Toυ ΒΑΣΙΛΗ ΦΑΣΟΥΛΑ *
Κάθε τέλος εποχής φέρει και τα «σύμβολά του». Συνήθως ιλαροτραγικά καθόσον η ιστορική περίοδος τελευτά με τις πιο ακραίες και «ανεκδοτολογικές» της εκφράσεις. Στην μεταπολιτευτική Ελλάδα «τέλος εποχής» σημαίνει ΣΥΡΙΖΑ. Και ο ΣΥΡΙΖΑ διά των δεξαμενών πολιτικής του σκέψεως αναπαράγει «σύμβολα» αυτής της εποχής. Όπως η κ. Νοτοπούλου.
Κάθε τέλος εποχής λοιπόν σημαίνει προεχόντως εκρηκτική, αχαλίνωτη και αναπόδραστη παρακμή. Πριν το επόμενο στάδιο της παρακμής, είτε ως 4η Ελληνική Δημοκρατία είτε ως τέλος της κοινωνίας και της χώρας όπως γνωρίζομε, υπάρχει το μεσοδιάστημα. Η εποχή μεταιχμίου. Η εποχή που ψυχορραγεί το παλαιό και τίκτεται το νέο. Σε αυτήν την εποχή οι «τερατογενέσεις» του παλαιού βρίθουν. Είναι η ύστατη προσπάθεια προσαρμοστικότητος ή επιβολής προ του αναπόφευκτου τέλους. Οι κυβερνώντες αριστεροί, αντί να προσαρμοσθούν, αποπειρώνται να «επιβάλλουν» πρότυπα.
Οι ινστρούχτορες της κυβερνώσας αριστεράς, έχουν αποφασίσει τα πρότυπα αυτά να φέρουν είτε στοιχεία παλαιοκομματικής ιντελιγκέντσιας είτε στοιχεία θριαμβευτικής λούμπεν αναρριχήσεως. Στην δεύτερη περίπτωση έχομε την κ. Νοτοπούλου, προσαγορευομένη πλέον ως κ. Υφυπουργός Μακεδονίας Θράκης. Ανύπαρκτα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα μα αντικειμενικά όμορφη κοπέλα και συμπαθητική φυσιογνωμία. Δεν έχει σημασία ότι η, μη πολιτική, εργασιακή της εμπειρία εξαντλείται σε μία αργομισθία ως συμβασιούχος καθαρίστρια και τα τυπικά της προσόντα εν πολλοίς ανύπαρκτα. Σημασία έχει ότι μία κοπέλα με ανύπαρκτα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα για θέσεις ευθύνης, να φαντασιώνεται ότι θα ηδύνατο και αυτή να γίνει σαν την υφυπουργό Κατερίνα. Ο ΣΥΡΙΖΑ την αγαπά και στηρίζει, όχι η «κακιά δεξιά» και το «αδέξιο κέντρο», ο ΣΥΡΙΖΑ.
Η κομματική δε μηχανή προπαγάνδας λειτουργεί ως εξής: Αναστροφή πραγματικότητος με θρασεία και αυθαίρετη αντιμετάθεση επιχειρημάτων: Υβρίζετε την Νοτοπούλου γιατί ήταν καθαρίστρια και είσθε σεξιστές γιατί επικεντρώνεσθε στο καλλίπυγο της παρουσίας της. Φυσικά ότι η ίδια δεν εργάσθηκε ποτέ ως καθαρίστρια αλλά ελάμβανε μισθό αντί να εργαζόταν στην θέση της μία πραγματική καθαρίστρια και ότι προωθήθηκε ως ένα «όμορφο και δροσερό» κορίτσι από τον ίδιο τον μηχανισμό ΣΥΡΙΖΑ είναι άνευ συζητήσεως… Από την άλλη, μία Κατερίνα με ουσιαστικά και τυπικά προσόντα όμως για τυχόν θέση ευθύνης, φυσικά και δεν αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ.
Οι μεσοαστοί και οι μικροαστοί παραδοσιακά, από τον Μαρξ ακόμη, αποτελούν τους απροθύμους να αναπαραγάγουν το «σοσιαλιστικό πρόταγμα» πληβείους. Τώρα λοιπόν που η Αριστερά ευρίσκεται στην άμεση πολιτική εξουσία αποδίδει ιδεολογικό χρίσμα στην μετριότητα. Όσοι με «προσόντα» στο καλό και στο εξωτερικό. Άλλωστε σημασία έχει η εξουσία, όχι η διατήρηση της κοινωνικής συνέχειας, της εθνικής ταυτότητος της δημογραφικής ανατάξεως.
Η φυγή δε των νεαρών μελών των αστικών στρωμάτων στο εξωτερικό, μετά των κεφαλαίων τους, σημαίνει ΑΠΟΜΕΙΩΣΗ της κοινωνικής αντιστάσεως και της ιδεολογικοθεωρητικής αντιπαραθέσεως, υποβάθμιση της πολιτικής αντιστάσεως, εξαχρείωση των πολιτισμικών δομών. Πλέον η Επανάσταση και ο Μετασχηματισμός της ΠΦΑ ζυγώνει ελλείψει πραγματικών οχτρών, αφού μένει πίσω το ασθενέστερο κοινωνικομορφωτικά εκλογικό σώμα, που του αρέσει η «σύγχρονη σταχτοπούτα Κατερίνα» .
Ο Σύριζα θα επιβιώσει διά της καταστροφής επί μίας ημιθανούς κοινωνίας. Και το γνωρίζει εξ ου και προβάλλει τα «πρότυπά» του. Οι λοιποί τι κάνουμε και τι προτιθέμεθα να κάνουμε είναι το θέμα.
*Ο Βασίλης Φασούλας είναι δικηγόρος, μέλος του Γ.Σ. της Δημοκρατικής Ευθύνης
Πηγή:
