Οι θρυλικές ντίσκο της Κω (Pics-Vids) Όταν τα νυχτερινά μαγαζιά ανθούσαν, οι χρυσές δεκαετίες Μέρος Β’ συμπληρωματικό

29
8205
Ψαλίδι / Άγ. Γαβριήλ / Εξοχή, Κως

Οι θρυλικές ντίσκο της Κω

 

Όταν τα μπουζούκια ανθούσαν, οι χρυσές δεκαετίες 70-80- και 90

 

(Μέρος Β’  συμπληρωματικό) Γράφει η Ξανθίππη Αγρέλλη

 

Αφού ευχαριστήσω τους αναγνώστες μου και όσους φρόντισαν να μου θυμίσουν περισσότερες λεπτομέρειες, θα προσπαθήσω να ξαναθυμηθώ συμπληρωματικά, για να μην αδικήσω κανένα, μερικά ακόμη νυχτερινά κέντρα και τους ανάλογους καλλιτέχνες,  στα διάφορα μουσικά σχήματα.

Στην νυχτερινή μου νοσταλγική βόλτα, θα πάρω μαζί μου και τον γνωστό συμπολίτη μας κ. Γιώργο Θαλασσινό, που με πολύ  ενδιαφέρον με δέχθηκε πριν από  καιρό, στο  χώρο της επιχείρησης του, για να μου ξεδιπλώσει τις δικές του αναμνήσεις.  Με  θέα τον Αρχαιολογικό χώρο  του  κλασικού ιστορικού Γυμναστηρίου Ξυστού, που έχει  τις κολόνες του χωμένες βαθιά στους αιώνες,  ανασύραμε από τον αποταμιευτήρα της μνήμης μας, μερικά ακόμη νυχτερινά κέντρα. Παράλληλα θυμηθήκαμε καλλιτέχνες   και γεγονότα,  που σημάδεψαν τη χρυσή εποχή  της νυχτερινής διασκέδασης του  νησιού μας.

Ο  κ. Γιώργος Θαλασσινός εκτός από τακτικός θαμώνας των κέντρων, ήταν και σημαντικός  Αθλητικός παράγοντας της Κω, στην ομάδα του  Ανταγόρα για 20 χρόνια.  (Από το1970 έως και το1990)

Ας θυμηθούμε λοιπόν μερικά  κέντρα, τα οποία  άφησαν εποχή.

Είχαμε το κέντρο διασκέδασης σε μορφή Ντίσκο με την ονομασία ΑΠΟΛΛΩΝ 1. Υπήρχε και το ΑΠΟΛΛΩΝ  2 στη Λάμπη, καθώς και το ΑΠΟΛΛΩΝ 3 στο Ψαλίδι, που λειτουργούσαν σαν μπουζουκο- μάγαζα, με πολύ κεφάτο λαϊκό πρόγραμμα.

Πολλοί θα θυμούνται και την ντισκοτέκ OSCAR στο ομώνυμο ξενοδοχείο μέσα στην πόλη.

Να αναφέρουμε και  το κέντρο  AQUARIUS των αδελφών Κασσάμπαλη, που στην αρχή ξεκίνησε σαν Ντίσκο.    Έπειτα έγινε ένα πολύ κοσμικό λαϊκό κέντρο, με ωραία μουσικά σχήματα.

Θα συνεχίσουμε την βόλτα μας, στην περιοχή της ΑΒΙΚΩ, όπου υπήρχε το θρυλικό κέντρο  ΣΠΗΛΙΑ και το κέντρο  VEGERA, που αργότερα κάηκε ολοσχερώς από ξαφνική πυρκαγιά.

Δίπλα τους διασκέδαζε η νεολαία, από ντόπιους και κυρίως τουρίστες, στις υπαίθριες παραλιακές ντίσκο,  ΚALUA  και HEAVEN.

Τότε  ήταν που τα   λεβέντικα Ελληνικά ‘καμάκια’, γνώρισαν δόξες αλλά και πολλές περαστικές τουρίστριες. Μερικές,  τους πήραν μαζί στην πατρίδα τους και έζησαν ευτυχισμένες. Άλλοι  πάλι λόγω ασυμφωνίας χαρακτήρων, χώρισαν οι δρόμοι τους για πάντα. Ορισμένες  ξένες,  έμειναν στο νησί μας απολαμβάνοντας αιώνια,  ήλιο και θάλασσα. Ενώ   άλλες  νοστάλγησαν τον απελευθερωμένο, μοντέρνο Ευρωπαϊκό τρόπο ζωής και χώρισαν γυρνώντας  ξανά στην ιδιαίτερη πατρίδα τους.

Συνεχίζοντας την αναφορά  μας στα νυχτερινά κέντρα, θα θυμηθούμε το κέντρο  ΡΟΔΑ, στο Ψαλίδι, όπου τραγουδούσε η ταλαντούχα Λάουρα με τον σύζυγο της Παπαιωάννου, να την συνοδεύει στο αρμόνιο. Στο Ψαλίδι επίσης υπήρχε η υπαίθρια ντίσκο  SANTANA και στην θέση της Μαρίνας υπήρχε η πιο παλιά και γνωστή, παραλιακή ντισκοτέκ η ΜΕΡΟΠΙΔΑ.

Εποχή άφησε επίσης η θρυλική Play Boy με το εντυπωσιακό light show, στο παλιό σινεμά ΡΕΞ στην Κανάρη του Γιάννη Γκανάσου που στην συνέχεια μετονομάστηκε σε Fashion Club & X-Club.

Να προσθέσουμε ότι στα  ΚΡΗΤΙΚΑ έπαιζε για πολύ καιρό και ο φημισμένος λυράρης ο Αστρινός. Στην μπουζουκο -ταβέρνα του Πετρή, έπαιζε με επιτυχία και ο γνωστός λαουτιέρης ο Κατσαμάς.  Επίσης  να αναφέρουμε ότι το κέντρο ‘Αδέλφια’ στον επαρχιακό   δρόμο, μετονομάστηκε σε κέντρο ‘Ελλάς’ του επιχειρηματία Γιάννη Αγγελίνη. Υπήρχε άλλο ένα κέντρο διασκέδασης στον επαρχιακό δρόμο, το KOS BY NIGHT,  όπου τραγουδούσε ο αξέχαστος Θάνος Κουζούκας.

Ας  θυμηθούμε ακόμη μερικούς καλλιτέχνες, που πέρασαν από τα νυχτερινά κέντρα του νησιού μας,  προσφέροντας ατέλειωτη διασκέδαση.

Αυτοί είτε έκαναν, τα πρώτα δειλά τους βήματα στο τραγούδι και γνώρισαν έπειτα μεγάλη επιτυχία, είτε ήταν φτασμένοι καλλιτέχνες και άφησαν ανεξίτηλη την σφραγίδα τους στην νυχτερινή ζωή του τόπου μας.

Πέρα από τον μοναδικό νεαρό τότε ντραμίστα τον αξέχαστο Ηλία τον Σοφιανό, που  έφυγε από κοντά μας, είχαμε και άλλους δυο νέους ντόπιους μουσικούς. Αυτοδίδακτοι αλλά ταλαντούχοι, ήταν ο μικρός Πανορμίτης  Βαβλάς, στο ακορντεόν και ο Στέργιος ο Έψιμος, δεινός μπουζουξής.  Επίσης  άριστος  μπουζουξής στο τρίχορδο ή και πεντάχορδο μπουζούκι, ήταν και ο Αρίστος.

Δίσημοι και μη διάσημοι καλλιτέχνες που  τραγούδησαν στην νυχτερινή Κω, χαρίζοντας αξέχαστες μουσικό-χορευτικές βραδιές στους θαμώνες τους ήταν…… Ο Τόλης Βοσκόπουλος, ο Σταμάτης Κόκοτας, η Λίτσα Διαμάντη, η  Ελένη Ροδά, η Ρένα Βιολάντη, η Μαρία Κορδερά, η Χαρούλα Λαμπράκη,  ο  Περικλής και η Ξανθή Περάκη, ο Γαλανός, οι αδελφές Βενιέρη, ο Ηλίας Κλωναρίδης, η Τζίνα Σπηλιοτοπούλου, η Αλέξια, η Κωνσταντίνα, ο Λάκης Τζορντανέλλη, ο Αντώνης Καλογιάννης,  η Αθηναϊκή Κομπανία, οι αδελφές Έρρικα και Μαργαρίτα Μπρόγερ και πολλοί άλλοι.

Στην οδό Ναυκλήρου, μεγάλες δόξες γνώρισαν τα μπαράκια, όπως μεταξύ άλλων το Χαμάμ και το Τζαζ- Όπερα.

Φυσικά υπήρχαν και οι μουσικές υπαίθριες συναυλίες στο νησί μας,  που μας χάρισαν ένα Γιάννη Μαρκόπουλο, ένα Σταύρο Ξαρχάκο και ένα Μίμη Πλέσσα. Σημαντική ήταν και η παρουσία του αείμνηστου Μάνου Χατζηδάκη, σε μια μοναδική συναυλία στο Παλιό Στάδιο.

Σε θερινές συναυλίες, κυρίως στο παλιό Στάδιο, τραγούδησαν επίσης, ο αξέχαστος  Δημήτρης Μητροπάνος,  ο  Γιώργος  Νταλάρας,  ο Γιάννης  Κότσιρας,  ο Μιχάλης Χατζηγιάννης,   ο Βασίλης  Παπακωσταντίνου,  ο Πασχάλης Τερζής,  η Χάρης Αλεξίου,  η  Μαργαρίτα Ζορμπαλά,  η  Έφη Θώδη και  πολλοί άλλοι.

Εδώ πρέπει να αναφέρουμε πως η Ελένη Δήμου, ήταν η πρώτη που άκουσε τον ταλαντούχο Νότη Σφακιανάκη, στην Κω,  που έκτος από επιτυχημένος ‘ντισκ τζόκεη’ – DJ ήταν και νεαρός, ταλαντούχος τραγουδιστής. Εκτίμησε την ιδιαίτερη φωνή του και του άνοιξε το δρόμο προς την επιτυχία.

Το ίδιο συνέβη και με τον  Τάκη τον Γιαννάκη. Όταν ήλθε ο αξέχαστος Στράτος Διονυσίου, άκουσε την ξεχωριστή λαϊκή φωνή του Τάκη και τον πήρε μαζί του σε καλλιτεχνική,  μουσική περιοδεία στην Αμερική.

Έτσι ζωντάνευε η πλούσια νυχτερινή ζωή της Κω με δεινούς χορευτές, που ανέβαζαν στα ύψη το κέφι.  Όπως  ο Τάσος ο Σμαραγδάκης, ο Μαντούκος, ο αείμνηστος σεβαστός  Καλιγιώργης,  ο Γιάννης Καματερός   ο Δημήτρης Δρόσος, ο Δημήτρης Κουσπακίδης και άλλοι.

Επιχειρηματίες των διάφορων κέντρων ήταν πολλοί. Όπως  οι αδελφοί Μελιανού, οι αδελφοί Σάββας και Γιάννης Κορδιστός, ο Μιχάλης και Βασίλης Χατζηκυριάκος, ο Χατζηαντωνίου, ο Τσάμπαλας, ο Τσιμησήρης, οι αδελφοί Τουλαντά, οι αδελφοί  Κασσάμπαλη, ο Γιάννης Αγγελίνης, ο αείμνηστος Ντίνος  Κέλλης,  ο Παρασκευάς,   οι   αδελφοί Διαμαντούλη,  καθώς και ο Βασίλης Τράκας με τα κέντρα ΦΑΝΤΑΣΙΑ.

Φυσικά δεν πρέπει να παραλείψουμε τις πρωταγωνίστριες του δημοτικού, παραδοσιακού τραγουδιού, τις αείμνηστες αδελφές Άννα και Έφη Σαρρή Καραμπεσίνη. Όπως επίσης  και τους ταλαντούχους μουσικούς αδελφούς Γιαλίζη,  τα (Γαβριλάκια), τον Γιώργη και τον Μανώλη Πόγια, τον Παντελή Σαλαχώρη, τον Στέλιο τον Κώστογλου, που κρατούσαν στα ύψη το κέφι στα διάφορα Δημοτικά υπαίθρια,  παραδοσιακά πανηγύρια και συναφείς, λαϊκές μουσικοχορευτικές εκδηλώσεις.

Βέβαια σήμερα απέμειναν  πολύ λίγα  νυχτερινά κέντρα, που αναλαμβάνουν να διασκεδάσουν μαζί με τα μουσικά μπαράκια τον κόσμο, που δεν αποχωρίζεται το καλό τραγούδι,  αγαπάει το χορό,  την  διασκέδαση και την ευχάριστη παρέα.

Να προσθέσουμε και τις μουσικό -ταβέρνες, σε ξενοδοχεία ή  σε υπαίθριους χώρους, όπου ντόπιοι και ξένοι όσοι γεύονται την Ελληνική σαλάτα με παραδοσιακό μουσακά,  απολαμβάνουν νησιωτικά και λαϊκά τραγούδια.

Πρέπει να σημειώσουμε πως τις καλλίτερες χοροεσπερίδες που λείπουν από την νυχτερινή ζωή της Κω, τις διοργάνωναν μεταξύ άλλων με επιτυχία οι σύλλογοι και οι ποδοσφαιρικές ομάδες, του Ηρακλή και του Ανταγόρα.

Ελπίζω αυτή τη φορά  η μνήμη μου, να άφησε ελάχιστους καλλιτέχνες έξω από αυτό το κείμενο, γεμάτο  νοσταλγία για τις υπέροχες  ημέρες και νύχτες  γλεντιού την όμορφης και φιλόξενης Κω.

Εκεί όπου ‘το φεγγάρι και τ’ άστρα γίνονται χίλιοι καημοί και η νύχτα μυρίζει γιασεμί’……(Θέμης Αδαμαντίδης)

 

Υ.Γ. Ευχαριστώ όσους  βοήθησαν   να περπατήσω αναδρομικά,  στα καλλιτεχνικά μονοπάτια του πολιτισμού, μέσα από την μουσική και το τραγούδι, που κάποτε ανθούσε στο  νησί μας. Ζητώ  συγγνώμη, αν ακούσια παρέλειψα κάποιους.

 

Ξανθίππη Αγρέλλη

ΔΕΙΤΕ σπάνια ΒΙΝΤΕΟ

& από το κανάλι του φίλου Γιάννη Ρέπιτς στο youtube

 

29 ΣΧΟΛΙΑ

    • επίσης την Disco Zondiak ,ανοικτού τύπου και αυτή στην αρχή του δρόμου στον Φάρο,η πρώτη ντίσκο που διέθετε λεωφορείο για ελεύθερη μετάβαση ,καθώς θεωρείτο απομακρυσμένο μέρος ο..Φάρος.

  1. ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΝΘΥΜΗΣΗ.- ΦΥΣΙΚΑ ΥΠΗΡΧΑΝ ΠΟΛΛΕΣ ΑΛΛΕΣ ΝΤΙΣΚΟ- ΟΠΩΣ ΟΙ ΣΕΙΡΗΝΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΕΣ ΔΥΟ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΑΤΕ.- ΥΠΗΡΧΑΝ ΠΟΛΛΕΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΧΩΡΙΑ .-ΧΑΙΡΟΜΑΣΤΕ ΠΟΥ ΤΙΣ ΘΥΜΑΣΤΕ- ΓΙΑΤΙ ΗΤΑΝ ΤΟΣΕΣ ΠΟΛΛΕΣ- ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΑΣΦΥΚΤΙΚΑ ΓΕΜΑΤΕΣ- ΣΧΕΔΟΝ ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ.- ΤΑ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΙΣ ΘΕΣΗ Η ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΣΤΗΝ ΟΥΡΑ -ΤΟΣΗ ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΟΔΟ ΕΙΧΕ ΤΟΤΕ Η ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ ΝΤΟΠΙΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΤΩΝ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΜΑΣ-

  2. ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΟΤΙ ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙΝΕΣ ΤΙΣ ΕΠΟΧΕΣ ΕΠΙΚΡΑΤΟΥΣΕ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

    • Τώρα είναι καλύτερα?Όλα αυτά τα μαγαζιά έκλεισαν λόγω των all Incl,αλλά και της τοπικής διαφθοράς

      ..τα μαγαζιά που τα αποτελείωσαν,είχαν άδεια για πώληση γαλακτομπούρεκου,πάστας σεράνο,παντελώς παράνομα,χωρίς τα βασικά για την λειτουργία τους,ενώ έπαιζαν πάντα μέσα στον ιστό της πόλης μουσική στα όρια της κώφωσης..

  3. Προς κοιτάξτε το ταβάνι και στον ανώνυμο.
    Να μαθαίνετε κοπλεξικοι ότι μέχρι το 96 η Κως θεωρούταν από τα καλύτερα μέρη στην Ευρώπη για νυχτερινή διασκέδαση.
    Όταν στην υπόλοιπη Ελλάδα είχατε ακόμη καφενεία.
    Επίσης όταν εμείς ζητούσαμε κόκκινη vodka μας βάζανε κόκκινη vodka (ursus) και όχι Smirnoff με κόκκινο καπάκι!!!!!!!!

    • Όταν στην υπόλοιπη Ελλάδα είχατε ακόμη καφενεία, εμείς στην κω είχαμε κόκκινη βότκα με μπλιζίνα και σερβίραμε παπππούλες και κούνννες. Τώρα τα μαεδιά ήφυαν, κόψασι, οι ξένννοι εν ήρτασι μπλιό !!!

      • Μπουρτζόβλαχε, αφιερωμένο για σένα…κι ιπειδή ούλη τη μέρα φκιάνου του τσουμπάν’ γινικά στου άρμιγμα κανένας δε μι φτάν’…

        • Το ότι γράφεις με ξένο ψευδώνυμο (nickname, μπας και το καταλάβεις κώτη αγγλομαθή μου), τα λέει όλα !!!!! Κατά τα άλλλλλα, μιλάτε να γελάμε ….

        • …για το ψευδώνυμο, ότι γουστάρω θα βάζω (είτε στα ελληνικά είτε στα αγγλικά)!! Εκεί κόλλησες εσύ; Άσε ρε …που όποτε βρεις ευκαιρία, μπαίνεις και χλευάζεις τους ντόπιους και τους κατηγορείς, λες και εσύ είσαι καλύτερος ρε ‘Ελληνάρα’. Χλευάζεις (σε πολλά σχόλια σου) για το πώς μιλάνε σε κάποια χωριά στην Κω, αλλά ξεχνάς να μας πεις για το τόπο και την καταγωγή σου!
          Πες μας, δεν είναι ντροπή; Μήπως είσαι βέρος πρωτευουσιάνος;
          Άσε που σε μερικά σχόλια (σου), βγάζεις τον φασίστα που κρύβεις μέσα σου!!

    • Σιγά μην σκίσεις κανα καλσόν ρε μποχαλαρά που την είδες και clubber. Που έχετε πήξει στον πάριο και στους κονιτοπουλαίους

      • Η Κως ήταν πολύ μπροστά σε πολλά θέματα και πρώτα κυκλοφορούσαν ποτά εδώ

        σε σχέση με το τυρόγαλο που είχες στα μέρη σου,προβιά..Βρε αχάι μανούλαμ..

      • Εντάξει, το σχόλιο του Kalua ήταν κάπως εριστικό, ειδικά εκεί που λέει για την υπόλοιπη Ελλάδα, τα καφενεία και για τη βότκα.
        Όμως όταν εσύ ‘κράζεις’ την Κω και τους ντόπιους, λέγοντας ότι… ‘έχουμε πήξει στον Πάριο και στους Κονιτοπουλαίους’, …μάλλον δεν έχεις ζήσει την δεκαετία του 80 στην Κω, για να καταλάβεις και να νιώσεις το πως οι ντόπιοι (και όχι μόνο), έζησαν την αξέχαστη δεκαετία του 80!!

      • Ακόμα και απέναντι στο Μπουντρούμι να έβγαζε το ψωμί του ,πάλι θα λεγε ένα καλό λόγο για τους κατοίκους ,που τον φιλοξενούν..και είναι και …τ…!!!

        • Επειδή έχετε μπλέξει τα σώβρ@κ@ με τις γρ@β@τες, αποσαφηνίστε μέσα στο μυαλουδάκι σας ότι ΔΕΝ φιλοξενείτε ΚΑΝΕΝΑ. Έλληνες και ξένοι, σας πληρώνουν ενοίκιο για τα δωμάτια που μένουν. Δε συμβαίνει πουθενά στην Ελλάδα, αυτός που φιλοξενεί, να ζητάει λεφτά από το φιλοξενούμενο.

          Διαβάστε λίγο :

          https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CE%B9%CE%BB%CE%BF%CE%BE%CE%B5%CE%BD%CE%AF%CE%B1

          είναι γραμμένο στα Ελληνικά, μπορεί και να το καταλάβετε. Πιπιλάτε χρόνια και χρόνια μια καραμέλα ότι φιλοξενείτε και φιλοξενείτε. Μαεδιά εισπράττετε.

      • Ότι και να λες Ετεροδημότης θα είσαι..έφερες τα δικαιώματα σου στο Νησί?

        Αφού σε χαλάει,γιατί δεν πας από εκεί που ρθες?Προμάζεμα είναι κατηγορία ετεροδημοτισμού…άντε στα τσακίδια,στα πουρνάρια,στα όρη και στα βουνά..τυχάρπαστε,τυχοδιώκτη.

      • το λινκ της Wikipedia ,λέει για περαστικούς,πανίβλακα…αλλιώς τι νόημα θα είχε η φιλοξενία αν εφαρμοζόταν στους μόνιμους..Βλάκα..βλάκα,τσοπαναρά..μας έχεις πρήξει τα ωά..

  4. Παιδιά τι έγινε και άλλαξε έτσι η νυχτερινή ζωή της ΚΩ?Δεν υπάρχουν πια μαγαζιά τύπου Ηeaven ,Kalhua ακόμα και στα Εξάρχεια υπάρχουν ταβέρνες!Που πήγαν οι Σκανδιναυές με τα λευκά φορέματα και σμήνη με ποδήλατα? Ξαναγύρισαστην ΚΩ μετά απο 20 χρόνια και άλλαξαν πολλά.

  5. Η πρώτη ντισκοτέκ βρισκόταν στην εξέδρα τον επισήμων απέναντι και λεγόταν Greek cat η οποία είχε μεταφερθεί στο θεατράκι.
    Υπήρχε ντισκοτέκ που λεγόταν Yours and mine στο ψαλίδι. Το ίδιο καλοκαίρι άνοιξε και η ντίσκο Σαντανα στο ψαλίδι οι οποίες τρεις πίστες υπάρχουν ακόμα. Μετέπειτα ήταν η ντίσκο Meropis στην μαρίνα. Αργότερα άνοιξε η ντίσκο Απόλλων (λακος) που ήταν χειμερινή και η καλοκαιρινή βρισκόταν στην πυροσβεστική απενατι. Τελευταίες ήταν η Καλουα και η Heaven . Τα μπαράκια ήρθαν τελευταία.

  6. Προς Έλληνα περί Wikipedias...μάθε να διαβάζεις εσύ Ελληνικά,πέρα απ το να βγάζεις βόλτα την χολή σου!!!!

    Όταν έρχονταν εδώ οι ξένοι ,σαν και σένα,δεν ήταν για φιλοξενία,αλλά για μετοίκηση ..να μοιρασθούν δηλαδή τους ‘φυσικούς πόρους’ και τον παραγόμενο πλούτο με τους φυσικούς αυτόχθονες κατοίκους.. απ την εποχή που στρατικοποιήθηκε το Νησί την Εποχή του Κυπριακού,κάποιοι χαμηλόβαθμοι ή υψηλόβαθμοι λεγεωνάριοι-μισθοφόροι,προφανώς επειδή μπέρδευαν το στρατιωτικό ‘καθήκον’ με την ‘α-φιλοξενία’ ξεκίνησαν και χλεύαζαν όλους ανεξαιρέτως τους ντόπιους,λόγω,όπως συμβαίνει και με κάθε νεοσύλλεκτο περασμένων δεκαετιών με το κέντρο Εκπαίδευσης,μετά αρχές των 80ς ήρθαν για δουλειές οι ‘όπου γης και πατρίς’,που πολλοί ενσωματώθηκαν και έγιναν ένα με τους κατοίκους ..κάποια κοπρόσκυλα έμειναν να βγάζουν χολή,επί παντός επιστητού..η φιλοξενία δεν σημαίνει καταναγκαστική ενσωμάτωση…ούτε και ότι η χολή που βγάζει το κάθε καρυδιά καρύδι,έχει βάση…

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΑΝΩΝΥΜΑ Ή ΕΠΩΝΥΜΑ