Του Χρήστου Διαμαντόπουλου
από το ypaithros.gr
Αν υπάρχει ένας μεταποιητικός κλάδος αγροτικών προϊόντων στον οποίο οι γυναίκες μεγαλουργούν, αυτός δεν θα μπορούσε να είναι άλλος από τον οινικό. Τη διαπίστωση αυτή κάνει στην «ΥΧ» και η οινοποιός, πρόεδρος της Ένωσης Οινοπαραγωγών Αμπελουργών Νήσων Αιγαίου, μέλος του Συνδέσμου Ελληνικού Οίνου, πρόεδρος των Ελλήνων του Κρασιού, Μαίρη Τριανταφυλλοπούλου.
Κρασί από την Κω με άρωμα γυναίκαςΜητέρα τεσσάρων παιδιών, η Κώα οινοποιός, που δραστηριοποιείται από την παραγωγή (ξεκίνησε το 1996) μέχρι τη μεταποίηση (από το 2003), μας εξηγεί ότι το οινοποιείο είναι ένας ζωντανός οργανισμός, που σου αποσπά όλο τον χρόνο. Για τον λόγο αυτόν, είναι απαραίτητη η στήριξη από την οικογένεια, την οποία είχε από την αρχή της ενασχόλησής της.
Σε ερώτησή μας σχετικά με το αν θα συνέστηνε στις γυναίκες να ασχοληθούν με το επάγγελμα του οινοποιού, μας αναφέρει: «Μετά τον τουρισμό, που συμβάλλει στο 20% του ΑΕΠ, το επόμενο είναι η καλλιέργεια και η μεταποίηση αγροτικών προϊόντων. Αν υπάρχουν οι προοπτικές σε μια περιοχή, βεβαίως και θα το συνέστηνα ανεπιφύλακτα. Το ελληνικό κρασί αναπτύσσεται. Επίσης, καλό θα είναι να υπάρχει μια σύνδεση με το αντικείμενο».
Το οινοποιείο
Το οινοποιείο Τριανταφυλλόπουλου είναι πιστοποιημένο με ISO22000 και εφοδιασμένο με τον πλέον σύγχρονο εξοπλισμό. Σύμφωνα με όσα μας έκανε γνωστά η ιδιοκτήτριά του, στο ισόγειο βρίσκονται ο χώρος υποδοχής σταφυλιών, πιεστήρια και ανοξείδωτοι οινοποιητές τελευταίας τεχνολογίας. Στον υπόγειο χώρο, βρίσκονται εξαιρετικής αισθητικής κελάρια με δρύινα γαλλικά βαρέλια για την παλαίωση των κρασιών μας.
Εκεί περνάνε ίσως την πιο σημαντική περίοδο της ζωής τους μέσα σε ένα ελεγχόμενο περιβάλλον συντήρησης, που δείχνει την προσοχή στη λεπτομέρεια και την εμμονή στην ποιότητα. Στους άνετους χώρους υποδοχής και φιλοξενίας, το εξειδικευμένο προσωπικό χαρίζει αξέχαστες οινικές εμπειρίες στους επισκέπτες με φόντο το καταγάλανο Αιγαίο, ενώ παράλληλα στους χώρους του οινοποιείου φιλοξενείται μόνιμη έκθεση Ελλήνων ζωγράφων.
Ο αμπελώνας
Με σκοπό την ανάδειξη του ιστορικού κρασιού της Κω εγκατέστησαν ιδιόκτητο αμπελώνα, ο οποίος καταλαμβάνει 130 στρέμματα. Σύμφωνα με την κα Τριανταφυλλοπούλου, «το νησί της Κω, χάρη στη θέση του και στον προσανατολισμό του, παρουσιάζει κλιματικές συνθήκες ιδιαίτερα ευνοϊκές, ακόμα και για ευπαθείς καλλιέργειες.
Το κλίμα είναι μεσογειακό, με γλυκό και ήπιο χειμώνα και θερμό και αρκετά δροσερό καλοκαίρι, κυρίως λόγω της θαλάσσιας αύρας που περιβάλλει το νησί.
Ο συνδυασμός του κατάλληλου εδάφους με τις εφαρμοζόμενες καλλιεργητικές τεχνικές συντελεί στην άριστη ανάπτυξη του αμπελώνα σε όλα του τα στάδια και εξασφαλίζει μια ομαλή πορεία ωρίμανσης των σταφυλιών».
Η ιστορία του νησιού
Η Κως είναι το τρίτο σε έκταση νησί των Δωδεκανήσων, μετά τη Ρόδο και την Κάρπαθο. Η αμπελοκαλλιέργεια και η παραγωγή κρασιού στην Κω έχει ρίζες στα αρχαία. Παραδοσιακά, τα αμπέλια της βρίσκονταν κυρίως στο μέσο του νησιού στη Δημοτική Ενότητα Δικαίου, στις βορινές πλαγιές του ομώνυμου βουνού.
Μετά την, σχεδόν ολοκληρωτική, εγκατάλειψή τους λόγω της μαζικής στροφής των κατοίκων προς τον τουρισμό, έκλεισε τον Απρίλιο του 2000, λόγω έλλειψης πρώτης ύλης, ο ακμαίος έως τότε Συνεταιρισμός VinKo. Η Κως είναι πάλι στον οινικό χάρτη της Ελλάδας και ο αμπελώνας της, από το 2008, παράγει τους οίνους ΠΓΕ Κως.
Η δυνατότητα της απευθείας πώλησης από τον τόπο παραγωγής του οίνου, σε συνδυασμό με τη συναισθηματική αξία και την εμπειρία της επίσκεψης που δημιουργείται στον καταναλωτή, έχουν οδηγήσει πολλές αμπελουργικές οικογένειες να στραφούν στη δημιουργία μικρών οινοποιείων.
Παρούσες στον οινικό κλάδο
«Ακόμα και όταν το οινοποιείο ανήκει σε άντρα, πάντα υπάρχει μια γυναίκα που είναι η ψυχή της επιχείρησης. Ακόμα περισσότερο αν η επιχείρηση ασχολείται και με τον οινοτουρισμό. Οι γυναίκες έχουν μπει δυναμικά». Με τα λόγια αυτά, η Μαίρη Τριανταφυλλοπούλου υπογράμμισε τη σημαντική εμπλοκή των γυναικών στον οινικό κλάδο.
Όσον αφορά τη δική της εμπλοκή, μας αναφέρει: «Η οικογένειά μου ασχολείται με τον τουρισμό τα τελευταία 40 χρόνια. Η ιστορία του νησιού μας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το κρασί. Με την άνοδο του τουρισμού υπήρξε μια κάμψη της παραγωγής. Θεωρήσαμε, λοιπόν, ότι δεν είναι σωστό η Κως να φαίνεται μόνο μέσα από τον τουρισμό, αλλά θα έπρεπε να φαίνεται και από τα ιδιαίτερα προϊόντα της και έτσι ασχοληθήκαμε με το κρασί».
Οι οίνοι
Σε ερώτησή μας σχετικά με τους οίνους που παράγουν στο οινοποιείο, μας τόνισε: «Το κρασί που παράγουμε είναι αποκλειστικά από τους δικούς μας αμπελώνες, έκτασης 130 στρεμμάτων, στις περιοχές Μινιέρα και Καρδάμαινα. Καλλιεργούμε ελληνικές και ξενικές ποικιλίες, όπως η Μαλαγουζιά, το Αθήρι και το Ασύρτικο και έχουμε και ένα λευκό Chardonnay που κάνουμε τη ζύμωση στα βαρέλια.
Στα κόκκινα έχουμε Syrah, Merlot, Cabernet κ.ά.». Αν και η δράση της ίδιας και μέσα από τις άλλες ιδιότητές της ως πρόεδρος της Ένωσης Οινοπαραγωγών Αμπελουργών Νήσων Αιγαίου, μέλος του Συνδέσμου Ελληνικού Οίνου και πρόεδρος των Ελλήνων του Κρασιού, στην Κω σύμφωνα με όσα μας κάνει γνωστά «δεν υπάρχουν άλλες γυναίκες οινοποιοί». Συνολικά, όμως, σε «επίπεδο χώρας είναι αρκετές».
Δυσκολίες
Αναφερόμενη στις δυσκολίες του επαγγέλματος, υπογραμμίζει ότι «είναι οι ίδιες που αντιμετωπίζουν και οι άντρες συνάδελφοί μας. Επίσης, δεν συναντάμε κανένα πρόβλημα στον τρόπο με τον οποίο μας αντιμετωπίζουν οι άντρες του κλάδου. Πριν από 30 χρόνια, σίγουρα ήταν λιγότερες οι γυναίκες που εμπλέκονταν στον κλάδο μας. Σήμερα, είναι πάρα πολλές και βρίσκονται σε όλες τις βαθμίδες της καλλιέργειας και της μεταποίησης».
Οι συνεργάτες
Τέλος, η οινοποιός σημείωσε ότι «όταν ασχολείσαι με το αμπέλι και την οινοποίηση, τότε όλη σου η ζωή περιστρέφεται γύρω από αυτό. Όταν θέλεις, όμως, να το κάνεις, μπορείς να βρεις τη χρυσή τομή. Επίσης, μεγάλη σημασία έχουν οι συνεργάτες σου. Το οινοποιείο είναι σαν ένα σπίτι, οπότε είναι κομβικής σημασίας η επιλογή των συνεργατών. Χαρακτηριστικά σας αναφέρω ότι έχω τον οινολόγο μου από το 2005».
