Εκατοντάδες άνθρωποι που ζουν σε επτά χωριά στην πολιτεία Ταμίλ Ναντού, στη νότια Ινδία, λένε ότι ταλαιπωρούνται από την προσβολή κίτρινων τρελών μυρμηγκιών.
Αυτά τα έντομα, λένε, επιτίθενται στα ζώα τους και επηρεάζουν τις αποδόσεις των καλλιεργειών, θέτοντας σε κίνδυνο τα προς το ζην.
Τα κίτρινα τρελά μυρμήγκια είναι από τα χειρότερα χωροκατακτητικά είδη στον κόσμο, σύμφωνα με τη Διεθνή Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης.
Δεν δαγκώνουν ούτε τσιμπούν αλλά ψεκάζουν μυρμηκικό οξύ, το οποίο μπορεί να προκαλέσει αντιδράσεις.
Αυτά τα μυρμήγκια – το επιστημονικό τους όνομα είναι Anoplepis gracilipes – βρίσκονται συνήθως σε τροπικές και υποτροπικές περιοχές. Κινούνται με ακανόνιστο, ασυντόνιστο τρόπο, με την κίνησή τους να γίνεται πιο ξέφρενη όταν ενοχλούνται.
Οι ειδικοί λένε ότι αυτά τα μυρμήγκια πολλαπλασιάζονται γρήγορα και μπορούν να «προκαλέσουν μεγάλη ζημιά στην τοπική άγρια ζωή». Πολλά μέρη της Αυστραλίας έχουν αναφέρει προσβολές από αυτά τα έντομα.
Ο Δρ Pronoy Baidya, ένας εντομολόγος που έχει κάνει έρευνα για τα κίτρινα τρελά μυρμήγκια, λέει ότι είναι ένα «οπορτουνιστικό είδος».
«Δεν έχουν διατροφικές προτιμήσεις. Τρώνε οτιδήποτε και τα πάντα», λέει, προσθέτοντας ότι λεηλατούν και άλλα είδη μυρμηγκιών, μέλισσες και σφήκες.
Ο Selvam, αγρότης, λέει ότι δεν μπορούν να εργαστούν κοντά στα δάση
«Μόλις πάμε κοντά στο δάσος, τα μυρμήγκια σκαρφαλώνουν πάνω μας, προκαλώντας ερεθισμούς και φουσκάλες. Δεν μπορούμε να κουβαλήσουμε ούτε νερό για να πιούμε καθώς μαζεύουν και αυτό. Δεν ξέρουμε τι να κάνουμε», λέει ο Selvam, ένας 55χρονος αγρότης.
Οι χωρικοί είπαν στο BBC ότι έχουν δει αυτά τα μυρμήγκια στο δάσος τα τελευταία χρόνια. Όμως αυτή είναι η πρώτη φορά που εμφανίζονται σε τόσο μεγάλους πληθυσμούς στα χωριά.
Οι βοσκοί που ζούσαν κοντά στο δάσος λένε ότι έχουν εκκενώσει τους οικισμούς τους λόγω της προσβολής.
«Εφόσον το σπίτι μου είχε μολυνθεί από αυτά τα μυρμήγκια, έφυγα και ήρθα [στο χωριό]. Δεν μπορούμε να τα ελέγξουμε, ο αριθμός τους αυξάνεται συνεχώς», λέει ο Nagammal, οι κατσίκες του οποίου δέχθηκαν επίθεση από τα μυρμήγκια.
Ο τοπικός δασικός υπάλληλος είπε στο BBC ότι έδωσε εντολή στους αξιωματούχους να «διεξάγουν μια διεξοδική έρευνα και να υποβάλουν μια έκθεση».
«Μπορώ να σχολιάσω αυτό μόνο αφού λάβω την έκθεση», είπε.
Ο Δρ Singamuthu, κυβερνητικός κτηνίατρος, είπε στο BBC ότι τα μυρμήγκια «μοιάζουν με κανονικά μυρμήγκια».
«Δεν ξέρουμε γιατί έχουν εξαπλωθεί. Δεν καταλαβαίνουμε επίσης πώς να τα ελέγξουμε. Δεν μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι αυτός είναι ο λόγος για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι και τα βοοειδή», λέει, προσθέτοντας ότι οι χωρικοί έχουν κληθεί να μην να στείλουν τα βοοειδή τους στο δάσος για βοσκή.
Οι χωρικοί λένε ότι τα μυρμήγκια επιτίθενται στα μάτια των ζώων
Οι χωρικοί, εν τω μεταξύ, ισχυρίστηκαν ότι τα ζώα τους, ακόμη και τα φίδια και τα κουνέλια έχουν πεθάνει μετά από επίθεση από αυτά τα μυρμήγκια.
Ο Δρ Baidya είπε ότι το μυρμηκικό οξύ που ψεκάζουν εκατοντάδες μυρμήγκια μπορεί να έχει επηρεάσει τα μάτια των ζώων, αλλά προσθέτει ότι «δεν έχει καταγραφεί εάν στοχεύουν συγκεκριμένα τα μάτια». Στους ανθρώπους, λέει ότι το οξύ μπορεί να προκαλέσει αλλεργικές αντιδράσεις, αλλά μπορεί να μην είναι απειλητικό για τη ζωή.
Οι ειδικοί ανησυχούν ότι ο πολλαπλασιασμός αυτών των εντόμων θα μπορούσε να επηρεάσει την οικολογία της περιοχής.
Όταν αυτά τα μυρμήγκια εισέβαλαν για πρώτη φορά στο νησί των Χριστουγέννων της Αυστραλίας, εκτόπισαν τα ιθαγενή μυρμήγκια επιτιθέμενά τους και καταλαμβάνοντας τις πηγές τροφής τους, λέει ο Δρ Baidya. Έχουν επίσης σκοτώσει εκατομμύρια κόκκινα καβούρια στο νησί τυφλώνοντάς τα.
Ο Δρ Priyadarshan Dharmarajan, εντομολόγος, λέει ότι αυτά τα μυρμήγκια έχουν μια συμβιωτική σχέση με τις αφίδες, που είναι έντομα που ρουφούν χυμό και μπορούν να βλάψουν τις καλλιέργειες.
«Τρέφονται με την ουσία που μοιάζει με γάλα που παράγεται από τις αφίδες, οι οποίες δεν είναι καλές για τις καλλιέργειες», λέει.
Ο Δρ Dharmarajan λέει ότι το πρόβλημα μπορεί να έχει επιδεινωθεί τώρα λόγω της σταθερής αύξησης της θερμοκρασίας.
«Όταν αυξάνεται η θερμοκρασία του περιβάλλοντος, αυξάνεται και ο μεταβολικός ρυθμός τους, με αποτέλεσμα να τρώνε περισσότερο. Αυτός θα μπορούσε να είναι ένας λόγος», λέει, προσθέτοντας ότι αυτό δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί χωρίς δεδομένα.
«Πρέπει να συλλέξουμε περισσότερα δεδομένα σχετικά με τα καιρικά μοτίβα στις περιοχές προσβολής και να τα αναλύσουμε».
