Σε ομιλία του στην Κέρκυρα πριν από λίγο ο βουλευτής της ΝΔ και υπεύθυνος του τομέα Τουρισμού Μάνος Κόνσολας, ανέπτυξε τις προγραμματικές θέσεις του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης για τον Τουρισμό.

Ο κ. Κόνσολας τόνισε ότι η κυβέρνηση της ΝΔ, θα επιδιώξει την ανάπτυξη του Τουρισμού, μέσα από την επίτευξη έξι συγκεκριμένων στρατηγικών στόχων.
Οι στόχοι αυτοί είναι οι εξής:

1ον: Αποκλιμάκωση και μείωση των φόρων.
2ον: Αύξηση των εσόδων από τον τουρισμό.
3ον: Προσέλκυση και ενίσχυση επενδυτικών πρωτοβουλιών.
4ον: Η διαφοροποίηση του τουριστικού μας προϊόντος, στην κατεύθυνση της
δημιουργίας προστιθέμενης αξίας.
5ον: Η ανάπτυξη του θαλάσσιου τουρισμού και της κρουαζιέρας με στρατηγικό
στόχο τη μετατροπή της Ελλάδας σε Hub της Ανατολικής Μεσογείου.
6ον: Ένα νέο μοντέλο προβολής και προώθησης του τουρισμού μας.
Είναι ώρα να υιοθετηθεί ένα νέο μοντέλο προβολής και προώθησης του Ελληνικού τουρισμού στο οποίο θα υπάρχει τριμερής συμμετοχή (Κράτος, αυτοδιοίκηση και ιδιωτική πρωτοβουλία). Το μοντέλο αυτό μπορεί να αξιοποιήσει την εμπειρία του ΕΟΤ αλλά και να αποκτήσει πολλαπλασιαστική ισχύ.

Η ομιλία

«Κυρίες και Κύριοι,
Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους εκπροσώπους των τοπικών μέσων μαζικής
ενημέρωσης για την παρουσία τους.
Η επίσκεψή μου στην Κέρκυρα, έχει ξεχωριστή σημασία.
Η Κέρκυρα αποτελεί πυλώνα τουριστικής ανάπτυξης, κανείς δεν μπορεί να την
προσπερνά.
Η χώρα μας έχει εγκλωβιστεί σε μια παγίδα υπερφορολόγησης, αέναης λιτότητας
και φτωχοποίησης.
Οι ευθύνες της κυβέρνησης του κ. Τσίπρα είναι δεδομένες.
Δεν υπάρχει οδικός χάρτης για το χρέος.
Η συμμετοχή μας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης απομακρύνθηκε και η
έξοδος στις αγορές, όταν οι καλύτεροι όροι με τους οποίους μπορεί να γίνει είναι
με ένα απαγορευτικό επιτόκιο της τάξης του 6%.
Όλα αυτά συνιστούν την χρεοκοπία της πολιτικής του κ. Τσίπρα που πλέον δεν
αναζητεί λύσεις για τη χώρα, αλλά λύση για τον εαυτό του, για το πως θα
παραμείνει στην εξουσία.
Παράλληλα αναζητεί και συνενόχους.
Ουσιαστικά, αυτή τη στιγμή πασχίζουμε να φτάσουμε στο σημείο που είμαστε το
Δεκέμβριο του 2014.
Αυτοί οι τριάντα μήνες που έχουμε διανύσει από το συγκεκριμένο χρονικό σημείο
και την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ,
δεν είναι απλά τριάντα χαμένοι μήνες.
Είναι μια περίοδος, που έχει συνδεθεί με μία ακραία πολιτική υπερφορολόγησης
που μεταφράζεται σε δυσβάσταχτες επιβαρύνσεις για τους πολίτες.
Ο κ. Τσίπρας είναι ο Πρωθυπουργός που μέσα σε δύο χρόνια, έφερε δύο μνημόνια
στη χώρα, οι πολίτες πλήρωσαν τη διακυβέρνηση, τους αυτοσχεδιασμούς και τις
αυταπάτες του κ. Τσίπρα με μέτρα συνολικού ύψους 14,2 δισεκατομμύρια ευρώ.
Το κόστος αυτών των μέτρων για κάθε νοικοκυριό είναι 3.400 ευρώ.
Το κόστος, όμως, συνολικά για την Ελληνική οικονομία είναι πολύ μεγαλύτερο.
Η κυβέρνηση Τσίπρα θα έπρεπε να είχε κλείσει την αξιολόγηση του 3ου
Μνημονίου, εδώ και ένα χρόνο, χωρίς μέτρα, αφού τότε δεν τα ζητούσε κανείς.
Επέλεξε την καθυστέρηση γιατί πολύ απλά ήλπιζε σε αποσταθεροποίηση στην
Ευρώπη, είχε επενδύσει στην επικράτηση αντιευρωπαϊκών δυνάμεων στις Γαλλικές
και τις Ολλανδικές εκλογές.
Διαψεύστηκε.
Αυτό όμως έχει κόστος.
Το νέο μνημόνιο που έφερε ο κ.Τσίπρας, μόνο και μόνο για να κερδίσει ένα χρόνο
στην εξουσία περιλαμβάνει:
– Μέτρα 4,9 δις ευρώ με μείωση του αφορολόγητου στα 5.681 ευρώ με
αποτέλεσμα να πληρώνουν πλέον φόρο χαμηλόμισθοι και χαμηλοσυνταξιούχοι των
500 ευρώ.
Επιβαρύνονται ως και 650 ευρώ, 1.300.000 μισθωτοί, συνταξιούχοι και κατά κύριο
επάγγελμα αγρότες.
– Μείωση συντάξεων. Το συνολικό ποσό της μείωσης αγγίζει τα 2,7 δις ευρώ.
Η μεσοσταθμική μείωση των συντάξεων είναι της τάξεως του 9% με τη μείωση της
προσωπικής διαφοράς στις κύριες συντάξεις και τη νέα μείωση των επικουρικών
συντάξεων αλλά και με την πλήρη κατάργηση του ΕΚΑΣ.
– Αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών ελεύθερων επαγγελματιών, εμπόρων και
αγροτών σε δυσθεώρητα ύψη. Οι επιβαρύνσεις θα είναι της τάξεως του 37-61%.
Περίπου 1.400.000 πολίτες θα πληρώσουν αυξημένες ασφαλιστικές εισφορές.
– Δέσμευση της χώρας για πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ , που σημαίνει
εγκλωβισμός σε πολυετή λιτότητα μέχρι, τουλάχιστον, το 2022.
Τo χειρότερο είναι ότι τα δυόμιση αυτά χαμένα χρόνια, συνιστούν μια απειλή για
ένα μνημόνιο διαρκείας.
Η πολιτική της υπερφορολόγησης έχει αρνητικές συνέπειες στον τουρισμό.
Κάποιοι επιμένουν να κοιτάζουν μόνο τον αριθμό των αφίξεων, που και αυτός
ελέγχεται για την ακρίβεια και την αξιοπιστία του, αφού κάποια στιγμή θα πρέπει
να αποκτήσει η χώρα δορυφόρους λογαριασμούς τουρισμού προκειμένου να
υπάρχει ακριβής και αξιόπιστη εικόνα για τον αριθμό αυτών που έρχονται στην
Ελλάδα για τουρισμό.
Εγώ κοιτάζω τα έσοδα, τις ταξιδιωτικές εισπράξεις.
Γιατί αυτές καθορίζουν το πρόσημο.
Και τα στοιχεία για τα έσοδα από τον τουρισμό για πρώτη φορά το 2016, έχουν
αρνητικό πρόσημο:
– Οι ταξιδιωτικές εισπράξεις το 2016 διαμορφώθηκαν στα 13.207 εκατ. ευρώ,
παρουσιάζοντας μείωση κατά 6,5% σε σύγκριση με το 2015.
– Μειώθηκε η μέση δαπάνη στα 471 €, από 541 € το 2015.
– Μειώθηκε κατά 9,1% η δαπάνη ανά διανυκτέρευση (2016: 68 ευρώ, 2015: 75
ευρώ), ενώ η μέση διάρκεια παραμονής διαμορφώθηκε στις 6,9 διανυκτερεύσεις,
μειωμένη κατά 4,3% σε σύγκριση με το 2015 (2015: 7,2 διανυκτερεύσεις).
– Οι εισπράξεις από Γερμανία μειώθηκαν κατά 5,2%, από Γαλλία μειώθηκαν κατά
25,6% και από Ηνωμένο Βασίλειο επίσης μειώθηκαν κατά 3,7%.
– Υπάρχει πτώση στην κρουαζιέρα, την οποία η κυβέρνηση έχει αφήσει
κυριολεκτικά στον αυτόματο πιλότο.
Η μείωση στους επιβάτες αναμένεται να κινηθεί στο 13,9% και από 5,1
εκατομμύρια επιβάτες το 2016 θα υπάρξει μείωση στα 4,4 εκατομμύρια το 2017.
Η μείωση αυτή είναι ορατή και στην Κέρκυρα.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του Οργανισμού Λιμένος Κέρκυρας, το 2017 θα
καταπλεύσουν 408 κρουαζιερόπλοια στην Κέρκυρα έναντι 481 το 2016.
Πρόσφατα στοιχεία της Τραπέζης της Ελλάδος, αποτυπώνουν μείωση των
τουριστικών εσόδων και το πρώτο τρίμηνο του 2017.
Τα στοιχεία αυτά καταδεικνύουν τη μείωση της ανταγωνιστικότητας του
τουριστικού μας προϊόντος, λόγω της υπερφορολόγησης, αλλά και την αδυναμία
μας να προσελκύσουμε επισκέπτες υψηλού εισοδηματικού επιπέδου, οι οποίοι θα
συμβάλλουν στην αύξηση των εσόδων.
Τα τελευταία δύο χρόνια το τουριστικό προϊόν, αλλά και οι επιχειρήσεις που
δραστηριοποιούνται στον τουρισμό, έχουν επιβαρυνθεί με νέους φόρους που
έχουν αρνητικό αντίκτυπο στην ανταγωνιστικότητά τους.
Ενδεικτικά αναφέρω:
– την αύξηση του ΦΠΑ στη διαμονή από το 6,5% στο 13%,
– την αύξηση του ΦΠΑ στην εστίαση από το 13% στο 24%,
– την αύξηση του φορολογικού συντελεστή για τις επιχειρήσεις από το 26% στο
29%,
– την επιβολή του παράλογου και ανορθολογικού τέλους διανυκτέρευσης, την
αύξηση του ΕΝΦΙΑ για ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα δωμάτια και των
ασφαλιστικών εισφορών.
Το τουριστικό μας προϊόν με αυτές τις επιβαρύνσεις γίνεται πιο ακριβό και χάνει ως
προς την ανταγωνιστικότητά του.
Ένα μικρό παράδειγμα μόνο θα παραθέσω: από τα 100 ευρώ που δίνει ένας
πελάτης σε ελληνικό ξενοδοχείο τα 35 ευρώ πηγαίνουν σε φόρους.
Στα 100 ευρώ, το αντίστοιχο ποσοστό στην Κύπρο είναι 16 ευρώ και περιλαμβάνει
και τις ασφαλιστικές εισφορές.
Ποιος αλήθεια πιστεύει ότι ο τουρισμός μας μπορεί να συνεχίσει να είναι
ανταγωνιστικός και να αυξάνει τα έσοδα του, μέσα σε ένα ασφυκτικό πλαίσιο
υπερφορολόγησης;
Πως μπορούμε αλήθεια να αξιοποιήσουμε τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα όταν
υπάρχουν δυνάμεις και βαρίδια σε αυτή τη χώρα που εξακολουθούν να
λειτουργούν υπονομευτικά απέναντι σε κάθε επενδυτική προσπάθεια ή
πρωτοβουλία στον τομέα του τουρισμού;
Όταν στο 80% της χώρας υπάρχουν απαγορεύσεις για την υλοποίηση επενδύσεων
στον τουρισμό και η χωροθέτηση τουριστικών εγκαταστάσεων, εφόσον δεν
υπάρχει Ειδικό Χωροταξικό για τον Τουρισμό, εξαρτάται από τη συνάφειά τους με
τα Περιφερειακά Χωροταξικά, η οποία δεν είναι δεδομένη, καθώς τα πλαίσια
ανάγονται… στο μακρινό 2003.
Επίσης, δεν υπάρχουν ευέλικτες διαδικασίες για την αδειοδότηση επενδύσεων στον
τουρισμό.
Πως μπορούμε να αξιοποιήσουμε τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα, όταν δεν
ιεραρχούμε στρατηγικούς στόχους σε βάθος χρόνου, δεν σχεδιάζουμε και δεν
υλοποιούμε πρωτοποριακές πολιτικές και δράσεις με στόχο τη διαρκή
διαφοροποίηση και ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του τουριστικού μας
προϊόντος;
Όταν εδώ και 30 μήνες, το Υπουργείο Τουρισμού δεν έχει καταθέσει ούτε ένα
νομοσχέδιο για τον τουρισμό;
Στην οικονομία και στον τουρισμό δεν υπάρχει χώρος για ιδεοληψίες.
Είναι καιρός να επέλθει μια εθνική και συλλογική συνειδητοποίηση της
πραγματικότητας.
Κυρίες και Κύριοι,
Είμαι εδώ, όχι για να κάνω διαπιστώσεις και να επιβεβαιώσω αυτά που όλοι
γνωρίζουν, αναδεικνύοντας τις αρνητικές συνέπειες της πολιτικής της κυβέρνησης
στον τουρισμό.
Είμαι εδώ για να καταθέσω τις προγραμματικές μας δεσμεύσεις για την επόμενη
μέρα.
Μετά την εποχή της αυταπάτης πρέπει να καταρρεύσει και η εποχή της
μυθοπλασίας γύρω από την αναπτυξιακή διαδικασία.
Γιατί την ανάπτυξη δεν τη δημιουργεί το Κράτος αλλά η επιχειρηματικότητα και η
ιδιωτική οικονομία.
Το Κράτος καρπώνεται τα οφέλη της ανάπτυξης αλλά αυτό πρέπει να γίνεται με
αίσθηση του ορθολογισμού, με ένα άλλο υπόδειγμα.
Τι εννοώ;
Εννοώ ότι το Κράτος δεν μπορεί να στραγγαλίζει την ανάπτυξη, να λειτουργεί
παρασιτικά και ετεροβαρώς εις βάρος της ιδιωτικής οικονομίας και της πραγματικής
και ουσιαστικής έννοιας του δημοσίου συμφέροντος.
Δε συνηθίζω να χρησιμοποιώ τη ξύλινη γλώσσα της κομματικής αντιπαράθεσης και
της πολιτικής που στερείται περιεχομένου.
Θα μιλήσω με όρους πραγματισμού και ρεαλισμού, καταθέτοντας ιδέες αλλά και
προτάσεις για μια Πολυκεντρική και Βιώσιμη, σε βάθος χρόνου, Τουριστική
Ανάπτυξη.
Οι προγραμματικές μας προτάσεις για τον τουρισμό, συνδέονται με δεδομένους
στρατηγικούς στόχους (6 στόχοι):
1ον: Αποκλιμάκωση και μείωση των φόρων.
Είναι δεδομένη η δέσμευσή μας σε τρεις άμεσες παρεμβάσεις.
Η πρώτη αφορά στην κατάργηση του τέλους διανυκτέρευσης άμεσα, η δεύτερη
στη μείωση του φορολογικού συντελεστή για τις επιχειρήσεις στο 20% εντός μιας
διετίας και η τρίτη στη μείωση του ΕΝΦΙΑ κατά 30%.
Πρέπει, όμως, να υπάρχει και μια δεύτερη φάση αποκλιμάκωσης στο ΦΠΑ που
αφορά στο τουριστικό προϊόν αφού με συντελεστές 13% στη διαμονή και 24%
στην εστίαση, δεν μπορούμε να είμαστε ανταγωνιστικοί.
2ον: Αύξηση των εσόδων από τον τουρισμό.
Τα έσοδα και οι ταξιδιωτικές εισπράξεις είναι αυτές που καθορίζουν το πρόσημο
κάθε χρονιάς, το γνωρίζει όλη η επιχειρηματική κοινότητα στον τουρισμό.
Η αύξηση των εσόδων για να έχει γραμμικό αλλά κυρίως βιώσιμο χαρακτήρα σε
βάθος χρόνου, μπορεί να προέλθει μόνο από την προσέλκυση επισκεπτών υψηλού
εισοδήματος και από την επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου.
Πως μπορούν να επιτευχθούν όλα αυτά:
– με επενδύσεις μεγάλης κλίμακας στη λογική των σύνθετων τουριστικών
εγκαταστάσεων και
– με το άνοιγμα στην αναδυόμενη αγορά της Ασίας αλλά και σε νέες αγορές.
3ον: Προσέλκυση και ενίσχυση επενδυτικών πρωτοβουλιών.
Ο στόχος μας πρέπει να είναι οι επενδύσεις το 2024 να αγγίζουν το 20% του ΑΕΠ,
ουσιαστικά να επενδυθούν 20 δισεκατομμύρια ευρώ στον τομέα του τουρισμού.
Όλα αυτά, όμως, προϋποθέτουν:
Ένα νέο χωροταξικό που θα συνδέεται με την ποιοτική αναβάθμιση του Ελληνικού
τουρισμού και την έννοια της αειφορίας.
Δομικά στοιχεία του νέου χωροταξικού είναι :
– Η αύξηση της αρτιότητας στις ανεπτυγμένες και στις αναπτυσσόμενες περιοχές.
– Η δημιουργία κινήτρων για επενδύσεις μεγάλης κλίμακας, σύνθετα τουριστικά
καταλύματα και για τον εκσυγχρονισμό υφιστάμενων τουριστικών εγκαταστάσεων.
– Αναπροσαρμογή των συντελεστών δόμησης για την ανάπτυξη ήπιων τουριστικών
εγκαταστάσεων με σεβασμό στο περιβάλλον και την έννοια της διαμόρφωσης ενός
σωστά οργανωμένου χώρου.
– Η θεσμοθέτηση κανονιστικού πλαισίου για την ανάπτυξη εναλλακτικών και νέων
μορφών τουρισμού με:
 τη δημιουργία εγκαταστάσεων εξυπηρέτησης επιβατών κρουαζιέρας,
 την ανάπτυξη του καταδυτικού τουρισμού και τη δημιουργία υποβρύχιων
μουσείων,
 τη δυνατότητα χωροθέτησης γηπέδων γκολφ,
 την αποκατάσταση και αξιοποίηση εγκαταλελειμμένων οικισμών,
 την ανάπτυξη τοπικών δικτύων φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος
με έμφαση στον αγροτουρισμό και οινοτουρισμό.
Φυσικά και δεν χρειάζεται να ακολουθήσουμε το μοντέλο άλλων χωρών με την
άναρχη τουριστική ανάπτυξη και δεν θα το κάνουμε.
Πρέπει, όμως, να εγκαταλείψουμε αγκυλώσεις.
Μία μόνο θα αναφέρω:
είναι εκτός λογικής για μια χώρα με τεράστια ακτογραμμή να εφαρμόζεται η
οριζόντια απαγόρευση του ορίου των 100 μέτρων από τον αιγιαλό.
Ιδιαίτερα μάλιστα για νησιωτικές περιοχές.
Ορθολογισμός χρειάζεται και ένα κανονιστικό πλαίσιο, σύγχρονο και ευέλικτο που
θα ρυθμίζει αυτά τα ζητήματα κατά περίπτωση.
4ον: Η διαφοροποίηση του τουριστικού μας προϊόντος, στην κατεύθυνση της
δημιουργίας προστιθέμενης αξίας.
Αυτό προϋποθέτει δυναμισμό, ευελιξία, έμπνευση.
Εδώ και δύο χρόνια έχω καταθέσει μία πρόταση για τη δημιουργία ενός ελληνικού
all inclusive.
Κυρίες και κύριοι,
το all inclusive το έχει επιβάλλει η ίδια η αγορά ως προϊόν, την αγορά και τους
νόμους της πραγματικής οικονομίας κανείς δεν μπορεί να τους προσπερνά.
Ακόμα και αυτοί που είχαν ή έχουν αυταπάτες, προσγειώνονται στην
πραγματικότητα.
Αυτό το οποίο μπορούμε να κάνουμε είναι να μετεξελίξουμε το προϊόν που λέγεται
all inclusive, να το κάνουμε περισσότερο ελκυστικό, να αποκτήσει ελληνική,
διακριτή, ταυτότητα.
Πως;
Με clusters συνεργασιών ανάμεσα σε ξενοδοχεία και άλλες τουριστικές
επιχειρήσεις, ακόμα και με μια βεντάλια υπηρεσιών όπως οι επισκέψεις σε μουσεία
ή η διασύνδεσή του και με τον πολιτισμό.
Η δημιουργία προστιθέμενης αξίας στο τουριστικό μας προϊόν, μπορεί να έρθει
μέσα από την ανάπτυξη μορφών τουρισμού για τους οποίους μέχρι σήμερα δεν
υπήρχε στρατηγικός σχεδιασμός και πρόταξη.
Αναφέρομαι στον αστικό τουρισμό, στον τουρισμό υγείας και στο συνεδριακό
τουρισμό.
5ον: Η ανάπτυξη του θαλάσσιου τουρισμού και της κρουαζιέρας με στρατηγικό
στόχο τη μετατροπή της Ελλάδας σε Hub της Ανατολικής Μεσογείου.
Πρέπει να αποσυνδεθούμε από την εικόνα που μας συνδέει με τη Τουρκία, ως
προορισμό κρουαζιέρας και να κινηθούμε αυτόνομα και αυτοδύναμα.
Ο στόχος μας πρέπει να είναι 5.000 προσεγγίσεις κρουαζιεροπλοίων (με ένα
μεγάλο μέρος να αποτελείται από κρουαζιερόπλοια νέας γενιάς), 500.000 επιβάτες
μέσω Homeporting, 6.500.000 επιβάτες Transit και 800 εκ.ευρώ έσοδα.
Πως;
Με την ανάπτυξη υποδομών στα λιμάνια αυτά για να μπορούν να εξυπηρετήσουν
κρουαζιερόπλοια νέας γενιάς.
Η ανάπτυξη αυτών των υποδομών μπορεί να γίνει από τις εταιρείες κρουαζιέρας με
σύμβαση παραχώρησης από το ελληνικό δημόσιο.
Με τη βελτίωση του δικτύου των αερομεταφορών στη χώρα μας για να
διευκολύνεται η πρόσβαση.
Αυτή τη στιγμή ένα πλεονέκτημα που έχει η Τουρκία είναι ότι το δίκτυο των
τουρκικών αερογραμμών υπερέχει σε σύγκριση με το δικό μας, για τις
υπερατλαντικές πτήσεις.
Με την άρση των φορολογικών αντικινήτρων για την κρουαζιέρα, την ενίσχυση
του προσωπικού και των ηλεκτρονικών υποδομών των προξενείων μας στις χώρες
εκτός Σένγκεν για την παροχή βίζας και την διεύρυνση του ωραρίου λειτουργίας
των αρχαιολογικών χώρων σε νησιά που αποτελούν προορισμούς κρουαζιέρας.
Η Κέρκυρα θα μπορούσε να μετατραπεί σε home port για την κρουαζιέρα με
συνδυασμένες κινήσεις και τον ανάλογο σχεδιασμό.
6ον: Ένα νέο μοντέλο προβολής και προώθησης του τουρισμού μας.
Είναι ώρα να υιοθετηθεί ένα νέο μοντέλο προβολής και προώθησης του Ελληνικού
τουρισμού στο οποίο θα υπάρχει τριμερής συμμετοχή (Κράτος, αυτοδιοίκηση και
ιδιωτική πρωτοβουλία).
Το μοντέλο αυτό μπορεί να αξιοποιήσει την εμπειρία του ΕΟΤ αλλά και να
αποκτήσει πολλαπλασιαστική ισχύ.
Μιλάμε:
Πρώτον, για τη δημιουργία Κεντρικού Οργανισμού Διαχείρισης Προορισμού με τη
συμμετοχή Κράτους, ΣΕΤΕ και ιδιωτών που θα αναλάβει την προβολή και την
προώθηση του τουριστικού προϊόντος.
Δεύτερον, για τη σύσταση Οργανισμών Διαχείρισης Προορισμού τόσο σε
περιφερειακό όσο και σε τοπικό επίπεδο με τη συμμετοχή της αυτοδιοίκησης και
της ιδιωτικής πρωτοβουλίας.
Μέσα από τα δύο αυτά σχήματα, ο Ελληνικός τουρισμός αποκτά σε εθνικό,
περιφερειακό αλλά και τοπικό επίπεδο ουσιαστικά, σύγχρονα και μεγάλων
δυνατοτήτων εργαλεία προβολής και προώθησης ενώ με τη συμμετοχή της
ιδιωτικής πρωτοβουλίας μειώνεται και το δημοσιονομικό κόστος.
Κυρίες και Κύριοι,
Οι φιλελεύθερες επιλογές στον τουρισμό είναι αυτές που οδηγούν στην ανάπτυξη,
στην αύξηση των εσόδων, των εισοδημάτων και της απασχόλησης.
Αυτό πρέπει να γίνει συνείδηση σε όλους.
Η προγραμματική μας πρόταση για τον τουρισμό, διαμορφώθηκε μαζί με τους
φορείς του τουρισμού, στηρίζεται σε ένα συνεκτικό, τολμηρό και ρεαλιστικό
σχέδιο.
Είναι πολύ σημαντικό και εμπεριέχει ιδιαίτερο συμβολισμό το γεγονός ότι μου
δίνεται σήμερα η ευκαιρία να αναφερθώ σε αυτή την προγραμματική πρόταση από
την Κέρκυρα, έναν από τους πυλώνες του τουρισμού μας»