Είναι η ιστορία ενός «διάσημου» επισκέψιμου αγροκτήματος, στο χωριό Bec-Hellouin, μιάμιση ώρα από το Παρίσι.
Το αγρόκτημα δημιούργησαν δύο μη αγρότες: Ο Σαρλ και η Περίν Ερβέ-Γκρουγιέρ, όταν θέλησαν να αλλάξουν επάγγελμα και αγόρασαν ένα μικρό κτήμα στη Νορμανδία. Ένα όνειρο που ξεκίνησε με τη δημιουργία λαχανόκηπου για τις ανάγκες τους, έγινε με τον καιρό ένα πρότυπο βιολογικό αγρόκτημα περμακουλτούρας, το οποίο επισκέπτονται χιλιάδες άτομα για σεμινάρια, τουρίστες, περίεργοι, επώνυμοι.
Την πιο ωραία ιστορία για το διάσημο αγρόκτημα και για τους δύο εκπληκτικούς Γάλλους αγρότες που το κατέχουν αφηγήθηκε η εφημερίδα Liberation, όταν επέλεξε να το επισκεφθεί μαζί με την διάσημη ντίβα της Γαλλίας Κατρίν Ντενέβ.
Παρακολουθήστε τι είδε εκεί η Ντενέβ και ποιά είναι η ιστορία του αγροκτήματος.
«Η Κατρίν Ντενέβ είχε την ιδέα. Την ρωτήσαμε ποιόν θα ήθελε να συναντήσει και μας είπε αμέσως «την Περίν και τον Σαρλ Ερβέ-Γκρουγιέρ», το ζευγάρι των αγροτών της φάρμας του Μπεκ-Ελουίν. Δεν τους γνώριζε, είχε διαβάσει γι’αυτούς.
Συναντήσαμε την Κατρίν Ντενέβ σε ένα καφέ στο Παρίσι και ξεκινήσαμε το ταξίδι μιάμιση ώρας.
Η Ντενέβ είχε πάρει μαζί της την Mayu Yamaji, για μακιγιάζ και μαλλιά. Δεν ξέραμε ακόμη ότι δεν ήταν ρεπορτάζ μόδας, αλλά ρεπορτάζ φύσης, όπου θα μπορούσαμε να δοκιμάσουμε τα πάντα, βιολογικά, χωρίς ίχνος χημικού λιπάσματος, χωρίς φυτοφάρμακα, χωρίς όργωμα με τρακτέρ.
Αυτό που εκπλήσσει μόλις φτάσει κάποιος στο αγρόκτημα του Μπεκ-Ελουίν είναι η ομορφιά του τοπίου. Πού βρισκόμαστε; Στον Αμαζόνιο της Νορμανδίας; Ένας τεράστιος πλούτος από πράσινα φυτά απλώνεται παντού, τα λαχανικά αφθονούν κάτω από δένδρα φορτωμένα με φρούτα. Ο χώρος είναι στενός αλλά στη μέση τρέχει ένα ρυάκι και μάλιστα στις πλευρές του έχει παραλίες με άμμο και δύο μικρά νησάκια. Τα χάσατε;
Στο μεταξύ η Κατρίν Ντενέβ μιλάει με τους ιδιοκτήτες-αγρότες για λιπάσματα, εργαλεία, λάχανο Τοσκάνης, πλατύ βασιλικό, σιιτάκε. Περπατούν σε έναν παραμυθένιο κήπο-δάσος-λαχανόκηπο.
Εδώ η ντίβα με τον ιδιοκτήτη του κτήματος και τις δύο κόρες του:
Ντενέβ: Σε ένα περιοδικό είχα διαβάσει το πρώτο άρθρο για σας και ήθελα πάντα να το επισκεφθώ. Πώς το κάνετε; Οπου και να κοιτάξει κάποιος υπάρχουν πράγματα να δει κανείς. Δεν υπάρχει ένα εκατοστό ακαλλιέργητο…
Σαρλ Ερβέ-Γκρουγιέρ: Υποφέρουμε όταν η γη μένει γυμνή! Σκεφτείτε ότι όταν το αγοράσαμε το κτήμα, ένα μεγάλο κομμάτι ήταν χέρσο. Χρειάστηκαν δύο χρόνια για να βγάλουμε τα αγριόχορτα και πέρασαν χρόνια απελπισίας πριν ανακαλύψουμε, το 2009, την περμακουλούρα. Ξεκινήσαμε σιγά σιγά και η ζωή μας άλλαξε.
Libération : Περίν και Σαρλ, πώς γίνατε αγρότες;
Περίν: Ήμουν νομικός διεθνούς επιπέδου και εργαζόμουν για μεγάλη επιχείρηση στην Ιαπωνία και στην Κίνα. Οταν αγοράσαμε το κτήμα στη Νορμανδία δεν έβλεπα τον εαυτό μου να γίνεται αγρότισσα. Αλλά στην Ασία είχα μάθει στα υγιεινά προϊόντα.
Σαρλ: Εγώ είμαι Παριζιάνος και σίγουρος ότι δεν θα γινόμουν ποτέ αγρότης. Ημουν ναυτικός και είχα ένα εκπαιδευτικό σκάφος, το Fleur de Lampaul, και σε συνεργασία με το υπουργείο Παιδείας γύριζα όλο τον πλανήτη με επιστήμονες και μαθητές σχολείου. Γνώρισα ανθρώπους στην Αφρική, την Αυστραλία που μου έδωσαν μαθήματα εφαρμοσμένης οικολογίας. Έζησα με μια οικογένεια στο Σούριναμ της Αφρικής και άρχισα εκεί να θέτω ερωτήματα στον εαυτό μου για τον παράλογο τρόπο ζωής που έχουμε στη Δύση. Εμείς βλέπουμε τη ζούγκλα σαν κάτι εχθρικό και αυτοί σαν μητέρα που τους τρέφει! Πούλησα το πλοίο μου και είχα ζωτική ανάγκη να ζήσω διαφορετικά.
Κατρίν Ντενέβ: Είχατε ένα μοντέλο όταν ξεκινήσατε;
Περίν: Το βιβλίο του John Seymour, από ένα κίνημα της δεκαετίας του ‘70, για την αυτάρκεια, ήταν η Βίβλος μας. Μάθαμε να φτιάχνουμε ακόμη και τη μπύρα μας ή τα καθαριστικά μας. Αργότερα μάθαμε και την πρακτική της περμακουλτούρας, την οποία ανακάλυψαν οι Αυστραλοί Bill Mollison και David Holmgren.
Libération : Τι είναι η περμακουλτούρα;
Σαρλ Εβρέ-Γκρουγιέρ: Είναι αρκετά απλή. Αντί να ελέγχεις τη φύση, την παρατηρείς και εμπνέεσαι από τη λειτουργία της. Κάνεις έτσι τα στοιχεία από διάφορα οικοσυστήματα να λειτουργούν μεταξύ τους. Μπορείς, για παράδειγμα, να φτιάξεις απίστευτα έντονα καλλιεργημένο χώρο σε πολύ μικρό κομμάτι γης. Δεν χρειάζεται γι αυτό καμία μηχανή ή τρακτέρ. Μόνο το ανθρώπινο χέρι μπορεί να φτιάξει βραγιές για να σπείρει φυτά!
Περίν: Στη φύση τα φυτά φυτρώνουν σε επίπεδα για να επωφελούνται από τον ήλιο. Αυτό κάνουμε κι εμείς στον κήπο μας. Αρχή, επίσης, για εμάς είναι ότι δεν πετάμε τίποτα στα σκουπίδια. Ολα χρησιμεύουν. Αξιοποιούμε όλες τις πηγές της φύσης. Σε εμάς δεν θα βρείτε αυγά που περιέχουν fipronil !
Σαρλ: Στο μικρό μας δάσος-κήπο βλέπουμε να επιστρέφουν τα πουλιά που απειλούνται με εξαφάνιση. Πολλοί επιστήμονες έρχονται εδώ για να παρατηρήσουν τα έντομα, τα σκουλήκια, τις άγριες μέλισσες. Από το 2016 το αγρόκτημά μας είναι αντικείμενο έρευνας από το Εθνικό Ινστιτούτο Αγρονομικής Έρευνας (Inra).
Περίν: Θέλουμε και άλλοι να επωφεληθούν από την επιτυχία της δικής μας μεθόδου. Ελπίζω να το κάνουν κι άλλοι, να μην εξαρτώμαστε πια τόσο πολύ από το πετρέλαιο.
Σαρλ: Δεν υπάρχουν λάθη σε αυτή τη μέθοδο της περμακουλτούρας: επενδύετε λιγότερο, χρειάζεστε λιγότερη γη, παράγετε περισσότερο… Και οι σεφ με αστέρια που μαγειρεύουν τα προϊόντα μας μάς λένε ότι είναι καταπληκτικά. Ποτέ δεν είχαμε φανταστεί ότι θα είχαμε τόσα έσοδα. Αρχικά αυτό που αναζητούσαμε ήταν η ομορφιά. Η παραγωγικότητα ήρθε σαν επιπλέον δώρο. Θέλαμε έναν αισθησιακό κήπο.
Κατρίν Ντενέβ: Έχετε καλύψει όλο το έδαφος με άχυρο;
Περίν: Ναι, γιατί έτσι δεν χρειάζεται να ποτίζουμε και να αφαιρούμε αγριόχορτα.
Κατρίν Ντενέβ: Τι αστείο! Χρησιμοποιείτε ακόμη και μαλλί από κουρεμένα πρόβατα για να καλύψετε το έδαφος! Κι εγώ το χρησιμοποιώ για να φτιάχνω φωλιές για τα πουλιά. Δεν ποτίζετε ποτέ, ούτε στη μεγάλη ζέστη;
Περίν: Όχι, ειδικά τώρα που τα δένδρα ψήλωσαν και ρίχνουν σκιά. Φυτεύουμε σε επίπεδα για να βλέπουν όλα ήλιο, η ρόκα, η μέντα κλπ.
Το ζευγάρι εγκαταστάθηκε στο κτήμα το 2006, σε 10 στρέμματα. Η έκταση περιλαμβάνει ένα σπίτι, ένα δάσος, μηλιές και λιβάδι. Η αρχική τους φιλοδοξία ήταν να κάνουν βιολογικό λαχανόκηπο για να τρέφονται με πλήρη αυτονομία.
Αλλά γρήγορα, ο Σαρλ αρχίζει να παράγει για την αγορά: έφτιαχνε ψωμί, αλκοόλ μήλου, χυμούς φρούτων, μαρμελάδες. Οι πελάτες συνέρρεαν, γοητευμένοι από τα απλά και υγιεινά προϊόντα. Το ζευγάρι πήρε την πιστοποίηση για βιολογικά προϊόντα. Ωστόσο, οι πελάτες διαμαρτύρονταν: οι ντομάτες ωρίμαζαν στα μέσα Αυγούστου, τον Σεπτέμβριο τελείωναν. Για να έχουν φρούτα και λαχανικά βιολογικά όλο το χρόνο, η Περίν και ο Σαρλ σκέφτονταν να κάνουν θερμοκήπιο.
Εκείνη την εποχή ένας φίλος τους μίλησε, για πρώτη φορά, για την περμακουλτούρα. Το αποφασίζουν. Επανασχεδιάζουν εντελώς ενάμιση στρέμμα γης και προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα μικροκλίμα με τα λιμνάζονται νερά στο κτήμα. Δημιουργούν ένα δάσος-κήπο και κατασκευάζουν ένα κτίριο για κότες.
Σήμερα το αγρόκτημα είναι Οικολογικό Εκπαιδευτικό Κέντρο και δέχεται χιλιάδες μαθητές και επισκέπτες. Κάθε χρόνο, από τα τέλη Φεβρουαρίου ως τις αρχές Νοεμβρίου ο Σαρλ και η Περίν Ερβέ-Γκρουγιέρ έχουν κύκλους μαθημάτων 80 ημερών.
Λάτρεις του λαχανόκηπου έρχονται από όλο τον κόσμο και μοιράζονται με το ζευγάρι την αγάπη για την εναλλακτική κηπουρική. Ντοκιμαντέρ, εκπομπές και ταινίες μικρού μήκους έχουν γίνει για το αγρόκτημα.
Το πλεονέκτημα αυτού του θαυμαστού αγροκτήματος είναι και το χωριό Μπεκ Ελουίν, το οποίο θεωρείται ένα από τα ομορφότερα χωριά της Γαλλίας: μικρά σπίτια της Νορμανδίας, βουκολικό τοπίο, εκκλησίες και πύργοι μεσαιωνικοί…
