Από την Θεατρολόγο Ηρώ Μητρούτσικου
Ο Ιωσήφ Ιωσηφίδης εξαιρετικός στην ερμηνεία μονολόγων, έρχεται στην Κω!
Πρωτογνώρισα την ομάδα Gaff όταν παρακολούθησα την εξαιρετική παράσταση «Ψυχολογία Συριανού συζύγου». Η σκηνοθέτις, Σοφία Καραγιάννη, η ψυχή της ομάδας, είχε φτιάξει μια υπέροχη παράσταση σε γρήγορους ρυθμούς, από αυτές που λέμε: «δεν πρέπει να χάσεις». Να σημειώσω ότι Gaff λέγονταν οι ηθοποιοί ή οι μικροί θίασοι που έπαιζαν σε φτωχούς δρόμους της Αγγλίας και αμείβονταν με μια πένα!
Η ομάδα, εκτός από παραστάσεις για ενήλικες, έχει επίσης παρουσιάσει το εξαιρετικό παιδικό «Το ταξίδι της πιο κόκκινης παπαρούνας».
Το «Μάρτυς μου ο Θεός», παίζεται για τρίτη συνεχόμενη χρονιά!
«Μάρτυς μου ο Θεός»
Δεν πρόκειται για θεατρικό έργο, ούτε έχει θρησκευτικές προεκτάσεις, αλλά για ένα πολύ σύγχρονο λογοτεχνικό διήγημα, το οποίο ανέβηκε στην σκηνή με εξαιρετική επιτυχία. Είναι ένας κωμικός έως κωμικοτραγικός παραληρηματικός μονόλογος ενός ανθρώπου, σε μια σημαντική καμπή της ζωής του. Ο συγγραφέας Μάκης Τσίτας διασκεύασε σε θεατρικό το έργο του, το οποίο τιμήθηκε με το Βραβείο Λογοτεχνίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης 2014, η Σοφία Καραγιάννη ανέλαβε την σκηνοθεσία και ο Ιωσήφ Ιωσηφίδης –ο οποίος πέρυσι έδινε ρεσιτάλ ερμηνείας ως Συριανός σύζυγος- ενσαρκώνει τον Χρυσοβαλάντη.
Ο Χρυσοβαλάντης είναι όνομα και πράγμα. Ένα ανθρωπάκι με χρυσή καρδιά, που, όμως, όλοι του τρώνε τα βαλάντια κι όταν αυτά τελειώνουν, τελειώνει κι ο Χρυσοβαλάντης γι αυτούς…
Καθισμένος σε ένα παγκάκι, σε κάποιο πάρκο, όπου σταμάτησε να ξαποστάσει, μας διηγείται την ιστορία της ζωής του, μέχρι εκείνο το σημείο καμπής. Τον απολύσανε από την δουλειά του -την μόνη τέχνη που ήξερε- λόγω της τεχνολογίας, κι έμεινε άνεργος κι άρρωστος στα 50 του. Τότε, οι αδερφές του, τις οποίες φρόντιζε και αγαπούσε, τον πετάνε έξω από το σπίτι με, μόνο, μία βαλίτσα στο χέρι! Σε μια Αθήνα που ζει στον παροξυσμό των Ολυμπιακών αγώνων, καθισμένος στο παγκάκι, θα μας μιλήσει για τις κοπέλες που πλήρωνε, για τις σχέσεις που είχε ενώ δεν είχε, για τις κακοδαιμονίες του και όλα αυτά κρατώντας το ψαλτήρι στα χέρια.
Ο Ιωσήφ Ιωσηφίδης μας δίνει έναν εξαιρετικό Χρυσοβαλάντη με χιούμορ, αλλά και τραγικότητα. Ξενοφοβικός αλλά και αφελής, θεοσεβούμενος αλλά και τακτικός επισκέπτης των πορνείων, προβληματικός και πάνω απ’ όλα πάντα μόνος! Ο Χρυσοβαλάντης είναι από εκείνους τους ντροπαλούς τύπους, με την κοιλίτσα, που βλέπουμε πότε-πότε να κρατούν σφικτά πάνω τους την τσάντα τους, είτε είναι όρθιοι, είτε καθιστοί.
Ο ήρωας του έργου δεν είναι δείγμα κάποιου τύπου Ελληνάρα, αλλά δείγμα της κοινωνίας, η οποία εσωστρεφής, υποκριτική και καλοκάγαθη με ανώτερες βλέψεις, στο τέλος τρώει τα μούτρα της. Το έργο εκδόθηκε πέρυσι, αλλά τοποθετείται λίγο πριν το 2004 και γραφόταν καθ’ όλη την διάρκεια αυτής της δεκαετίας.
Ο Ι.Ιωσηφίδης ερμήνευσε με μπρίο, όπως μας έχει συνηθίσει, τον ήρωα, με τις τεράστιες μεταπτώσεις και τον παραλογισμό του, στο χείλος της παρακμής. Λιτότατο σκηνικό, ενώ ένα συνηθισμένο μπλε κουστούμι αποκαλύπτει μια φορεσιά ολυμπιακών αγώνων! Όμως ο άνθρωπος δεν αλλάζει… Πάλι στο ίδια και χειρότερα επιστρέψαμε, όπως και ο Χρυσοβαλάντης!
Δείτε αυτόν τον άμεσο και εξαιρετικό ηθοποιό, σήμερα και αύριο στην Κω, στο πλαίσιο των Χειμερινών Ιπποκρατείων 2017-18.
Θέατρο Πολυχώρος «Σφαγείο»
Διάρκεια: 80′
Προπώληση: Ηχόπολις
Γεν. είσοδος: 10€
Δευτέρα & Τρίτη 4+5/12 9.00 μ.μ.
ΔΟΠΑΒΣ Κω: Στο πλαίσιο των Χειμερινών Ιπποκρατείων 2017-18, το Θέατρο – Πολυχώρος Σφαγείο φιλοξενεί την παράσταση:
«Μάρτυς μου ο θεός» μια κωμωδία
του Μάκη Τσίτα.
Σκην. Σοφία Καραγιάνη
Ερμηνεύει ο Ιωσήφ Ιωσηφίδης
Διάρκεια: 80′
Προπώληση: Ηχόπολις
Γεν. είσοδος: 10€
Μετά την επιτυχία που σημείωσε τα δύο προηγούμενα χρόνια, συνεχίζονται για τρίτη χρονιά οι παραστάσεις του έργου του Μάκη Τσίτα «Μάρτυς μου ο Θεός» –βασισμένου στο ομότιτλο μυθιστόρημά του, που τιμήθηκε με το Βραβείο Λογοτεχνίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης 2014–, σε σκηνοθεσία Σοφίας Καραγιάννη, με τον Ιωσήφ Ιωσηφίδη στον ρόλο του Χρυσοβαλάντη.
«Μέσα στο πανηγυρικό κλίμα που επικρατεί στην Αθήνα του 2004, ο Χρυσοβαλάντης – ένας τυπικός αντιήρωας της εποχής μας, άνθρωπος απλός αλλά οπλισμένος με χιούμορ, με φαντασία και με μια ιδιαίτερη λεκτική ευφορία – έχοντας βρεθεί στα πενήντα του άνεργος και με υγεία κλονισμένη, εξιστορεί τα πάθη που υφίσταται από παιδί στην αναμέτρησή του με την πραγματικότητα. Όλοι τον προδίδουν, ενώ γύρω του διαγράφεται η εικόνα μιας κοινωνίας που, παρά την επιφανειακή ευμάρεια, βυθίζεται στην παρακμή.»
Γραφείο Ενημέρωσης
Δ.Ο.Π.Α.Β.Σ. ΚΩ
