Ο Δ. Χόνδρος με υποψήφιους του ΚΙΝΑΛ απ’ όλες τις παρατάξεις | Η Στέλλα υποψήφια στην ΚΕ (πιθανότατα θα εκλεγεί)| Η ομιλία του Κ. Σκανδαλίδη

Ομιλία Κώστα  Σκανδαλίδη στο 2^ο Συνέδριο του Κινήματος Αλλαγής

 Η Αλλαγή είναι συνώνυμο της ίδρυσης & της πορείας του ΠΑΣΟΚ

Ξεκινήσαμε το πρωί με μια υπόσχεση: Ότι αυτό θα είναι ένα συνέδριο ενότητας, συσπείρωσης, που είναι οι προϋποθέσεις για τη νίκη. Εγώ, αγαπητοί σύντροφοι, είδα μια εικόνα που είναι χίλιες λέξεις. Να είναι εδώ στην ίδια γραμμή, να ενθουσιάζονται όλοι μαζί, η Πρόεδρός μας, οι πρώην Πρωθυπουργοί και Πρόεδροι του Κινήματος, ο πρώην Πρόεδρος του Κινήματος, τα καλύτερα στελέχη από τους χώρους που συνεργάστηκαν μαζί μας, τα καλύτερα στελέχη, από τη ΔΗΜΑΡ, από το Ποτάμι, είδα εδώ τους ανθρώπους από τις Κινήσεις, από παντού.

Ήμαστε όλοι εδώ και μάλιστα συμφωνούσαμε επί της ουσίας  σ’ αυτά που έλεγε η Πρόεδρος, πράγμα που σημαίνει ότι αποκτήσαμε κοινή συνείδηση της πορείας μας. Αν αυτό δε θεωρείται ένα βήμα σοβαρό, ένα βήμα θετικό, ένα βήμα προς το μέλλον και ότι αυτό μας δημιουργεί πραγματικά αισιοδοξία για την επόμενη εκλογική αναμέτρηση, τότε τί θα μπορούσε να είναι καλύτερο;

Επομένως  δικαιώθηκε  η πρωτοβουλία να έρθουμε εδώ σήμερα, έστω σε μια μέρα, να λύσουμε προβλήματα που έχουν σχέση με το αν θέλουμε να ξαναπευθυνθούμε στη βάση της παράταξης, να της δώσουμε λόγο και απόφαση. Για το αν θέλουμε να φτιάξουμε το ενιαίο πολιτικό κέντρο πολυπόθητο για όλους μας, απ’ όλες τις τάσεις της παράταξης. Για το αν θέλουμε εν πάση περιπτώσει, να δώσουμε υπόσταση σ’ αυτό  που ξεκίνησαν οι 212.000 ψηφοφόροι σ’ εκείνη  την εκλογή του Νοεμβρίου.

Θέλω λοιπόν να σας πω ότι  εδώ και πολύ καιρό, γυρίζουμε με πρώτη τη Φώφη Γεννηματα, όλη την Ελλάδα, βήμα-βήμα. Οι 212.000 δεν χάθηκαν στο δρόμο. Είναι μαζί μας, πολλαπλασιάζονται, τους συναντούμε παντού. Φτάνει να συνεχίσουμε την πορεία στο λαό μέχρι τις εκλογές και να τους κάνουμε κοινωνούς μιας εκλογικής μάχης, η οποία θ’ αποδώσει τους μέγιστους δυνατούς καρπούς.

Και τότε, θα κατανοήσουμε  αυτό το δυναμικό δεν είναι της τάξης να συναγωνιστούμε τη Χρυσή Αυγή, δεν είναι της τάξης να μιλάμε αν το 5%, το 6%, το 7% θα γίνει 8% ή 9%. Είναι της τάξης της πολιτικής ανατροπής, της ανατροπής των πολιτικών συσχετισμών. Από εμάς λοιπόν εξαρτάται να πάμε να δώσουμε τη μάχη και να νικήσουμε.

Κοιτάξτε, αυτό τον καιρό, δεν ξέρω αν το καταλάβατε, συνέβη ένα πάρα πολύ  μεγάλο πράγμα για  μας, για τα τελευταία χρόνια: Είναι η ήττα αυτών που προσπάθησαν να λεηλατήσουν το χώρο. Αυτό είναι τεράστιο επίτευγμα. Προσπάθησαν με γέφυρες, χωρίς θεμέλια και έρμα. Και πίστεψαν ότι είμαστε ένα εφήμερο σχήμα.

Πίστεψε ο κ. Τσίπρας ότι  μπορεί να διαλύσει εφήμερα σχήματα ευκαιριακά, που βγήκαν μέσα από την κοινωνία της κρίσης, της πολύχρονης κρίσης. Όταν η απουσία συλλογικής πολιτικής και συνείδησης υποκατέστησε την πολιτική από προσωπικές συσπειρώσεις και στρατηγικές.

Και πίστεψε επιπλέον ότι όπως διέλυσε ή διαλύει αυτά τα σχήματα, θα μπορούσε να κάνει το ίδιο και με τη μεγάλη δημοκρατική και προοδευτική παράταξη. Αυτό δείχνει ότι είναι αδαής, ότι δε διδάσκεται  τίποτε από την ιστορία. Την ιστορία του ’77,  όταν προσπαθούσε να μας περιθωριοποιήσει η Δεξιά ως  «Αριστερά της Αριστεράς».

Την ιστορία του ’84 όταν οι «Κένταυροι» της ΝΔ  προσπαθούσαν ν’ ανατρέψουν την κυβέρνηση της αλλαγής των πρώτων  χρόνων. Την ιστορία του ’89, όταν προσπάθησαν να μας πάνε όλους φυλακή με πρώτο τον Ανδρέα Παπανδρέου Την ιστορία του 2004 όταν πίστεψαν ότι θα επανιδρύσουν το κράτος και απλώς το διέλυσαν. Την ιστορία του 2012, όταν εμείς, παίρνοντας αυτή την ευθύνη στους ώμους μας, για τις μνημονιακές πολιτικές στις οποίες μας έφερε η ολέθρια πολιτική της ΝΔ. Είχαμε μια μεγάλη ήττα και μια μεγάλη συρρίκνωση της δύναμής μας.

Όμως, υπάρχουν οι ρίζες, υπάρχει  η διαδρομή, υπάρχουν οι παρακαταθήκες, υπάρχουν τα εκατοντάδες, τα χιλιάδες, τα δεκάδες χιλιάδες, να μην πω εκατοντάδες χιλιάδες στελέχη μας παντού. Στελέχη  που δεν  έχουν, δεν τα ξέρουν, που έχουν μείνει σιωπηλά, ένα μεγάλο χρονικό διάστημα γιατί εισέπραξαν αυτή τη φθορά και τη δική μας κρίση. Και τώρα αυτοί ξυπνούν σιγά-σιγά. Ξυπνά ο γίγαντας λαός της παράταξης όπως  είπε η  Πρόεδρος.

Το πόσο θα ξυπνήσει, μπορείτε να δείτε πού  μπορεί να φτάσει το ποσοστό μας στις επόμενες εκλογές. Φτάνει να μη φύγουμε από δω και ξανακοιμηθούμε. Γιατί αυτό είναι το μεγάλο μας θέμα. Άρα λοιπόν, να είμαστε αισιόδοξοι φεύγοντας από δω, ότι επιτελέσαμε στο ακέραιο το καθήκον μας κι ότι αυτό το οποίο σχεδιάστηκε σαν έκτακτο συνέδριο, είναι ένας ακόμα σταθμός μεγάλος, στην πορεία προς τη νίκη.

Σε ό,τι αφορά τις αποφάσεις μας, υπήρχαν δυο ερωτήματα κατά τη γνώμη μου όταν ήρθαμε εδώ. Το ένα ερώτημα είναι, τί θα γίνει με το ΠΑΣΟΚ. Και το δεύτερο ερώτημα είναι, ξεκαθαρίσαμε τελικά τί θα γίνει με την επόμενη μέρα; Γιατί όλοι επιτίθενται σ’ εμάς για την επόμενη μέρα. Γιατί ενώ μας θεωρούν ότι είμαστε ένα ξεπερασμένο κόμμα, ξέρουν ότι χωρίς εμάς δε γίνεται τίποτα. Και αυτό, το ότι δε γίνεται χωρίς εμάς το ξέρουν, το μελετάνε και το μετράνε καθημερινά.

Και στα δυο ερωτήματα απαντήσαμε. Και απαντήσαμε πολύ καθαρά. Σε ό,τι αφορά το ΠΑΣΟΚ, δεν ξέρω αν υπάρχουν πολλοί εδώ μέσα που μπορούν να ισχυριστούν ότι είναι περισσότερο ΠΑΣΟΚ από μένα. Δεν ξέρω.. Θέλω όμως   να σας πω το εξής: ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Λαού, είναι δυο έννοιες που έχουν μια ταυτοσημία. Το ΠΑΣΟΚ εγκαθιδρύθηκε στην ελληνική κοινωνία Κίνημα Λαού, Κίνημα Αλλαγής.

Η  Αλλαγή είναι συνώνυμο της ίδρυσης και της πορείας  του ΠΑΣΟΚ . Δεν είναι όμως μόνο ΠΑΣΟΚ,  δεν είναι όμως μόνο πια ΠΑΣΟΚ. Δεν είναι οι 50.000 που  εξέλεξαν πρώτη φορά  την Πρόεδρο, είναι οι 250.000, οι 300.000, που την εξέλεξαν τη δεύτερη φορά.

Ήρθαμε σ’ επαφή με όλους αυτούς τους ανθρώπους, ανθρώπους που πιθανά μας θεωρούσαν ότι είμαστε κάτι ξεπερασμένο, κάτι που δεν έχουμε μια προοδευτική στάση γιατί  μας έχει φθείρει η εξουσία γιατί πραγματικά  που μας έφθειρε η εξουσία. Ανακάλυψαν ότι έχουμε κοινές αξίες, κοινά οράματα, εμείς έχουμε μια περισσότερη αίσθηση πώς κερδίζονται οι πολιτικές μάχες, εκείνοι είχαν μια περισσότερη αίσθηση πώς διαφυλάσσονται οι πρακτικές από τους καθεστωτισμούς. Όλα αυτά, έρχονται σε μια σύμμιξη, έρχονται σ’ ένα κράμα που ανοίγει καινούργιους δρόμους στη μεγάλη Προοδευτική Παράταξη.

Και το λέω συχνά αυτό. Επειδή σήμερα αλλάζει ένας ιστορικός  κύκλος, τελείωσε η μεταπολίτευση, επιτέλους, έχει τελειώσει εδώ και χρόνια και δεν το έχουμε καταλάβει. Είναι ένας νέος ιστορικός κύκλος, θέλει νέα πράγματα, θέλει νέα γλώσσα. Θέλεις ν’ απευθυνθείς στους νέους ανθρώπους. Πώς θ’ απευθυνθείς; Πέστε ότι ερχόταν ο Ανδρέας ξαφνικά, στο μεταίχμιο μιας εποχής και τον ρωτούσαν «Πρόεδρε τί θα κάνεις;», θα ένα καινούργιο προοδευτικό Κίνημα, συνέχεια της μεγάλης Δημοκρατικής Παράταξης που ταυτίζει μεν το ΠΑΣΟΚ με το Κίνημα της Αλλαγής, αλλά  το Κίνημα της  νέας Αλλαγής, της σύγχρονης Αλλαγής. Με τον καινούργιο τρόπο, με τις καινούργιες συνθήκες, και με την επίγνωση   και πείρα του παρελθόντος.

Άρα, απαντήσαμε σ’ αυτό το ερώτημα πολύ θετικά. Ο ήλιος μας θα είναι εκεί να δείχνει το δρόμο. Και το Κίνημα Αλλαγής, θα είναι στα ψηφοδέλτιά μας, αυτό που θα μας δώσει τη νίκη.

Και πάω στο τελευταίο, που είναι η επόμενη μέρα. Πώς αλλιώς πια να το πούμε; Μας ρωτάνε κάθε μέρα, με ποίους θα πάμε. Το γράφουμε μια φορά έτσι, το γράφουμε δεύτερη φορά, το  έχουμε γράψει χίλιες φορές.  Δε μας πιστεύουν. Όχι γιατί δεν το λέμε σωστά, δε μας πιστεύουν γιατί δε θέλουν να το παραδεχθούν. Γιατί όλοι θεωρούν ότι μας έχουν στο χέρι ή θέλουν να μας έχουν στο χέρι.

Αυτό είναι το πρόβλημά τους της επόμενης μέρας. Ποιος θα πάρει στελέχη να τους φτιάξει προγράμματα από το χώρο μας, ποιος θα δώσει τη δυνατότητα να το στηρίξουμε μετά, είτε ο ίδιος για να μας κατακτήσει είτε ο άλλος για να μας χρησιμοποιήσει σα δεκανίκι της εξουσίας του. Αυτό είναι το πρόβλημά τους.

Το δικό μας πρόβλημα είναι, να πιστέψουμε και να μην ακούμε τις σειρήνες αυτές, ότι  έχουμε μια σταθερή, αταλάντευτη  αυτόνομη στρατηγική. Η Πρόεδρος λοιπόν σήμερα παρουσίασε με 5 σημεία μια απάντηση για το ποια είναι αυτή η στρατηγική της επόμενης μέρας. Κι ήταν πολύ καθαρή η απάντηση

Είπε ότι εμείς, δεν είμαστε δεδομένοι για κανέναν. Το είπε τόσο συγκεκριμένα, που πραγματικά δε μπορεί να εξηγηθεί  καλύτερα. Και για να γίνει απολύτως πειστική λέει: «Στο κάτω κάτω της γραφής εμείς αποφασίζουμε ως συνέδριο ότι αυτή είναι η γραμμή μας, μόνιμη και σταθερή  και ότι για ν’ αλλάξει αυτή η γραμμή, απαιτείται ένα καινούργιο συνέδριο,  ν’ αποφασίσει η βάση μας. Άρα τεκμηριώνεται η στρατηγική της «διερευνητικής εντολής» την επόμενη μέρα.

Αυτό είναι μια εξέλιξη στην πολιτική μας, είναι μια νέα πρόταση. εγώ λοιπόν προτείνω, αυτή η πρόταση μαζί  με τα 5 σημεία, στο κείμενο που παρουσίασε ο Χρήστος Πρωτόπαπας, για τις πολιτικές θέσεις, να ενταχθούν αυτούσια και να είναι στοιχείο της απόφασης του συνεδρίου μας.

Και από αύριο, στο δρόμο για τη νίκη. Δε ζουν χωρίς εμάς, δε μπορούν!