Στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων με αφορμή την επέτειο των 70 χρόνων από την ίδρυση του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδος, η Κομματική Οργάνωση Βάσης Κω του ΚΚΕ διοργανώνει εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 6 Νοέμβρη, στις 6:30μμ, στην Αίθουσα Γενικών Συνελεύσεων του Εργατικού Κέντρου.
Στην εκδήλωση θα προβληθεί ντοκιμαντέρ για την δράση του ΔΣΕ, με ιστορικό υλικό από το αρχείο του ΚΚΕ που θα δει το φως της δημοσιότητας για πρώτη φορά.
ΚΟΒ Κω του ΚΚΕ
4/11/2016
ΚΑΤΕΣΤΕΙΛΕ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΔΕΛΦΟΚΤΟΝΟ ΑΙΜΑΤΟΧΥΣΙΑ ΚΑΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΠΑΡΕΜΕΙΝΕ ΕΛΕΥΘΕΡΗ.ΤΩΡΑ ΤΑ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ ΕΠΑΝΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΛΛΑ ΤΩΡΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΔΟΤΙΚΟ ΣΑΣ ΡΟΛΟ.
Μόνο αυτό δεν τραγούδησαν στην προχθεσινή εκδήλωση του ΚΚΕ, στην οποία απέτειναν φόρο «τιμής» στα 70 χρόνια από την ίδρυση του ΔΣΕ ή ΜΑΣ ( Μάζωξη Ατάκτων Συμμοριτών) κατά την άποψή μας. Μέχρι και τη φωνή του Ζαχαριάδη αναπαρήγαν οι βδέλλες της πολιτικής. Έγραψε και ο Ριζοσπάστης με πηχυαίους τίτλους «τι κι αν έπεσε ο Γράμμος, εμείς συνεχίζουμε», τι τα θέλετε τι τα γυρεύεται, ακόμη και σήμερα οι νοσταλγοί του Στάλιν και της «μαγευτικής» σοβιετίας, είναι ακόμη μεθυσμένοι από την προχθεσινή τους εκδήλωση*. Κάνοντας έναν παραλληλισμό, της αριστεράς του τότε με την αριστερά του σήμερα, θα διαπιστώσετε, τηρουμένων πάντα των αναλογιών ότι, τίποτε δεν έχει αλλάξει από τους κομμουνιστοσυμμορίτες του χθες με τους σημερινούς επιγόνους τους που μας κυβερνούν. Υπόψιν, ότι οι κομμουνιστές του ΣΥΡΙΖΑ με τους κομμουνιστές του ΚΚΕ δεν διαφέρουν σε τίποτα μεταξύ τους, άλλο που λόγω ονόματος κάποιοι υποτίθεται ότι κάνουν αντίσταση στη σημερινή κυβέρνηση.
Ο ΕΛΑΣ και η μετέπειτα μεταμόρφωσή του σε ΔΣΕ, κυριαρχούσε στην Ελληνική ύπαιθρο μέχρι τη στιγμή που έπεσαν και οι τελευταίοι κατσαπλιάδες του στο Γράμμο, τον Αύγουστο του 1949. Δύο από τους κυριότερους λόγους** που οι αριστεροί ηττήθηκαν την περίοδο εκείνη είναι, πρώτον ότι δεν κατάφεραν να πείσουν την Ελληνική κοινωνία για τις προθέσεις τους, γιατί όταν άρχισε να φεύγει από πάνω τους ο μανδύας του πατριωτισμού, η ελληνική κοινή γνώμη είδε τι πραγματικές προθέσεις των κομμουνιστών. Όπως τα ψέματα είχαν τότε τον πρώτο λόγο για να συσπειρωθεί ο κόσμος στις τάξεις του ΕΑΜ- ΕΛΑΣ και μετέπειτα στον ΔΣΕ, κάτι αντίστοιχο συνέβη και σήμερα όπου προεκλογικά ο σύριζα δεν υπήρχε πρόταση που να είπε και να ήταν αλήθεια, παίρνοντας κατ’ αυτό τον τρόπο την εξουσία.
Δεύτερος λόγος ήταν η βίαιη στράτευση στις τάξεις του ΔΣΕ ( ανδρών, γυναικών και παιδιών – παιδομάζωμα), κάτι που προκάλεσε τον αποτροπιασμό της κοινής γνώμης προς τους κομμουνιστές, συν του ότι όσοι αρνούνταν τη στράτευση – άνδρες- εκτελούνταν. Ειδικά προς το τέλος του 1948 όταν οι εφεδρείες των ανδρών άρχισαν να είναι αισθητές και απειλούνταν η πολεμική ετοιμότητα των κομμουνιστών, το φαινόμενο της βίαιης στράτευσης γυναικών και παιδιών πήρε διαστάσεις επιδημίας. Προς το τέλος του 1948 που άρχισε να ενδυναμώνεται ο Ελληνικός Στρατός, άρχισαν και οι λιποταξίες όλων των προαναφερθέντων που είχαν βιαίως στρατευτεί στις τάξεις του ΔΣΕ. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να ξεμείνουν οι κομμουνιστές από μάχιμους συν του ότι είχαν αποχωρήσει από τις τάξεις του και τα συντρόφια του Τίτο μετά τη ρήξη του τελευταίου με τον ατσαλένιο μπαμπά.
Κάτι αντίστοιχο θα μπορούσαμε να πούμε ότι συμβαίνει και σήμερα, με τα εκλογικά ποσοστά της κυβέρνησης να βρίσκονται πραγματικά σε κατάσταση φυγής, και η κυβέρνηση από εκεί που φάνταζε παντοδύναμη τώρα να ακούμε τον επιθανάτιο βρόγχο της. Όπως τότε η κραταιά στάση των κομμουνιστών ήτανε μόλις για τρία σχεδόν χρόνια, έτσι και σήμερα- όπως όλα δείχνουν- θα συμβεί το ίδιο. Μέχρι τα τέλη του 2017, και πολύ λέμε, θα έχουν φάει τα μούτρα τους. Όταν η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά είναι τραγωδία και τη δεύτερη ως φάρσα, μόνο που στην περίπτωση της Ελλάδος την φάρσα, ή την έκπληξη, θα τη νοιώσουν έντονα στο πετσί τους οι «ηθικολόγοι» που μας κυβερνούν.
1ον) Υπ’ αριθμόν 988/24.07.1925 Απόφαση Πλημ/κείου Θεσσαλονίκης: Δύο (2) ετών φυλάκιση για κλοπή.
2ον) Υπ’ αριθμόν 1254/20.09.1929 Απόφαση Πλημ/κείου Αθηνών: Εικοσαήμερη φυλάκιση για αυτοδικία.
3ον) Υπ’ αριθμόν 509/23.05.1930 Απόφαση Πλημ/κείου Αθηνών: Δύο (2) μήνες φυλάκιση για αντίσταση κατά της αρχής.
4ον) Υπ’ αριθμόν 108/25.06.1934 Απόφαση Πλημ/κείου Αθηνών: Τέσσερις (4) μήνες φυλάκιση για πλαστογραφία.
5ον) Υπ’ αριθμόν 849/05.09.1934 Απόφαση Πλημ/κείου Μυτιλήνης: ενός (1) μηνός φυλάκιση για πλαστογραφία.
6ον) Υπ’ αριθμόν 13030/20.09.1934 Απόφαση Πλημ/κείου Αθηνών: Δυόμιση μήνες φυλάκιση για ψευδορκία.
7ον) Υπ’ αριθμόν 1835/03.11.1937 Απόφαση Πλημ/κείου Αθηνών: Τριών (3) μηνών φυλάκιση για πλαστογραφία.
8ον) Υπ’ αριθμόν 1989/1939 Απόφαση Πλημ/κείου Αθηνών: Έξι (6) μηνών φυλάκιση για ψευδορκία.
Και ως επίλογο στην κακοποιά δράση του κτήνους, σας παραθέτουμε και μια ιστορία, δημοσιευμένη στο βιβλίο «Κουραδοκόφτης» του αριστερού συγγραφέως Ηλία Πετροπούλου, για να καταλάβετε περί τίνος επρόκειτο: «Το 1942-43 είχε αρχίσει ν’ ακούγεται ευρύτερα το όνομα του Βελουχιώτη. Μια μέρα, ενώ έγραφα τα μαθήματά μου, έστηνα αυτί για να παρακολουθήσω την κουβέντα του πατέρα μου με τον αδερφό του, οπότε τον άκουσα να λέει: Αλέξη, ξέρεις ποιος είναι αυτός ο Βελουχιώτης; Ο θείος μου δεν ήξερε. Και ο πατέρας μου του εξήγησε: είναι ο Κλάρας που μας έκλεψε τις καρέκλες! Όταν έφυγε ο θείος Αλέξης, ρώτησα τον πατέρα μου τι είχε συμβεί. Και τότε άκουσα τη σχετική αφήγησή του. Γύρω στα 1930, ο πατέρας μου και ο θείος Αλέξης είχανε, για λίγα χρόνια, ένα θερινό κινηματογράφο στο Θησείο, όπου χρησιμοποιούσαν καρέκλες ενοικιασμένες από μια αποθηκάρα.
Ένα Φθινόπωρο, λοιπόν, ήρθανε τα κάρα και φορτώσανε τις επιστρεφόμενες καρέκλες, που όμως δεν κατέληξαν ποτέ στον προορισμό τους. Την επομένη κατέφτασε ο ιδιοκτήτης της αποθηκάρας και ζήταγε τις καρέκλες του, προς μεγάλην απορία του πατέρα μου. Τελικώς και οι δύο κατέβηκαν στην πιάτσα των κάρων, στο Μοναστηράκι, για να λύσουν το μυστήριο. Οι καραγωγείς τους διαβεβαίωσαν ότι είχανε αφήσει τις καρέκλες στο τάδε οικόπεδο, σύμφωνα με τις οδηγίες που τους είχε δώσει ένας νεαρός απεσταλμένος του πατέρα μου. Όμως ο πατέρας μου δεν είχε στείλει κανέναν απεσταλμένο. Έτσι, όλοι μαζί κατέληξαν στη Γενική Ασφάλεια, που εντόπισε στο τάκα-τάκα τον δράστη – ήταν ο Κλάρας, ο μετέπειτα Βελουχιώτης».
Να τον χαίρεστε, κομμούνια , τον «πρωτοκαπετάνιο» σας!