ΑΠΑΞΙΑ ΣΤΟ «ΔΙΑΦΩΝΩ»
Τρείς πολιτιστικοί φορείς συνεργάστηκαν αλλά δεν έφεραν το προσδοκουμενο αποτέλεσμα στη παρουσίαση του βιβλίου του Σταμάτη Αλαχιωτη, «ΔΙΑΦΩΝΩ»
1) Δεν υπήρχε μικροφωνικη εγκατασταση για να ακούγονται οι ομιλητές. Υπήρχε ένα μικρόφωνο που όμως ήταν της κάμερας.
2) Δεν υπήρχε κανένα φωτιστικό σώμα να φωτιστουν οι ομιλητές και για να μπορούν να διαβάζουν τα κείμενα τους, παρά μόνο το φως από τις απλίκες της εισόδου.
Ευτυχώς η γερή φωνή του Σεβασμιοτατου Μητροπολιτη Κωου και Νησυρου κ.κ Ναθαναηλ έσωσε κάπως τη κατάσταση, με λέξεις ζουμερες που ήταν και εικόνες, ασθησεις, γεύσεις και χρώματα.
Μετά την ομιλία του, άρχισε να φωνάζει ο κόσμος δεν ακούμε, δεν ακουμε, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μια οχλαγωγια δυσαρέσκειας.
Την κατάσταση έσωσε ο Ν. Γκαναβουρας, που έτρεξε έφερε ένα ηχείο και ένα μικροφωνο και επήλθε η ομαλότητα.
Η μαγεία που πάντα μια παρουσίαση βιβλίου κουβαλάει επανήλθε με την τοποθέτηση του Κωσταντή Σκανδαλιδη, και του Βασίλη Ραπανου που απλωσαν της σκέψεις τους έτσι όπως εκείνοι είδαν το βιβλιο. Έτσι ο καθένας έλαβε το μερτικο του σε φως, σε δύναμη ή και οργή.
Υ.Γ.1 Ο οπερατερ θα μπορούσε να έχει μαζί του ένα φωτιστικό σώμα για να έχει καλύτερη εικόνα.
Όλα τα αφήνουμε στη τύχη? Κρίμα.
Υ.Γ. 2 Το μόνο καλό ήταν η αλλαγή των καθισμάτων. Έφυγαν εκεινα τα πλαστικά καθίσματα και αντικατασταθικαν από άλλα πιο ανθρώπινα.
