ΦΩΤΟ & ΒΙΝΤΕΟ Με μεγάλο ενδιαφέρον & εστίαση στην ενδοοικογενειακή βία, η παρουσίαση του βιβλίου της Ξανθίππης Αγρέλλη «στη σκιά της αλήθειας»

ΔΕΙΤΕ ΦΩΤΟ & ΒΙΝΤΕΟ

Με μεγάλο ενδιαφέρον πραγματοποιήθηκε η παρουσίαση του η δεύτερου βιβλίου (μυθιστορήματος) με τίτλο «Στη σκιά της αλήθειας», της καλής συναδέλφου & συγγραφέως, Ξανθίππης Αγρέλλη, απόψε στο χώρο του ιστορικού και λαογραφικού μουσείου Κω (Χάνι) από τον Πνευματικό Όμιλο Κώων ο ΦΙΛΗΤΑΣ και τον ΔΟΠΑΒΣ Κω στο πλαίσιο των Ιπποκρατείων 2017.

Την εκδήλωση προλόγισε και συντόνιζε ο Πρόεδρος του ΦΙΛΗΤΑ, Κώστας Ιωάννου ο οποίος έκανε μνεία και στην προσφορά της συγγραφέως στον Όμιλο. Ακολούθως εκ μέρους του ΣΕΜΜΕΚ Κω από τον Πρόεδρο του, δημοσιογράφο στο ΒτΚ, Στάθη Πίτση, μια σύντομη αναφορά στην δημοσιογραφική εθελοντική προσφορά της Ξανθίππης Αγρέλλη σε όλα τα τοπικά ΜΜΕ από το 1977 μέχρι σήμερα.

Στην συνέχεια η Φιλόλογος και μέλος του ΦΙΛΗΤΑ Μαρία Τουλαντά Παρισίδου αναφέρθηκε στο περιεχόμενο του βιβλίου το οποίο ως μυθιστόρημα δεν παρουσιάζει μόνο λογοτεχνικά στοιχεία και ενδιαφέρουσα πλοκή αλλά αποτελεί κι ένα ψυχογράφημα της κοινωνίας μας.

Σε αυτό το βιβλίο, ξεδιπλώνεται η ζωή πέντε ανθρώπων, που ζουν ανάμεσα μας και βαδίζουν σε διαφορετικούς δρόμους. Μέσα από τις ιστορίες αυτές, θα ζήσουμε την περίπλοκη πορεία τους, ώσπου οι δρόμοι τους κάποτε θα συναντηθούν. Το κοινωνικό αυτό μυθιστόρημα, αναφέρεται στον τυχερό Αλέξανδρο, την παραγκωνισμένη Έλλη, την ξεχασμένη Πηνελόπη, την άτυχη Ξένη και την βάναυσα κακοποιημένη Αγνή.

Αναφέρεται σ’ ένα παγκόσμιο κοινωνικό φαινόμενο, που μας αφορά όλους, στην ενδοικογενιακή βία. Θύματα του, οι γυναίκες, αλλά και τα αδύναμα παιδιά, που μεγαλώνουν ανάμεσα σ’ ένα ταραγμένο οικογενειακό περιβάλλον και πληρώνουν το βαρύτερο τίμημα.

Σε αυτό αναφέρθηκε κλείνοντας την παρουσίαση και η ίδια η συγγραφέας Ξανθίππη Αγρέλλη.

Πέντε αφηγηματικές ιστορίες, δοσμένες με ρεαλιστικότητα, περιγράφουν την όχι και τόσο εύκολη ζωή ανάλογων ανθρώπων, που βίωσαν στο πετσί τους την ενδοιοικογενιακή βία.

Ο ευνοημένος Αλέξανδρος, η παραγκωνισμένη Έλλη, η πληγωμένη Πηνελόπη, η μοναχική Αγνή και η άτυχη Ξένη. Οι ιστορίες αυτές, θα συναντηθούν μέσα στις σελίδες του βιβλίου και θα ξεδιπλωθούν οι ευχάριστες αλλά και οι δυσάρεστες καταστάσεις, που βίωσαν οι πρωταγωνιστές, από παιδιά μέχρι και ενήλικες. Αυτοί οι άνθρωποι, όλο και κάτι έχουν να μας πουν, όλο και κάπου θα προσπαθήσουν να μας προειδοποιήσουν, να μας συμβουλέψουν και να μας αποτρέψουν, ώστε να μην συναντήσουμε όσα αυτοί έζησαν.

Οι ιστορίες, είναι δοσμένες με πολλή φαντασία και ακροβατούν, ανάμεσα στην μυθοπλασία και στην πραγματικότητα. Τα σκηνικά, στήνονται στα όμορφα Δωδεκάνησα και καταλήγουν ως την πολύβουη πρωτεύουσα Αθήνα. Ο έρωτας και η αγάπη, φτερουγίζουν πάνω από τα καταπράσινα νησιά μας, που ξεκουράζονται στα καταγάλανα νερά του Αιγαίου.

Μέσα από τα φανταστικά ή τα πραγματικά γεγονότα, θα περιπλανηθούμε σαν περιηγητές σε ξεχωριστές πρωτεύουσες της Ευρώπης, όπου θα ζήσουμε την εμπειρία των ταξιδευτών.

Τα παιδιά χρειάζονται την προσοχή, την αγάπη και την φροντίδα μας και οι γυναίκες τον ελάχιστο σεβασμό μας. Με αυτό το αφηγηματικό μυθιστόρημα, που θα συναρπάσει και θα καθηλώσει τον αναγνώστη, η συγγραφέας ελπίζει να καταφέρει να συγκινήσει και να αφυπνίσει ανθρώπινες συνειδήσεις, ώστε να αναθεωρήσουν αρνητικές συμπεριφορές και εκδηλώσεις βίας, προς τα αθώα παιδιά, καθώς και προς τις ανυπεράσπιστες γυναίκες.

Το προηγούμενο λαογραφικό μυθιστόρημα, 400 σελίδων, της ιδίας συγγραφέως, είχε κυκλοφορήσει το 2012 με τίτλο ‘Οι Αποσπερίδες του χωριού μου.’

Για την συγγραφέα μίλησαν επίσης ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κώου και Νισύρου κ. Ναθαναήλ (υπογραμμίζοντας την εθελοντική και αφιλοκερδή προσφορά της όλα αυτά τα χρόνια στα τοπικά ΜΜΕ), ο Βουλευτής Η. Καματερός, ο πρ. Υπουργός Αρ. Παυλίδης, ο Πανεπιστημιακός Ν. Ιτσινές, η Αντιπρόεδρος του ΔΟΠΑΒΣ Ε. Χατζηχριστοφή, η Πρόεδρος του Λυκείου Ελληνίδων Α. Κατσίλλη κ.α. με πολλές ευχές να έχει υγεία και να μας χαρίσει κι άλλες πολλές λογοτεχνικές προσπάθειες.

Παράλληλα όλοι στις τοποθετήσεις τους στάθηκαν ιδιαίτερα στο φαινόμενο της ενδοοικογενειακής βίας με τον Πρόεδρο του ΦΙΛΗΤΑ Κ. Ιωάννου να τονίζει την ανάγκη πολιτικών πρωτοβουλιών ευαισθητοποίησης προς αυτή την κατεύθυνση, ενώ ο Αρ. Παυλίδης αναφέρθηκε στη στελέχωση της αστυνομίας με εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό για τέτοιες περιπτώσεις. Παρόντες ήταν ακόμη ο Αστυνομικός Διευθυντής Κ. Κοκορόσκος, ο εκπρόσωπος του Ταξίαρχου, ο πρ. Δήμαρχος Θ. Βαρκάς, εκπρόσωποι της Ένωσης Κώων Αθήνας κ.α.

«Στη Σκιά της αλήθειας», της Ξανθίππης Αγρέλλη.

Γράφει και σχολιάζει η Μαρία Τουλαντά- Παρισίδου

Η γνωστή στην κοινωνία της Κω κ. Ξανθίππη Αγρέλλη μας αποκαλύπτεται μ΄ αυτό το βιβλίο και ενώ γράφει και δικές της προσωπικές ιστορίες, μετά από πολύχρονη έρευνα και αναζήτηση που την φέρνει κοντά στους βιολογικούς της γονείς και αδέλφια, συνθέτει τη μυθοπλασία της με τέτοιο τρόπο που αναζητούμε σαν αναγνώστες το τέλος των ηρώων, την τύχη τους και τη σχέση τους με την κεντρική ηρωϊδα. Τα ονόματα είναι φανταστικά, παρμένα συνήθως απ΄ τη μυθολογία, αλλά και κοινά συνηθισμένα ονόματα φανταστικά πάντα.

Όλα έχουν το ρόλο και την ιστορία τους το καθένα και όλα συνδέονται με τον κύριο μύθο της συγγραφέως. Καλοί και κακοί πορεύονται στη ζωή με τις αμαρτίες και τα λάθη του ο καθένας. Υπάρχουν και οι καθωσπρέπει που κάνουν τα πάντα για τα μάτια του κόσμου, ενώ η ζωή τους εκεί που κλείνει η πόρτα τους είναι κακή έως ανήθικη.

Όταν πρωτοδιάβασα αυτό το βιβλίο της φίλης Ξανθίππης, ομολογώ πως λυπήθηκα πολύ για τα αθώα παιδιά κυρίως, που περνούν στην υιοθεσία ή κλείνονται στα ορφανοτροφεία.

Δεν καταρρίπτονται οι θεσμοί των υιοθεσιών ή η αναγκαιότητα να υπάρχουν ορφανοτροφεία, αλλά το θέμα είναι πως λειτουργούν οι θεσμοί αυτοί και ποια είναι η αποτελεσματικότητά τους. Υπάρχουν και αρνητικά αποτελέσματα , που πολλά απ΄ αυτά φαίνονται μέσα σ΄ αυτό το βιβλίο. Μια κακή υιοθεσία μπορεί ν΄ αποδειχτεί μοιραία, όταν και η κοινωνία δεν βοηθά, όταν ο περίγυρος υπερτονίζει το γεγονός εις βάρος πάντα του αθώου παιδιού.

Στην πολύχρονη έρευνά της η συγγραφέας, προκειμένου να αναδείξει την ενδοοικογενειακή βία που έχει συνήθως παιδιά-θύματα, μίλησε με άλλους ανθρώπους και οικογένειες, που της εμπιστεύτηκαν τις ιστορίες τους και κράτησε την ανωνυμία αυτών των ανθρώπων με εχεμύθεια και σεβασμό. Επιδίωξή της απ΄ την αρχή της συγγραφής αυτού του βιβλίου είναι η αφύπνιση των συνειδήσεων για την προστασία τη σωματική και την ψυχική των αθώων παιδιών και αυριανών πολιτών.

Την Ξανθίππη την έχουμε συνηθίσει σαν αρθρογράφο στα τοπικά ΜΜΕ, σαν μια πατριώτισσα με πολλά ενδιαφέροντα και δεν πρέπει να παραβλέψουμε τις γνώσεις της γύρω από τη θρησκευτική μας παράδοση και τα έθιμα. Καθώς μεγάλωσε δίπλα στο θετό της πατέρα και ιερέα, μας μεταφέρει και σ’ αυτό το βιβλίο ήθη και παραδόσεις.

Δεν είναι λίγες οι φορές που θίγονται θέματα νοοτροπίας, ταμπού και προκαταλήψεων, όπως και κριτικής, άλλοτε δίκαιας και άλλοτε άδικης των μικρών κοινωνιών.

Στο λογοτεχνικό μέρος δε λείπουν σχήματα λόγου και ωραίες περιγραφές και εικόνες «..Εκείνη τη νύχτα το λαμπερό Αυγουστιάτικο φεγγάρι, ολόκληρη γεμάτη πανσέληνος, αντιφέγγιζε το ασημί πρόσωπό του στα ήρεμα νερά της γαληνεμένης θάλασσας κσι φώτιζε γενναιόδωρα το κεφάτο γαμήλιο γλέντι…»

Ενδεικτικά μπορούμε να αναφέρουμε και άλλα σημεία ψυχογραφικού ενδιαφέροντος, όπως και πολλούς τοπικούς ιδιωματισμούς και εκφράσεις.

Φιλοσοφική διάθεση εκφράζεται σε αρκετά σημεία, όπως βγαίνει και μια πικρία που προέρχεται από ένα παιδί που στην ώριμη ηλικία του αναπολεί και διερωτάται γιατί εγκαταλείφθηκε απ΄ τους βιολογικούς του γονείς. «..Το παιδί αδιαφορεί για προπληρωμένες παρένθετες μητέρες, συμφωνίες κ. άλλα. Το παιδί αναγνωρίζει μόνο το μητρικό σώμα, που το κυοφορούσε για εννέα ολόκληρους μήνες. Οι ανθρώπινες ζωές, είναι ανεκτίμητες και δεν είναι ζώα προς πώληση, ούτε αντικείμενα προς εκμετάλλευση. Κρίμα γιατί τα παιδιά ακόμη και σε μια σύγχρονη κοινωνία αναγκάζονται να πληρώνουν τα λάθη, τις παραλείψεις και τα ατοπήματα των μεγάλων…».

Οι αναγνώστες αυτού του βιβλίου είναι βέβαιο , πως θα ακολουθήσουν τις περιπλανήσεις των ηρώων και ιδιαίτερα της κεντρικής ηρωϊδας , της Ξένης. Θα την αγαπήσουν και θα τη συμπονέσουν. Θα ξυπνήσουν διάφορα συναισθήματα απέχθειας, πόνου συμπόνιας κ. άλλα.

Πιστεύουμε να διαβαστεί κι αυτό το βιβλίο της Ξανθίππης, όπως και «Οι αποσπερίδες του χωριού μου»

Η Ξανθίππη Αγρέλλη γεννήθηκε στη Ρόδο και μεγάλωσε στην Κω. Μετά τις σπουδές της στις ξένες γλώσσες, εργάστηκε σε φροντιστήρια , ενώ αρθρογραφούσε και αρθρογραφεί στα τοπικά ΜΜΕ. Όταν δεν απασχολείται στην οικογενειακή επιχείρηση, ασχολείται με τη ζωγραφική και τα εργόχειρα. Είναι παντρεμένη με τον επιχειρηματία Δημήτρη Αγρέλλη, έχουν δυο υπέροχες κόρες και δύο εγγόνια.

Της αρέσει ο χορός, η κηπουρική και τα ταξίδια.

Το κοινωνικό αυτό μυθιστόρημα είναι η δεύτερη λογοτεχνική της προσπάθεια. Πριν τέσσερα χρόνια κυκλοφόρησε με επιτυχία από το ίδιο τυπογραφείο της Κω, το πρώτο της λαογραφικό μυθιστόρημα με τίτλο « Οι αποσπερίδες του χωριού μου».

Ξανθίππη, να είσαι καλά και να χαίρεσαι με την ωραία σου οικογένεια και τα εγγονάκια σου. Ξέρω πόση αφοσίωση τρέφεις για την οικογένειά σου. Είναι ωραίο το λιμάνι σου.