ΔΕΙΤΕ ΦΩΤΟ & ΒΙΝΤΕΟ

Στον Αλεξανδρινό ποιητή Κωνταντίνο Πέτρου Καβάφη, το μοναδικό φαινόμενο της ελληνικής γραμματείας, ήταν αφιερωμένη η αποψινή εκδήλωση που διοργάνωσε η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου με ομιλητή τον ιστορικό και φιλόλογο κ. Ήρκο Ρ. Αποστολίδη* με τίτλο «Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΟΥ ΚΑΒΑΦΗ», Ερμηνεύοντας επιλεγμένα ποιήματα («Κεριά», «Αλεξανδρινοί βασιλείς», «Ηγεμών εκ Δυτικής Λιβύης», «Φιλέλλην», «Οροφέρνης», «Εν Σπάρτη», «Στα 200 π.Χ.», «Μύρης, Αλεξάνδρεια του 340.μ.Χ». «Ας φρόντιζαν» «Aνεπαισθήτως¨κ.α.)

Την εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα της πρώην Εβραϊκής Συναγωγής Κω συντόνιζαν η Ευρυδίκη Νάκη, Εντεταλμένη Περιφερειακή σύμβουλος και η Βασιλική Χριστοπούλου, Αρχαιολόγος.

Ο Η. Αποστολίδης στάθηκε σε συγκεκριμένους καβαφικούς στίχους φωτίζοντας αμφισημίες, κρυμμένα νοήματα, υπαρξιακές αγωνίες, φιλοσοφικά ερωτήματα και πραγματικά ιστορικά γεγονότα, βοηθώντας το κοινό να μυηθεί στην καβαφική γλώσσα. Μίλησε για τον υπ’ αριθμό ένα νεοέλληνα ποιητή «δεν γράφει απλώς σπουδαίους στίχους αλλά δίνει απαντήσεις στον προβληματισμένο σύγχρονο άνθρωπο», τον διαχρονικό, τον ανατρεπτικό, τον μοντερνικό, τον ολοκληρωμένο πνευματικά, τον σκεπτικιστή και αποδομητή, διευκρινίζοντας εξ αρχής πως αν σήμερα θεωρούμε την ποιητική αξία του Κωνσταντίνου Καβάφη κάτι το δεδομένο, αυτό δεν ίσχυε πάντα. Ο ποιητής κατακρίθηκε και χλευάστηκε σε μεγάλο βαθμό, όχι μόνο όσο ζούσε αλλά και μετά το θάνατό του.

Η συνολική άρνηση της ποιητικής του ικανότητας δεν στάθηκε όμως εμπόδιο στην δημιουργική του πορεία, αφήνοντας ένα σπουδαίο έργο.

Ένα έργο που αποδεικνύει το ασυμβίβαστο της ποίησής του και την τελειομανία του, δεδομένου ότι επεξεργαζόταν τον κάθε στίχο με πολλή προσοχή και σε συγκεκριμένες περιπτώσεις για ολόκληρα χρόνια.

Ένα έργο που δεν μπορείς να το ανακαλύψεις αν πρώτα δεν έχεις βυθιστεί στα μύχια της συνείδησής σου, πέρα από την κοινωνική σύμβαση. Αν δεν έχεις συλλογιστεί, στοχαστεί και εντρυφήσει στα κεντρικά και βασανιστικά ερωτήματα της ανθρώπινης ύπαρξης.

Κείμενο από Αφροδίτη Νανάκη kalymnosola.com

* Στη βιβλιογραφία τού Ήρκου Αποστολίδη ξεχωρίζει η εξάτομη Ιστορία τού Μεγάλου Αλεξάνδρου, των Διαδόχων και τον Επιγόνων τού Ντρόιζεν. Το 1985, ο πατέρας του, ο αείμνηστος Ρένος, ξεκίνησε να μεταφράζει το εμβληματικό έργο τού Γερμανού ιστορικού, ενώ οι Ήρκος και Στάντης ανέλαβαν να το ενημερώσουν με ιστορικά και φιλολογικά σχόλια. Κ’ η δουλειά αυτή κράτησε, τελικά, 26 χρόνια (έως το 2011), με τους δύο φιλολόγους μάλιστα να την ολοκληρώνουν μετά θάνατον του πατέρα τους (2004). Το έργου του περιλαμβάνει, επίσης, τον ογκώδη τόμο των Πηγών της Ιστορίας τού Μεγάλου Αλεξάνδρου, τα σχολιασμένα Άπαντα του Καβάφη (2002 – οικογενειακή δουλειά κι αυτό), τα σχολιασμένα Άπαντα του Βιζυηνού (2013 – με τον αδερφό του), μια ποιητική συλλογή και άλλα καθαρά μεταφραστικά.

Η μακρά παράδοση της οικογένειας Αποστολίδη στα πνευματικά πράγματα ξεκινά απ’ τον επιφανή δημοσιογράφο Ηρακλή Αποστολίδη, ο οποίος, μεταξύ πολλών άλλων, υπήρξε αρχισυντάκτης τής Μεγάλης Ελληνικής Εγκυκλοπαιδείας τού Πυρσού, ενώ το 1933 κυκλοφόρησε την -κλασική πια- Ανθολογία της νεοελληνικής ποίησης (αργότερα και διηγήματος). Τη συνέχισε ο γιος του, Ρένος, και σήμερα τη συνεχίζουν οι Ήρκος και Στάντης.

Ο Ήρκος Αποστολίδης έχει ως μοναδική του επαγγελματική απασχόληση και μεράκι το βιβλίο. Κατέχει 5 ξένες γλώσσες (γαλλικά, ιταλικά, ισπανικά, γερμανικά, αγγλικά), πέραν των αρχαίων ελληνικών και των λατινικών, ενώ ξέρει τα νέα ελληνικά όσο ελάχιστοι. Δεν διδάσκει σε Πανεπιστήμια, ούτε παραδίδει ιδιαίτερα μαθήματα, παρά μόνο επιμελείται, μεταφράζει, προλογίζει και σχολιάζει βιβλία σημαντικών συγγραφέων, όπως του Νίτσε και του Ίψεν (που είναι και αγαπημένοι του). Εκδίδει, επίσης, μαζί με τον αδερφό του τα Άπαντα τού πατέρα του, Ρένου, ενός από τους σημαντικότερους πεζογράφους και κριτικούς τού Μεταπολέμου, με εκτενή σχόλια και εισαγωγές. Στο περιθώριο της δουλειάς του γράφει ποιήματα και διηγήματα.

Και μία από τις πρόσφατες πολύ ενδιαφέρουσες συνεντεύξεις του περί πατριωτισμού με αφορμή το Μακεδονικό:

Ήρκος Αποστολίδης: «Ὁ πατριωτισμός ἔχει ἐκφυλιστῆ σὲ στείρα ἐθνοκαπηλεία»

ΠΥΡΑΜΙΔΑ 67