Καθηγητής Δημήτριος Θ. Κρεμαστινός
Αντιπρόεδρος της Βουλής, τ. Υπουργός
Χρειάζεται υπέρβαση για την ενότητα του ΠΑΣΟΚ
Το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται ίσως στη δυσκολότερη φάση της ιστορίας του. Διατηρεί συμπαγή τον ιστορικό του πυρήνα και τα στελέχη του ενώ όσοι οπαδοί του κατέφυγαν σε άλλους πολιτικούς χώρους με την ελπίδα ότι θα συναντήσουν εκεί το ΠΑΣΟΚ του ’81 σήμερα απελπισμένοι δηλώνουν ότι προβληματίζονται για τον ποιο δρόμο θα ακολουθήσουν.
Είναι αλήθεια ότι το ΠΑΣΟΚ του 2009, όταν δηλαδή ξαναήρθε στην εξουσία, θα έπρεπε αμέσως να πει όλη την αλήθεια στο λαό. Να πει ότι παρέλαβε πραγματικά μια χρεοκοπημένη χώρα και να ζητήσει από όλα τα κόμματα να το βοηθήσουν για να βγάλει τη χώρα από τη χρεοκοπία. Διαφορετικά θα έπρεπε να προκηρύξει δημοψήφισμα ή εκλογές.
Αυτό δεν το έπραξε. Αντίθετα, ανέλαβε μόνο του την ευθύνη να βγάλει τη χώρα από τη χρεοκοπία πιστεύοντας ότι ο σωστός δρόμος είναι η παραμονή στο Ευρώ και στην Ευρωζώνη και ότι, με τη βοήθεια των Ευρωπαίων συμμάχων μας, θα παραμείνει η χώρα στο σωστό δρόμο. Τότε όλα τα κόμματα κατήγγελλαν με μεγάλες κινητοποιήσεις το Μνημόνιο και ιδιαιτέρως η Νέα Δημοκρατία και ο ΣΥΡΙΖΑ οι οποίοι πρότειναν μάλιστα διάφορους αντιμνημονιακούς δρόμους ως την καλύτερη επιλογή.
Το αποτέλεσμα είναι σε όλους γνωστό. Η μεγάλη πλειοψηφία των οπαδών και στελεχών του ΠΑΣΟΚ κατέφυγε σε όλα σχεδόν τα κόμματα με κύρια κατεύθυνση τον ΣΥΡΙΖΑ. Πίστεψαν τα λόγια τα μεγάλα τα οποία όμως ήταν κενά περιεχομένου. Τα κόμματα που διαδέχθηκαν το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, δηλαδή η Νέα Δημοκρατία και ο ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο δεν ακολούθησαν άλλο δρόμο αλλά έφεραν δικά τους μνημόνια χειρότερα από το πρώτο μνημόνιο το οποίο είχαν υπονομεύσει. Τελικά, ο ΣΥΡΙΖΑ μαζί με τους ΑΝΕΛ παρέδωσαν τη χώρα τουλάχιστον για έναν αιώνα στην εκμετάλλευση των ξένων, αυτοί που υπόσχονταν ότι θα έσχιζαν τα μνημόνια και τους μνημονιακούς νόμους.
Η χώρα καταστράφηκε από αυτήν την νοοτροπία των συγκεκριμένων κομμάτων που όχι μόνο δεν απομάκρυναν το ΔΝΤ από τη χώρα αλλά εκλιπαρούσαν και εκλιπαρούν μαζί με τους Ευρωπαίους τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα της οικονομικής ανασυγκρότησης της χώρας. Αυτή είναι, δυστυχώς, η πραγματικότητα και η πικρή αλήθεια.
Από την άλλη πλευρά, η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ απογοήτευσε τους οπαδούς του. Λένε, παραφράζοντας τον στίχο του Διονυσίου Σολωμού, σαν μισούνται αναμεσό τους δεν τους πρέπει η στήριξή μας. Ο Γιώργος Παπανδρέου, πιστεύοντας ότι τον υπέσκαπτε ο Ευάγγελος Βενιζέλος, αποφάσισε όχι μόνο να παραιτηθεί από Πρωθυπουργός και αρχηγός του ΠΑΣΟΚ αλλά λίγες μέρες προ των εκλογών του Ιανουαρίου του 2015 να ιδρύσει νέο κόμμα, κατά του ΠΑΣΟΚ. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, εξοργισμένος και πικραμένος – και δικαιολογημένα – με αυτήν την ενέργεια του Γιώργου Παπανδρέου παραιτήθηκε από Πρόεδρος αμέσως μετά την εκλογική αποτυχία του ΠΑΣΟΚ. Οι κομματικές εκλογές ανέδειξαν νέα ηγεσία με Πρόεδρο την Φώφη Γεννηματά η οποία, αν μη τι άλλο, κατάφερε μέσα σε λίγους μήνες από τελευταίο κόμμα που ήταν το ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του Ιανουαρίου να το φέρει ουσιαστικά τρίτο.
Οι εχέφρονες οπαδοί του ΠΑΣΟΚ απαιτούν από το Γιώργο Παπανδρέου και τον Ευάγγελο Βενιζέλο ενότητα και μεγαλοψυχία για την ανασυγκρότηση του κόμματος. Να μιμηθούν την πολιτική ωριμότητα του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Καίτοι η κυβέρνησή του ανετράπη από τον Αντώνη Σαμαρά – ο οποίος μάλιστα ίδρυσε δικό του κόμμα- όταν ο Σαμαράς έγινε Πρωθυπουργός ο ίδιος και η οικογένειά του παρέμειναν στο κόμμα και σήμερα η Νέα Δημοκρατία ενωμένη διεκδικεί τη διακυβέρνηση της χώρας. Η εικόνα του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, του Κώστα Καραμανλή και του Αντώνη Σαμαρά που από κοινού χειροκροτούν τη νέα ηγεσία του κόμματος τους θα πρέπει να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση για τους πρώην αρχηγούς του ΠΑΣΟΚ. Αυτήν την εικόνα θέλουν να δουν σήμερα οι οπαδοί του ΠΑΣΟΚ.
Το ΠΑΣΟΚ σήμερα έχει εκλεγμένη ηγεσία και αυτήν απαιτούν οι οπαδοί του να στηρίξουν όλα τα υγιή του στελέχη. Αυτήν την εικόνα θέλει να δει σήμερα ο εχέφρων οπαδός του ΠΑΣΟΚ για να αναγνωρίσει ότι πρέπει να επανέλθει στο χώρο του. Άλλωστε το έχει αποδείξει στο παρελθόν. Το ’89 εγκατέλειψε τον Ανδρέα Παπανδρέου αλλά επανήλθε και τον επανέφερε στην εξουσία το ’93 με ποσοστό περίπου 48%, δηλαδή όσο το ποσοστό που είχε πάρει με τον θρίαμβό του στις εκλογές του 1981. Το να αναζητά το ΠΑΣΟΚ στήριξη από τον ευρύτερο δημοκρατικό χώρο χωρίς να έχει ρυθμίσει τα του οίκου του είναι κάτι που αντίκειται στην κοινή λογική.
Άρθρος στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ
