαία της Κω, στους μοντέρνους τότε ρυθμούς της ντίσκο. Τρέχαμε να αγοράσουμε από τα 5-6- περίπτερα της Κω, την ‘Μανίνα και την Κατερίνα,’ για να κολλήσουμε στον τοίχο του δωματίου μας τις αφίσες και τα πόστερ, των αγαπημένων τραγουδιστών της νεανικής ντίσκο. Αλλά και να μάθουμε λαίμαργα, τα τελευταία μουσικά και προσωπικά τους νέα.
Εκείνα τα χρόνια δεν υπήρχαν ούτε κινητά τηλέφωνα, ούτε κομπιούτερ, για να είναι σκυμμένη με τις ώρες η νεολαία στα face book κλπ μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Γέμιζαν οι αλάνες από παιδιά και οι ντίσκο από νέους, που έκαναν αληθινές φιλίες και σχέσεις και όχι πλασματικές, μέσα από τον ψυχρό ηλεκτρονικό υπολογιστή.
Αφού ευχαριστήσω τους αγαπητούς αναγνώστες μου και όσους φρόντισαν να μου θυμίσουν περισσότερες λεπτομέρειες, θα προσπαθήσω να ξαναθυμηθώ συμπληρωματικά, για να μην αδικήσω κανένα, μερικά ακόμη νυχτερινά κέντρα και τους ανάλογους καλλιτέχνες, στα διάφορα μουσικά σχήματα.
Στην νυχτερινή μου νοσταλγική βόλτα, είχα μαζί μου και τον γνωστό συμπολίτη μας κ. Γιώργο Θαλασσινό, που με πολύ ενδιαφέρον με δέχθηκε πριν από καιρό, στο χώρο της επιχείρησης του, για να μου ξεδιπλώσει τις δικές του αναμνήσεις. Με θέα τον Αρχαιολογικό χώρο του κλασικού ιστορικού Γυμναστηρίου Ξυστού, που έχει τις κολόνες του χωμένες βαθιά στους αιώνες, ανασύραμε από τον αποταμιευτήρα της μνήμης μας, μερικά ακόμη νυχτερινά κέντρα. Παράλληλα θυμηθήκαμε καλλιτέχνες και γεγονότα, που σημάδεψαν τη χρυσή εποχή της νυχτερινής διασκέδασης του νησιού μας.
Ο κ. Γιώργος Θαλασσινός εκτός από τακτικός θαμώνας των κέντρων, ήταν και σημαντικός Αθλητικός παράγοντας της Κω, στην ομάδα του Ανταγόρα για 20 χρόνια. (Από το1970 έως και το1990)
Ας θυμηθούμε λοιπόν μερικά κέντρα, τα οποία άφησαν εποχή.
Είχαμε το κέντρο διασκέδασης σε μορφή Ντίσκο με την ονομασία ΑΠΟΛΛΩΝ 1. Υπήρχε και το ΑΠΟΛΛΩΝ 2 στη Λάμπη, καθώς και το ΑΠΟΛΛΩΝ 3 στο Ψαλίδι, που λειτουργούσαν σαν μπουζουκο- μάγαζα, με πολύ κεφάτο λαϊκό πρόγραμμα. Οι ΣΕΙΡΗΝΕΣ στη Λάμπη άφησαν εποχή, ως επιτυχημένο κέντρο και ντισκοτέκ. Πολλοί θα θυμούνται και την ντισκοτέκ OSCAR στο ομώνυμο ξενοδοχείο μέσα στην πόλη.
Να αναφέρουμε και το κέντρο AQUARIUS των αδελφών Κασσάμπαλη, που στην αρχή ξεκίνησε σαν Ντίσκο. Έπειτα έγινε ένα πολύ κοσμικό λαϊκό κέντρο, με ωραία μουσικά σχήματα.
Θα συνεχίσουμε την βόλτα μας, στην περιοχή της ΑΒΙΚΩ, όπου υπήρχε το θρυλικό κέντρο ΣΠΗΛΙΑ και το κέντρο VEGERA, που αργότερα κάηκε ολοσχερώς από ξαφνική πυρκαγιά.
Δίπλα τους διασκέδαζε η νεολαία, από ντόπιους και κυρίως τουρίστες, στις υπαίθριες παραλιακές ντίσκο, ΚALUA και HEAVEN.
Τότε ήταν που τα λεβέντικα Ελληνικά ‘καμάκια’, γνώρισαν δόξες αλλά και πολλές περαστικές τουρίστριες. Μερικές, τους πήραν μαζί στην πατρίδα τους και έζησαν ευτυχισμένες. Άλλοι πάλι λόγω ασυμφωνίας χαρακτήρων, χώρισαν οι δρόμοι τους για πάντα. Ορισμένες ξένες, έμειναν στο νησί μας απολαμβάνοντας αιώνια, ήλιο και θάλασσα. Ενώ άλλες νοστάλγησαν τον απελευθερωμένο, μοντέρνο Ευρωπαϊκό τρόπο ζωής και χώρισαν, γυρνώντας ξανά στην ιδιαίτερη πατρίδα τους.
Συνεχίζοντας την αναφορά μας στα νυχτερινά κέντρα, θα θυμηθούμε το κέντρο ΡΟΔΑ, στο Ψαλίδι, όπου τραγουδούσε η ταλαντούχα Λάουρα με τον σύζυγο της Παπαιωάννου, να την συνοδεύει στο αρμόνιο. Στο Ψαλίδι επίσης υπήρχε η υπαίθρια ντίσκο SANTANA και στην θέση της Μαρίνας υπήρχε η πιο παλιά και γνωστή, ιστορική παραλιακή ντισκοτέκ η ΜΕΡΟΠΙΔΑ. Υπήρχαν επίσης η Βlue bird, και η Studio one στο Ψαλίδι.
Στον επαρχιακό δρόμο λειτουργούσαν, η Black cat και η ντίσκο Scorpions.
Να προσθέσουμε ότι στα ΚΡΗΤΙΚΑ έπαιζε για πολύ καιρό και ο φημισμένος λυράρης ο Αστρινός. Στην μπουζουκο -ταβέρνα του Πετρή, έπαιζε με επιτυχία και ο γνωστός λαουτιέρης ο Κατσαμάς. Επίσης να αναφέρουμε ότι το κέντρο ‘ΑΔΕΛΦΙΑ ’ στον επαρχιακό δρόμο, μετονομάστηκε σε κέντρο ‘ΕΛΛΑΣ’ του επιχειρηματία Γιάννη Αγγελίνη. Υπήρχε άλλο ένα κέντρο διασκέδασης στον επαρχιακό δρόμο, το KOS BY NIGHT, όπου τραγουδούσε ο αξέχαστος Θάνος Κουζούκας.
Τελευταία λειτουργούσε στην οδό Κανάρη και το κέντρο οι Επτά Νάνοι.
Ας θυμηθούμε ακόμη μερικούς καλλιτέχνες, που πέρασαν από τα νυχτερινά κέντρα του νησιού μας, προσφέροντας ατέλειωτη διασκέδαση.
Αυτοί είτε έκαναν, τα πρώτα δειλά τους βήματα στο τραγούδι και γνώρισαν έπειτα μεγάλη επιτυχία, είτε ήταν φτασμένοι καλλιτέχνες και άφησαν ανεξίτηλη την σφραγίδα τους στην νυχτερινή ζωή του τόπου μας.
Πέρα από τον μοναδικό νεαρό τότε ντραμίστα τον αξέχαστο Ηλία τον Σοφιανό, που νωρίς έφυγε από κοντά μας, είχαμε και άλλους δυο νέους ντόπιους μουσικούς. Αυτοδίδακτοι αλλά ταλαντούχοι, ήταν ο μικρός Πανορμίτης Βαβλάς, στο ακορντεόν και ο Στέργιος ο Έψιμος, δεινός μπουζουξής. Επίσης άριστος μπουζουξής στο τρίχορδο ή και πεντάχορδο μπουζούκι, ήταν και ο Αρίστος. Στην Κω ερχόταν συχνά και ο τραγουδιστής Τάσος Μπουγάς, ο επονομαζόμενος και πλανητάρχης.
Δίσημοι και μη διάσημοι καλλιτέχνες που τραγούδησαν στην νυχτερινή Κω, χαρίζοντας αξέχαστες μουσικό-χορευτικές βραδιές στους θαμώνες τους ήταν…… Ο Τόλης Βοσκόπουλος, ο Σταμάτης Κόκοτας, η Λίτσα Διαμάντη, η Ελένη Ροδά, η Ρένα Βιολάντη, η Μαρία Κορδερά, η Χαρούλα Λαμπράκη, ο Θέμης Αδαμαντίδης, ο Περικλής και η Ξανθή Περάκη, ο Γαλανός, οι αδελφές Βενιέρη, ο Ηλίας Κλωναρίδης, ο Γιάννης Φλωρινιώτης, η Τζίνα Σπηλιοτοπούλου, η Αλέξια, η Κωνσταντίνα, ο Λάκης Τζορντανέλλη, ο Πασχάλης Αρβανιτίδης, η Γλυκερία, ο Αντώνης Καλογιάννης, η Αθηναϊκή Κομπανία, ο Δάκης, οι αδελφές Έρρικα και Μαργαρίτα Μπρόγερ και πολλοί άλλοι.
Στην οδό Ναυκλήρου, μεγάλες δόξες γνώρισαν τα μπαράκια, όπως μεταξύ άλλων το Χαμάμ και το Τζαζ- Όπερα.
Φυσικά υπήρχαν και οι μουσικές υπαίθριες συναυλίες στο νησί μας, που μας χάρισαν ένα Γιάννη Μαρκόπουλο, ένα Σταύρο Ξαρχάκο και ένα Μίμη Πλέσσα. Σημαντική ήταν και η παρουσία του αείμνηστου Μάνου Χατζηδάκη, σε μια μοναδική συναυλία στο Παλιό Στάδιο.
Σε θερινές συναυλίες, κυρίως στο παλιό Στάδιο, τραγούδησαν επίσης, ο αξέχαστος Δημήτρης Μητροπάνος, ο Γιώργος Νταλάρας, ο Γιάννης Κότσιρας, ο Μιχάλης Χατζηγιάννης, ο Βασίλης Παπακωσταντίνου, ο Πασχάλης Τερζής, η Χάρης Αλεξίου, η Μαργαρίτα Ζορμπαλά, η Έφη Θώδη και πολλοί άλλοι.
Εδώ πρέπει να αναφέρουμε πως η Ελένη Δήμου, ήταν η πρώτη που άκουσε τον ταλαντούχο Νότη Σφακιανάκη, στην Κω, που έκτος από επιτυχημένος ‘ντισκ τζόκεη’ – DJ ήταν και νεαρός, ταλαντούχος τραγουδιστής. Εκτίμησε την ιδιαίτερη φωνή του και του άνοιξε το δρόμο προς την επιτυχία.
Το ίδιο συνέβη και με τον Τάκη τον Γιαννάκη. Όταν ήλθε ο αξέχαστος Στράτος Διονυσίου, άκουσε την ξεχωριστή λαϊκή φωνή του Τάκη και τον πήρε μαζί του σε καλλιτεχνική, μουσική περιοδεία στην Αμερική.
Έτσι ζωντάνευε η πλούσια νυχτερινή ζωή της Κω με δεινούς χορευτές, που ανέβαζαν στα ύψη το κέφι. Όπως ο Τάσος ο Σμαραγδάκης, ο Μαντούκος, ο αείμνηστος σεβαστός Καλιγιώργης, ο Γιάννης Καματερός ο Δημήτρης Δρόσος, ο Δημήτρης Κουσπακίδης και άλλοι.
Επιχειρηματίες των διάφορων κέντρων ήταν πολλοί. Όπως οι αδελφοί Μελιανού, οι αδελφοί Σάββας και Γιάννης Κορδιστός, ο Μιχάλης και Βασίλης Χατζηκυριάκος, ο Χατζηαντωνίου, ο Τσάμπαλας, ο Τσιμησήρης, οι αδελφοί Τουλαντά, οι αδελφοί Κασσάμπαλη, ο Γιάννης Αγγελίνης, ο αείμνηστος Ντίνος Κέλλης, ο Παρασκευάς, ο Βρούβας, ο Βασίλης Γιαλίζης, οι αδελφοί Διαμαντούλη, καθώς και ο Βασίλης Τράκας με τα δυο του κέντρα, τα γνωστά μας, ΦΑΝΤΑΣΙΑ.
Φυσικά δεν πρέπει να παραλείψουμε τις πρωταγωνίστριες του δημοτικού, παραδοσιακού τραγουδιού, τις αείμνηστες αδελφές Άννα και Έφη Σαρρή Καραμπεσίνη. Όπως επίσης και τους ταλαντούχους μουσικούς αδελφούς Γιαλίζη, τα (Γαβριλάκια), τον Γιώργη και τον Μανώλη Πόγια, τον Παντελή Σαλαχώρη, τον Στέλιο τον Κώστογλου, που κρατούσαν στα ύψη το κέφι στα διάφορα Δημοτικά υπαίθρια, παραδοσιακά πανηγύρια και συναφείς, λαϊκές μουσικοχορευτικές εκδηλώσεις.
Βέβαια τελευταία πριν το κλείσιμο για την παγκόσμια φονική πανδημία, είχαν απομείνει πολύ λίγα νυχτερινά κέντρα, λόγω της οικονομικής κρίσης και των μνημονίων. Αυτά αναλάμβαναν να διασκεδάσουν μαζί με τα μουσικά μπαράκια τον κόσμο, που δεν αποχωρίζεται ποτέ το καλό τραγούδι, αγαπάει το χορό, την διασκέδαση και την ευχάριστη παρέα. Στα χωριά και κυρίως στην Καρδάμαινα, υπήρχαν μικρά και μεγάλα μουσικοχορευτικά κέντρα, καθώς και οι ανάλογες ντίσκο, που γέμιζαν με κόσμο κυρίως το καλοκαίρι, από ντόπιους και ξένους θαμώνες.
Να προσθέσουμε και τις μουσικό -ταβέρνες, σε ξενοδοχεία ή σε υπαίθριους χώρους, όπου ντόπιοι και ξένοι όσοι γεύονται την Ελληνική σαλάτα, με ντολμαδάκια, με γεμιστά και παραδοσιακό μουσακά, συνεχίζουν να απολαμβάνουν νησιωτικά και λαϊκά τραγούδια.
Πρέπει να σημειώσουμε πως τις καλλίτερες χοροεσπερίδες που λείπουν από την νυχτερινή ζωή της Κω, τις διοργάνωναν μεταξύ άλλων με επιτυχία οι σύλλογοι και οι ποδοσφαιρικές ομάδες, του Ηρακλή και του Ανταγόρα.
Ελπίζω αυτή τη φορά η μνήμη μου, να άφησε ελάχιστους καλλιτέχνες έξω από αυτό το κείμενο, γεμάτο με νοσταλγία για τις υπέροχες ημέρες και νύχτες γλεντιού την όμορφης και φιλόξενης Κω.
Εκεί όπου ‘το φεγγάρι και τ’ άστρα γίνονται χίλιοι καημοί και η νύχτα μυρίζει γιασεμί’……(Θέμης Αδαμαντίδης)
Υ.Γ. Ευχαριστώ όσους βοήθησαν να περπατήσω αναδρομικά, στα καλλιτεχνικά μονοπάτια του πολιτισμού, μέσα από την μουσική και το τραγούδι, που κάποτε ανθούσε στο νησί μας. Ζητώ συγγνώμη, αν ακούσια παρέλειψα κάποιους.
Ξανθίππη Αγρέλλη (24/7/2021)
ΔΕΙΤΕ σπάνια ΒΙΝΤΕΟ
& από το κανάλι του φίλου Γιάννη Ρέπιτς στο youtube
Το σινεμά Ρεξ έγινε στην αρχή κεντρακι διασκέδασης μετά ντισκο play boy, fashion club και τέλος X club του κ Γκανάσου.
Υπήρχε και η Studio1 λίγα μέτρα μακριά από την Blue Bird…..
Ξέχασες την ντίσκο την πρώτη από όλες.Κάποιοι εκεί έμαθαν τις πρώτες φιγούρες στο χορό.Τον γνωστό Λάκο .
Νομίζω πως Λακκο έλεγαν την Απόλλων. 1. Εκεί στο δρομάκι κοντά στο σταθμό των λεωφορείων γιατί ήταν υπόγεια. από πάνω λειτουργούσε μεγάλο σουπερμαρκετ.αν το θυμάμαι καλά.